Προσερχόμενος στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και Μελετών «Ελευθέριος Βενιζέλος», όπου προήδρευσε στη Συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου, ο κ. Μεϊμαράκης απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Είναι μεγάλη μου χαρά που σήμερα επισκέπτομαι την Κρήτη για τις εκδηλώσεις οι οποίες γίνονται για την ένωση της με την Ελλάδα. Πράγματι πιστεύω ότι σε μια περίοδο που διανύουμε, που όλα τα θέματα είναι πολύ ανοιχτά και υπάρχει ένα πολύ μεγάλο παζλ αβεβαιότητας, το οποίο δημιουργείται και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, όπως είναι τα οικονομικά θέματα, με το πρόγραμμα, με τις συζητήσεις που γίνονται, όπως τα εθνικά θέματα με τα ελληνοτουρκικά, με την ΑΟΖ, με το Κυπριακό και τις ταραχές στην περιοχή μας, τα θεσμικά θέματα όπως είναι η αναθεώρηση του Συντάγματος και για όλα αυτά πρέπει να δοθούν απαντήσεις και λύσεις ταυτόχρονα. Εξαρτώνται, από το αν θα γίνουν εκλογές, οι οποίες μπορούν να προκληθούν από την εκλογή Προέδρου. Άρα το μεγάλο κομμάτι του παζλ της αβεβαιότητας είναι η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, η οποία αδυνατίζει πάρα πολύ και τη δική μας διαπραγματευτική θέση. Και κοινοβουλευτικά. Και ταυτόχρονα πιστεύω ότι εάν η χώρα τελικά εκλέξει Πρόεδρο, θα έχει ένα θεσμικό συνομιλητή και με τους έξω και με τους μέσα, νεοεκλεγέντα και σύμβολο εθνικής ενότητας, ομοψυχίας και ενότητας του λαού μας. Άρα πιστεύω ότι αυτή τη στιγμή είναι απαραίτητο, είναι αναγκαίο, προέχει, να συμφωνήσουμε και να συνεννοηθούμε στο όνομα του Προέδρου της Δημοκρατίας και της εκλογής του και όλα τα άλλα μπορούν να συζητηθούν. Μπορούν στο τραπέζι της συνεννόησης να μπουν και οι πολιτικές δυνάμεις να τα συζητήσουν. Απευθύνομαι λοιπόν και στους πολίτες και στους βουλευτές, να σκεφτούμε ότι θα πρέπει να μην οδηγηθούμε σε εκλογές χωρίς εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, διότι θα είναι πάρα πολύ αδύνατη θεσμικά, η θέση της χώρας».
Αμέσως μετά ο κ. Μεϊμαράκης εκφώνησε την ομιλία του η οποία έχει ως εξής:
«Αποτελεί ιδιαίτερη τιμή για εμένα το γεγονός πως για μια ακόμη φορά βρίσκομαι εδώ στη λεβεντογέννα Κρήτη, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για την Ένωση της νήσου με τη Μητέρα Ελλάδα. Εκδηλώσεων που γίνονται προκειμένου να τιμήσουμε όλοι εμείς τους αγώνες και τις θυσίες των προγόνων μας. Αγώνες και θυσίες που δεν σταμάτησαν ποτέ σε αυτόν τον ηρωικό τόπο.
Φέτος συμπληρώνονται 101 χρόνια από την ημέρα που η Ελληνική Σημαία σηκώθηκε στο Φρούριο Φιρκά. Βέβαια μέσα σε αυτά τα 101 χρόνια η Κρήτη, οι πρόγονοί μας, κλήθηκαν κατ’ επανάληψη να κάνουν μεγάλες θυσίες. Με έναν και μοναδικό γνώμονα. Την Ελευθερία. Την αποτίναξη του ξένου ζυγού που πάντα έβαζε ως στόχο την Ελλάδα και την Κρήτη λόγω και του γεωστρατηγικού της ρόλου.
Και οι πρόγονοί μας πάντα τα κατάφερναν. Με θυσίες. Με αγώνες μεγάλους και άλλες φορές μικρότερους. Με κάθε ευκαιρία έδειχναν σε όλον τον κόσμο ότι η Ελλάδα, εμείς οι Έλληνες τα καταφέρνουμε. Ποτέ δεν κάναμε πίσω στα δύσκολα. Οι πρόγονοί μας μας έχουν δείξει το δρόμο. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι εδώ στην Κρήτη, παρά τα προνόμια που οι ξένες δυνάμεις έδωσαν τότε, παρά τα προνόμια που οι τούρκοι κατακτητές επιχείρησαν να χαρίσουν, κανείς δεν έκανε πίσω.
«Ένωση ή Θάνατος» έλεγαν οι πρόγονοί μας. Ένωση με τη Μητέρα Πατρίδα. Αυτό ήθελαν, αυτό επεδίωκαν και στο τέλος αυτό κατόρθωσαν. Γιατί, κυρίες και κύριοι, φίλες και φίλοι, αγαπητοί μου συμπατριώτες, ήξεραν. Ήξεραν ότι μόνο μια Ενωμένη Ελλάδα μπορεί να αλλάξει σελίδα και να πάει μπροστά. Μόνο ενωμένη αυτή η χώρα. Μόνο Ενωμένοι οι πολίτες αυτής της χώρας, μόνο ενωμένοι οι Έλληνες, μπορούν να αλλάξουν το παρόν και να δημιουργήσουν ένα καλύτερο μέλλον. Να παραδώσουν στις επόμενες γενιές τη βέλτιστη ποιότητα ζωής, αλλά και την ελπίδα και το όραμα που απαιτείται για τη συνέχεια. Άλλωστε σε όλη την ιστορία αυτού του τόπου ενωμένοι οι Έλληνες κατάφεραν πολλά. Μέσα από τη συναίνεση τη συνεννόηση και τις αμοιβαίες υποχωρήσεις.
Διότι είναι αποδεδειγμένο. Δεν μπορούμε να συμφωνούμε σε όλα. Δεν έχουμε όλοι την ίδια ιδεολογία. Δεν έχουμε όλοι τις ίδιες αρχές και τις ίδιες αξίες. Όμως, όταν οι συνθήκες το απαιτούν, όταν τα προβλήματα είναι μεγάλα, όταν η κρίση, είτε οικονομική όπως αυτή που αντιμετωπίζουμε, είτε άλλου είδους, χτυπά την πόρτα μας, οφείλουμε να αγωνιζόμαστε από κοινού.
Οι κρίσεις άλλωστε δεν κοιτούν ιδεολογίες, απαιτούν όμως κοινούς αγώνες για να αντιμετωπισθούν.
Αυτές οι καταστάσεις δεν χωρούν μικροκομματικά ή προσωπικά συμφέροντα. Δεν χωρούν λαϊκισμούς. Διότι οι θυσίες γίνονται απ’ όλους. Και οι θυσίες πρέπει να πιάνουν τόπο. Σε βάθος χρόνου. Με δυσκολίες το γνωρίζουμε όλοι αυτό. Αλλά πρέπει να πιάνουν τόπο. Και όχι να αποτελούν πεδίο αντιπαραθέσεων.
Κυρίες και κύριοι, φίλες και φίλοι
Οι πολιτικοί καλούνται να λαμβάνουν δύσκολες αποφάσεις σε τέτοιες περιόδους. Πολύ δύσκολες. Υπενθυμίζω σε όλους και καλό θα είναι να μαθαίνουν και οι νεότεροι τα όσα έπραξε πριν την Ένωση της Κρήτης με τη Μητέρα Πατρίδα, ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Η ηγετική αυτή μορφή, με την καταγωγή από την Κρήτη, αναγκάστηκε ακόμη και να εκδιώξει τους Κρήτες συμπατριώτες του, από την Ελληνική Βουλή κρίνοντας ότι αν αποδεχόταν τα αιτήματά τους εκείνη την περίοδο δεν θα κατάφερνε να υλοποιήσει το σχέδιο της Ένωσης. Έπρεπε να κινηθεί διπλωματικά. Έπρεπε να δρομολογήσει καταστάσεις χωρίς να προκαλέσει την αρνητική παρέμβαση των ξένων δυνάμεων. Και με πόνο καρδιάς έπραξε αυτό που έπραξε. Και επικρίθηκε και στηλιτεύθηκε. Στο τέλος όμως κατάφερε αυτό που επεδίωκε. Αυτό που και οι πρόγονοί μας ήθελαν.
Αυτό κυρίες και κύριοι σημαίνει ότι καμία απόφαση δεν είναι εύκολη. Καμία απόφαση δεν έχει μόνο θετικές επιπτώσεις. Και καμία απόφαση δεν θα γίνει ποτέ αποδεκτή από το σύνολο ενός λαού. Πάντα θα υπάρχουν αντιδράσεις. Πάντα κάποιοι θα είναι περισσότερο ή λιγότερο ευνοημένοι.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οι πολιτικοί, αυτοί που έχουν επιφορτιστεί με την εκπροσώπηση των πολιτών, δεν θα λαμβάνουν αποφάσεις. Δεν θέλω σε καμία περίπτωση να πιστεύετε, να πιστεύουν όλοι οι Έλληνες πως οι δύσκολες αποφάσεις λαμβάνονται ελαφρά τη καρδία. Στο τέλος άλλωστε ποιος πολιτικός θέλει να παίρνει δύσκολες αποφάσεις. Ποιος πολιτικός δεν επιθυμεί την επιβράβευση και τα χειροκροτήματα από τους ψηφοφόρους. Κανένας. Και το ξέρετε αυτό. Έχουμε δει όμως πως στην ιστορία αυτού του τόπου κάποιοι αποφάσισαν να πάρουν το βάρος και ίσως και το πολιτικό ρίσκο, να το πράξουν προς όφελος όμως της πατρίδας μας. Προς όφελος του συνόλου και κυρίως προς όφελος των επόμενων γενεών.
Και ειλικρινά πιστεύω πως το καλύτερο, το ιδεατό ίσως θα ήταν να λαμβάνονται αυτές οι αποφάσεις από κοινού. Μέσα από τη συνεργασία όλων των πολιτικών δυνάμεων μέσα από έστω και μια μίνιμουμ συνεννόηση
Άλλωστε χωρίς συνεργασία, χωρίς συνεννόηση, χωρίς συναίνεση δεν είναι εφικτή η προώθηση σημαντικών μεταρρυθμίσεων. Μεταρρυθμίσεων που θα επιτρέψουν την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης στη ρίζα της. Μεταρρυθμίσεων που δυστυχώς σκοντάφτουν σε προκαταλήψεις και ιδεοληψίες. Μεταρρυθμίσεων που συναντούν αντιδράσεις αφού κάποιοι πατούν σε νόμους και διατάξεις που όμως έχουν συνταχθεί σε προγενέστερους χρόνους. Σε χρόνους όπου τα φαινόμενα που σήμερα αντιμετωπίζουμε δεν είχαν τέτοιες τραγικές διαστάσεις.
Για αυτό κυρίες και κύριοι, πρόσφατα πρότεινα να ληφθούν αποφάσεις από κοινού ακόμη και σε ό,τι αφορά το Σύνταγμα ώστε να είναι εφικτές αλλαγές. Έφερα ως παράδειγμα το νόμο περί ευθύνης υπουργών για τον οποίο όλοι συμφωνούμε πως πρέπει να αλλάξει αλλά αυτό σκοντάφτει στο Σύνταγμα. Δεν θα έπρεπε να μπορούμε να κάνουμε αυτές τις αλλαγές χωρίς να περιμένουμε να περάσουν τουλάχιστον 8 χρόνια; Δεν θα έπρεπε να μπορούμε με μια αυξημένη πλειοψηφία, αν κρίνουμε ότι κάτι πρέπει να αλλάξει για να μην αποτελεί τροχοπέδη στην εξέλιξη, να λάβουμε μια απόφαση επ’ αυτού. Βέβαια αυτή η συζήτηση δεν είναι επί της παρούσης, σίγουρα όμως είναι μια συζήτηση που πρέπει να γίνει γιατί μας αφορά όλους. Όπως όλους μας αφορά η αντιμετώπιση της κρίσης, όπως όλους μας αφορά η ενότητα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΑΝΑΡΤΩΝΤΑΙ ME ΜΙΚΡΗ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΛΕΓΧΟΥ