Τα 1,3 δευτερόλεπτα που κάνουν τη διαφορά ανάμεσα στους νέους και ηλικιωμένους οδηγούς

Η ασφαλής οδήγηση είναι μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι κατά τη γήρανσή τους. Τα προβλήματα όρασης, κινητικότητας, αντανακλαστικών και γνωστικής λειτουργίας που επέρχονται με την πάροδο των χρόνων αυξάνουν τον κίνδυνο για σύγκρουση ή ατύχημα που μπορεί να αποβεί ακόμα και μοιραίο.

Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Νιουκάστλ με επικεφαλής τον καθηγητή Phil Blythe και τον Δρ. Li, η ερευνητική ομάδα εξέτασαν την ποιότητα οδήγησης των ηλικιωμένων οδηγών σε διαφορετικές καταστάσεις.

Χρησιμοποιώντας έναν προσομοιωτή οδήγησης του Πανεπιστημίου, 76 εθελοντές είχαν χωριστεί σε δύο διαφορετικές ηλικιακές ομάδες (20-35 ετών και 60-81).

«Η μη οδήγηση όταν υπάρχει κακοκαιρία, η αποφυγή άγνωστων πόλεων και δρόμων και ο σχεδιασμός διαδρομών που αποφεύγουν δύσκολες και επικίνδυνες στροφές είναι ορισμένες από τις στρατηγικές που ακολουθούν οι βετεράνοι οδηγοί για να μειώσουν τον κίνδυνο, αλλά αυτό θα μπορούσε να είναι περιοριστικό για τους ανθρώπους».

«Σε καθαρές συνθήκες, η ποιότητα οδήγησης ήταν καλή, αλλά ο χρόνος αντίδρασης των γηραιότερων οδηγών ήταν σημαντικά βραδύτερος από τους νεότερους οδηγούς. Ακόμα κι αν ληφθεί υπόψιν το γεγονός ότι οι εθελοντές του μεγαλύτερου, ηλικιακά, γκρουπ που έλαβαν μέρος στη μελέτη ήταν αρκετά ενεργοί χρειάστηκαν περίπου 8,3 δευτερόλεπτα για να αποφύγουν ένα εμπόδιο συγκριτικά με τα 7 δευτερόλεπτα που χρειάστηκαν οι νεότεροι οδηγοί. Αυτό σημαίνει πως σε ταχύτητα σχεδόν 100 χλμ/ώρα οι γηραιότεροι οδηγοί θα χρειαζόταν να προειδοποιηθούν περίπου 35 μέτρα νωρίτερα για το πιθανό εμπόδιο. Απόσταση ίση με 10 αυτοκίνητα», αναφέρει ο Δρ. Li.

Σε κακές καιρικές συνθήκες, η ερευνητική ομάδα είδε ότι οι νεαρότεροι οδηγοί επιβραδύνουν περισσότερο με την ποιότητα οδήγησης να μειώνεται σε αμφότερες τις ηλικιακές ομάδες. Στο σενάριο της οδήγησης στην πόλη οι γηραιότεροι ενήλικες παρουσίασαν 20 περιστατικά συγκρούσεων και συμβάντων ανάμεσα στους γηραιότερους ενήλικες συγκριτικά με 12 ανάμεσα στους νέους οδηγούς.

«Το Πανεπιστήμιο του Νιουκάστλ βρίσκεται στην πρώτη γραμμή για την αναζήτηση συστημάτων κινητικότητας για τους γηραιότερους ανθρώπους που θέλουν να συνεχίσουν να ταξιδεύουν στα 80 και τα 90 τους» ενώ σύμφωνα με τον Δρ. Li «Τα αυτόνομα οχήματα μοιάζουν να είναι μια πιθανή επιλογή που θα ανατρέψει την υπάρχουσα κατάσταση».