Ποιους αγαπάμε περισσότερο; Έρευνα αποκαλύπτει την ισχυρότερη μορφή αγάπης – Τι προκαλεί στον εγκέφαλο

Αγάπη, ένα από τα πιο ισχυρά και περίπλοκα συναισθήματα που βιώνουμε. Η συχνή αναφορά στην καρδιά ως «έδρα» της είναι βαθιά ριζωμένη στην κουλτούρα μας. Από τους ρομαντικούς στίχους τραγουδιών μέχρι τις καθημερινές εκφράσεις, η καρδιά συμβολίζει τη συναισθηματική μας ζωή. Γνωρίζουμε ωστόσο ότι το πραγματικό «μέρος» όπου κατοικεί η αγάπη δεν είναι άλλο από τον εγκέφαλο.

Το πώς όμως ο εγκέφαλός μας επεξεργάζεται τις συναισθηματικές αντιδράσεις, ανάλογα με την κάθε διαφορετική μορφή αγάπης, είναι το νέο που κομίζει πρόσφατη μελέτη.

Τι έδειξε η έρευνα;

Η έρευνα, η οποία δημοσιεύθηκε στο Cerebral Cortex, περιέλαβε 55 συμμετέχοντες, όλοι γονείς που βρίσκονται σε μια υγιή σχέση. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τη λειτουργική μαγνητική τομογραφία (fMRI) για να μετρήσουν την εγκεφαλική δραστηριότητα των συμμετεχόντων ενώ αυτοί σκέφτονταν διάφορες μορφές αγάπης. Στο πλαίσιο της έρευνας, οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να φανταστούν απλά σενάρια που περιέγραφαν καταστάσεις αγάπης για τα παιδιά τους, τους συντρόφους τους, τους φίλους τους, τα κατοικίδιά τους, τη φύση και ακόμη και για άγνωστους ανθρώπους.

Η αγάπη για τα παιδιά μας είναι η πιο δυνατή

Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ευρήματα της έρευνας ήταν ότι η αγάπη για τα παιδιά προκάλεσε τις πιο έντονες εγκεφαλικές αντιδράσεις, ειδικά στις περιοχές του εγκεφάλου που συνδέονται με το κέντρο ανταμοιβής, όπως η περιοχή του ραβδωτού σώματος (striatum). Αυτό δεν παρατηρήθηκε με την ίδια ένταση σε άλλες μορφές αγάπης, γεγονός που δείχνει ότι η γονική αγάπη μπορεί να έχει έναν μοναδικό ρόλο στην εγκεφαλική λειτουργία.

Η ερωτική αγάπη, αν και ενεργοποίησε επίσης σημαντικές περιοχές του εγκεφάλου, δεν προκάλεσε την ίδια βαθιά αντίδραση στο κέντρο ανταμοιβής. Παρ’ όλα αυτά, οι ερευνητές βρήκαν ότι όλες οι μορφές διαπροσωπικής αγάπης ενεργοποίησαν περιοχές που σχετίζονται με την κοινωνική αντίληψη, όπως τα βασικά γάγγλια, και η κροταφοβρεγματική συμβολή στο πίσω μέρος του κεφαλιού.

Αγάπη για τα κατοικίδια και τη φύση

Μια άλλη ενδιαφέρουσα ανακάλυψη ήταν ότι η αγάπη για τα κατοικίδια είχε διαφορετικό αντίκτυπο στον εγκέφαλο ανάλογα με το αν ο συμμετέχων είχε κατοικίδιο ή όχι. Όσοι είχαν κατοικίδια εμφάνισαν μεγαλύτερη ενεργοποίηση των περιοχών που σχετίζονται με την κοινωνική αντίληψη, σε σύγκριση με εκείνους που δεν είχαν. Αυτό δείχνει ότι η σχέση με τα ζώα μπορεί να ενισχύει τις κοινωνικές και συναισθηματικές λειτουργίες του εγκεφάλου.

Όσο για την αγάπη για τη φύση, η έρευνα έδειξε ότι ενεργοποιεί το σύστημα ανταμοιβής και τις οπτικές περιοχές του εγκεφάλου, αλλά δεν ενεργοποιεί τις ίδιες περιοχές που σχετίζονται με την κοινωνική αντίληψη, όπως η αγάπη για τους ανθρώπους.

Ο συντονιστής της έρευνας, φιλόσοφος και ερευνητής Pärttyli Rinne, εξήγησε ότι η κατανόηση των διαφορών στην εγκεφαλική δραστηριότητα που προκαλούνται από τις διάφορες μορφές αγάπης μπορεί να έχει σημαντικές εφαρμογές. «Αυτά τα ευρήματα μπορεί να μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε καλύτερα τη φύση των ανθρώπινων σχέσεων και να αναπτύξουμε πιο στοχευμένες ψυχολογικές θεραπείες για προβλήματα όπως οι διαταραχές συναισθηματικής πρόσδεσης και η κατάθλιψη», αναφέρει ο Rinne.