Ψήφισμα της Αντιπροσωπείας του ΤΕΕ/ΤΚΜ κατά της απόφασης της τουρκικής κυβέρνησης για την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί

Κατά την 2η τακτική συνεδρίαση της Αντιπροσωπείας του ΤΕΕ/ΤΚΜ, στις 15/7/2020, υπερψηφίστηκε ψήφισμα που κατέθεσε το Προεδρείο της «Α» στο σώμα και το οποίο έχει ως ακολούθως:

«Η Αγία Σοφία στη σημερινή της μορφή αποτελεί αρχιτεκτονικό έργο του Ανθέμιου από τις Τράλλεις και του Ισίδωρου από τη Μίλητο και εγκαινιάστηκε το 537μ.Χ. από τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό. Πρόκειται για τρίκλιτη βασιλική με τρούλο, η οποία λειτούργησε ως ορθόδοξος χριστιανικός ναός έως το 1453μ.Χ., με ένα διάλειμμα 57 ετών από το 1204μ.Χ. έως το 1261μ.Χ. όταν και μετατράπηκε σε ρωμαιοκαθολική εκκλησία. Μετά από την άλωση της Κωνσταντινούπολης μετατράπηκε σε τζαμί μέχρι το 1934μ.Χ. όταν ο Τούρκος πρόεδρος Κεμάλ Ατατούρκ υπέγραψε προεδρικό διάταγμα για τη μετατροπή της σε μουσείο. Αξιοσημείωτο είναι ότι μέσα σε όλους αυτούς τους αιώνες δεν άλλαξε ποτέ το όνομά της, αφού και οι Τούρκοι μέχρι σήμερα την αποκαλούν Αγιά Σοφιά.
Πρόκειται για ένα εντυπωσιακού μεγέθους και κατασκευής οικοδόμημα, απαράμιλλης ομορφιάς και χάρης, το οποίο η UNESCO έχει συμπεριλάβει στον κατάλογο των Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Η επαναφορά του μνημείου στην προγενέστερη φάση του, η οποία πρέπει να τονιστεί ότι δεν είναι ούτε η αρχική, ούτε η πιο αξιόλογη από αρχιτεκτονικής πλευράς, αντιβαίνει σε όλες τις Χάρτες για την Προστασία της Πολιτιστικής Κληρονομιάς και βάζει σε κίνδυνο τη δομητική του κατάσταση και την αυθεντικότητά του.
Η Αγία Σοφία πρέπει να παραμείνει μουσείο, με ελεύθερη την πρόσβαση για τους ανθρώπους όλης της οικουμένης, ανεξαρτήτως εθνικότητας, θρησκείας και φυλής, ως ένα από τα ωραιότερα και πιο εντυπωσιακά αρχιτεκτονικά δημιουργήματα του ανθρώπου και λειτουργώντας παράλληλα ως πηγή έμπνευσης μέσω των αισθητικών και ιστορικών αξιών της.
Χρειάζεται συνεχής επαγρύπνηση και μια αέναη προσπάθεια για να ριζώσει βαθιά στη συνείδηση όλων ότι η προστασία των μνημείων, των σιωπηλών αυτών μαρτύρων του παρελθόντος, είναι υποχρέωση προς τα παιδιά μας. Ας μη γελιόμαστε από τον όρο κληρονομιά. Τα μνημεία δεν τα κληρονομήσαμε από τις προηγούμενες γενιές, αλλά τα δανειστήκαμε από τις επόμενες. Ας τους τα επιστρέψουμε λοιπόν στην κατάσταση που τους αρμόζει.»