ΟΙ "ΘΑΝΑΤΟΙ" ΤΟΥ ΧΙΤΣΚΟΚ

Σε αυτή την ανάρτηση καταλήγουμε με ένα αλλιώτικο βίντεο.
36 σκηνές αντίστοιχων φόνων ταυτόχρονα!
"Φονιάς" ο Άλφρεντ Χίτσκοκ, ο μετρ του κινηματογραφικού είδους.


Αρχικά, ας μάθουμε κάποια πράγματα για τον πατέρα των ταινιών τρόμου: 


Ο Άλφρεντ Χίτσκοκ αποτέλεσε μια ξεχωριστή προσωπικότητα όσο ξεχωριστές και ιδιαίτερες είναι και οι ταινίες του. Ένας σκηνοθέτης που άνοιξε το δρόμο για την εξέλιξη των ταινιών τρόμου. Οι θαυμαστές του δεν προέρχονται μόνο από το κοινό αλλά και από τους κριτικούς κινηματογράφου.

Ο Χίτσκοκ γεννήθηκε στις 13 Αυγούστου του 1899 στο Λονδίνο και πέθανε στις 29 Απριλίου του 1980 στο Bel Air της Καλιφόρνιας. Ήταν γιος ενός Λονδρέζου αντιπροσώπου πουλερικών και ως μαθητής φοίτησε στο κολλέγιο του Αγίου Ιγνατίου στο Λονδίνο, ενώ απούδασε στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου μηχανολόγος. Το 1920 άρχισε να εργάζεται στην βιομηχανία του βουβού κινηματογράφου, σχεδιάζοντας κάρτες τίτλων για το Famous Players της Lasky Company. Μέσα σε λίγα χρόνια είχε γίνει σεναριογράφος και βοηθός σκηνοθέτης, ενώ κατάφερε να σκηνοθετήσει την πρώτη του ταινία (The Pleasure Garden) το 1925.

Με την ταινία του The Lodger (1926), η οποία αφορά μια οικογένεια που υποπτεύεται λανθασμένα τον νοικάρης της ότι είναι ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης, ο Χίτσκοκ άρχισε να δημιουργεί τα «θρίλερ» με τα οποία επρόκειτο να ξεχωρίσει και να διακριθεί. Η ταινία του Blackmail (1929) ήταν η πρώτη επιτυχημένη βρετανική του ταινία που δεν ήταν βουβή. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1930 σκηνοθέτησε τις κλασικές του ταινίες αγωνίας όπως το The Man Who Knew Too Much (1934), το The Thirty-nine Steps (1935), το Sabotage (1936), και το The Lady Vanishes (1938). Το 1939 ο Χίτσκοκ εγκατέλειψε την Αγγλία για το Hollywood, όπου η πρώτη του ταινία, Rebecca (1940), κέρδισε και το Όσκαρ Καλύτερης Φωτογραφίας.

Κατά τη διάρκεια των επόμενων τριών δεκαετιών ο Χίτσκοκ δημιουργούσε συνήθως και μια ταινία το χρόνο στην βιομηχανία του χολιγουντιανού κινηματογράφου. Μεταξύ των πιο σημαντικών ταινιών που σκηνοθέτησε κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1940 ήταν οι ταινίες Suspicion (1941), Shadow of a Doubt (1943), Lifeboat (1944), Spellbound (1945), και Rope (1948). Άρχισε να λειτουργεί και ο ίδιος ως παραγωγός σε δικές του ταινίες το 1948, και συνεχίζοντας μέχρι το 1950 κατάφερε να χαρίσει στο κοινό μια σειρά από πολύ γνωστές ταινίες αγωνίας αλλά και ορισμένους  νέους τότε ηθοποιούς που έγιναν ύστερα διάσημοι αστέρες του Χόλιγουντ. Στις ταινίες εκείνης της περιόδου περιλαμβάνονται το Strangers on a Train (1951), το Dial M for Murder (1954), το Rear Window (1954), το To Catch a Thief (1954), το The Man Who Knew Too Much (1955) που αποτελούσε νέα έκδοση της ταινίας του 1934, το Vertigo (1958), και το North by Northwest (1959).

Στη δεκαετία του 1960 ο Χίτσκοκ στράφηκε στη δημιουργία ταινιών θρίλερ με ένα νέο και πρωτότυπο τρόπο. Σε αυτές τις ταινίες του κατατάσσονται το Psycho (1960), το The Birds (1963), και το Marnie (1964). Οι ταινίες του Torn Curtain (1966) και Topaz (1969) πραγματεύονται συμβατικές ιστορίες κατασκοπείας, ενώ στις τελευταίες ταινίες του, Frenzy (1972) και Family Plot (1976), ο Χίτσκοκ επέστρεψε στα αρχικά θέματα με τα οποία καταπιανόταν. Από τη δεκαετία του 1940 ο Χίτσκοκ συνήθιζε να κάνει μια φευγαλέα, βουβή εμφάνιση σε ένα μικρό μέρος σε κάθε μία από τις ταινίες του.