Ο Αλέξης Παπαχελάς διευθυντής της εφημερίδας «Καθημερινή» αποκαλύπτει ορισμένα από όσα του είπε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, το περασμένο Πάσχα κατά την τελευταία τους συνάντηση, αλλά και ένα άγνωστο παρασκήνιο από το παρελθόν.
Ο Αλέξης Παπαχελάς γράφει στην «Καθημερινή»: «Δεν τον ήξερα καλά την περίοδο της πρωθυπουργίας του, αντιθέτως βρέθηκα στο στόχαστρο των παραδοσιακών αυλικών τού εκάστοτε πρωθυπουργού. Και τον στενοχώρησα αρκετές φορές μετά, με έρευνες που έκανα. Μου έκανε εντύπωση πάντα πώς αντέδρασε σε μια συγκεκριμένη περίπτωση, όπου ήξερα ότι είχε θυμώσει πολύ. Απέφευγα να τον συναντήσω μέχρι να περάσει η μπόρα. Με είδε όμως σε μια εκδήλωση και ήλθε καταπάνω μου. "Χάθηκες", μου είπε και πρόσθεσε: "Ποτέ μην μπερδεύεις τη δουλειά με τα προσωπικά. Εσύ καλά έκανες τη δουλειά σου, έλα να τα πούμε"».
Για την τελευταία τους συνάντηση, πριν δύο μήνες περίπου ο Αλέξης Παπαχελάς γράφει: «Είχα την ευκαιρία, που τώρα μου μοιάζει πολύτιμη, να τον δω για τελευταία φορά πριν από το περασμένο Πάσχα. Η αγωνία του για το πού πάμε ήταν έκδηλη. Με ρωτούσε τι πιστεύω για τον Ερντογάν και τι θα γίνει με το δημοψήφισμα στην Τουρκία.
Καθώς τελείωναν οι αντοχές του, έκανα το αναμενόμενο σχόλιο: "Πρόεδρε, υποθέτω θέλεις να αντέξεις να δεις τον Κυριάκο πρωθυπουργό". Επειδή ήταν ο Μητσοτάκης, μου έδωσε μια εξίσου αναμενόμενη απάντηση που έδειχνε πόσο ήθελε να είναι ακόμη ενεργός, στα 99 του, χωρίς να βλέπει καλά, χωρίς να μπορεί να σηκωθεί από την καρέκλα μόνος του: "Αυτό που θέλω είναι να έχω τα μυαλά μου για να μπορώ να βοηθήσω να μη γίνουν μεγάλα λάθη τον πρώτο καιρό, να τα προλάβουμε".
Ήξερα ότι δεν θα τον ξανάβλεπα. Και πως θα μας έλειπε αυτή η ωμή, καθαρή φωνή ενός ανθρώπου που τα έζησε όλα, που, είτε διαφωνούσες, είτε συμφωνούσες μαζί του, έπρεπε να τον ακούς. Ίσως γι' αυτό με αποχαιρέτησε με μία φράση που δεν θα ξεχάσω: "Να θυμάσαι, παιδί μου, ένα πράγμα: Αυτή η χώρα όσο εύκολα χαλάει, τόσο εύκολα φτιάχνει"».
Ο Αλέξης Παπαχελάς γράφει στην «Καθημερινή»: «Δεν τον ήξερα καλά την περίοδο της πρωθυπουργίας του, αντιθέτως βρέθηκα στο στόχαστρο των παραδοσιακών αυλικών τού εκάστοτε πρωθυπουργού. Και τον στενοχώρησα αρκετές φορές μετά, με έρευνες που έκανα. Μου έκανε εντύπωση πάντα πώς αντέδρασε σε μια συγκεκριμένη περίπτωση, όπου ήξερα ότι είχε θυμώσει πολύ. Απέφευγα να τον συναντήσω μέχρι να περάσει η μπόρα. Με είδε όμως σε μια εκδήλωση και ήλθε καταπάνω μου. "Χάθηκες", μου είπε και πρόσθεσε: "Ποτέ μην μπερδεύεις τη δουλειά με τα προσωπικά. Εσύ καλά έκανες τη δουλειά σου, έλα να τα πούμε"».
Για την τελευταία τους συνάντηση, πριν δύο μήνες περίπου ο Αλέξης Παπαχελάς γράφει: «Είχα την ευκαιρία, που τώρα μου μοιάζει πολύτιμη, να τον δω για τελευταία φορά πριν από το περασμένο Πάσχα. Η αγωνία του για το πού πάμε ήταν έκδηλη. Με ρωτούσε τι πιστεύω για τον Ερντογάν και τι θα γίνει με το δημοψήφισμα στην Τουρκία.
Καθώς τελείωναν οι αντοχές του, έκανα το αναμενόμενο σχόλιο: "Πρόεδρε, υποθέτω θέλεις να αντέξεις να δεις τον Κυριάκο πρωθυπουργό". Επειδή ήταν ο Μητσοτάκης, μου έδωσε μια εξίσου αναμενόμενη απάντηση που έδειχνε πόσο ήθελε να είναι ακόμη ενεργός, στα 99 του, χωρίς να βλέπει καλά, χωρίς να μπορεί να σηκωθεί από την καρέκλα μόνος του: "Αυτό που θέλω είναι να έχω τα μυαλά μου για να μπορώ να βοηθήσω να μη γίνουν μεγάλα λάθη τον πρώτο καιρό, να τα προλάβουμε".
Ήξερα ότι δεν θα τον ξανάβλεπα. Και πως θα μας έλειπε αυτή η ωμή, καθαρή φωνή ενός ανθρώπου που τα έζησε όλα, που, είτε διαφωνούσες, είτε συμφωνούσες μαζί του, έπρεπε να τον ακούς. Ίσως γι' αυτό με αποχαιρέτησε με μία φράση που δεν θα ξεχάσω: "Να θυμάσαι, παιδί μου, ένα πράγμα: Αυτή η χώρα όσο εύκολα χαλάει, τόσο εύκολα φτιάχνει"».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΑΝΑΡΤΩΝΤΑΙ ME ΜΙΚΡΗ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΛΕΓΧΟΥ