Ο βουλευτής της Α΄ Θεσσαλονίκης Κωνσταντίνος Γκιουλέκας θυμάται, από το μεγάλο αρχείο του και μέσω φωτογραφιών, τη δημοσιογραφική του πορεία. Ενδιαφέρον έχουν και οι λεζάντες που συνοδεύουν τις φωτογραφίες τους οποίους γράφει ο βουλευτής Θεσσαλονίκης:
Συνοφρυωμένοι και οι δυο. Προφανώς κάτι του λέω ως δημοσιογράφος για τον πολιτικό του χώρο, το ΠΑΣΟΚ που μετά από κάποιες δεκαετίες ανέλαβε την αρχηγία του. Με τον Βαγγέλη Βενιζέλο, τον σημερινό Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, σε μια τηλεοπτική συνέντευξη. Γνωριζόμασταν, φυσικά, και από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, από τη Νομική Σχολή.
Με το Νίκο Κούρκουλο σε μια ωραία συζήτηση, που ξεκίνησε με αφορμή μια συνέντευξη και, τελικά, διήρκησε - θυμάμαι - πάνω από τέσσερις ώρες. Μια συζήτηση που φυσικά δεν δημοσιεύτηκε ποτέ και ήταν πιο ενδιαφέρουσα από την συνέντευξη που δημοσιεύτηκε. Γιατί ο Νίκος Κούρκουλος μου είχε μιλήσει για πολλά και για πολλούς... Μόνον που είχαμε δεσμευθεί ότι αυτά θα έμεναν off the record. Βλέπετε, ήταν ακόμη η εποχή που τηρούσαμε την δημοσιογραφική δεοντολογία χωρίς παρεκκλίσεις. Ειλικρινά, υπάρχουν πολλά off the record που γνωρίζουν οι δημοσιογράφοι και που θα είχε τρομερό ενδιαφέρον εάν τα αποκάλυπταν. Η διαφορά είναι ότι οι πραγματικοί δημοσιογράφοι, που τιμούν την πένα και τον χώρο τους, δεν τα αποκαλύπτουν ποτέ. Τα παίρνουν μαζί τους...
Τάκης Λαμπρίας. Στενός συνεργάτης και επιστήθιος φίλος του μεγάλου Μακεδόνα πολιτικού, του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Είχε ταξιδέψει από την Αθήνα για την εκπομπή, όπως έκαναν και πολλοί άλλοι. Αυτό ήταν μεγάλη επιτυχία για μια τηλεόραση της Θεσσαλονίκης. Θυμάμαι μου είχε πει μετά την εκπομπή: "Η δημοσιογραφία είναι πολύ καλή, αρκεί να την... εγκαταλείπει κανείς νωρίς". Όπως θυμάμαι όταν το βράδυ εκείνης της Παρασκευής, μετά την ζωντανή τηλεοπτική εκπομπή "Εν Ονόματι του Λόγου", στην οποία τον φιλοξένησα, όταν πήγαμε για φαγητό οι δυο μας, που μου μιλούσε για τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Συγκεκριμένα μου αφηγείτο τα κρίσιμα 24ωρα εκείνου του Ιουλίου του 1974, τα 24ωρα της Μεταπολίτευσης, τις τηλεφωνικές επικοινωνίες που είχε αυτός από το Λονδίνο με τον Καραμανλή που βρισκόταν στο Παρίσι, την πρόσκληση που έλαβε ο τελευταίος από την ΑΘήνα για να αναλάβει την διακυβέρνηση της χώρας, το πως έδεσε το προεδρικό αεροσκάφος στον Καραμανλή ο Ζισκάρ Ντ' Εστέν για να επιστρέψει στην Ελλάδα, την συγκλονιστική υποδοχή που του επεφύλαξαν οι Έλληνες, τις πρώτες ημέρες της αποκατάστασης της Δημοκρατίας. Μοναδικές στιγμές, μοναδική αφήγηση από τον Τάκη Λαμπρία. Ήταν πραγματικό σχολειό να τα ακούς όλα αυτά από έναν από εκείνους που τα έζησαν.
Ποιος θα το πίστευε ότι θα ξανασυναντιόμασταν εκείνος όχι ως πρωταγωνιστής κι εγώ όχι ως δημοσιογράφος αλλά, κι οι δυο, ως βουλευτές. Στη φωτογραφία αυτή είμαστε με τον Γιώργο Πάντζα σε μια σκηνή από συνέντευξη για την εφημερίδα "Ελληνικός Βορράς". Στο καμαρίνι του... Σήμερα κι οι δυο στα έδρανα της Βουλής. Εκείνος με το ΣΥΡΙΖΑ κι εγώ με τη Νέα Δημοκρατία. Ωστόσο, συνεχίζει να υπάρχει μια προσωπική σχέση που βασίζεται στην αμοιβαία εκτίμηση και δεν επηρρεάζεται από τις διαφορετικές πολιτικές πεποιθήσεις.
Με τον πρώην αντιπρόεδρο της Βουλής, τον Σαρακατσάνο Γιώργο Σούρλα. Σ' αυτή την τηλεοπτική συζήτηση ήταν Υπουργός Υγείας στην κυβέρνηση Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, την περίοδο 1990-1993. Μετά από χρόνια συναντηθήκαμε ως βουλευτές στο Κοινοβούλιο. Συνδεθήκαμε ιδιαίτερα από τους κοινούς αγώνες που κάναμε για τους άταφους νεκρούς μας, τους Έλληνες στρατιώτες του Έπους του 1940-'41 που έπεσαν στα πεδία της τιμής στα βορειοηπειρωτικά βουνά. Ένας αγώνας που συνεχίζεται ως σήμερα αφού η πολιτεία δεν έχει ολοκληρώσει το χρέος της 70 χρόνια μετά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΑΝΑΡΤΩΝΤΑΙ ME ΜΙΚΡΗ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΛΕΓΧΟΥ