Η χώρα που δοκίμασε το καθολικό βασικό εισόδημα για δύο χρόνια: Το επικίνδυνο πείραμα που απέτυχε

Με πολλές χώρες να αντιμετωπίζουν κρίση κόστους ζωής, η ιδέα του καθολικού βασικού εισοδήματος συζητήθηκε ως μια πιθανή λύση για την έξοδο των ανθρώπων από τη φτώχεια. Θα μπορούσε όμως να λειτουργήσει πραγματικά;

Τι είναι το Καθολικό Βασικό Εισόδημα;

Το UBI είναι μια ιδέα κυβερνητικού προγράμματος όπου κάθε πολίτης λαμβάνει ένα καθορισμένο χρηματικό ποσό για την κάλυψη των βασικών του αναγκών, όπως τροφή, νερό και ηλεκτρικό ρεύμα, χωρίς όρους ή προϋποθέσεις.

Οι υποστηρικτές υποστηρίζουν ότι το UBI θα μπορούσε να μειώσει τη φτώχεια και να παρέχει οικονομική ασφάλεια. Οι επικριτές, ωστόσο, υποστηρίζουν ότι θα μπορούσε να οδηγήσει στην τεμπελιά και να αποθαρρύνει την εργασία.

Το πείραμα

Η Φινλανδία αποφάσισε να δοκιμάσει το UBI. Για δύο χρόνια, μια τυχαία επιλογή 2.000 ανέργων έλαβε 560 ευρώ το μήνα χωρίς όρους. Οι δικαιούχοι δεν χρειάστηκε να αναφέρουν τις αποταμιεύσεις τους, την κατάσταση αναζήτησης εργασίας ή την επακόλουθη απασχόληση.

Η δοκιμή αυτή μετρήθηκε σε σύγκριση με μια ομάδα ελέγχου 173.000 ατόμων που λάμβαναν παραδοσιακά επιδόματα ανεργίας.

Αποτελέσματα

Τελικά, η Φινλανδία δεν υιοθέτησε το UBI σε εθνικό επίπεδο. Σύμφωνα με το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, οι δικαιούχοι του UBI ανέφεραν ότι αισθάνονταν ελαφρώς καλύτερα από εκείνους που έπαιρναν επιδόματα ανεργίας. Το 13% των δικαιούχων του UBI δήλωσε ότι «ζούσε άνετα» και το 47% ότι «τα πήγαινε καλά», σε σύγκριση με το 8% και το 44% στην ομάδα ελέγχου.

Επιπλέον, οι δικαιούχοι UBI πέρασαν ελαφρώς περισσότερο χρόνο στην απασχόληση. Μεταξύ Νοεμβρίου 2017 και Οκτωβρίου 2018, ο μέσος δικαιούχος UBI εργάστηκε 78 ημέρες, σε σύγκριση με 73 ημέρες για κάποιον που λάμβανε επίδομα ανεργίας.

Οι δικαιούχοι UBI ανέφεραν επίσης υψηλότερα επίπεδα ευτυχίας και ευεξίας. Μόνο το 22% των ατόμων που έλαβαν UBI αισθάνθηκαν κατάθλιψη, σε σύγκριση με το 32% στην ομάδα ελέγχου. Η συνολική ευημερία αυξήθηκε κατά 36 τοις εκατό, με τους αποδέκτες του UBI να βαθμολογούν την ικανοποίηση από τη ζωή τους κατά μέσο όρο με 7,3, έναντι 6,8 για την ομάδα ελέγχου.

Παρά τους θετικούς αυτούς δείκτες, η δοκιμή δεν οδήγησε σε πανεθνική εξάπλωση. Οι επικριτές σημείωσαν ότι το σύστημα δεν βοήθησε σημαντικά τους ανθρώπους να βρουν εργασία. Επιπλέον, κατά τη διάρκεια της δοκιμής, η φινλανδική κυβέρνηση θέσπισε αυστηρότερους όρους για την πρόσβαση στα επιδόματα ανεργίας, γεγονός που μπορεί να επηρέασε τα αποτελέσματα.

Τα μικτά αποτελέσματα του πειράματος της Φινλανδίας χρησιμεύουν ως πολύτιμη μελέτη περίπτωσης για άλλα έθνη που εξετάζουν το UBI ως εργαλείο πολιτικής για την αντιμετώπιση της οικονομικής ανισότητας και της φτώχειας.