Ποιος ήταν ο πρώτος φόρος του νεοελληνικού κράτους και σε τι αφορούσε

Γνωρίζετε ποιος ήταν ο πρώτος φόρος του νεοελληνικού κράτους και σε τι αφορούσε; Ο βασικός φόρος την περίοδο της Τουρκοκρατίας, ήταν εκείνος της «δεκάτης».

Τι σημαίνει αυτό; Σε κάθε 10 ίσα μέρη αγροτικής παραγωγής, το ένα μέρος το έπαιρνε ο εκπρόσωπος της Οθωμανικής εξουσίας. Στην ουσία θεωρείτο δικαίωμα ιδιοκτησίας, καθώς κύριος όλης της γης θεωρείτο ο Σουλτάνος.

Το κράτος υπενοικίαζε συνήθως το δικαίωμα είσπραξης της δεκάτης σε τοπικούς άρχοντες.

« … αμέσως μεν άμα τη Επαναστάσει το φορολογικόν σύστημα έμεινε προσωρινώς το αυτό, ως επί Τουρκοκρατίας, καταργηθέντος μόνον του κεφαλικού φόρου (χαράτζ), όστις είχε δουλικόν χαρακτήρα, ως και των αυθαιρέτων παραεισπράξεων, διά θεσπίσματος δε του Βουλευτικού (αρ. 10 από 26 Απριλίου 1822) ωρίσθησαν οι έγγειοι φόροι ως εξής:

α) Από καρπούς και γεννήματα και όλα τα προϊόντα το εν εις τα δέκα,

β) Από ορύζια δύο εις τα δέκα.

γ) Εξ’ εθνικών κτημάτων τρία εις τα δέκα » (1) .

Το 1880 καταργήθηκε σύμφωνα με το taxheaven.gr ο φόρος της δεκάτης [ο φόρος αυτός, σε συνδυασμό με το ενοίκιο που όφειλαν οι καλλιεργητές των Eθνικών Γαιών στο κράτος-ιδιοκτήτη συνέθεταν μια επιβάρυνση σχεδόν 25% ( 10% και 15% ) επί της ακαθάριστης παραγωγής] αντικαταστάθηκε από τον «φόρο επί των αροτριώντων κτηνών» Νόμος 810 (ΕτΚ αρ. 34 – 16/4/1880).