Από Γιώργος Τούλας
Εικόνες: Χρήστος Δημητρίου
Κατοικούσα για αρκετά χρόνια σε ένα σπίτι στην απόληξη της Δελφών, κοντά στη Βασιλίσσης Όλγας. Τα βράδια του καλοκαιριού, μέχρι και πριν μια οκταετία, ο δρόμος ήταν μποτιλιαρισμένος, αργά μετά τα μεσάνυχτα από αυτοκίνητα που επέστρεφαν. Επέστρεφαν από τη μεγάλη νύχτα του αεροδρομίου.
Αν κοιμόσουν με ανοικτές πόρτες ή βρισκόσουν στο μπαλκόνι ακόμα και στις 3 τα ξημερώματα άκουγες τα ηχεία των αυτοκινήτων να παίζουν βαριά λαϊκά ή ποπάκια, κορναρίσματα ή ακόμα και καβγάδες οδηγών μέσα στα μαύρα τα μεσάνυχτα.
Οι φωτογραφίες που βλέπετε εδώ είναι εκείνης της χρυσής εποχής της νύχτας. Είχαμε βγει με το Χρήστο Δημητρίου, το φωτογράφο να κάνουμε ένα θέμα για το τι συμβαίνει τις νύχτες του καλοκαιριού στην πιάτσα του αεροδρομίου για το περιοδικό Close up.
Στη λεωφόρο του νέον, της πίστας, των ψηλών τακουνιών, των μεγάλων πιστών, των μεροκάματων με τα πολλά μηδενικά, των ακριβών αυτοκινήτων στα πάρκινγκ, των πορτιέρηδων, των στριπτιζάδικων.
Στην περιοχή αυτή που άνθισε για περίπου τρεις δεκαετίες κυριάρχησαν όλων των ειδών μαγαζιά. Από drive in σινεμά και μεγάλα strip show της πόλης, που φιλοξενούσαν από μπάτσελορ party έως χρήμα πολύ για ξόδεμα που έμπαινε σε στηθόδεσμους, μέχρι κέντρα που έγραψαν ιστορία όπως το θερινό Ακρόαμα. Εδώ μην ξεχνάς ξεκίνησαν τα ένδοξα μπουζούκια της Νεράιδας και της Θεσσαλονικιάς. Εδώ και θρυλικές ντισκοτέκ όπως η Amnesia, η Cocos, το καλοκαιρινό Bodrum μέχρι πίστες με νυχτοκάματα ασύλληπτα και καταναλώσεις λουλουδιών που ισοδυναμούν με τον προϋπολογισμό της πόλης σήμερα. Εδώ διασκέδασαν φτωχαδάκια που έφταναν με το τελευταίο αστικό της νύχτας για να γυρίσουν επίσης με το πρώτο αστικό της μέρας ή ακόμα και με παπιά, αλλά και ζάπλουτοι με αυτοκίνητα βγαλμένα από τη μεγαλύτερη εποχή της ελληνικής χλιδής που οι παρκαδόροι συνήθιζαν να παρκάρουν πρώτη μούρη δίπλα στην είσοδο για να ανεβαίνει η φήμη του καταστήματος.
Εδώ υπήρχαν καντίνες για ξενύχτηδες και σουπερίες για χαλασμένα στομάχια. Εδώ ανάσαινε η πόλη τα καλοκαίρια.
Και μετά ήρθε η κρίση. Και ο πλανήτης αεροδρόμιο ερήμωσε. Τόσο εντυπωσιακά όσο φτιάχτηκε. Και γέμισαν τα χωράφια άδεια κουφάρια, ξεχαρβαλωμένες ταμπέλες με πρόσωπα ξεθωριασμένα λαϊκών ειδώλων και ερημιά.
Αυτό το καλοκαίρι λένε οι ειδήσεις το αεροδρόμιο χαίρονται οι ξένοι. Οι Βαλκάνιοι γίνονται οι πρωταγωνιστές σε γνωστά μπουζουκτζίδικα, όσα απέμειναν. Καλούνται Αλβανοί τραγουδιστές από τα Τίρανα και έτσι γεμίζουν τα μαγαζιά τα Σάββατα. Η πόλη μαζεύτηκε πια εντός. Και η εποχή με τα μποτιλιαρίσματα της νύχτας στη μεγάλη λεωφόρο απέχει έτη φωτός.
Εικόνες: Χρήστος Δημητρίου
Κατοικούσα για αρκετά χρόνια σε ένα σπίτι στην απόληξη της Δελφών, κοντά στη Βασιλίσσης Όλγας. Τα βράδια του καλοκαιριού, μέχρι και πριν μια οκταετία, ο δρόμος ήταν μποτιλιαρισμένος, αργά μετά τα μεσάνυχτα από αυτοκίνητα που επέστρεφαν. Επέστρεφαν από τη μεγάλη νύχτα του αεροδρομίου.
Αν κοιμόσουν με ανοικτές πόρτες ή βρισκόσουν στο μπαλκόνι ακόμα και στις 3 τα ξημερώματα άκουγες τα ηχεία των αυτοκινήτων να παίζουν βαριά λαϊκά ή ποπάκια, κορναρίσματα ή ακόμα και καβγάδες οδηγών μέσα στα μαύρα τα μεσάνυχτα.
Οι φωτογραφίες που βλέπετε εδώ είναι εκείνης της χρυσής εποχής της νύχτας. Είχαμε βγει με το Χρήστο Δημητρίου, το φωτογράφο να κάνουμε ένα θέμα για το τι συμβαίνει τις νύχτες του καλοκαιριού στην πιάτσα του αεροδρομίου για το περιοδικό Close up.
Στη λεωφόρο του νέον, της πίστας, των ψηλών τακουνιών, των μεγάλων πιστών, των μεροκάματων με τα πολλά μηδενικά, των ακριβών αυτοκινήτων στα πάρκινγκ, των πορτιέρηδων, των στριπτιζάδικων.
Στην περιοχή αυτή που άνθισε για περίπου τρεις δεκαετίες κυριάρχησαν όλων των ειδών μαγαζιά. Από drive in σινεμά και μεγάλα strip show της πόλης, που φιλοξενούσαν από μπάτσελορ party έως χρήμα πολύ για ξόδεμα που έμπαινε σε στηθόδεσμους, μέχρι κέντρα που έγραψαν ιστορία όπως το θερινό Ακρόαμα. Εδώ μην ξεχνάς ξεκίνησαν τα ένδοξα μπουζούκια της Νεράιδας και της Θεσσαλονικιάς. Εδώ και θρυλικές ντισκοτέκ όπως η Amnesia, η Cocos, το καλοκαιρινό Bodrum μέχρι πίστες με νυχτοκάματα ασύλληπτα και καταναλώσεις λουλουδιών που ισοδυναμούν με τον προϋπολογισμό της πόλης σήμερα. Εδώ διασκέδασαν φτωχαδάκια που έφταναν με το τελευταίο αστικό της νύχτας για να γυρίσουν επίσης με το πρώτο αστικό της μέρας ή ακόμα και με παπιά, αλλά και ζάπλουτοι με αυτοκίνητα βγαλμένα από τη μεγαλύτερη εποχή της ελληνικής χλιδής που οι παρκαδόροι συνήθιζαν να παρκάρουν πρώτη μούρη δίπλα στην είσοδο για να ανεβαίνει η φήμη του καταστήματος.
Εδώ υπήρχαν καντίνες για ξενύχτηδες και σουπερίες για χαλασμένα στομάχια. Εδώ ανάσαινε η πόλη τα καλοκαίρια.
Και μετά ήρθε η κρίση. Και ο πλανήτης αεροδρόμιο ερήμωσε. Τόσο εντυπωσιακά όσο φτιάχτηκε. Και γέμισαν τα χωράφια άδεια κουφάρια, ξεχαρβαλωμένες ταμπέλες με πρόσωπα ξεθωριασμένα λαϊκών ειδώλων και ερημιά.
Αυτό το καλοκαίρι λένε οι ειδήσεις το αεροδρόμιο χαίρονται οι ξένοι. Οι Βαλκάνιοι γίνονται οι πρωταγωνιστές σε γνωστά μπουζουκτζίδικα, όσα απέμειναν. Καλούνται Αλβανοί τραγουδιστές από τα Τίρανα και έτσι γεμίζουν τα μαγαζιά τα Σάββατα. Η πόλη μαζεύτηκε πια εντός. Και η εποχή με τα μποτιλιαρίσματα της νύχτας στη μεγάλη λεωφόρο απέχει έτη φωτός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΑΝΑΡΤΩΝΤΑΙ ME ΜΙΚΡΗ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΛΕΓΧΟΥ