Τελείωσε το πανηγύρι των μεταγραφών και τώρα θα πρέπει να βάλουμε και κανά γκολ. Ο ΠΑΟΚ μετά από τρεις αγώνες χωρίς νίκη, με δύο ήττες μάλιστα, χωρίς να έχει πετύχει γκολ και κάνοντας ελάχιστες φάσεις, αντιμετωπίζει τον Άρη που βρίσκεται σε πάρα πολύ δύσκολη θέση.
Για να κατανοήσει κανείς τι εννοώ για τον Άρη, πέρασε τη φάση που είχε παιχνίδια στα μέτρα του και κέρδισε μόνο αυτό του Πανιωνίου. Δε κέρδισε Κέρκυρα, δε κέρδισε ΑΕΚ, έχασε από τον ΟΦΗ. Και πλην από εμάς έχει στην έδρα του Παναθηναϊκό, Αστέρα, Λεβαδειακό, Πανθρακικό. Κανένα σίγουρο.
Για τα εκτός δε το συζητάω. Πάει Καραϊσκάκη, σε Βέροια και Πλατανιά που καίγονται, στη Ξάνθη τελευταία αγωνιστική ελπίζοντας στο ψυχικό, πάει στα Γιάννενα, πάει στο Περιστέρι ελπίζοντας πως μέχρι τότε θα είναι εκεί ο φίλος Αναστό.
Το πώς θα μαζέψει καμιά δώδεκα βαθμούς που χρειάζεται για να σωθεί σε αυτά τα έντεκα παιχνίδια αποτελεί ένα ερωτηματικό. Ίσως το πρόβλημα το λύσουν οι …δανεικοί.
Ουσιαστικά ο Άρης περιμένει από τον Τάτο να βρει υποστήριξη ο Αγκάνθο στο επιθετικό του παιχνίδι. Ο Τάτος πάντως παραδοσιακά δε γράφει ασίστ και γκολ. Στη Κέρκυρα βγήκε τρεις με έναν και έστειλε την μπάλα στον Αναστασόπουλο, ενώ στην ενέργεια του δεύτερου γκολ που όντως ήταν καλή, η ασίστ βγαίνει από τον Έντερ.
Την Κυριακή περιμένω ένα παιχνίδι κλωτσοπατινάδα από την πλευρά του αντιπάλου. Σκληρά μαρκαρίσματα, ψευτοτσαμπουκάδες, έναν διαγωνισμό για να πείσουν αυτοί που είναι μέσα πως ματώνουν τη φανέλα. Γιατί στο ενδεχόμενο ήττας, είναι σφιχτοί.
Όχι πως τα δικά μας τα παλικάρια δεν είναι σφιχτά άμα δε κερδίσουν. Καλή η εποχή Σαββίδη, ο τεχνοκρατισμός του Τσιστιακόφ, αλλά ακόμη και τον Νουρέγιεφ να φέρουν για ένα σόου στο ημίχρονο, η αντίδραση σε απώλεια από τον Άρη μάλλον θα είναι η ίδια με το παρελθόν.
Κακά τα ψέματα, για τον Δώνη και τους παίκτες του είναι μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να σβήσουν τον κακό Γενάρη. Εκτός κι αν θέλουν να πάει στραβά και ο Φλεβάρης.
Τώρα το πώς αντιμετωπίζεις αυτό το παιχνίδι είναι γνωστό αν είσαι παίκτης του ΠΑΟΚ. Πρώτα απ όλα, γελάς με αυτά που βλέπεις γύρω σου όταν μπαίνεις στο γήπεδο. Κάνεις ζέσταμα χωρίς να σε παραξενεύει αν ένας μαλλιάς με ακμή παίρνει μικρόφωνο και λέει διάφορα. Αν και μου είπαν πως απολύθηκε αυτός, με πρακτικές εργασιακού μεσαίωνα μάλιστα.
Πάμε στα αγωνιστικά. Κρατάς μικρές αποστάσεις στις γραμμές για να μη κυκλοφορήσουν τη μπάλα και προσπαθείς να εξηγήσεις στον διαιτητή πως ένας παίκτης του αντιπάλου που σφαδάζει κάθε τρεις και λίγο, δεν μαχαιρώθηκε από εσένα, αλλά το κάνει γιατί έτσι έμαθε.
Δε θα αντέξω στο ενδεχόμενο να φάει κάρτα δικός μου από μαρκάρισμα στον Γιαννιώτα. Αν και τελευταία σφαδάζει λιγότερο, την Κυριακή τον βλέπω να δίνει ένα ρεσιτάλ ακόμη.
Από εκεί και πέρα, θα πρέπει να βγάλουμε παίκτες στη περιοχή. Ο Δώνης το ξαναγυρίζει σε 4-4-2 στην ευθεία και μάλλον παίζει η θέση του δεύτερου φορ μεταξύ Σαλπιγγίδη και Λόρενς. Ο Καμαρά μάλλον θα ξεκινήσει ως αριστερός χαφ, αλλά κάποιος θα πρέπει να τον προετοιμάσει για αυτό που θα ζήσει. Να του εξηγήσει κανείς πως αυτό που θα δει, δε συμβαίνει παντού στην Ελλάδα. Μη μας περάσουν και οι Αφρικανοί για τριτοκοσμικούς.
Ο Άρης ανασταλτικά, έχει ξεκάθαρο πρόβλημα στις πλαγιοκοπήσεις και τα αμυντικά του χαφ είναι κάτω του μετρίου από τη στιγμή που ο μοναδικός που θα μπορούσε να παίξει σωστά τη θέση είναι τιμωρημένος. Και αναφέρομαι στον Παπαστεριανό.
Πάντως ο Μιχαλήτσος θέλει να παίξει 4-3-3 απ ότι διαβάζω, προφανώς για να καλύψει τις πλευρές του. Και θα βάλει τον Τάτο μέσα αριστερά, χρησιμοποιώντας τον κάποια μέτρα πίσω από αυτά που έπαιξε στη Κέρκυρα, δείγμα του ότι στόχος του είναι να κρατήσει το μηδέν σε πρώτη φάση και μετά να ψάξει με γιόμες το γκολ στη πλάτη της άμυνας του ΠΑΟΚ.
Αν τα δικά μας το φάνε, τι να πω. Η επιστήμη θα σηκώσει τα χέρια ψηλά.
* Του Σταύρου Κόλκα στο sportdog.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΑΝΑΡΤΩΝΤΑΙ ME ΜΙΚΡΗ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΛΕΓΧΟΥ