Τέσσερις στόχους, αλληλοσυνδεόμενους μεταξύ τους, επιδιώκει να πετύχει ο στρατός του Ισραήλ στη Γάζα. Οι IDF έχουν ήδη αρχίσει αυτό που στις 28 Οκτωβρίου ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, Μπεναμίν Νετανιάχου, ονόμασε «δεύτερο στάδιο» του πολέμου - την χερσαία εισβολή στη Γάζα. Προειδοποίησε ότι η φάση αυτή θα είναι «δύσκολη και μακρά» και, σύμφωνα με τον Economist, έχει δίκιο.
Η ηγεσία του Ισραήλ, πολιτική και στρατιωτική, πρέπει να αγωνίζεται και να πετυχαίνει διαρκώς την τέλεια ισορροπία μεταξύ αυτών των τεσσάρων στόχων, καθώς η αποτυχία σε έναν εξ αυτών, μπορεί να οδηγήσει και στην κατάρρευση των υπολοίπων.
Μονόδρομος η καταστροφή της Χαμάς
Ο πρώτος στόχος - πολεμικός - είναι η καταστροφή της Χαμάς. Τις τελευταίες τρεις εβδομάδες η μάχη έχει επικεντρωθεί στην εξάλειψη της στρατιωτικής υποδομής της ομάδας και τη θανάτωση της ηγεσίας της και όσο το δυνατόν περισσότερων από τους άντρες της. Η μαζική επίθεση της παλαιστινιακής οργάνωσης στα ισραηλινά εδάφη και η δολοφονία εκατοντάδων πολιτών, είναι κάτι που δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό από την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία, η οποία δεν μπορεί να συνεχίσει να κρατά στάση αναμονής κατά της Χαμάς, η οποία είχε κρατηθεί σε ένα ανεκτό επίπεδο, δεχόμενη οικονομικές ανταμοιβές και έχοντας πάνω από το κεφάλι της την απειλή της ισραηλινής επίθεσης,
Το θέμα, μετά από την 7η Οκτωβρίου, είναι πρακτικό. Όσο η Χαμάς βρίσκεται στην εξουσία, οι Ισραηλινοί δεν θα αισθάνονται ασφαλείς. Πολλοί από τους χιλιάδες που απομακρύνθηκαν από το νότο δεν θα επιστρέψουν στα σπίτια τους. Ένας άλλος λόγος είναι τακτικός. Η Χαμάς ταπείνωσε τις ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες και τον ισραηλινό στρατό. Για να μειωθούν οι πιθανότητες παρόμοιων επιθέσεων από άλλες οργανώσεις, η χώρα πρέπει να αποκαταστήσει την αποτρεπτική της ικανότητα. Ο τελευταίος λόγος είναι στρατηγικός. Με τη Χαμάς επικεφαλής στη Γάζα, δεν μπορεί να υπάρξει ειρηνευτική διαδικασία. Η σύγκρουση μεταξύ του Ισραήλ και των Παλαιστινίων θα συνεχιστεί, σε βάρος - κυρίως - των κατοίκων της Γάζας, οι οποίοι από τη μια θα βομβαρδίζονται και από την άλλη θα ζουν κάτω από τη δικτατορία της Χαμάς.
Ο κριτικός παράγοντας «όμηροι»
Ο δεύτερος στόχος του Ισραήλ είναι να απελευθερώσει περισσότερους από 220 ανθρώπους που έχουν μεταφερθεί πίσω στη Γάζα ως όμηροι. Αυτός ο στόχος είναι πιθανό να παρεμποδίσει την εξέλιξη των μαχών. Η Χαμάς φαίνεται να χρησιμοποιεί την υπόσχεση της απελευθέρωσης των ομήρων για να καθυστερήσει την επέκταση της ισραηλινής χερσαίας επίθεσης. Είναι πιθανό να προσπαθήσει να επηρεάσει την ισραηλινή τακτική τώρα που τα στρατεύματα βρίσκονται μέσα στη Γάζα, με την ελπίδα ότι οι δυνάμεις εισβολής θα συγκρατηθούν.
Η κυβέρνηση στην Ιερουσαλήμ δεν έχει ελεύθερα τα χέρια της με το θέμα των ομήρων. Η σημασία τους είναι μεγάλη στην ισραηλινή πολιτική, επειδή οι φίλοι και οι οικογένειές τους φοβούνται ότι, χωρίς δημόσια πίεση, οι ισραηλινοί ηγέτες δεν θα επιτύχουν την πλήρη ανταλλαγή τους και, ενδεχομενως, θα υπάρξουν θυσίες. Στις 28 Οκτωβρίου, το πρωί μετά τη μεγαλύτερη εισβολή στη Γάζα που έχει γίνει μέχρι σήμερα, οι οικογένειες διαμαρτυρήθηκαν για τους κινδύνους που εγκυμονούν οι μάχες για την επιβίωση των ομήρων.
Καθοριστικές οι απώλειες στρατιωτών και αμάχων
Ο τρίτος στόχος είναι η ελαχιστοποίηση των απωλειών - τόσο των Ισραηλινών στρατιωτών όσο και των Παλαιστινίων πολιτών. Εάν πολλοί Ισραηλινοί στρατιώτες σκοτωθούν, αυτό θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο ολόκληρη την ισραηλινή επιχείρηση. Όσο αυξάνονται οι απώλειες αμάχων, τόσο θα εντείνεται η διεθνής πίεση τόσο για ανθρωπιστικές παύσεις όσο και για πλήρη κατάπαυση του πυρός. Στο παρελθόν τέτοιοι παράγοντες οδήγησαν το Ισραήλ να προχωρήσει σκληρά και γρήγορα, γνωρίζοντας ότι ο χρόνος για μάχες είναι περιορισμένος. Σήμερα, ωστόσο, ο στόχος είναι να καταστραφεί το δίκτυο σηράγγων της Χαμάς και αυτό θα πάρει πολλούς μήνες.
Ωστόσο, ο χρόνος κυλά, ήδη, αρκετά γρήγορα. Οι πολίτες στη Γάζα σκοτώνονται, από τη μια, από τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς, και από την άλλη, όσοι επιβιώνουν, έχουν παγιδευτεί στην τακτική της πολιορκίας, που τους στερεί τις προμήθειες ενέργειας. Το Ισραήλ προσπαθεί να ενισχύσει την διαπραγματευτική του δύναμη για την απελευθέρωση των ομήρων, εμποδίζοντας την είσοδο καυσίμων στη λωρίδα, καθώς πιστεύει ότι οι γεννήτριες των νοσοκομείων παρέχουν την ηλεκτρική ενέργεια που απαιτείται για τον εξαερισμό και τον φωτισμό του λαβύρινθου των τούνελ της Χαμάς, όπου παραμονεύουν οι μαχητές της. Έτσι, ενθαρρύνει τη μαζική μετακίνηση των πολιτών προς τα νότια της Λωρίδας, όπου οι βομβαρδισμοί είναι λιγότερο έντονοι. Όπως είναι εύκολα κατανοητό, οι τρομερές συνθήκες που δημιουργούν όλα αυτά μέσα στη Λωρίδα αποτελούν σοβαρή απειλή για τη ζωή των πολιτών.
Οι Ισραηλινοί αξιωματούχοι αναγνωρίζουν ότι η χερσαία επίθεση, την οποία περιγράφουν ως «ελιγμό», πρέπει να λειτουργεί βάσει του διεθνούς δικαίου και ότι το δίκαιο αυτό τους επιβάλλει να διευκολύνουν την πρόσβαση των πολιτών σε βασικές προμήθειες. Για να συνεχιστεί ο πόλεμος, το Ισραήλ θα πρέπει επομένως να βρει τρόπους να βοηθήσει, ακόμη και αν αυτό δυσχεραίνει την εξόντωση της Χαμάς και την απελευθέρωση των ομήρων.
Βάσεις για μόνιμη σταθερότητα στη Μέση Ανατολή
Ο τελευταίος στόχος είναι να μπουν τα θεμέλια για την επανέναρξη των εργασιών στη Μέση Ανατολή για μια ενδεχόμενη ειρήνη, μια διαδικασία που έχει «βαλτώσει» εδώ και χρόνια. Αυτή τη στιγμή η ιδέα μιας μεταπολεμικής συμφωνίας μεταξύ του Ισραήλ και των Παλαιστινίων στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, τη Γάζα και τη Δυτική Όχθη είναι «αδιανόητη» για πολλούς και στις δύο πλευρές, αλλά Ισραηλινοί στρατηγοί πιστεύουν ότι η προοπτική μιας πραγματικής ειρήνης είναι απαραίτητη για να προκύψει μόνιμη σταθερότητα.
Αυτό θα απαιτήσει την υποστήριξη ορισμένων αραβικών κυβερνήσεων, πιθανότατα εκείνων που έχουν έρθει πιο κοντά στο Ισραήλ στο πλαίσιο των «Συμφωνιών του Αβραάμ. Και η Ουάσινγκτον θα παίξει τον ρόλο της προς αυτή την κατεύθυνση, πιέζοντας τους να δώσουν μετρητά και διπλωματική υποστήριξη. Κάποιοι φαντάζονται μάλιστα ότι τα αραβικά κράτη θα παρέχουν και ασφάλεια στη Γάζα μετά την αποχώρηση του Ισραήλ.
Σύμφωνα με τον Economist, κατά κάποιο τρόπο, αρκετές αραβικές κυβερνήσεις είναι με το μέρος του Ισραήλ, αν και ποτέ δεν θα το παραδέχονταν δημοσίως. Απεχθάνονται τη Χαμάς και τον χορηγό της, το Ιράν, και θα ήταν ευτυχείς να τη δουν να αποτυγχάνει. Αλλά οι θάνατοι αμάχων προκαλούν προβλήματα στη στάση τους. Οι δυτικές κυβερνήσεις είναι επίσης νευρικές. Περισσότεροι από τους μισούς ομήρους έχουν ξένα διαβατήρια και ανησυχούν για τη ριζοσπαστικοποίηση των δικών τους μουσουλμανικών πληθυσμών.
Ο Economist καταλήγει, λέγοντας πως η χερσαία επιχείρηση του Ισραήλ προσπαθεί να πετύχει πολλά - περισσότερα, ίσως, από τα αναμενόμενα. Προς το παρόν, οι στρατηγοί της χώρας μοιάζουν σαν να προσπαθούν να τετραγωνίσουν όλους τους κύκλους πηγαίνοντας αργά και χτυπώντας όσο πιο δυνατά μπορούν. Σύμφωνα με το βρετανικό μέσο, έχουντ η δύναμη να τα καταφέρουν, ωστόσο θα δυσκολευτούν να φέρουν εις πέρας όλα όσα τους ζητούνται. Και ίσως κληθούν να επιλέξουν τι θέλουν περισσότερο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΑΝΑΡΤΩΝΤΑΙ ME ΜΙΚΡΗ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΛΕΓΧΟΥ