Ας φανταστούμε ότι είμαστε στο γραφείο και κάνουμε διάλειμμα για φαγητό. Στην τραπεζαρία, συναντάμε έναν συνάδελφο και πρέπει να μιλήσουμε μαζί του – έστω από ευγένεια. Και καταλήγουμε να τρώμε μαζί μεσημεριανό. Είναι περίεργο, θα κάνουμε κλισέ ερωτήσεις και θα ανυπομονούμε να περάσει η ώρα.
Τα άτομα με υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη ξέρουν πώς να αποφεύγουν τέτοιες καταστάσεις – ή μάλλον, πώς να τις διαχειρίζονται για να γίνονται λιγότερο άβολες. Μάλιστα, έρευνα που δημοσιεύθηκε στο Journal of Personality and Social Psychology έδειξε ότι έχουν τον τρόπο να κάνουν τον άλλο να αισθάνεται άνετα, οικεία κι ευχάριστα.
Το μυστικό είναι απλό: Κάνουμε ερωτήσεις που μοιάζουν άβολες και προσωπικές, όχι τις τυπικές για να σπάσει ο πάγος. «Ποια είναι η πιο ντροπιαστική στιγμή σου;», «Για τι νιώθεις ευγνωμοσύνη;», «Έχεις κλάψει ποτέ μπροστά σε άλλους;», «Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε πέντε χρόνια;», είναι μερικά παραδείγματα.
Οι συμμετέχοντες της μελέτης αποκάλυψαν ότι όσο βαθύτερη ήταν η ερώτηση, τόσο καλύτερα ένιωθαν. Δένονταν, κατά κάποιον τρόπο, με τον συνομιλητή τους και τον συμπαθούσαν.
Όπως ανέφεραν χαρακτηριστικά οι ειδικοί: Οι άνθρωποι στα πειράματά μας περίμεναν ότι οι σοβαρότερες συζητήσεις θα ήταν πιο αμήχανες από όσο ήταν πραγματικά. Οι υπερβολικά απαισιόδοξες προσδοκίες για τη βαθιά κουβέντα προέρχονται από τη λανθασμένη εικασία ότι ο συνομιλητής μας αδιαφορεί για την κουβέντα. Η αλήθεια είναι ότι, συνήθως, και οι δύο απόλαυσαν το ότι πέρασαν τα επιφανειακά όρια. Η έρευνά μας καταλήγει πως ο διπλανός σου περνάει καλύτερα συζητώντας για αυτά που του αρέσουν και τον σκοπό της ζωής του, παρά για τον καιρό και τα νέα του.
Την επόμενη φορά που θα βρεθούμε σε ανάλογες καταστάσεις λοιπόν, ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΑΝΑΡΤΩΝΤΑΙ ME ΜΙΚΡΗ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΛΕΓΧΟΥ