Κάθε ταινία έχει δική της... «μυρωδιά» και αυτή οφείλεται στην αναπνοή σας!

Όταν ένα κινηματογραφικό στούντιο θέλει να μάθει τι σκέφτεται το κοινό για τις ταινίες του, συνήθως περιμένει να ακούσει τα σχόλια των θεατών μετά την ταινία. Αλλά τι θα γινόταν εάν μπορούσε να καταλάβει την γνώμη των θεατών απλά και μόνο από την ανάσα τους;

Επιστήμονες από το Ινστιτούτο Max Planck και το Johannes Gutenberg University στη Γερμανία, ανέλυσαν τον αέρα στους κινηματογράφους κατά τη διάρκεια διάφορων προβολών, και διαπίστωσαν πως οι ταινίες «έχουν μυρωδιά». Για την ακρίβεια, κάθε ταινία αφήνει ένα χαρακτηριστικό μοτίβο στον αέρα, το οποίο είναι ικανό να προδώσει το είδος των σκηνών της, λένε οι ειδικοί.

Συγκεκριμένα, οι ερευνητές πίσω από την έρευνα, η οποία δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Scientific Reports τον περασμένο μήνα, σημειώνουν πως είναι δυνατόν να προσδιοριστεί αν μία σκηνή σε ταινία είναι γεμάτη από αγωνία, χιούμορ ή είναι βαρετή, με τη χρήση της χημείας.



«Οι άνθρωποι εκπέμπουν διαρκώς χημικά στον αέρα, μέσω της αναπνοής και του δέρματός τους», γράφουν οι ερευνητές οι οποίοι ισχυρίζονται πως η δουλειά τους δείχνει ότι «συγκεκριμένα γεγονότα σε ταινίες, ειδικά η αγωνία και η κωμωδία, προκαλούν την αλλαγή των εκπομπών αερομεταφερόμενων χημικών» από τους ανθρώπους που παρακολουθούν τις εν λόγω ταινίες.

Έτσι, η νέα μελέτη υποστηρίζει ότι η σύνθεση του αέρα των κινηματογραφικών αιθουσών αλλάζει αναλόγως του είδους της σκηνής που παρακολουθούν οι παρευρισκόμενοι, καθώς αυτοί εκπέμπουν συγχρόνως χημικά σήματα τα οποία διαφέρουν αναλόγως του τι διαδραματίζεται στη μεγάλη.

Για να καταλήξουν στα συμπεράσματά τους, οι επιστήμονες διερεύνησαν τη σύνθεση του αέρα και πώς αυτή αλλάζει, σε 108 προβολές 16 διαφορετικών ταινιών από διαφορετικά είδη, όπως κωμωδίες ("The Secret Life of Walter Mitty"), ταινίες φαντασίας ("The Hobbit") και ταινίες sci-fi ("The Hunger Games"). Στη μελέτη συμμετείχαν συνολικά περισσότεροι από 9500 θεατές.



Όπως σημειώνεται σε σχετική δημοσίευση, σε πρώτο στάδιο μία ανεξάρτητη ομάδα ταξινόμησε κάθε σκηνή κάθε ταινίας ως προς το είδος της -για παράδειγμα, κωμωδία, διάλογος, σκηνή πάλης κτλ. Έπειτα, οι ερευνητές τοποθέτησαν στις αίθουσες, συσκευές μέτρησης του διοξειδίου του άνθρακα και περισσότερων από 100 άλλων χημικών συστατικών που εκπέμπουν οι άνθρωποι.

Οι συσκευές κατέγραφαν δεδομένα κάθε 30 δευτερόλεπτα, τα οποία στη συνέχεια αναλύονταν με ειδικά ανεπτυγμένους για τη μελέτη αλγόριθμους. Τελικά, χρησιμοποιώντας την ανάλυση της σύστασης του αέρα, οι ερευνητές ήταν σε θέση να προσδιορίσουν τι είδους σκηνές παίζονταν κάθε στιγμή, χωρίς να τις γνωρίζουν.

Ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας του Max Plank, Jonathan Williams, δήλωσε για παράδειγμα: "Η χημική υπογραφή της ταινίας The Hunger Games ήταν πολύ σαφής, ακόμα και όταν επαναλάβαμε τις μετρήσεις σε διαφορετικά ακροατήρια. Το διοξείδιο του άνθρακα και τα επίπεδα ισοπρενίου στον αέρα, πάντα σημείωναν αύξηση τη στιγμή που η ηρωίδα ξεκινούσε να παλεύει για τη ζωή της".

Οι ερευνητές γράφουν, μεταξύ άλλων, στη μελέτη τους πως η δουλειά τους ανοίγει τη δυνατότητα αντικειμενικής και μη επεμβατικής αξιολόγησης της αντίδρασης μίας ομάδας ανθρώπων σε ερεθίσματα, μέσω της μέτρησης των χημικών στον αέρα. "Τέτοιες μέθοδοι", σημειώνουν, "μπορούν να εφαρμοστούν σε τομείς όπως η ψυχολογία και η βιολογία και να αποδειχθούν πολύτιμες για βιομηχανίες όπως του σινεμά και της διαφήμισης".