Η ακμή εκτιμάται ότι επηρεάζει 1 στους 10 ανθρώπους, καθιστώντας την όγδοη πιο διαδεδομένη νόσο παγκοσμίως.
Οι επιδημιολογικές μελέτες έχουν δείξει ότι είναι πιο συχνή στους έφηβους και στους νεαρούς ενήλικες, με τις γυναίκες να την εμφανίζουν συχνότερα και στις πιο σοβαρές μορφές της.
Οι έφηβοι είναι πιο επιρρεπείς στην ανάπτυξη της πάθησης, λόγω της αύξησης των ορμονών.
Ωστόσο, η ακμή μπορεί να παρουσιαστεί και σε ενήλικες τόσο εξαιτίας ορμονικών παραγόντων όσο και κάποιων φαρμάκων αλλά και συνηθειών.
Η ακμή εκδηλώνεται με ένα ευρύ φάσμα συμπτωμάτων, συμπεριλαμβανομένων των λευκών και μαύρων στιγμάτων, βλατίδων, φλυκταινών και κύστεων, τα οποία έχουν σημαντικές επιπτώσεις στην επιδερμίδα (π.χ. ουλές).
Πέραν των αισθητικών προβλημάτων, η νόσος μπορεί να έχει συναισθηματικές, επαγγελματικές, ψυχοκοινωνικές και πιθανές ψυχιατρικές συνέπειες, συμπεριλαμβανομένης της κατάθλιψης.
Έχει αποδειχθεί ότι οι πάσχοντες έχουν υψηλότερα επίπεδα άγχους από τον γενικό πληθυσμό, αισθάνονται κοινωνικά απομονωμένοι και έχουν λιγότερες πιθανότητες να επιλεγούν για απασχόληση.
Έρευνα σε περισσότερους από 6.500, εξέτασε τόσο τους ενδογενείς όσο και τους εξωγενείς παράγοντες οι οποίοι δύνανται να επηρεάσουν τη νόσο.
Από τα ευρήματά της διαπιστώθηκε ότι η πλειονότητα των πασχόντων από ακμή επιδίδονται στην κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων, αναψυκτικών και γλυκών.
Η συγκεκριμένη μελέτη επιβεβαιώνει παλαιότερες που έχουν καταλήξει στο ίδιο συμπέρασμα.
Ανασκόπηση που πραγματοποιήθηκε σε 78.500 άτομα, το 2018 από τους Juhl, Bergholdt, Μiller και άλλους για να εκτιμηθεί η συσχέτιση της πρόσληψης γαλακτοκομικών προϊόντων και της ακμής σε παιδιά, εφήβους και νεαρούς ενήλικες (ηλικίες 7-30 ετών) έδειξε ότι τόσο το γάλα όσο και το γιαούρτι και το τυρί αυξάνουν τις πιθανότητες για ακμή.
Όσον αφορά στα γλυκά, η ίδια η ζάχαρη δεν προκαλεί ακμή, αλλά τόσο αυτή όσο και τα τρόφιμα υψηλού γλυκαιμικού δείκτη οδηγούν σε φλεγμονή.
Καταναλώνοντας τρόφιμα όπως το λευκό ψωμί, οι καραμέλες, τα τηγανητά, τα αναψυκτικά κ.ά. προκαλείται αύξηση στα επίπεδα της ινσουλίνης που επιδεινώνει περαιτέρω τη φλεγμονή. Οι απότομες αυξήσεις της αυξάνουν την έκκριση σμήγματος, συμβάλλοντας στην απόφραξη των θυλάκων.
Καθημερινές διατροφικές επιλογές, περιβαλλοντικοί παράγοντες, φαρμακευτικές ουσίες και ψυχολογικές καταστάσεις μπορεί να επηρεάσουν την εμφάνιση και την εξέλιξη της ακμής. Έρευνες έχουν καταδείξει ότι η τροποποίησή τους, μπορεί βοηθήσει τους ασθενείς να θεραπευτούν.
Γι’ αυτό, πριν από οποιαδήποτε πρόταση θεραπείας, θα πρέπει να υπάρχει ένας ειλικρινής και εκτενής διάλογος μεταξύ ασθενή και δερματολόγου για την πιθανότητα αλλαγής αυτών των επιβλαβών συμπεριφορών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΑΝΑΡΤΩΝΤΑΙ ME ΜΙΚΡΗ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΛΕΓΧΟΥ