O Πόντος, στον οποίο η παρουσία του Ελληνισμού χρονολογείται από αρχαιοτάτων χρόνων, περιήλθε στην κυριαρχία των Οθωμανών λίγα χρόνια μετά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως, με την κατάλυση της Αυτοκρατορίας της Τραπεζούντας (1204-1461). Παρά τις προσπάθειες εξισλαμισμού του, ο Ελληνισμός του Πόντου συνέχισε την λαμπρή πορεία του, όπως αποδεικνύει και η πληθώρα των εκκλησιών, μοναστηριών και σχολείων που έκτισαν οι Πόντιοι από το 1471 έως το 1914.
Στις αρχές του 20ου αιώνα ζούσαν στον Πόντο περί τους 700.000 Έλληνες. Χαρακτηριστικό είναι ότι στην περιοχή υπήρχαν μέχρι το 1922 έξι Μητροπόλεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Κατά την μετά τους Βαλκανικούς πολέμους περίοδο (1912-1913), διαδοχικές τουρκικές κυβερνήσεις αποφάσισαν να επιλύσουν δυναμικά το πρόβλημα των εθνοτήτων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, εξαφανίζοντας από τα πατρογονικά τους εδάφη τους αυτόχθονες πληθυσμούς.
Με την έναρξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου αρχίζουν οι πρώτες βιαιοπραγίες κατά του ποντιακού στοιχείου. Το 1916 γίνονται μεγάλες εκκαθαριστικές επιχειρήσεις κατά των Ποντίων στις περιοχές της Σαμψούντας και της Πάφρας. Μέχρι το 1923 εξοντώθηκαν 353.000 άτομα περίπου, δηλαδή, ο μισός ποντιακός πληθυσμός. Επίσης, οι έως τότε λειτουργούντες 1.134 Ναοί και τα 960 σχολεία της περιοχής κατεστράφησαν ολοσχερώς. Μετά το 1923 αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους και οι τελευταίοι εναπομείναντες Πόντιοι. Όσοι διέφυγαν την γενοκτονία, μετανάστευσαν στην Ελλάδα, στην Αυστραλία, στην Αμερική, στη Ρωσία και στον Καναδά.
Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου έχει αναγνωρισθεί με ψήφισμα της Βουλής των Ελλήνων [Νόμος 2193/94 (ΦΕΚ 78/Α/1994)]. Με το ψήφισμα αυτό, το οποίο αντικατοπτρίζει τον τρόπο με τον οποίο ο Ελληνικός λαός αποτιμά ένα ιστορικό γεγονός και αποτίει φόρο τιμής στους νεκρούς του, καθιερώνει τη 19η Μαΐου ως ημέρα μνήμης της γενοκτονίας. Κατά την ημέρα αυτή, πραγματοποιούνται σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια εκδηλώσεις, με πρωτοβουλία δημόσιων και ιδιωτικών φορέων.
Επίσης, η γενοκτονία των Ποντίων έχει αναγνωρισθεί από τη Σουηδία (Μάρτιος 2010), καθώς και από τα νομοθετικά σώματα των Πολιτειών των ΗΠΑ Νέας Υερσέης (2002), Νέας Υόρκης (2002), της Πενσυλβανίας (2004), της Νέας Υόρκης (2005), της Φλόριντα (2005) και της Μασαχουσέτης (2006) με Διακηρύξεις-Ψηφίσματα.
Θετική εξέλιξη στον τομέα του σεβασμού των θρησκευτικών ελευθεριών απετέλεσε η απόφαση των αρμοδίων τουρκικών Αρχών να επιτρέψουν την πραγματοποίηση λειτουργίας στην Ιερά Μονή της Παναγίας Σουμελά στην Τραπεζούντα, αποδεχόμενες την πρόταση του Οικουμενικού Πατριάρχη εν προκειμένω.
Η λειτουργία – η πρώτη των τελευταίων 88 ετών - πραγματοποιήθηκε την 15η Αυγούστου 2010 σε κλίμα θρησκευτικής κατάνυξης και συγκίνησης, την παρακολούθησε πλήθος προσκυνητών, ενώ έτυχε ευρύτατης δημοσιογραφικής κάλυψης από τα διεθνή ΜΜΕ.
Στις αρχές του 20ου αιώνα ζούσαν στον Πόντο περί τους 700.000 Έλληνες. Χαρακτηριστικό είναι ότι στην περιοχή υπήρχαν μέχρι το 1922 έξι Μητροπόλεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Κατά την μετά τους Βαλκανικούς πολέμους περίοδο (1912-1913), διαδοχικές τουρκικές κυβερνήσεις αποφάσισαν να επιλύσουν δυναμικά το πρόβλημα των εθνοτήτων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, εξαφανίζοντας από τα πατρογονικά τους εδάφη τους αυτόχθονες πληθυσμούς.
Με την έναρξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου αρχίζουν οι πρώτες βιαιοπραγίες κατά του ποντιακού στοιχείου. Το 1916 γίνονται μεγάλες εκκαθαριστικές επιχειρήσεις κατά των Ποντίων στις περιοχές της Σαμψούντας και της Πάφρας. Μέχρι το 1923 εξοντώθηκαν 353.000 άτομα περίπου, δηλαδή, ο μισός ποντιακός πληθυσμός. Επίσης, οι έως τότε λειτουργούντες 1.134 Ναοί και τα 960 σχολεία της περιοχής κατεστράφησαν ολοσχερώς. Μετά το 1923 αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους και οι τελευταίοι εναπομείναντες Πόντιοι. Όσοι διέφυγαν την γενοκτονία, μετανάστευσαν στην Ελλάδα, στην Αυστραλία, στην Αμερική, στη Ρωσία και στον Καναδά.
Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου έχει αναγνωρισθεί με ψήφισμα της Βουλής των Ελλήνων [Νόμος 2193/94 (ΦΕΚ 78/Α/1994)]. Με το ψήφισμα αυτό, το οποίο αντικατοπτρίζει τον τρόπο με τον οποίο ο Ελληνικός λαός αποτιμά ένα ιστορικό γεγονός και αποτίει φόρο τιμής στους νεκρούς του, καθιερώνει τη 19η Μαΐου ως ημέρα μνήμης της γενοκτονίας. Κατά την ημέρα αυτή, πραγματοποιούνται σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια εκδηλώσεις, με πρωτοβουλία δημόσιων και ιδιωτικών φορέων.
Επίσης, η γενοκτονία των Ποντίων έχει αναγνωρισθεί από τη Σουηδία (Μάρτιος 2010), καθώς και από τα νομοθετικά σώματα των Πολιτειών των ΗΠΑ Νέας Υερσέης (2002), Νέας Υόρκης (2002), της Πενσυλβανίας (2004), της Νέας Υόρκης (2005), της Φλόριντα (2005) και της Μασαχουσέτης (2006) με Διακηρύξεις-Ψηφίσματα.
Θετική εξέλιξη στον τομέα του σεβασμού των θρησκευτικών ελευθεριών απετέλεσε η απόφαση των αρμοδίων τουρκικών Αρχών να επιτρέψουν την πραγματοποίηση λειτουργίας στην Ιερά Μονή της Παναγίας Σουμελά στην Τραπεζούντα, αποδεχόμενες την πρόταση του Οικουμενικού Πατριάρχη εν προκειμένω.
Η λειτουργία – η πρώτη των τελευταίων 88 ετών - πραγματοποιήθηκε την 15η Αυγούστου 2010 σε κλίμα θρησκευτικής κατάνυξης και συγκίνησης, την παρακολούθησε πλήθος προσκυνητών, ενώ έτυχε ευρύτατης δημοσιογραφικής κάλυψης από τα διεθνή ΜΜΕ.
Μας το κοινοποίησε ο Φραγκούλης Φράγκος
από ανάρτηση στο www.mfa.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΑΝΑΡΤΩΝΤΑΙ ME ΜΙΚΡΗ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΛΕΓΧΟΥ