SUPER 3: ΓΙΑ ΟΡΚΑΡ Ο ΕΥΡΩΠΑΙΟΣ ΑΡΗΣ

Όπως χαρακτηριστικά, λέει κι ένας συμπαθής προπονητής: «δεν τα λέτε, δεν τα γράφετε». Εμείς και τα λέγαμε και τα γράφαμε. Προετοιμάζαμε το «θεατή», κάναμε ένα preview του «έργου» που θα δει (αν και οι περισσότεροι εμπιστεύονται, πια, τον «παραγωγό» και τις «ταινίες» του) και τελικά, όλα έγιναν (περίπου) όπως τα φανταζόμασταν.


Μπορεί να μην είχε happy end (ακόμα), αλλά κανείς δεν έφυγε από την «αίθουσα» δυσαρεστημένος. Όταν, μάλιστα, η «αίθουσα» έχει «Dolby surround» ήχο και εικόνες που παραπέμπουν σε «υπερθέαμα», τότε μόνο συγκλονισμένος φεύγεις απ’ αυτή.

Αυτό είναι ο ευρωπαίος ΑΡΗΣ. Μια «ταινιάρα», μια «υπερπαραγωγή» που αξίζει πολλά βραβεία Oscar. Αν η UEFA λειτουργούσε, όπως το Hollywood, με τα καθιερωμένα ετήσια βραβεία, τότε ο ΑΡΗΣ θα ήταν υποψήφιος σε πολλές κατηγορίες.

Πώς να μη βραβεύσεις μια ομάδα, όταν τα βάζει με έναν αντίπαλο που θεωρείται ο «big spender» του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, που έχει πολλαπλάσια έσοδα, σε σύγκριση με τον ΑΡΗ και παρόλα αυτά η εικόνα που αποτυπώνεται στο γήπεδο είναι δυο ισοδύναμων ομάδων;

Πώς να μη μείνεις άναυδος, όταν παικταράδες παγκόσμιας κλάσης και τεράστιων συμβολαίων, μοιάζουν «μαγεμένοι» και να τους έχει «ρουφήξει» το γήπεδο, σαν να είναι κινούμενη άμμος;

Τι ερμηνεία να δώσεις στις δηλώσεις Μαντσίνι που για να δικαιολογηθεί για τη μη κατάκτηση της νίκης κατέφυγε σε επιχειρηματολογία… Τάκη Λεμονή, περί χλοοτάπητα (ενώ αυτός είναι ο καλύτερος στην Ελλάδα);

Όλος ο πλανήτης, όλη η ποδοσφαιρική φυλή, ψάχνει αποσβολωμένη, το «μυστικό». Τη «συνταγή». Μα, δε χρειάζεται να ψάχνουν ιδιαίτερα. Το λέμε ξεκάθαρα, το γράψαμε σε πανό, το εικονογραφήσαμε στο coreo. Δεν είναι κανένα μυστικό.

Στο «Κλεάνθης Βικελίδης» (συγκρατήστε στη μνήμη σας το όνομα του μυθικού ποδοσφαιριστή, είναι το… μυστικό του μυστικού) δεν ισχύουν οι κανόνες του ποδοσφαίρου. Δεν παίζουν 11 εναντίον 11, υπάρχει… «Unfair Play»

Παίζουν 11 εναντίον 25.000. Απλά, μαθηματικά. Μπορούν να τα βάλουν οι 11 με τους 25.000; Όταν, μάλιστα, αυτές οι 25.000 παράγουν ήχο που αντιστοιχεί σε 250.000 θεατές; Όταν εκμυστηρεύονται, δημόσια (άλλο πάλι κι αυτό) ότι «… δεν είναι καλά»;

Όταν (κι εδώ επιστρέφουμε στον μεγάλο Κλεάνθη) το γήπεδο που παίζει αυτή η ομάδα έχει μετονομαστεί, εδώ και 7 χρόνια, σε «Κλεάνθης Βικελίδης». Για όσους δεν αντιλήφθηκαν, ακόμα, που το πάμε, να αναφέρουμε κάτι, σχεδόν, απίστευτο.

Από το 2004, που μετονομάστηκε το «Χαριλάου» σε «Κλεάνθης Βικελίδης», ο ΑΡΗΣ έχει δώσει στο γήπεδό του 11 ευρωπαϊκούς αγώνες (σχεδόν το 50%, δηλαδή, των 26 που κρατά το αήττητο) και έχει δεχθεί γκολ μόνο σε δυο! Στους υπόλοιπους εννιά, η εστία ήταν «χτισμένη»

Στην «μαθηματική εξίσωση» που όλοι ψάχνουν να βρουν τη λύση της, μπαίνει και η αύρα, ο μύθος, η μαχητικότητα, το σθένος, η ορμή, το σφρίγος, η παλικαριά του Κλεάνθη. Όταν λοιπόν επιστρατεύεις ένα «μακεδονικό τανκ», τότε οι «ερπύστριες» του θα τσαλαπατήσουν κάθε αντίπαλο

Η ψυχή του πρωταθλητή Κλεάνθη κυκλοφορεί στο γήπεδο. Μας βλέπει, μας παρακολουθεί από ψηλά, «παίζει» κι αυτός άμυνα, «βάζει» κι αυτός γκολ. Όταν έχεις τέτοια «πυρηνικά» όπλα στη διάθεση σου, τότε τι να μας πουν τα δισεκατομμύρια των αντιπάλων;

Όταν η αυθυποβολή και η δύναμη της παράδοσης λειτουργεί σαν καταλύτης, τότε και η Manchester City θα μοιάζει «μικρή» για να τελειώσει την πρόκριση από το πρώτο ματς, όπως εύχονταν και προέβλεπαν οι «ειδήμονες» του ποδοσφαίρου.

Τίποτα δεν τελείωσε, λοιπόν. Μέχρι την επόμενη Πέμπτη, έχουμε πολλές μέρες, ακόμα, το άγχος και η αμφιβολία πέρασε στους αντιπάλους μας. Θα παίξουν στη έδρα τους (σχετικό κι αυτό, όταν θα παραβρισκόμαστε κι εμείς σ’ ένα γήπεδο αντιπάλου κατά χιλιάδες) και θα ξέρουν ότι κάθε γκολ μας μετράει «διπλό»

Η μισή δουλειά έγινε. Η υπόλοιπη στο Manchester. Στην απόβαση μας στο νησί, όπου θα γίνει πάταγος. Εκεί, όπου είμαστε ορκισμένοι να στήσουμε «τρόπαιο» πρόκρισης και ν’ αφήσουμε τη σφραγίδα μας, ανεξίτηλα αποτυπωμένη.

Άλλωστε μας «πάει» αυτή η σειρά των αγώνων. Ρωτήστε στη Λισσαβόνα, στην Περούτζια, στο Μπερ Σεβά, στη Γενεύη, στη Σαραγόσα, στη Βιέννη, στη Μαδρίτη.

Μας θυμούνται, καλά…

super3.gr