'Εχοντας συμπληρώσει 125 χρόνια λειτουργίας η θρυλική οινοποιία «Μαλαματίνα» - σήμα κατατεθέν της ελληνικής ρετσίνας - ξεκινά την προσεχή Τρίτη 9 Ιουνίου η διαδικασία αναζήτησης στρατηγικού επενδυτή, ο οποίος θα εγγυηθεί την απρόσκοπτη λειτουργία της στο μέλλον. Πρόκειται για μια διαδικασία η οποία μπορεί να οδηγήσει ακόμη και στην «παράδοση» των κλειδιών - ανάλογα με την εξέλιξη των διαπραγματεύσεων - από τον Κώστα Μαλαματίνα που ελέγχει σήμερα την εταιρεία σε νέο ιδιοκτήτη. «Γνωρίζουμε ότι υπάρχει ενδιαφέρον από 10 εταιρίες αλλά επισήμως αυτό θα γίνει γνωστό την προσεχή Τρίτη (9.6)» είπε στο ethnos.gr ο νομικός σύμβουλος της εταιρείας «Μαλαματίνα», Κωνσταντίνος Μέλλιος.
Η παρατεταμένη οικονομική κρίση που χτύπησε την πόρτα της χώρας το 2009, η επιβολή του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο κρασί (ΕΦΚ) το 2017, η απροθυμία των τραπεζών να στηρίξουν την εταιρεία από το 2015, η εφαρμογή του αντικαπνιστικού νόμου τον Νοέμβριο του 2019 και η πανδημία του κορονοϊού βύθισαν το τζίρο της «Μαλαματίνας» κάνοντας επιτακτική την ανάγκη εισόδου στρατηγικού επενδυτή στην εταιρεία.
Όπως εξήγησε στο ethnos.gr ο Κώστας Μέλλιος όταν ξέσπασε η οικονομική κρίση του 2009-2010 η «Μαλαματίνα» είχε μεγάλες λειτουργικές δαπάνες και δεν είχε πάρει καμία πρόνοια για να τις μειώσει ενώ, ταυτόχρονα, έπεφταν οι πωλήσεις και ο τζίρος της εταιρείας λόγω της οικονομικής κατάστασης την περίοδο των μνημονίων. «Έτσι όταν ο κ Μαλαματίνας πήρε τον έλεγχο της εταιρείας το 2015 (τον είχε χάσει προσωρινά από την σύζυγό του) βρήκε την εταιρεία σε μια πολύ δύσκολη κατάσταση. Με πολλά λειτουργικά έξοδα και με έναν τζίρο ο οποίος διαρκώς μειώνονταν».
Παράλληλα, η επιβολή του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο κρασί από το 2016 μείωσε το τζίρο της εταιρίας, σύμφωνα με τον κ. Μέλλιο, κατά 25 με 30% τα επόμενα τρία χρόνια. Από το 2015 και έπειτα η εταιρεία δεν είχε οικονομική στήριξη από τις τράπεζες. «Δεν ήταν πρόθυμες οι τράπεζες να χρηματοδοτήσουν την εταιρεία για πολούς λόγους. Δεν χορήγησαν ούτε ένα ευρώ. Αντίθετα, μάλιστα, πήραν 5 εκατ. ευρώ από το 2016 και μετά σε τόκους». Ο αντικαπνιστικός νόμος που εφαρμόστηκε τον Νοέμβριο του 2019 πίεσε ακόμη περισσότερο τις πωλήσεις της «Μαλαματίνας», δεδομένου ότι ο μεγαλύτερος τζίρος της εταιρίας γίνεται στους χώρους εστίασης. Το 70% της εταιρίας πραγματοποιείται μέσα από το συγκεκριμένο κανάλι (ταβέρνες, ετσταιατόρια κτλ). «Τον Νοέμβριο του 2019 είχαμε μια απότομη πτώση τζίρου λόγω του αντικανπνιστικού, σχεδόν 50% σε σχέση με τον αντίστοιχο Νοέμβριο του 2018. Και πάνω που πήγε να ανακάμψει τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο ‘έσκασε’ ο κορονοϊός με αποτέλεσμα να βυθιστεί ο τζίρος της εταιρείας» εξήγησε ο κ. Μέλλιος.
«Δεν στήριξαν οι τράπεζες»
Σύμφωνα με τις τράπεζες η εταιρεία έχει άνοιγμα 35 εκατ. ευρώ. Αν και τον Οκτώβριο του 2017 υπογράφτηκε μια συμφωνία ρύθμισης των δανείων με την οποία θα αποπλήρωνε κάθε εξάμηνο κεφάλαιο και τόκους μαζί, το μνημόνιο συνεργασίας μεταξύ των δύο πλευρών δεν τηρήθηκε λόγω οικονομικών δυσκολιών της εταιρίας που προέκυψαν από την επιβολή του ΕΦΚ. Μέχρι και το 2019 η «Μαλαματίνα» κατάφερε να πληρώσει μόνο τους τόκους των δανείων συνολικού ύψους 5 εκατ. ευρώ.
«Δεδομένου ότι οι τράπεζες είναι απρόθυμες να χρηματοδοτήσουν την εταιρεία, η η «Μαλαματίνα» δεν έχει άλλους πόρους για να ανακάμψει. Ο μόνος τρόπος είναι να μπει επενδυτής στην εταιρεία. Γι αυτό ξεκινά αυτή η διαδικασία. Η είσοδος στρατηγικού επενδυτή μπορεί να σημαίνει και εξαγορά της εταιρείας. Όλα εξαρτώνται από την πρόταση που θα κάνουν οι ενδιαφερόμενοι επενδυτές» είπε στο ethnos.gr ο κ. Μέλλιος.
Η εταιρεία παρά τα προβλήματα των τελευταίων ετών εξακολουθεί να κατέχει το 41% της εγχώριας αγοράς ρετσίνας, ενώ οι εξαγωγές της αντιπροσωπεύουν το 16% των πωλήσεων της. Επίσης, στα πλεονεκτήματα της «Μαλαματίνας» συγκαταλέγονται οι εγκαταστάσεις της, δύο οινοποιία στο Φάρο Αυλίδας, στην Εύβοια, και την Ασωπία Βοιωτίας, αλλά και αποθηκευτικές εγκαταστάσεις και εμφιαλωτήριο στη Θεσσαλονίκη. Ενδεικτική της δυναμική της είναι ότι μέχρι το 2018 έστελνε περίπου 50 εκατομμύρια φιάλες «Μαλαματίνα» στην εγχώρια αγορά και σε άλλες 37 χώρες.
Η ιστορία της Μαλαματίνας
Η ιστορία της Μαλαματίνας ξεκινά στα μέσα του 19ου αιώνα.Την εποχή εκείνη στην απομακρυσμένη Τένεδο ο Ευστράτιος Μαλαματίνας –τα περισσότερα ονόματα στο νησί χαρακτήριζαν την προσωπικότητα του ανθρώπου, εξ ου και το εν λόγω όνομα μάλλον προερχόταν από τον όρο «μάλαμα»- αποφάσισε να ασχοληθεί με την οινοποίηση λευκών σταφυλιών από τα ιδιόκτητα αμπέλια του. Ήταν όμως ο γιος του «πατριάρχη» της οικογενειακής ενασχόλησης με το κρασί, ο Κωνσταντίνος, αυτός που θα εντατικοποιούσε την παραγωγή και, όντας εξωστρεφής, θα έστελνε λευκό κρασί με καΐκια στα βορειότερα λιμάνια.
Το 1895 ο Κωνσταντίνος Μαλαματίνας ιδρύει στην Αλεξανδρούπολη, όπου λόγω των τεταμένων σχέσεων με την Τουρκία φυγαδεύτηκε μαζί με την οικογένειά του, το πρώτο οινοποιείο της οικογένειας, με την επωνυμία «Τένεδος», όπου εγκαινιάζει, υιοθετώντας το πατρικό μυστικό της «μεθυστικής αυθεντικής συνταγής», την παραγωγή του οίνου «ρετσίνα». Η αποδοχή του παραδοσιακού αυτού προϊόντος, οι ρίζες του οποίου χάνονται στην αρχαία Ελλάδα, είναι εντυπωσιακή, με τους ντόπιους και τους πελάτες που αγνοούσαν το όνομά του να λένε «αυτός που μας έφερε τη ρετσίνα».
Το 1922, με τη Μικρασιατική Καταστροφή, η οικογένεια χάνει όλη της την περιουσία στην Τένεδο. «Μέχρι τότε, τα σταφύλια προέρχονται από τα οικογενειακά αμπέλια, λόγω της συνθήκης, όμως, ο Κωνσταντίνος Μαλαματίνας αναγκάζεται να αναζητήσει –πλέον– σταφύλια τοπικής παραγωγής», αναφέρει η εταιρεία σήμερα στην ιστορική αναδρομή που φιλοξενεί στο Διαδίκτυο. Ηταν την περίοδο που ο Κωνσταντίνος παίρνει την απόφαση να παράγει το «κρασί της Ελλάδος», τη ρετσίνα.
Τη δεκαετία του ’40 αναλαμβάνει ο γιος του Ευάγγελος, με σπουδές χημικού και οινολόγου αλλά και διακατεχόμενος από τον ίδιο ζήλο και πάθος για την επιχείρηση. Είναι αυτός που θα τελειοποιήσει και θα σταθεροποιήσει τη γεύση και το άρωμα της ρετσίνας καθώς θα εισάγει την επιστημονική γνώση στην παραγωγή κρασιού, εκσυγχρονίζοντας και αναβαθμίζοντας την παραγωγική διαδικασία.
Δώδεκα χρόνια μετά κατά τον Μεσοπόλεμο και συγκεκριμένα το 1934 ο Κωνσταντίνος ταξιδεύει πια σε όλα τα αμπελοχώραφα της Ελλάδας και «βάζει πόδι» στο Πόρτο Λάγος και στη Βοιωτία. Ιδρύει εκεί νέα οινοποιητική μονάδα και αξιοποιεί την τοπική παραγωγή σταφυλιών ποικιλίας «Σαββατιανό».
Επιβιώνοντας τα δύσκολα χρόνια της Κατοχής, η επιχείρηση περνά στα χέρια της τρίτης γενιάς Μαλαματίνα και ειδικότερα στα χέρια του Βαγγέλη Μαλαματίνα, που έχοντας σπουδάσει χημικός οινολόγος θέλει να βελτιώσει και να σταθεροποιήσει την ποιότητα και το άρωμα της ρετσίνας. Στόχος του βέβαια οι πιο μακρινές αγορές και οι εξαγωγές. Και για να γίνουν αυτές πρέπει το προϊόν να μπορεί να ταξιδεύει αναλλοίωτο.
Το 1957 εμφιαλώνεται η ρετσίνα στο μπουκάλι τύπου «φούσκα» και ο Ευάγγελος Μαλαματίνας τριάντα χρόνια έπειτα από εκείνη τη στιγμή λαμβάνει το 1988, τιμητικό δίπλωμα από την Ένωση Ελλήνων Χημικών «για την καρποφόρα προσφορά στον κλάδο οινολογίας».
Λίγα χρόνια πριν, το 1980, η οικογένεια έχει ήδη επεκταθεί με νέα οινοποιεία στον Φάρο και στη Ριτσώνα Αυλίδας. Δημιουργείται αυτοματοποιημένο οινοποιείο στην Ασωπία Βοιωτίας με 4 πνευματικά πιεστήρια, ικανά να δεχθούν 700 τόνους σταφύλια την ημέρα. Εκσυγχρονίζεται και αυξάνεται η δυναμικότητα του εμφιαλωτηρίου στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης και ενδυναμώνεται το δίκτυο πωλήσεων & εξαγωγών.
Πηγή: ethnos.gr
Η ιστορία της Μαλαματίνας ξεκινά στα μέσα του 19ου αιώνα.Την εποχή εκείνη στην απομακρυσμένη Τένεδο ο Ευστράτιος Μαλαματίνας –τα περισσότερα ονόματα στο νησί χαρακτήριζαν την προσωπικότητα του ανθρώπου, εξ ου και το εν λόγω όνομα μάλλον προερχόταν από τον όρο «μάλαμα»- αποφάσισε να ασχοληθεί με την οινοποίηση λευκών σταφυλιών από τα ιδιόκτητα αμπέλια του. Ήταν όμως ο γιος του «πατριάρχη» της οικογενειακής ενασχόλησης με το κρασί, ο Κωνσταντίνος, αυτός που θα εντατικοποιούσε την παραγωγή και, όντας εξωστρεφής, θα έστελνε λευκό κρασί με καΐκια στα βορειότερα λιμάνια.
Το 1895 ο Κωνσταντίνος Μαλαματίνας ιδρύει στην Αλεξανδρούπολη, όπου λόγω των τεταμένων σχέσεων με την Τουρκία φυγαδεύτηκε μαζί με την οικογένειά του, το πρώτο οινοποιείο της οικογένειας, με την επωνυμία «Τένεδος», όπου εγκαινιάζει, υιοθετώντας το πατρικό μυστικό της «μεθυστικής αυθεντικής συνταγής», την παραγωγή του οίνου «ρετσίνα». Η αποδοχή του παραδοσιακού αυτού προϊόντος, οι ρίζες του οποίου χάνονται στην αρχαία Ελλάδα, είναι εντυπωσιακή, με τους ντόπιους και τους πελάτες που αγνοούσαν το όνομά του να λένε «αυτός που μας έφερε τη ρετσίνα».
Το 1922, με τη Μικρασιατική Καταστροφή, η οικογένεια χάνει όλη της την περιουσία στην Τένεδο. «Μέχρι τότε, τα σταφύλια προέρχονται από τα οικογενειακά αμπέλια, λόγω της συνθήκης, όμως, ο Κωνσταντίνος Μαλαματίνας αναγκάζεται να αναζητήσει –πλέον– σταφύλια τοπικής παραγωγής», αναφέρει η εταιρεία σήμερα στην ιστορική αναδρομή που φιλοξενεί στο Διαδίκτυο. Ηταν την περίοδο που ο Κωνσταντίνος παίρνει την απόφαση να παράγει το «κρασί της Ελλάδος», τη ρετσίνα.
Τη δεκαετία του ’40 αναλαμβάνει ο γιος του Ευάγγελος, με σπουδές χημικού και οινολόγου αλλά και διακατεχόμενος από τον ίδιο ζήλο και πάθος για την επιχείρηση. Είναι αυτός που θα τελειοποιήσει και θα σταθεροποιήσει τη γεύση και το άρωμα της ρετσίνας καθώς θα εισάγει την επιστημονική γνώση στην παραγωγή κρασιού, εκσυγχρονίζοντας και αναβαθμίζοντας την παραγωγική διαδικασία.
Δώδεκα χρόνια μετά κατά τον Μεσοπόλεμο και συγκεκριμένα το 1934 ο Κωνσταντίνος ταξιδεύει πια σε όλα τα αμπελοχώραφα της Ελλάδας και «βάζει πόδι» στο Πόρτο Λάγος και στη Βοιωτία. Ιδρύει εκεί νέα οινοποιητική μονάδα και αξιοποιεί την τοπική παραγωγή σταφυλιών ποικιλίας «Σαββατιανό».
Επιβιώνοντας τα δύσκολα χρόνια της Κατοχής, η επιχείρηση περνά στα χέρια της τρίτης γενιάς Μαλαματίνα και ειδικότερα στα χέρια του Βαγγέλη Μαλαματίνα, που έχοντας σπουδάσει χημικός οινολόγος θέλει να βελτιώσει και να σταθεροποιήσει την ποιότητα και το άρωμα της ρετσίνας. Στόχος του βέβαια οι πιο μακρινές αγορές και οι εξαγωγές. Και για να γίνουν αυτές πρέπει το προϊόν να μπορεί να ταξιδεύει αναλλοίωτο.
Το 1957 εμφιαλώνεται η ρετσίνα στο μπουκάλι τύπου «φούσκα» και ο Ευάγγελος Μαλαματίνας τριάντα χρόνια έπειτα από εκείνη τη στιγμή λαμβάνει το 1988, τιμητικό δίπλωμα από την Ένωση Ελλήνων Χημικών «για την καρποφόρα προσφορά στον κλάδο οινολογίας».
Λίγα χρόνια πριν, το 1980, η οικογένεια έχει ήδη επεκταθεί με νέα οινοποιεία στον Φάρο και στη Ριτσώνα Αυλίδας. Δημιουργείται αυτοματοποιημένο οινοποιείο στην Ασωπία Βοιωτίας με 4 πνευματικά πιεστήρια, ικανά να δεχθούν 700 τόνους σταφύλια την ημέρα. Εκσυγχρονίζεται και αυξάνεται η δυναμικότητα του εμφιαλωτηρίου στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης και ενδυναμώνεται το δίκτυο πωλήσεων & εξαγωγών.
Πηγή: ethnos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΑΝΑΡΤΩΝΤΑΙ ME ΜΙΚΡΗ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΛΕΓΧΟΥ