Εχει κάνει περισσότερους από σαράντα δίσκους και τα τραγούδια του γίνονται μεγάλες επιτυχίες, χωρίς να χρωματίζονται από ηλικίες και στιλ. Συγκαταλέγεται ανάμεσα στα πρώτα ονόματα της νυχτερινής διασκέδασης.
Ο σημαντικός καλλιτέχνης αποδεικνύει ότι το καλό τραγούδι είναι διαχρονικό και μπορεί να καλύψει το χάσμα όλων των γενεών Ελλήνων με την αυθεντικότητά του. Ο καλλιτέχνης-σύνθετης, στιχουργός και ερμηνευτής είναι ζωντανό παράδειγμα ότι οι γνήσιες λαϊκές φωνές μένουν αναλλοίωτες στον χρόνο. Ο Βασίλης Καρράς επιστρέφει «Ετσι λαϊκά».
- Καινούργιος δίσκος, ραδιόφωνα και play list. Νιώθετε ότι το λαϊκό τραγούδι έχει παραμεριστεί;
Και όχι μόνο! Πυροβολείται από παντού. Εγώ θέλω να στείλω ένα μήνυμα σε αυτούς που διευθύνουν τα ραδιόφωνα, αν γνωρίζουν τη δουλειά που κάνουν, οι οποίοι έχουν απαξιώσει το μπουζούκι που συμβόλιζε την Ελλάδα και το έχουν βγάλει έξω από τα τραγούδια. Προσπαθούμε όμως μερικοί να το κρατήσουμε, αλλά είναι δύσκολο, καθώς δεν μας παίζουν τα ραδιόφωνα. Πάρα πολύ ωραίο το ποπ και το ροκ, αλλά δυστυχώς κάποιοι ξέχασαν από πού ξεκινήσανε. Είναι η ώρα λοιπόν να γυρίσουμε ξανά στις ρίζες μας.
- Οι λαϊκοί καλλιτέχνες προσπαθούν πλέον να βρουν παράπλευρες οδούς να επικοινωνήσουν με το κοινό τους;
Σίγουρα αυτό κάνουμε όσο είναι δυνατόν, αλλά τα αποτελέσματα είναι αποκαρδιωτικά... Εγώ όμως πιστεύω ότι ο κόσμος θα γυρίσει ξανά στο λαϊκό τραγούδι. Σίγουρα και σε αυτό το είδος επήλθε κορεσμός και ανήκω κιι εγώ σε αυτούς που αναγκάστηκαν να το… πειράξουν προκειμένου να του δώσουν μια άλλη διάσταση.
- Πάντως, ο κόσμος, όταν κάτι του αρέσει πολύ, θα το κάνει επιτυχία το παίζουν δεν το παίζουν τα ραδιόφωνα.
Ο κόσμος βγαίνει έξω για να ακούσει αυτά που του προτείνουν και γυρίζει σπίτι του να ακούσει στο διαπασών αυτά που τον εκφράζουν. Υπάρχει και αυτό το κοινό «λεζάντα» που λένε...
- Κάνατε την πρώτη σας εμφάνιση σε ηλικία μόλις δεκαέξι ετών. Πόσο εύκολο ήταν εκείνη την εποχή;
Πόσο δύσκολο θέλεις να πεις... Αν αγαπάς κάτι και επιμένεις, αν όχι 100% πάντως κατά ένα μεγάλο ποσοστό πιστεύω ότι θα το κερδίσεις. Εμένα η καψούρα μου ήταν να γίνω τραγουδιστής και επέμενα παρ’ όλες τις σφαλιάρες και δεν ήμουν μόνον εγώ που τις έφαγα... Αν κυνηγάς το όνειρό σου, κάποια στιγμή θα το συναντήσεις. Βέβαια, ουδέποτε, ούτε στα πιο τρελά όνειρά μου, φανταζόμουν ότι θα έφτανα εδώ που έφτασα. Ηταν ένα όνειρο που δεν υπήρχε στον δικό μου χάρτη.
- Ποιες άλλες δυσκολίες συναντήσατε;
Υπήρχαν κλειστά κυκλώματα από… μπετόν αρμέ και δεν άνοιγαν τις πόρτες τους να δεχθούν τα νέα παιδιά. Πολύ δύσκολα δεχόντουσαν ένα νέο παιδί. Υπήρχε όμως ο σεβασμός του νέου καλλιτέχνη προς τον μεγαλύτερό του και αντίστροφα, κάτι που δεν συμβαίνει σήμερα. Επίσης, πολύ δύσκολα σου εμπιστευόντουσαν τραγούδια γιατί ήταν αυτός, αυτός κι αυτός. Θυμάμαι ότι είχα πάει σε ηλικία δεκαεννέα ετών στον Θόδωρο Δερβενιώτη να μου δώσει ένα τραγούδι, αλλά τι τύχη μπορεί να είχα, όταν τα έγραφε για τον Στέλιο Καζαντζίδη; Τι να σου δώσει; Δεν άνοιγαν δρόμο να βαδίσεις και συναντούσες ή γυαλιά σπασμένα ή καρφιά και αγκάθια. Βέβαια, αυτό μου έκανε πολύ καλό στη δική μου πορεία, γιατί αναγκάστηκα να κάτσω να γράψω δικά μου τραγούδια. Ηταν μεγάλο μάθημα για μένα να μπω στον χώρο με άλλο τρόπο.
- Πότε μπήκατε στη δισκογραφία για πρώτη φορά;
Το 1979 με τραγούδι εκείνου που του το είχα ζητήσει και δεν μου το είχε δώσει. Σε δεύτερη ερμηνεία ένα τραγούδι του Θόδωρου Δερβενιώτη και του Κώστα Βίρβου, το «Βάζεις στον πόνο μου φωτιά» σε ένα μικρό 45άρι. Ετσι είπα τελικά τραγούδι του!
- Τότε τα μέσα ενημέρωσης ήταν ελάχιστα. Πώς τα καταφέρνατε να προβάλλετε τη δουλειά σας;
Μας βοηθούσαν τα ερασιτεχνικά ραδιόφωνα, που κάνανε καλή δουλειά τότε στην Ελλάδα. Μην το ξεχνάμε αυτό, όλοι μας από εκεί ξεκινήσαμε! Θυμάμαι κάναμε σε κάθε σταθμό έναν χορό δώρο στο μαγαζί όπου τραγουδάγαμε για να μας παίζουν.
- Εχετε δηλώσει στο παρελθόν ότι το καλύτερο σχολείο για τον καλλιτέχνη είναι το σκυλάδικο. Γιατί;
Γιατί πρέπει να έχει τα όπλα, όταν θα βγει στη μεγάλη σκηνή! Τα νήπια δεν θα πάνε πρώτα στο δημοτικό; Θα πάνε ξαφνικά στο πανεπιστήμιο; Οι σημερινοί καλλιτέχνες πηγαίνουν κατευθείαν στο πανεπιστήμιο. Δεν είναι όμως έτσι... Εγώ πάντα τους συμβουλεύω λέγοντας «φύγε από αυτόν τον χώρο και πήγαινε πρώτα σε ένα πιο μικρό, σε κάποιον που να χωρά εκατό άτομα και γεμίζει και όχι σε έναν που είναι των πεντακοσίων ατόμων και είναι άδειος. Να ξεκινήσεις με τα πενήντα και να μην έχει ο άλλος θέση να καθίσει και μετά να πας στα εκατό και στα διακόσια. Αυτή είναι η επιτυχία...
«Στην επαρχία δεν υπάρχει το δήθεν»
- Η ελληνική επαρχία είναι διαφορετική για έναν καλλιτέχνη;
Χωρίς την επαρχία δεν μπορώ να ζήσω, γιατί έτσι έμαθα. Η ελληνική επαρχία έχει σωστό κριτήριο και είναι ο καθρέφτης για όλους εμάς. Εκεί θα καταλάβεις αν σε αγαπούν, αν σε ακούν, αν σε συμπαθούν. Επειδή δεν σε βλέπουν συχνά, είναι αληθινοί και, αν κάνουν λάθος και πιουν ένα ποτήρι παραπάνω, είναι δικαιολογημένοι. Εκεί δεν υπάρχει το δήθεν, μόνον η αλήθεια...
- Πολλοί υποστηρίζουν ότι στον χώρο όπου κινήστε κυριαρχεί η υποκρισία. Τι λέει η δική σας πείρα;
Υπάρχει χειρότερη λέξη να πω; Υπάρχει; Η υποκρισία είναι ο τρόπος ζωής στον χώρο μου. Απλώς, δεν έχουμε το σθένος να λέμε την αλήθεια στον κόσμο. Παραβλέπουμε ορισμένα πράγματα γιατί έτσι μας βολεύει. Γιατί μας συμφέρει και εμάς. Ο καλλιτέχνης είναι σαν τον πολιτικό που ξεσηκώνει τον κόσμο, που μπορεί να τον οδηγήσει κάπου, ίσως στη χαρά, ακόμα και στην επανάσταση. Αρκεί να μη γυρίσει το κεφάλι κάπου αλλού, εκεί όπου τον βολεύει τέλος πάντων...
- Πολιτικά τραγούδια έχετε πει;
Εχω ακόμα τα σημάδια από το ξύλο που έφαγα και έχω πάει πολλές φορές στη φυλακή επειδή τα τραγουδούσα στο παρελθόν. Με κυνήγησαν αρκετά... Θυμάμαι ένα περιστατικό το 1971 στον «Ανδρούτσο», στην Εύβοια, που με έδιωξαν από την πρώτη μέρα, γιατί στο πρόγραμμά μου είπα το «σώπα, όπου να ’ναι θα σημάνουν οι καμπάνες». Με έδιωξαν λίαν επιεικώς...
- Φωνές χαρακτηριστικές σαν τη δική σας βλέπετε να ξεπροβάλλουν στο σύγχρονο τραγούδι;
Είναι σε στάση αναμονής πάρα πολλές και ειδικά στην επαρχία που, αν τις ακούσει κάποιος, θα εκπλαγεί. Αλλά δεν δίνουμε την ευκαιρία σε αυτά τα παιδιά να βρουν τον δρόμο τους. Είναι πολύ μεγάλη η μουσική οικογένεια στην Ελλάδα σε σχέση με τον πληθυσμό της. Πόσα παιδιά να καλύψει και με τι να τα καλύψει;
- Πιστεύετε ότι κάποια μεγάλα ονόματα συνάδελφων σας έχουν γίνει όχι με την αξία τους αλλά με τις δημόσιες σχέσεις, τους στημένους έρωτες και τα διαζύγια;
Δεν θα μπω στη διαδικασία να τους κρίνω αλλά όποιος έχει μάτια βλέπει. Τον κόσμο δεν τον κοροϊδεύεις πλέον εύκολα και για πολύ…
- Τα talent shows βοηθάνε έναν νέο τραγουδιστή;
Βγάζουν τα παιδιά στην τηλεόραση, τα μυαλά τους παίρνουν αέρα και μετέπειτα τους πετάνε από ένα CD και τους λένε «βγάλ’ τα τώρα εις πέρας». Πού να πάνε; Είναι αμαρτία και ντροπή, γιατί η κατάθλιψη είναι πολύ κοντά γι’ αυτά τα παιδιά. Δεν βοηθάνε έτσι τα παιδιά, άλλο δρόμο τους δείχνουν. Τώρα ποιος είναι αυτός; Τον ξέρουνε πολύ καλά οι υπεύθυνοι της ιστορίας αυτής...
- Στο παρελθόν, είχατε περάσει και εσείς από το στάδιο της κατάθλιψης λόγω της κακής συμπεριφοράς κάποιων συναδέλφων σας. Ισχύει η πληροφορία;
Βεβαίως και ισχύει, γι’ αυτό και απείχα από τις πίστες για δύο χρόνια. Εβαλα πολλά πράγματα σε τάξη και πρώτα απ’ όλα τον εαυτό μου, γιατί δεν είναι σωστό να χρεώνουμε μόνο λάθη στους άλλους. Φταίει καμιά φορά και η δική μας συμπεριφορά. Μπορεί κι εγώ να απογοήτευσα κάποιους ανθρώπους αλλά κι εγώ απογοητεύτηκα πολλές φορές.
- Αναρωτιέμαι αν υπήρξαν άνθρωποι που κατάφεραν να λυγίσουν το «βουνό» που ονομάζεται Βασίλης Καρράς…
Βεβαίως, γιατί σου φαίνεται περίεργο; Κανείς δεν γνωρίζει το πόσο ευαίσθητος ή δυνατός είναι ένας άνθρωπος. Καμιά φορά, σε αναγκάζει η ίδια η ζωή ή τα διάφορα περιστατικά που σου συμβαίνουν, ενώ έχεις ένα δυνατό εγώ μέσα σου, να το βλέπεις να λυγίζει και να μην μπορείς να το κρατήσεις. Εκεί λοιπόν κάνεις την αποχή σου, ηρεμείς, βάζεις τα πράγματα στη θέση τους και ξαναρχίζεις από την αρχή. Βεβαίως, οι μώλωπες δεν παύουν να είναι μώλωπες όσο δυνατός κι αν είσαι.
- Εχετε συναντήσει «βρομιά» στον χώρο σας;
Είναι πάρα πολύ ωραίο, όταν πηγαίνεις το πρωί μετά τη δουλειά στο σπίτι σου, να κάνεις ένα ωραίο μπάνιο για να φύγει αυτή η «βρομιά» από επάνω σου…
- Υπήρξαν άνθρωποι που ήταν κοντά σας μόνο και μόνο για να σας εκμεταλλευτούν;
Οι καλλιτέχνες που δεν έχουν αυλή γύρω τους για να τους ψιλο-εκμεταλλεύονται (γελάει)...
- Εχετε ανάγκη το χειροκρότημα;
Επειδή είμαι ειλικρινής, θα σου πω ότι το χειροκρότημα μου δίνει δύναμη για να ζήσω άλλα τόσα χρόνια.
- Τι νοσταλγείτε και τι απεχθάνεστε από το χθες σε σχέση με το σήμερα;
Νοσταλγώ την αλήθεια και απεχθάνομαι αυτό που σου χτυπάνε την πλάτη και σου λένε «γεια σου, μεγάλε» και αντιλαμβάνεσαι αμέσως ποιος το λέει αληθινά και ποιος υποκρίνεται. Νοσταλγώ εκείνο το ανθρώπινο και αληθινό γεια σου. Σήμερα, αν δώσεις το χέρι σου να χαιρετίσεις κάποιον, κοιτάς μετά μη σου λείπει κανένα δάχτυλο. Τόσο ανθρώπινες είναι σήμερα οι σχέσεις!
«Ναι, είμαι χαζομπαμπάς...»
- Νέο άλμπουμ με τίτλο «Ετσι λαϊκά»…
Εγώ συνήθως μαζεύω αγάπη έναν χρόνο και τη δίνω κατόπιν στο καινούργιο μου CD. Είναι μια αξιοπρεπής δουλειά και έχουν γράψει σπουδαία ονόματα, όπως οι Μιχάλης Χατζηγιάννης, Κυριάκος Παπαδόπουλος, Γιώργος Μουκίδης, Χρήστος Δάντης, Αλέκος Χρυσοβέργης και πολλοί ακόμη καταξιωμένοι δημιουργοί, ενώ σε λίγες ημέρες κυκλοφορεί και νέο CD το «Ετσι λαϊκά και αλλιώς».
- Τι είναι για εσάς η οικογένεια;
Τα πάντα! Αρχή και τέλος!
- Είστε χαζομπαμπάς;
Δεν φαίνεται; (Γελάει.)
- Θα βοηθούσατε την κόρη σας, αν σας ζητούσε να ασχοληθεί με το τραγούδι;
Προς το παρόν, ασχολείται με το «χωριό Ειρήνη». Εγώ της είπα τις δυσκολίες και την αλήθεια για τη ζωή του καλλιτέχνη. Είναι θέμα δικό της το τι θα επιλέξει να κάνει τελικά.
Πηγή: espressonews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΑΝΑΡΤΩΝΤΑΙ ME ΜΙΚΡΗ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΛΕΓΧΟΥ