Γιώργος Κατσαρός: Το «σώσε με, δεν έχω μια» της Μαρινέλλας, η διαφωνία με τον Μπιθικώτση και η ιστορία του «Κέρκυρα με το Ποντικονήσι»

Άγνωστες ιστορίες με τη Μαρινέλλα, τον Γρηγόρη Μπιθικώτση και τη Ρένα Βλαχοπούλου μοιράστηκε το βράδυ της Δευτέρας ο μεγάλος συνθέτης Γιώργος Κατσαρός.

Αρχικά περιέγραψε μια συνάντηση που είχε με τη Μαρινέλλα όταν εκείνη ήταν ακόμα γνωστή μόνο ως ντουέτο με τον Στέλιο Καζαντζίδη, αποτέλεσμα της οποίας ήταν ένα κοινό τους ταξίδι για 1,5 μήνα στην τότε Σοβιετική Ένωση.

«Πήγα στο καλλιτεχνικό γραφείο του Θόδωρου Κρίτα που μόλις με είδε μου είπε "Κατσαρέ θέλω να σε στείλω στη Σοβιετική Ένωση". Τυχαία βρήκα στον δρόμο τη Μαρινέλλα, ακούω μια φωνή - μόλις είχε χωρίσει με τον Καζαντζίδη - "μαέστρο, μαέστρο". Μου λέει "σώσε με, έφυγα και δεν έχω μια". Την πήρα από το χέρι την πήγα στο γραφείο του Κρίτα και δημιουργήσαμε ακόμα μια θέση για τη Σοβιετική Ένωση που μείναμε 1,5 μήνα με την άγνωστη τότε Μαρινέλλα που την ήξεραν ως ντουέτο του Καζαντζίδη».

Ο Γιώργος Κατσαρός αποκάλυψε και την ιστορία πίσω από το τραγούδι «Κάθε λιμάνι και καημός» για το οποίο διαφώνησε με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση.

«Έπρεπε να παρουσιάσω ένα τραγούδι στην απογευματινή ηχογράφηση για μια ταινία. Ζητάω από τον Πυθαγόρα τον οποίο είχα μόλις γνωρίσει και το έγραψε με προοπτική να το τραγουδήσει ο Μπιθικώτσης. Μου είπε "δάσκαλε πρέπει να το κάνεις ζεϊμπέκικο" ενώ εγώ το είχα κάνει χασάπικο. Το άκουσε ο Πάνος Γαβαλάς με τη Ρία Κούρτη και μου είπαν "αυτοκτονείς γιατί είναι μελωδικό χασάπικο" και έτσι το τραγούδησαν αυτοί».

Ειδικά, τέλος, για τη Ρένα Βλαχοπούλου έκανε λόγο για «αδελφική σχέση». «Η Βλαχοπούλου. υπήρξε ένα τεράστιο κεφάλαιο στο τραγούδι, ήταν πολύ καλή τραγουδίστρια. Όταν πήγε στην Αμερική με τον Σπάρτακο της πρότειναν να κάνει καριέρα εκεί. Τραγουδούσε τζαζ, όταν βρισκόμασταν σε σπίτι ή στούντιο μου ζητούσε να τραγουδήσει το Summertime».

Εξομολογήθηκε, μάλιστα, ότι «ήταν τυχερό να συνεργαστούμε στο "Κέρκυρα, Κέρκυρα με το Ποντικονήσι". Είχαμε τελειώσει τα γυρίσματα της Κόμισσας της Κέρκυρας και έπρεπε να γράψουμε ένα τραγούδι για τους τίτλους. Έχουμε συναντηθεί Φίνος, Σακελλάριος, Βλαχοπούλου κι εγώ. Είχαμε μια ομάδα από τεχνικούς που φώναζαν πρέπει να τελειώσουμε για να γράψουμε το τραγούδι των τίτλων. Μου είπε ο Σακελλάριος "πες μου 2-3 λέξεις κερκυραϊκές και του είπα μπενίτσα, γαρίτσα κτλ. και γράφουμε το τραγούδι που οι περισσότεροι Κερκυραίοι νομίζουν ότι είναι παραδοσιακό, αλλά δεν είναι».