Ανατριχιαστικά πράγματα που βρέθηκαν σε παλιές εκκλησίες

Οι εκκλησίες είναι πολλά παραπάνω από χώροι λατρείας κι αρχιτεκτονικού ενδιαφέροντος. Είναι εξαιρετικές για σκηνικά σε ταινίες τρόμου ενώ, ειδικά οι παλιές, πρωταγωνιστούν σε ιστορίες που προκαλούν ανατριχίλα.

Στους παρακάτω τρεις ναούς που δημιουργήθηκαν αιώνες πριν, βρέθηκαν πράγματα που, ενδεχομένως, σε ταράζουν.

Το μουμιοποιημένο κεφάλι της Αγίας Αικατερίνης της Σιένα

Μπαίνοντας στη Βασιλική του San Domenico στη Σιένα της Ιταλίας, θα προσέξεις ότι αν και απλή εξωτερικά, περιέχει πολύπλοκα γλυπτά, περίτεχνους πίνακες και πιθανότατα περισσότερα φύλλα χρυσού από όσα θα έχεις ποτέ στο εσωτερικό του σπιτιού σου. Το πιο εντυπωσιακό, ωστόσο, είναι το μουμιοποιημένο κεφάλι που πιστεύεται ότι ανήκε της Αγίας Αικατερίνης της Σιένα. Η Αικατερίνη δημιουργούσε αναστάτωση και κατά τη διάρκεια της σύντομης ζωής της.

Γεννημένη το 1347, είχε έντονα, μυστικιστικά οράματα από νεαρή ηλικία. Τελικά έγινε συγγραφέας με μεγάλη επιρροή, πείθοντας ακόμη και τον Πάπα Γρηγόριο Θ' να επαναφέρει την Καθολική Εκκλησία στη Ρώμη, μετά από πολλά χρόνια στην Αβινιόν της Γαλλίας. Σήμερα, παραμένει διάσημη για τα στίγματα και τα οράματά της, τα οποία περιλάμβαναν, μεταξύ άλλων, μια ουράνια τελετή κατά την οποία παντρεύτηκε τον Ιησού. Η γαμήλια βέρα, όπως ισχυρίστηκε, ήταν η περιτομημένη ακροποσθία Του, αν και μόνο η Αικατερίνη μπορούσε να τη δει να κάθεται στο δάχτυλό της.

Τα πράγματα παρέμειναν περίεργα και μετά τον θάνατό της στη Ρώμη, σε ηλικία μόλις 33 ετών. Όταν εκπρόσωποι από τη Σιένα θέλησαν να επαναπατρίσουν το σώμα της μετά την αγιοποίησή της έναν αιώνα αργότερα, διαπίστωσαν ότι οι Ρωμαίοι δεν επρόκειτο να τη δώσουν. Έτσι, πέρασαν στο plan B: έκλεψαν το μουμιοποιημένο κεφάλι της από τη βασιλική όπου είχε ταφεί. Όπως λέει η ιστορία, οι λαθρέμποροι του πτώματος σταμάτησαν από έναν φρουρό που επέμενε να κρυφοκοιτάξει στην τσάντα τους, αλλά είδε μόνο ροδοπέταλα. Όταν η ομάδα επέστρεψε στη Σιένα, στην τσάντα φάνηκε και πάλι το κεφάλι της Αικατερίνης.

Η γλώσσα και το σαγόνι του Αγίου Αντώνιου

Οι άνθρωποι που ψάχνουν σε κρύπτες εκκλησιών, πρέπει να είναι κάπως αλλόκοτοι. Σίγουρα, κάποιοι μπορεί να θέλουν απλώς δουν παλιούς τάφους και κανένα ωραίο γλυπτό, αλλά όλοι πρέπει να τρέφουν τουλάχιστον την κρυφή ελπίδα ότι θα βρουν κάτι πραγματικά συγκλονιστικό εκεί κάτω. Εκείνοι που ξέθαψαν τον Άγιο Αντώνιο της Πάδοβας από τον αρχικό τόπο ανάπαυσής του, για παράδειγμα, μάλλον ήλπιζαν να τους περίμενε κάτι πραγματικά παράξενο.

Ήξεραν ότι ο Αντώνιος, ένας φραγκισκανός μοναχός που είχε πεθάνει τρεις δεκαετίες νωρίτερα, το 1231, ήταν ένας άγιος άνθρωπος που φημιζόταν για το κηρυγμά Είχαν σκοπό να τον ξαναθάψουν σε μια ωραία, νέα βασιλική, οπότε τουλάχιστον είχαν μια καλή δικαιολογία. Και ίσως, όπως φημολογείται ότι συνέβαινε και με άλλους αγίους, το σώμα του να μην είχε σαπίσει και έτσι να θεωρούνταν άφθαρτο. Και ήταν - κατά κάποιον τρόπο.

Όπως λέει η ιστορία, κατά την εκταφή του, το 1263, το μεγαλύτερο μέρος του σώματός του είχε αποσυντεθεί, αφήνοντας πίσω του μόνο διάσπαρτα κομμάτια οστών. Ωστόσο, η γλώσσα του έμοιαζε σαν καινούργια, σε σημείο που κάποιοι ισχυρίστηκαν ότι ήταν ακόμα υγρή από σάλιο. Εντυπωσιασμένος, κάποιος κατασκεύασε μια περίτεχνη λειψανοθήκη που εξακολουθεί να φιλοξενεί τη γλώσσα εκατοντάδες χρόνια μετά την ανάσυρσή της από τον τάφο. Το 2013, μάλιστα, πήγε σε διεθνή περιοδεία μαζί με αυτό που πιστεύεται ότι είναι το σαγόνι του αγίου και ένα κομμάτι από το αριστερό του χέρι, που επίσης εκτίθενται.