ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΜΕΤΡΑΕΙ

Ο Χρύσανθος Τσαλτίδης στο blog του στο gazzetta.gr γράφει για τη νέα «γκέλα» αλλά και το δεδομένο ότι μόνο στον Άρη ο λαός έχει την ευκαιρία να εκφραστεί και να αποφασίσει για την επόμενη μέρα.

Μετά από γκέλες όπως αυτή με τον Ηρακλή το πιο σοφό είναι να αφήσεις τον κόσμο να ξεσπάσει. Κι είναι φυσιολογικό στο ξέσπασμα να ειπωθούν και πράγματα που θα αδικήσουν ανθρώπους, προσπάθειες, πρακτικές.


Στην Ελλάδα το αποτέλεσμα είναι που μετράει και εκ του αποτελέσματος κρίνονται όλοι. Εκ του αποτελέσματος η περσινή αγωνιστική περίοδος κρίθηκε ως μία από τις πιο πετυχημένες στην ιστορία του συλλόγου, όπως εκ του αποτελέσματος κρίθηκε ως (υπέρ) πετυχημένη η παρουσία στο EUROPA LEAGUE. Στην Ελλάδα εκ του αποτελέσματος υπήρξε πλήρης αποτυχία στο κύπελλο με τον αποκλεισμό από τα Τρίκαλα και φυσικά 5 αγωνιστικές πριν το τέλος φαίνεται ότι δεν θα επιτευχθεί ο μίνιμουμ στόχος της εξόδου εκ νέου στην Ευρώπη.

Ο κόσμος είναι αγανακτισμένος και τα έβαλε με την διοίκηση, τον προπονητή, τους παίκτες, στελέχη της ΠΑΕ και όποιον έβρισκαν μπροστά τους μετά το παιχνίδι με τον Ηρακλή. Αυτό δεν συνέβη φυσικά απλά και μόνο γιατί ο ΑΡΗΣ είναι με το ένα πόδι εκτός των πλέι-οφ. Αυτό συνέβη κατά την άποψή μου για δύο λόγους.

Καταρχήν γιατί έχει ανέβει πολύ ο πήχης στον ΑΡΗ τα τελευταία χρόνια και η πορεία στην Ευρώπη φέτος τον ανέβασε ακόμα περισσότερο. Παράλληλα είναι δεδομένο ότι έχει αναπτυχθεί μία απίστευτη παθογένεια και μία κατάσταση ολοκληρωτικής απαξίωσης στοχευμένα και με απώτερο σκοπό τις εκλογές του Ιουνίου. Τα αρνητικά αποτελέσματα την ενίσχυσαν και φτάσαμε στο σημείο να γίνονται όσο ακολούθησαν το σφύριγμα της λήξης με τον Ηρακλή.

Η διαφορά του ΑΡΗ σε σχέση με όλες τις υπόλοιπες ομάδες είναι ότι ο φίλαθλός του έχει το δικαίωμα της έκφρασης και της απόφασης. Με την ολοκλήρωση της χρονιάς ο κόσμος του ΑΡΗ αφού πρώτα ακούσει μπορεί και να κρίνει.

Μπορεί και να επιλέξει να μην ακούσει γιατί για κάποιους αρκούν τα αποτελέσματα, αλλά σε κάθε περίπτωση ο κόσμος του ΑΡΗ δεν χρειάζεται να καταφεύγει ούτε σε… μπούκες, ούτε σε επεισόδια, ούτε σε πορείες διαμαρτυρίας, ούτε σε ανάλογες μορφές αντίδρασης. Δημοκρατικότατα μέσω της Λέσχης μπορεί να καθορίζει τις εξελίξεις.

Την δεδομένη χρονική στιγμή οι φωνές αγανάκτησης καταγράφονται, η αγωνία του κόσμου επίσης, οι επισημάνσεις, οι παρατηρήσεις, οι διαμαρτυρίες επίσης. Τόσο μετά το παιχνίδι, όσο και σήμερα οι διοικούντες του ΑΡΗ είχαν μπαράζ επαφών και ήδη έχουν δρομολογήσει σε μεγάλο βαθμό τις κινήσεις τους. Είναι ξεκάθαρο ότι και οι ίδιοι είναι κάτι παραπάνω από στεναχωρημένοι με την εξέλιξη των πραγμάτων, όμως δεν θα πρέπει όλοι μας να ξεχνάμε ότι αυτοί που αποτελούν σήμερα την διοίκηση του ΑΡΗ προέρχονται μέσα από τον κόσμο του ΑΡΗ και στην τελική σε αυτόν θα δώσουν λόγο για την διετία διοίκησής τους.

Αν δεν προέρχονταν από τον κόσμο του ΑΡΗ, τότε ο Αθανασιάδης κι ο Ζαμπέτας (αλλά και ο πρόεδρος της Λέσχης Γιάννης Γρανούζης που είναι ο τελευταίος που στοχοποιείται σε αυτή την άνευ προηγουμένου εκτόξευση λάσπης που ελέω αποτελεσμάτων πιάνει τόπο)θα είχαν διαφορετική αντίδραση το βράδυ του Σαββάτου. Την ώρα την δύσκολη δεν κρύφτηκαν, αλλά έτρεξαν μέσα στην φωτιά.

Μπήκαν ανάμεσα στους οπαδούς και τα ΜΑΤ παρά το γεγονός ότι εντέχνως και ποικιλοτρόπως στοχοποιούνται από ανθρώπους που θολωμένοι από τον καταστροφικό εγωισμό τους δεν διστάζουν να πυροβολούν συνεχώς εναντίον της ομάδας. Ο πρόεδρος της ΠΑΕ ήταν αυτός που πήγε και στα αποδυτήρια και μίλησε στους παίκτες για πάνω από μία ώρα. Κι φυσικά άπαντες κάνουν και την αυτοκριτική τους.

Στον ΑΡΗ όμως η έννοια της κριτικής ή της απόδοσης ευθυνών έχει αντικατασταθεί από την ολοκληρωτική απαξίωση. Ούτε την χρονιά που έπεσε ο ΑΡΗΣ στην Β΄Εθνική δεν συνέβαινε αυτό και σε τέτοια έκταση, γιατί πολύ απλά σήμερα δεν υπάρχει η ομοψυχία που υπήρχε τότε λόγω της παρατεταμένης αγωνιστικής και διοικητικής ανυπαρξίας.

Ο κόσμος όμως έχει σκάσει με τα κάθε λογής προβλήματα της καθημερινότητας και δεν θέλει να βλέπει κι άλλα μπροστά του, στην αγαπημένη του ομάδα. Φυσιολογικά λοιπόν ξεφωνίζει, διαμαρτύρεται, ζητά ευθύνες, φωνάζει, ξεσπάει. Κι αυτό έκανε μετά το παιχνίδι με τον Ηρακλή. Σήμερα όμως ένας είναι ο δρόμος και δεν υπάρχει άλλος.

Η ομάδα έχει πέντε παιχνίδια μπροστά της και οφείλει να δώσει τον καλύτερό της εαυτό για να πετύχει το καλύτερο δυνατό. Αν πετύχει κανένα θαύμα, καλώς, διαφορετικά ας διατηρήσει η ομάδα την αξιοπρέπειά της.

Όπως κι να έχει όμως στην συνέχεια με την ολοκλήρωση των αγωνιστικών υποχρεώσεων θα τρέξουν άμεσα οι διαδικασίες για την Γενική Συνέλευση της Λέσχης και την επόμενη μέρα στον σύλλογο. Θα κριθεί το έργο της διοίκησης, θα μάθει ο κόσμος για την οικονομική διαχείριση (το περίφημο που πήγαν τα λεφτά από την Ευρώπη), θα κατέβουν οι όποιοι υποψήφιοι για τις εκλογές και ο κόσμος του ΑΡΗ θα αποφασίσει.

Όταν αυτό θα έχει ολοκληρωθεί σε δύο μήνες από τώρα (εκτός αν γίνει το θαύμα με τα πλέι-οφ) όλοι μας θα μπορούμε να αξιολογήσουμε συμπεριφορές και πρακτικές με γνώμονα το καλό του συλλόγου κι ανάλογα να πράξουμε. Γιατί πάντα το αποτέλεσμα μετράει…

Υ.Γ.1 Δεκτή η καζούρα από τους φίλους του Ηρακλή. Ο τίτλος του προηγούμενου κειμένου τους έδωσε το δικαίωμα- έστω κι αν η ομάδα τους δεν υπήρχε στο γήπεδο- να μου «την λένε». Προσωπικά θα γράφω αυτά τα οποία πιστεύω –μερικές φορές τα «πιστεύω», επηρεάζονται κι από τα «θέλω». Αν νομίζει κάποιος ότι θα γράφω σαν συνταξιούχος σε ΚΑΠΗ και μάλιστα δημόσιο κάνει τεράστιο λάθος.

Η καζούρα, το καλώς εννοούμενο πικάρισμα και η πλάκα μεταξύ μας είναι το μοναδικό που έχει απομείνει στο περίφημο ελληνικό ποδόσφαιρο. Αν κάποιος θέλει νερόβραστα κείμενα ηθικολογίας και προσωπείων στην χώρα με το μεγαλύτερο ποσοστό διαφθοράς στην Ευρώπη και σε αυτό το ελληνικό πρωτάθλημα, ας αγοράσει μία χύτρα ταχύτητας.

Υ.Γ.2 Οι φίλοι του συμπολίτη όμως είναι πραγματικά οι καλύτεροι. Αυτοί που δεν ασχολούνται με τον ΑΡΗ ξεσπάθωσαν πάλι χθες. Προφανώς μετά το τετράμπαλο σήμερα και το γεγονός ότι έμειναν 4 βαθμούς πίσω από την Καβαλίτσα και τον Βολάκο (έτσι έλεγαν γιατί τους… κυνηγούσε ο ΑΡΗΣ) δεν θα ασχοληθούν και πάλι με την ομάδα τους που έχει να σκοράρει στην Ελλάδα από τις 22 Ιανουαρίου! Αλλά είπαμε το αποτέλεσμα μετράει κι για αυτό εγώ δεν δικαιούμαι να μιλάω με αυτά τα αποτελέσματα. Όχι όμως και να βγάζουν γλώσσα.

Υ.Γ.3 Πόσο αστείοι μπορεί να είναι αυτοί που συγκρίνουν τα όσα έγιναν στο Βικελίδης με Ηρακλή με όσα έγιναν στο Καραισκάκη; Και αναρωτιούνται ορισμένοι γιατί δεν πήραν την ίδια έκταση στα ΜΜΕ. Μάλλον είναι το ίδιο για αυτούς ότι κοπανούσαν επί 15 τους παίκτες του ΠΑΟ κι ότι οπαδοί του ΑΡΗ διαμαρτυρήθηκαν (με απαράδεκτο τρόπο) κατά των δικών τους παικτών.

Υ.Γ.4 Εξελίξεις θα υπάρχουν σε πολλά μέτωπα. Θυμηθείτε το.

Υ.Γ.5 Κι όμως πάλι το αποτέλεσμα θα μπορούσε να είναι διαφορετικό με λίγο τύχη. Επειδή όμως το αποτέλεσμα μετράει η τύχη είναι με τους ισχυρούς. Κι φέτος ισχυρός ο ΑΡΗΣ ήταν μόνο στην Ευρώπη…