Πριν προχωρήσουμε σε ανάλυση των σκέψεων μας για τον αγώνα της Κυριακής, οφείλουμε να αφιερώσουμε μια παράγραφο, για να διατυπώσουμε δημόσια τις σκέψεις μας για το ρόλο της Αστυνομίας, στον ελληνικό αθλητισμό.
Ο ΑΡΗΣ και η αντίπαλός του ήρθαν σε συμφωνία, όσον αφορά την αμοιβαία ανταλλαγή εισιτηρίων για τους αγώνες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, αντίστοιχα. Έγινε δηλαδή το βασικότερο βήμα, να έρθουν σε συνεννόηση οι δυο πλευρές.
Όμως, για λόγους που ουδέποτε εξηγήθηκαν η Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής (είχε προηγηθεί ο αγώνας της προηγούμενης εβδομάδας, όπου και πάλι είχαμε άρνηση της αντίστοιχης Αστυνομικής Διεύθυνσης να δώσει έγκριση για τη μετακίνηση οπαδών) αποφάσισε και διέταξε. Δε θα γίνει οργανωμένη μετακίνηση οπαδών του ΑΡΗ στην Αθήνα.
Είναι ν` απορείς και να εξοργίζεσαι μ` αυτά τα αλλοπρόσαλλα που λαμβάνουν χώρα στον τόπο μας. Ενάμισι χρόνο πριν, τον Απρίλιο του 2010, η Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής έδωσε την έγκριση (επομένως είχε την δυνατότητα) για την μετακίνηση-μαμούθ των 30.000 Αρειανών στον τελικό του Ο.Α.Κ.Α και σήμερα δηλώνει ορθά-κοφτά ότι δεν επιθυμεί την παρουσία υποπολλαπλασίου αριθμού οπαδών μας στο ίδιο γήπεδο !
Η λογική του παραλόγου. Όπως τα περισσότερα, στην Ελλάδα, που λειτουργούν στο ίδιο μήκος κύματος και οδήγησαν την χώρα μας στο επίπεδο που βρίσκεται σήμερα. Για το φαινόμενο αυτό (της μόνιμης σχεδόν απαγόρευσης μετακινήσεων οπαδών) οι ευθύνες ανήκουν σε πολλούς.
Από τις κυβερνήσεις που έδωσαν αυτή τη μορφή υπερεξουσίας και υπεραρμοδιοτήτων στην Αστυνομία, που από διεκπεραιωτικό ρόλο απέκτησε εδώ και 7 χρόνια την πλήρη δυνατότητα να ρυθμίζει και ν` αποφασίζει για την υπόθεση αυτή, μέχρι και κάποιες Π.Α.Ε και ορισμένους οπαδούς (εσχάτως μας προέκυψαν και οι ναυτιλιακές εταιρείες) που με πράξεις και παραλείψεις τους έδωσαν το δικαίωμα και τη λαβή για να οδηγηθούμε στο σήμερα, όπου τα ντέρμπι κυρίως, διεξάγονται με την μονόπλευρη παρουσία οπαδών.
Το γεγονός ότι ο ΑΡΗΣ είναι η μοναδική από τις μεγάλες ομάδες της χώρας που λειτουργεί με απόλυτο σεβασμό προς τους οπαδούς της ομάδας (ζητώντας παντού και πάντοτε εισιτήρια) αλλά και προς τους αντίπαλους οπαδούς χορηγώντας τους εισιτήρια, όταν αιτούνται κάτι τέτοιο, είναι μια κατάσταση που δυστυχώς περνά στα ψιλά, γιατί είναι η εξαίρεση στον άδικο κανόνα που έχει επικρατήσει και εφαρμόζεται τα τελευταία χρόνια, στην Ελλάδα.
Η ομάδα δε θα ‘χει, λοιπόν, τη δυνατότητα, της παρουσίας κόσμου στο Ο.Α.Κ.Α, δε θα ‘χει δική της κερκίδα στον σημαντικό αυτό αγώνα, για τη συνέχεια του πρωταθλήματος. Μέσα στη γενικότερη δυσκολία που βρίσκεται και στην κακή της φάση, θα πρέπει ν` αντεπεξέλθει μόνη της. Τα δεδομένα είναι γνωστά, η βαθμολογική θέση της ομάδας επίσης, η ανάγκη για την κατάκτηση της πρώτης νίκης, κοινός τόπος.
Ο προσεχής αντίπαλος συναγωνίζεται σε συμπλέγματα αυτόν της προηγούμενης αγωνιστικής. Χρόνια τώρα, έχουν σκεφτεί και πράξει ότι βλακεία μπορεί να διανοηθεί κανείς, στην απέλπιδα προσπάθειά τους να δείξουν το οπαδικό μπόι τους. Η «καταμέτρηση» βέβαια έχει βγάλει το τελικό λογαριασμό, αλλά... φιλότιμα επιμένουν κι αυτό είναι.. προς «τιμήν» τους.
Κάποια στιγμή θα το πάρουν απόφαση. Με την ομάδα χωρίς αιώνιο αντίπαλο, είχαμε για χρόνια κακή παράδοση στους αγώνες που διεξάγονταν στην Αθήνα. Εδώ και 4 χρόνια τα δεδομένα έχουν αντιστραφεί και η παράδοση είναι υπέρ μας. Ευκαιρία να διευρυνθεί αυτή η παράδοση και η πρώτη μας νίκη για φέτος να έρθει απέναντι σε μια ομάδα που βυθίζεται στα εσωτερικά της προβλήματα.
Νουθεσίες και προτροπές δεν είμαστε διατεθειμένοι να δώσουμε, γιατί τα πράγματα είναι απλά. Αυτοί που έφεραν τον ΑΡΗ στη στενωπό και στη χαμηλή βαθμολογική θέση οφείλουν να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να αντιστρέψουν την κατάσταση. Όσο κι αν περιμέναμε να έρθει η πολυπόθητη μεταστροφή της εικόνας, οι διαψεύσεις μέχρι στιγμής ήταν αλλεπάλληλες.
Αυτό που δεν ανεχόμαστε και πρέπει να γίνει σαφές δημόσια είναι αυτή η υφέρπουσα αλλοίωση του DNA, της ταυτότητας του συλλόγου. Συναισθανόμαστε, κι αυτό μας το ‘χει δημιουργήσει ως αίσθημα η ίδια η ομάδα, ότι πάει ν’ αλλοιωθεί αυτό που με κόπο επανήλθε ως εικόνα και χαρακτηριστικό της. Το πνεύμα νικητή, η ψυχολογία του πολεμιστή, ο αληθινός ΑΡΗΣ.
Στις 5 αγωνιστικές, φευγαλέα και μόνο κάποιες στιγμές είδαμε «ΑΡΗ». Αυτός είναι ένας κίνδυνος που εντοπίζουμε έγκαιρα και απαιτούμε ν’ απομακρυνθεί άμεσα από την αγωνιστική συμπεριφορά και «ψυχοσύνθεση» της ομάδας, διότι είναι ένα οδυνηρό κι απευκταίο πισωγύρισμα.
Η ομάδα θα πρέπει να παίζει μόνο για τη νίκη και να μη συμβιβάζεται με τίποτα λιγότερο. Δεν ξέρουμε αν υπάρχουν κάποιοι που δεν ήταν συνηθισμένοι στην πίεση των υψηλών στόχων και του ανταγωνισμού, αλλά αν υπάρχουν καλό θα `ναι να μπουν γρήγορα σ` αυτό το ρυθμό, γιατί ο χρόνος μετρά αντίστροφα για όλους και η κρίση είναι εβδομαδιαία και σύντομα και συνολική.
Ο ΑΡΗΣ δε θα προσαρμοστεί, ούτε θα κατεβάσει τον πήχη, στις δυνατότητες, όσων νιώθουν λίγοι και μέτριοι. Αυτοί είναι υποχρεωμένοι απέναντι στο σύλλογο που τους εμπιστεύτηκε και πίστεψε στις ικανότητές τους, να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και του επιπέδου που πρέπει να βρίσκεται ο ΑΡΗΣ. Κι αυτή η προτροπή που για εμάς είναι εντολή, αφορά όλο το φάσμα του συλλόγου, διότι άπαντες κρίνονται και αξιολογούνται από τις πράξεις και τα αποτελέσματά τους κι όχι από τις δηλώσεις και τις προθέσεις τους.
Εμείς ό,τι είχαμε να πούμε, το `παμε. Εξαντλήσαμε όλο το απόθεμα επιχειρημάτων μας για το πώς θέλουμε να βλέπουμε τον ΑΡΗ. Πλησιάζει η ώρα που θα εξαντληθεί κι η υπομονή μας, αν νιώσουμε ότι απευθυνόμαστε σε «κουφούς». Και, τότε, δε θα επιμείνουμε, άλλο, να χτυπάμε την «πόρτα» των «κουφών», αλλά θα την ανοίξουμε, διάπλατα, για ν’ αποχωρήσουν.
Περισσότερα στο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΑΝΑΡΤΩΝΤΑΙ ME ΜΙΚΡΗ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΛΕΓΧΟΥ