Νευροεπιστήμονες ισχυρίζονται ότι κατάλαβαν πώς λειτουργεί ο εγκέφαλος των αθλητών: Ο σημαντικός ρόλος των προπονήσεων

Η προγνωστική επεξεργασία προσφέρει μια ισχυρή εξήγηση για το φαινόμενο του «αυτόματου πιλότου» που παρατηρείται στους κορυφαίους αθλητές.

Η επιστήμη αρχίζει να ξετυλίγει το κουβάρι των σημαντικών οφελών που αποκομίζουν οι αθλητές όταν ο εγκέφαλός τους μπαίνει σε λειτουργία «αυτόματου πιλότου». Μια αξιοσημείωτη μελέτη του 2014 από Ιάπωνες νευροεπιστήμονες διαπίστωσε ότι ο Βραζιλιάνος αστέρας Νεϊμάρ χρησιμοποίησε 90% λιγότερο από την εγκεφαλική του χωρητικότητα, όπως μετρήθηκε από τα σήματα των νευρώνων, σε σύγκριση με Ισπανούς παίκτες της δεύτερης κατηγορίας. Αυτό υποδηλώνει ότι ο εγκέφαλος του Νεϊμάρ λειτουργούσε στον αυτόματο πιλότο, σε πλήρη αντίθεση με την πνευματική προσπάθεια που απαιτείται από αθλητές χαμηλότερου επιπέδου.

Πρόσφατη έρευνα στον τομέα της «προγνωστικής επεξεργασίας» ρίχνει φως σε αυτό το φαινόμενο, προσφέροντας πρακτικές επιπτώσεις στην προπόνηση των αθλητών.

Η προγνωστική επεξεργασία αμφισβητεί την παραδοσιακή θεώρηση του εγκεφάλου ως υπολογιστή που κοσκινίζει τις αισθητηριακές πληροφορίες, ιεραρχεί τα σημαντικά δεδομένα και αποφασίζει για ενέργειες. Αντ' αυτού, υποστηρίζει ότι ο εγκέφαλος προβλέπει διαρκώς τις εισροές του με βάση τις καλύτερες δυνατές εκτιμήσεις μέσω του προβλεπτικού του μοντέλου.

Καθώς πρόκειται για πρόβλεψη, τα λάθη ή οι εκπλήξεις είναι αναπόφευκτα. Είναι κρίσιμο ότι μόνο αυτά τα λάθη ή οι εκπλήξεις επεξεργάζονται από τον εγκέφαλο, οδηγώντας σε δράση.

Σκεφτείτε ένα τυπικό σενάριο: οδηγείτε στο σπίτι ακούγοντας ραδιόφωνο, χωρίς καμία ανάμνηση του ταξιδιού. Η προγνωστική επεξεργασία εξηγεί αυτό: κατά τη διάρκεια ενός απρόσκοπτου ταξιδιού, το προγνωστικό μοντέλο του εγκεφάλου για τη διαδρομή ταιριάζει με τις αισθητηριακές πληροφορίες που λαμβάνονται, χωρίς να απαιτείται περαιτέρω επεξεργασία.

Από προπονητική άποψη, οι αθλητές πρέπει να «εκπλήσσονται» για να βελτιώσουν την προγνωστική τους επεξεργασία. Οι προπονητές θα πρέπει να σχεδιάζουν προπονήσεις με απροσδόκητες παραλλαγές από τα καθιερωμένα πρότυπα. Αντί να επιδιώκουν τέλεια εκτελεσμένες ασκήσεις, η εισαγωγή διαταραχών και εκπλήξεων αναγκάζει τους αθλητές να αναπτύξουν νέα και δημιουργικά πρότυπα συμπεριφοράς.

Καθώς τα μοντέλα πρόβλεψης των αθλητών βελτιώνονται, απαιτούν λιγότερους γνωστικούς πόρους, ενισχύοντας την πρόβλεψη και την ανθεκτικότητά τους υπό πίεση.

Η προγνωστική επεξεργασία προσφέρει μια ισχυρή εξήγηση για το φαινόμενο του «αυτόματου πιλότου» που παρατηρείται στους κορυφαίους αθλητές. Με την ενσωμάτωση αυτής της κατανόησης στις προπονητικές πρακτικές, οι προπονητές μπορούν να προετοιμάσουν καλύτερα τους αθλητές για το απρόβλεπτο του πραγματικού ανταγωνισμού, ενισχύοντας τελικά την απόδοση τους.