Κυρίες και κύριοι,
Χαίρομαι πολύ που είμαι σήμερα εδώ μαζί σας στην 3η Ευρω-Αραβική Σύνοδο. Ένας θεσμός που καθιερώνεται πια ως μια γέφυρα ανάμεσα στην Ευρώπη και τον Αραβικό κόσμο. Και θα ήθελα και εγώ να ευχαριστήσω τους υποστηρικτές αυτής της εκδήλωσης για την αμέριστη υποστήριξή του στην προώθηση των ελληνοαραβικών σχέσεων. Ο μεγάλος ιστορικός Fernand Braudel έγραψε για τους λαούς της Μεσογείου ότι, «ο πολιτισμός τους φέρνει κοντά, η οικονομία ενδυναμώνει τη σχέση τους και μόνο η πολιτική εμποδίζει την προσέγγισή τους». Ο Braudel αποτυπώνει με μεγάλη ακρίβεια κάτι που ισχύει και σήμερα όχι μόνο στη Μέση Ανατολή, μια περιοχή που αντιμετωπίζει μεγάλες προκλήσεις, αλλά και σε ολόκληρο τον πλανήτη: Όλα σήμερα αλλάζουν. Η δημογραφική έκρηξη προκαλεί σημαντικές μεταναστευτικές ροές, η κλιματική αλλαγή φέρνει οικονομικές ανισότητες με ακραία χαρακτηριστικά. Όλα αυτά διαμορφώνουν νέα δεδομένα που ζητούν νέες απαντήσεις από πολιτικούς. Απαντήσεις που πρέπει να δοθούν με ευθύνη αλλά και τόλμη.
Η Ιστορία μας, η κοινή ιστορία των λαών της Μεσογείου, μας μαθαίνει ότι η ευημερία θέλει ανοιχτούς ορίζοντες και συνεργασία μεταξύ των λαών, όχι παγίδευση μέσα σε στενά εθνικά στερεότυπα. Είναι όμως, δυστυχώς σήμερα, το φάντασμα ενός νεο-προστατευτισμού που απλώνεται πάνω από τη διεθνή οικονομία και πάει να καλύψει την παγκοσμιοποίηση. Και οφείλω να πω εδώ ότι -παρά τα μεγάλα προβλήματα που ανέδειξε- η παγκοσμιοποίηση συνολικά έφερε μία πρωτοφανή αύξηση του παγκόσμιου πλούτου.
Σε μια τέτοια συγκυρία, είναι ανάγκη περισσότερο παρά ποτέ να σφίξουν οι οικονομικοί δεσμοί ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τον αραβικό κόσμο, που αποτελεί εξάλλου τον τρίτο μεγαλύτερο εμπορικό εταίρο της Ευρώπης μετά τις ΗΠΑ και την Κίνα. Ξέρουμε καλά ότι οι διμερείς σχέσεις προωθούν με καταλυτικό τρόπο τις πολυμερείς θεσμικές ρυθμίσεις. Ειδικά η Ελλάδα καλείται να διαδραματίσει κομβικό ρόλο σε αυτό και όχι μόνο για τους προφανείς γεωγραφικούς λόγους.
Με τον αραβικό κόσμο μας συνδέουν δεσμοί πολιτιστικοί χιλιετιών. Μια πνευματική παράδοση που ξεκινάει από τα αρχαία χρόνια και φτάνει ως την παρουσία του Ελληνισμού σε μεγάλα κέντρα της Μεσογείου, όπως η Αλεξάνδρεια. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Η Ελλάδα είναι σήμερα -παρά τις δυσκολίες στις οποίες θα αναφερθώ στη συνέχεια- ένας εξαιρετικά ελκυστικός επενδυτικός προορισμός στην Ανατολική Μεσόγειο. Είναι η πύλη εισόδου στην ευρωπαϊκή ήπειρο, για την Αφρική, αλλά και για τη Μέση Ανατολή. Είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι κρίσιμος κόμβος των διευρωπαϊκών μεταφορικών και ενεργειακών δικτύων. Η χώρα μας προσφέρεται σήμερα για κάθε φιλόδοξο επιχειρηματικό σχέδιο. Αυτός εξάλλου είναι και ένας από τους βασικούς λόγος που πολλοί από εσάς είστε εδώ σήμερα.
Το κλίμα και οι φυσικές της ομορφιές είναι σημαντικά συγκριτικά πλεονεκτήματα για τον κλάδο του τουρισμού, του αγρο-διατροφικού τομέα και των κατασκευών. Η γεωμορφία της προσκαλεί για ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Όλα αυτά, ενώ το εξειδικευμένο και αρκετά ανταγωνιστικό από πλευράς μισθών ανθρώπινο δυναμικό της εγγυάται ποιοτικές επενδύσεις στην πληροφορική, στις επικοινωνίες, στις υπηρεσίες υγείας, αύριο ελπίζουμε και στις υπηρεσίες παιδείας. Και βέβαια σημαντικές επιχειρήσεις όπως η CCC και το Group Olayan έχουν εδώ και δεκαετίες επιλέξει την πατρίδα μας για να εγκαταστήσουν τα κεντρικά τους γραφεία.
Ήδη, στον τόπο μας δρομολογούνται σημαντικά projects με την συμμετοχή αραβικών κεφαλαίων όπως, μεταξύ άλλων, στις ιχθυοκαλλιέργειες, σε ξενοδοχειακές μονάδες, στον τραπεζικό κλάδο, καθώς και στην αξιοποίηση του Ελληνικού. Θα επανέλθω σε αυτό στη συνέχεια. Σε αυτήν την κατεύθυνση, ο θεσμός της Golden Visa πρέπει να ενισχυθεί περισσότερο και η φορολογική αντιμετώπιση των αλλοδαπών (non-dom) κατοίκων να εκσυγχρονιστεί, ώστε να γίνει η χώρα μας ακόμη ελκυστικότερη, όπως συνέβη και με άλλες Μεσογειακές χώρες.
Εξίσου, όμως, σημαντικές είναι και οι ευκαιρίες που προβάλλουν στο εξαγωγικό εμπόριο: Ο ελληνικός αγρός, η ελληνική γη, η βιομηχανία τροφίμων μπορούν να εφοδιάσουν τις αραβικές αγορές με ποιοτικά και ασφαλή προϊόντα. Ο κατασκευαστικός τομέας διαθέτει πλούσια τεχνογνωσία, αναλαμβάνει -ήδη σήμερα που μιλάμε- σημαντικά έργα σε αραβικά κράτη. Ενώ η ναυτιλία μας πρωτοπορεί στη θάλασσα και ενισχύει την εφοδιαστική αλυσίδα της περιοχής.
Κυρίες και κύριοι,
Πιστεύω ακράδαντα ότι οι οικονομικές σχέσεις μεταξύ της Ελλάδας και των χωρών του Κόλπου και της Βόρειας Αφρικής έχουν τεράστιες προοπτικές ανάπτυξης. Σήμερα οι ξένες επενδύσεις και οι εξαγωγές μας στον αραβικό κόσμο δεν βρίσκονται ούτε στο 20% των πραγματικών δυνατοτήτων τους. Αν αυτό ήταν, απλώς, αποτέλεσμα της κρίσης, τότε, όταν η παγκόσμια οικονομία άρχισε να ανακάμπτει, θα έπρεπε και η πατρίδα μας κανονικά να ακολουθεί. Δυστυχώς, την περίοδο 2015-2017, τα καλά χρόνια της παγκόσμιας οικονομικής ανάπτυξης, η Ελλάδα αποτέλεσε, σύμφωνα με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, τη μοναδική αρνητική αναπτυξιακή έκπληξη μεταξύ των αναπτυγμένων οικονομιών. Γιατί; Γιατί δυστυχώς η σημερινή κυβέρνηση κράτησε τη χώρα όμηρο μιας επικίνδυνης οικονομικής πολιτικής, προκαλώντας εκροή καταθέσεων, κρίση εμπιστοσύνης, εσωτερική στάση πληρωμών, πλήρες «πάγωμα» ή και αναστολή πολλών επενδυτικών σχεδίων.
Η έμπρακτη άρνηση των μεταρρυθμίσεων, η ανικανότητά της να θωρακίσει το τραπεζικό σύστημα και να αντιμετωπίσει τα «κόκκινα δάνεια», η άρνησή της απέναντι σε κάθε ιδιωτική πρωτοβουλία και ιδιωτικοποίηση, καθώς και η εμμονή της σε έναν εντελώς παρωχημένο κρατισμό πήγαν, δυστυχώς, τη χώρα πίσω. Η κυβέρνηση έβαλε τη χώρα στην παγίδα της χαμηλής ανάπτυξης, με τους φόρους να αυξάνονται, την οικονομία να σέρνεται, το δημόσιο χρέος να παραμένει σε εξαιρετικά υψηλά ύψη.
Το 2017 η ελληνική οικονομία κατέγραψε έναν από τους μικρότερους ρυθμούς ανάπτυξης στην Ευρωζώνη. Αντίθετα, κράτη που εφάρμοσαν προγράμματα προσαρμογής, όπως η Πορτογαλία και η Κύπρος, σημείωσαν υψηλή ανάπτυξη, ανακτώντας τις απώλειες που υπέστη το ΑΕΠ τους εξαιτίας της κρίσης. Παρά τις διαβεβαιώσεις που έδωσε χθες από αυτό εδώ το βήμα ο κ. Τσίπρας, δυστυχώς οι νεότερες προβλέψεις για την ανάπτυξη το 2019 αναμένονται «ψαλιδισμένες». Ακόμη χειρότερα: η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στην επικαιροποιημένη ανάλυσή της για τη βιωσιμότητα του χρέους, προβλέπει μία μακρά περίοδο εξαιρετικά ισχνής ανάπτυξης, από το 2023 και μετά, με την αύξηση του ΑΕΠ να κινείται στο απογοητευτικό 1% για τη χώρα.
Τα σημερινά απαγορευτικά spreads των 10ετών ομολόγων, που είναι σταθερά πάνω από 4%, ενώ η Κύπρος άντλησε κεφάλαια με απόδοση 2,4%, φανερώνουν πως βρισκόμαστε ενώπιον νέου αδιεξόδου, με χαμηλή ανάπτυξη, μεγάλο χρέος και πολύ υψηλά επιτόκια δανεισμού. Το κυβερνητικό μείγμα οικονομικής πολιτικής βασίζεται στην υπερφορολόγηση. Ενώ οι στρεβλώσεις στις αγορές προϊόντων και το θεσμικό περιβάλλον παραμένουν μεγάλες. Γι’ αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η Ελλάδα υποχώρησε κατά τέσσερις θέσεις στον πίνακα της Παγκόσμιας Έκθεσης Ανταγωνιστικότητας του World Economic Forum για το 2018. Η χώρα μας δυστυχώς σήμερα βρίσκεται στην 57η θέση ανάμεσα σε 140 κράτη.
Δίπλα στην οικονομία, όμως, καραδοκεί ένας ακόμα μεγάλος κίνδυνος: η διάλυση του κράτους, η κοινωνική αποσύνθεση, η τοξική πολιτική ατμόσφαιρα, η έντονη πόλωση, ο διχαστικός λόγος, υπονομεύουν τα θεμέλια των θεσμών και τελικά της ίδιας της Δημοκρατίας μας. Όσο συνεχίζεται η σημερινή αβεβαιότητα και ανασφάλεια δεν πρόκειται η οικονομία να κινηθεί ανοδικά με ουσιαστικό τρόπο. Και η χώρα θα συνεχίζει να παραμένει στάσιμη. Θέλω να το ξεκαθαρίσω για άλλη μια φορά: η παρατεταμένη προεκλογική περίοδος στην οποία έχουμε εισέλθει βλάπτει σοβαρά τη χώρα. Εδώ που είμαστε, όσο πιο γρήγορα γίνουν εκλογές στη χώρα τόσο το καλύτερο. Η Ελλάδα χρειάζεται μια νέα, ισχυρή κυβέρνηση με καθαρή λαϊκή εντολή να κάνει μεγάλες αλλαγές στον τόπο. Να εξασφαλίσει την πολιτική σταθερότητα -που και εσείς, ως μακροπρόθεσμοι επενδυτές αναζητάτε. Και πιστεύω ότι σύντομα η χώρα θα έχει μια τέτοια κυβέρνηση. Διότι, δυστυχώς, κυρίες και κύριοι, κάτι είναι σάπιο στην κυβέρνηση του κ. Τσίπρα: Μέσα στο υπουργικό συμβούλιο υπουργοί ερίζουν για μυστικά κονδύλια και, ενδεχομένως, για μίζες γύρω από αυτά. Ο Υπουργός Εξωτερικών απομακρύνεται με ύμνους από τη θέση του, αλλά μένει στη θέση του ο υπουργός Άμυνας που καταγγέλλει την πολιτική που εφάρμοσε ο Υπουργός Εξωτερικών, ο οποίος απεπέμφθη. Ο Πρωθυπουργός αποσιωπά την επιστολή παραίτησης του κ. Κοτζιά, ενώ οι άλλοι παριστάμενοι κάνουν πως «δεν άκουσαν» τίποτα.
Όλα αυτά, ενώ τα ευρωπαϊκά όργανα ελέγχουν ήδη σημαντικά ποσά που δόθηκαν στην κυβέρνηση ως αρωγή για τους πρόσφυγες οι οποίοι κατέληξαν σήμερα φυλακισμένοι κάτω από τον ανοιχτό ουρανό στο «κολαστήριο» της Μόριας. Η καθημερινότητα των Ελλήνων περιβάλλεται από ανασφάλεια και απογοήτευση. Οι πολίτες έχουν γίνει όμηροι του εγκλήματος μέσα στις ίδιες τις γειτονιές τους. Περιοχές ολόκληρες, όπως τα Εξάρχεια, ελέγχονται από κουκουλοφόρους. Διάφορες συλλογικότητες έχουν μετατρέψει δημόσια κτίρια σε γιάφκες. Οι εξτρεμιστές καίνε αστυνομικά τμήματα, απειλούν πολίτες, βανδαλίζουν μέχρι και ξένες πρεσβείες. Καθηγητές και φοιτητές ζητούν πίσω τα πανεπιστήμιά τους που έχουν μετατραπεί σε «άσυλο» μολότοφ και ναρκωτικών. Ενώ ένας ανήμπορος υπουργός Παιδείας παρακολουθεί αμήχανος εισβολείς-μαθητές να κραυγάζουν, όρθιοι στο γραφείο του, τυφλά συνθήματα. Η κοινωνία, παρακολουθεί τη διαρκή πολιτική και ηθική υποβάθμιση της χώρας, καθηλωμένη από τα οικονομικά της προβλήματα. Βλέπει το κυβερνητικό παζάρι γύρω από τις νέες περικοπές συντάξεων. Γνωρίζει, όμως, ότι το μέλλον έχει υπονομευθεί από δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί μέχρι το 2060. Η κοινωνία ανησυχεί με την εργαλειοποίηση της Δικαιοσύνης, ακούγοντας Υπουργούς να ζητούν την φυλάκιση των πολιτικών τους αντιπάλων, προκειμένου οι ίδιοι να μείνουν στις καρέκλες τους. Και, βέβαια τρομοκράτες παίρνουν άδειες από τις φυλακές και βγαίνουν σαν κύριοι από αυτές.
Κυρίες και κύριοι,
Αν μίλησα για όλα αυτά, ήταν για να επισημάνω ότι το μοντέλο που εγώ εισηγούμαι δεν αναφέρεται, απλώς, σε δείκτες, αλλά σε ανθρώπους που ευημερούν μέσα στην καθημερινότητά τους. Σε πνεύμα ανάπτυξης και δημιουργίας που θα διαπερνά τους θεσμούς ενός κράτους δικαίου, τις υπηρεσίες ενός αποτελεσματικού δημόσιου τομέα, αλλά και τη λειτουργία ενός σύγχρονου δημοκρατικού πολιτικού συστήματος.
Στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης παρουσίασα τις κεντρικές πτυχές του σχεδίου μας για την ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας, στην ακριβώς αντίθετη λογική από αυτήν που ισχύει σήμερα: Βιώσιμα πρωτογενή πλεονάσματα, αλλά -προσέξτε- όχι περιττά υπερπλεονάσματα, τα οποία στραγγαλίζουν την πραγματική οικονομία. Λιγότεροι φόροι και εισφορές, με ταυτόχρονo συμμάζεμα των κρατικών δαπανών. Για περισσότερες επενδύσεις και περισσότερες δουλειές. Όχι στη διαρκή μείωση του Εθνικού Προϊόντος που θα μοιράζεται με μορφή επιδομάτων στους κομματικούς πελάτες. Ναι στη συνολική αύξηση του δημόσιου πλούτου όπου θα έχουν μερίδιο όλοι. Ανάπτυξη με νέες ευκαιρίες για τους πολλούς. Αλλά και κανένας χωρίς πρόνοια και προστασία.
Πρώτος άξονας της στρατηγικής μας είναι η ενίσχυση της ρευστότητας στην οικονομία και η μείωση του φορολογικού βάρους για ιδιώτες και επιχειρήσεις. Ας είμαστε ειλικρινείς. Χωρίς επαρκή τραπεζική πίστη και ρευστότητα, χωρίς φιλικό φορολογικό σύστημα που θα απελευθερώσει πόρους για την ενίσχυση επιχειρηματικών σχεδίων και της ζήτησης, το ελατήριο της ανάπτυξης θα παραμένει πάντα συμπιεσμένο. Η κυβέρνηση σήμερα στερεί από την οικονομική ζωή την αναγκαία ρευστότητα και η πρόσβαση στη χρηματοδότηση καταγράφεται από εσάς τους επιχειρηματίες ως το μεγαλύτερο πρόβλημα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Τα «κόκκινα δάνεια» δεν αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου δεν αποπληρώνονται, παρά το μεγάλο μαξιλάρι που διαφημίζει η κυβέρνηση. Το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, αναπτυξιακός μοχλός με μεγάλο πολλαπλασιαστή, υπο-εκτελείται. Γιατί; Για να τροφοδοτούνται υπερ-πλεονάσματα, για να μοιράζουν κάποιοι επιδόματα. Ενώ στο ΕΣΠΑ η κυβέρνηση θριαμβολογεί χωρίς να έχει εισαχθεί σε αυτό κανένα ουσιαστικά νέο ιδιωτικό έργο, με πληρωμές έργων που ξεκίνησαν από την προηγούμενη κυβέρνηση. Η μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης για ιδιώτες, αλλά και για επιχειρήσεις, αποτελεί αδιαπραγμάτευτη προτεραιότητά μας: Μειώνουμε το φόρο επιχειρήσεων από το 29% στο 20% εντός μιας διετίας. Αλλά και τη φορολογία των μερισμάτων από το 15% στο 5%, ώστε ο πραγματικός φορολογικός συντελεστής για τις επιχειρήσεις να πέσει από το 40% στο 24%. Ο ΕΝΦΙΑ μειώνεται κατά 30% εντός δύο ετών. Και θέλουμε εντός μιας τετραετίας να περικόψουμε ασφαλιστικές εισφορές για την κύρια σύνταξη από το 20% στο 15%, μειώνοντας το μη μισθολογικό κόστος. Ακούγοντας τις επιχειρήσεις, οι οποίες μας λένε σήμερα ότι είναι πάρα πολύ ακριβό και δύσκολο να κρατήσουν στην Ελλάδα καλούς εργαζόμενους, τους οποίους συχνά χάνουν διότι αυτοί επιλέγουν να φύγουν και να μετακομίσουν στο εξωτερικό, αναζητώντας τελικά καλύτερο διαθέσιμο εισόδημα.
Δεύτερος άξονας είναι η προσέλκυση επενδύσεων. Όλες οι μελέτες δείχνουν ότι την επόμενη επταετία η χώρα θα χρειαστεί περίπου 100 δις ευρώ για να καλυφθεί το επενδυτικό κενό που δημιουργήθηκε στα χρόνια της κρίσης. Έχουμε τις ευκαιρίες, έχετε -και απευθύνομαι κυρίως στους προσκεκλημένους μας από το εξωτερικό- τα κεφάλαια. Εμείς εγγυόμαστε ότι το πλαίσιο του επιχειρείν θα είναι απλούστερο, περισσότερο προβλέψιμο και φιλικό προς την επιχειρηματικότητα.
Προχωρούμε άμεσα:
Στη σύσταση μια ειδικής θέσης Υφυπουργού με αποκλειστική αρμοδιότητα τις επενδύσεις. Αυτός θα αναλαμβάνει και θα έχει τη νομική δικαιοδοσία να ολοκληρώσει αδειοδοτικά κάθε επιχειρηματικό σχέδιο -το οποίο δεν προωθείται αμέσως από τις υπηρεσίες- μέσα σε αυστηρά χρονοδιαγράμματα.
Στην ενοποίηση όλων των δομών εξωστρέφειας, με προώθηση των εξαγωγών σε έναν νέο φορέα, στο υπουργείο Εξωτερικών.
Στην ανάπτυξη των Επιχειρηματικών Πάρκων σε ρόλο οργανωμένων υποδοχέων επιχειρήσεων, αλλά επίσης σε ρόλο ενδιάμεσων φορέων αδειοδότησης, με κατάργηση δημοτικών τελών καθαριότητας και ηλεκτροδότησης για επιχειρήσεις εντός βιομηχανικών πάρκων.
Και προχωράμε βέβαια σε κάτι το οποίο ξέρω ότι απασχολεί όλους τους επενδυτές που θέλουν να επενδύσουν στη χώρα μας. Στη δραστική απλούστευση των αδειοδοτήσεων -με βάση, μόνο πια τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Οι οικοδομικές άδειες θα ενσωματωθούν με αυτές της χρήσης γης, και φυσικά θα θεσμοθετηθούν και ιδιωτικοί φορείς αδειοδότησης και θα απλουστευθεί η χωροθέτηση νέων περιοχών για επενδύσεις.
Τρίτος άξονάς μας είναι η στρατηγική μας για ένα νέο μοντέλο το οποίο θα επαναφέρει την επιχειρηματικότητα στη θέση που της αρμόζει στο αξιακό σύστημα των Ελλήνων. Μία επιχειρηματικότητα που να στηρίζεται στον υγιή ανταγωνισμό, στον μακροπρόθεσμο σχεδιασμό και στην τήρηση των συμφωνιών. Και, προφανώς, σε ένα κράτος αποτελεσματικό και γρήγορο. Ευέλικτο, ώστε να μην καταπνίγει την επιχειρηματική πρωτοβουλία, αλλά ταυτόχρονα και ισχυρό ώστε να μην υποτάσσεται στα ειδικά συμφέροντα. Με εργαζόμενους που θα έχουν μέρισμα από την ανάπτυξη, αλλά και με εργοδότες που θα αναλαμβάνουν δράσεις εταιρικής κοινωνικής ευθύνης.
Κυρίες και κύριοι,
Περιέγραψα μια Ελλάδα με αρκετά σκοτεινά στοιχεία: Μια χώρα σε κρίση οικονομική, θεσμική, αλλά και ηθική. Και είναι υποχρέωσή μου να μην ωραιοποιώ τις καταστάσεις – γιατί η σημερινή κυβέρνηση τραυμάτισε την πατρίδα μας. Όχι μόνο την κρατά καθηλωμένη, αλλά υπονομεύει και το μέλλον της. Οι Τράπεζες έχουν ένα δύσκολο δρόμο μπροστά τους για να εξυγιάνουν τα χαρτοφυλάκιά τους, να μειώσουν τα κόκκινα τους δάνεια, να αντλήσουν κεφάλαια, να βελτιώσουν τη ρευστότητά τους, να φέρουν πίσω καταθέσεις, ώστε να χρηματοδοτήσουν την πραγματική οικονομία. Δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμοί, από τη ΔΕΗ ως τον ΟΑΣΘ, χρειάζονται άμεσα, πειστικά πλάνα αναδιάρθρωσης για να μην καταρρεύσουν. Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές σε εφορία και ταμεία απαιτούν μείωση επιβαρύνσεων και μια γενναία οριζόντια ρύθμιση για να μετατραπούν από ωρολογιακή βόμβα, που είναι σήμερα, σε ένα όχημα ενίσχυσης της φορολογικής συμμόρφωσης. Οι δικαστικές αποφάσεις για διεκδίκηση αναδρομικών και η συνεχής διεύρυνση του κομματικού κράτους, μπορεί να τινάξουν στον αέρα τη δημοσιονομική προσαρμογή, μεταφέροντας στο μέλλον νέες θυσίες για τους Έλληνες και δημιουργώντας νέο φαύλο κύκλο αβεβαιότητας και στασιμότητας για την Ελλάδα.
Όλα αυτά είναι πραγματικά προβλήματα. Πρέπει να τα ξέρουν οι επενδυτές. Αλλά είμαστε εδώ για να πούμε στους επενδυτές ότι σε κάθε πρόβλημα υπάρχει και μια λύση. Και η λύση σήμερα στην πατρίδα μου είναι μια μεγάλη πολιτική αλλαγή. Η Ελλάδα μπορεί να γίνει -το πιστεύω ακράδαντα και το πιστεύει κι η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων συμπολιτών μας- αυτό που είδατε σήμερα το πρωί αντικρύζοντας το λαμπερό της ήλιο: Μια χώρα γεμάτη φως.
Κυρίες και κύριοι,
Για τις μεγάλες επενδυτικές ευκαιρίες που σήμερα παραμένουν αναξιοποίητες, επιτρέψτε μου, κλείνοντας την παρέμβασή μου, να αναφερθώ σε τέσσερα συγκεκριμένα παραδείγματα:
Πρώτον, αγορά ακινήτων. Η Ελλάδα και η Αθήνα κι άλλες μεγάλες ελληνικές πόλεις, είναι πολύ πιο κοντά στα κεφάλαια των αραβικών Κρατών από ότι, για παράδειγμα το Λονδίνο, το Παρίσι, ή η Φρανκφούρτη. Κεντρικές διοικήσεις αραβικών επιχειρήσεων μπορούν να έρθουν στην Ελλάδα. Επίσης, ο τουρισμός θα αναζητήσει την επόμενη πενταετία δεκάδες δισεκατομμύρια, ώστε να ανταποκριθεί από τη μία στην υψηλότερη ζήτηση που έχει μία από τις ομορφότερες χώρες του κόσμου, αλλά κι από την άλλη στην αδήριτη ανάγκη να αναβαθμίσουμε την ποιότητα του τουριστικού μας προϊόντος. Ποια, λοιπόν, μπορεί να είναι ασφαλέστερη επένδυση για εσάς, από την αγορά γης και την κατασκευή νέων τουριστικών μονάδων ή μονάδων δεύτερης κατοικίας;
Δεύτερος τομέας που προσφέρει πολύ μεγάλες επενδυτικές ευκαιρίες. Ορυκτός Πλούτος και Ενέργεια. Η υψηλή τεχνογνωσία στην εκμετάλλευση υδρογονανθράκων αποτελεί αναμφισβήτητη προστιθέμενη αξία για αραβικές επενδύσεις κυρίως στο πετρέλαιο αλλά και στο φυσικό αέριο. Το ενδιαφέρον σας προφανώς είναι καλοδεχούμενο για την ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Ωστόσο, η αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής επιβάλλει να δώσουμε έμφαση σε επενδύσεις ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, εξασφαλίζοντας την ενεργειακή αυτονομία των νησιών μας αλλά και τη μεγαλύτερη δυνατή συνεισφορά των ανανεώσιμων πηγών στο ενεργειακό μίγμα της Ηπειρωτικής Ελλάδος. Επιτρέψτε μου να σταθώ λίγο περισσότερο στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, γιατί εκεί υπάρχουν ώριμα επενδυτικά σχέδια, τα οποία μπορούν να προχωρήσουν άμεσα, στην Εύβοια, στον τόπο μου στην Κρήτη, σε άλλα κατοικημένα νησιά αλλά και σε ακατοίκητες βραχονησίδες.
Υπάρχουν τεράστιες ευκαιρίες σε μεγάλα έργα -τα οποία ενδιαφέρουν ιδιαίτερα και την Ε.Ε., τα λεγόμενα projects of Common Interest (έργα κοινού ενδιαφέροντος)-, στην αποθήκευση ενέργειας. Αν μιλάμε για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε και το πώς αποθηκεύεται αυτή η ενέργεια, όταν δεν φυσάει ή όταν δεν έχει ήλιο, έργα αντλησιοταμίευσης, -το Αμάρι, η Αμφιλοχία- επιχειρηματικά σχέδια που έχουν ήδη επιλεγεί για να χρηματοδοτηθούν από το πακέτο Γιούνκερ. μόνο αυτά τα έργα της αντλησιοταμίευσης θα αναζητήσουν παραπάνω από ένα δισεκατομμύριο ευρώ την επόμενη τριετία. Το μόνο το οποίο λείπει είναι το απαραίτητο θεσμικό πλαίσιο για να ενταχθεί η παραγόμενη ενέργεια από τα έργα αυτά, στο μείγμα της ηλεκτρικής παραγωγής της χώρας. Οι σχετικές επενδύσεις συνολικά, στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών, μπορεί να ξεπεράσουν τα 15 δις ευρώ, υπό την προϋπόθεση όμως, να συνοδευτούν και από τις απαραίτητες και χρόνια αναγκαίες διασυνδέσεις των νησιών μας με την ηπειρωτική Ελλάδα. Και στις διασυνδέσεις, χαρακτηριστικές περιπτώσεις συνιστούν, τα μεγάλα και ώριμα έργα όπως η κεντρική ηλεκτρική διασύνδεση, που ξεκινάει από το Ισραήλ, πηγαίνει στην Κύπρο, πηγαίνει στην Κρήτη και φυσικά συνδέει την Κρήτη με την Ηπειρωτική Ελλάδα. Αλλά κι η διασύνδεση των Δωδεκανήσων με την Ανατολική Κρήτη και μικρότερες διασυνδέσεις -μόνο για τις διασυνδέσεις μας θα απαιτηθούν κεφάλαια που θα ξεπερνούν τα 4 δισεκατομμύρια ευρώ την επόμενη πενταετία. Η ενεργειακή ασφάλεια της χώρας εξασφαλίζεται και με τη διαφοροποίηση των προμηθευτών σε φυσικό αέριο και για αυτό το λόγο είναι απαραίτητο να διευρύνουμε τις δυνατότητές μας σε αποθήκευση Liquid Natural Gas (LΝG), προσβλέποντας και στην υλοποίηση του αποθηκευτικού έργου στην Αλεξανδρούπολη.
Τρίτον, επιτρέψτε μου να σταθώ λίγο στις ευκαιρίες που παρουσιάζει ο αγροδιατροφικός τομέας. Δίνοντάς σας ένα συγκεκριμένο παράδειγμα, από τον εξαιρετικά ανταγωνιστικό κλάδο των Ιχθυοκαλλιεργειών. Οι ιχθυοκαλλιέργειες σήμερα αποτελούν το πρώτο εξαγωγικό προϊόν της χώρας μας. Και η αξιοποίηση του κλάδου μπορεί να προσθέσει σχεδόν 1 δισεκατ. ευρώ στο εμπορικό ισοζύγιο, να δημιουργήσει παραπάνω από 20.000 καλά πληρωμένες νέες θέσεις απασχόλησης. Σήμερα οι ιχθυοκαλλιέργειες αποτελούν τον πλέον δυναμικά αναπτυσσόμενο κλάδο ζωικής παραγωγής στη χώρα μας. Τα περιθώρια ανάπτυξης είναι τεράστια. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Τροφίμων, μέχρι το 2030 το 65% των αλιευτικών προϊόντων θα προέρχεται από την υδατοκαλλιέργεια. Είναι πραγματικά εξαιρετικά ενθαρρυντικό ότι ισχυροί επενδυτικοί όμιλοι που διαχειρίζονται δισεκατομμύρια ευρώ παγκοσμίως, όπως η Amerra Capital Management και η Mubadala Investment Company επέλεξαν ήδη να επενδύσουν στις υδατοκαλλιέργειες μέσω του ομίλου Andromeda. Τέτοιες επενδύσεις, οι οποίες έχουν και την στήριξη κυβερνήσεων, μεγεθύνουν και ισχυροποιούν τον κλάδο προς όφελος της ελληνικής οικονομίας και πιστεύω ότι μπορούν να αποτελέσουν τον πιλότο για πολλές περισσότερες επενδύσεις στον αγροδιατροφικό τομέα.
Τέταρτον, και ίσως σημαντικότερο παράδειγμα επενδυτικών ευκαιριών, το παλιό αεροδρόμιο στο Ελληνικό. Η έκταση του πρώην αεροδρομίου αποτελεί ένα εμβληματικό έργο, το οποίο συμβολίζει από τη μια τις τεράστιες δυνατότητες αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας και ταυτόχρονα βέβαια συμβολίζει και την μνημειώδη αναποτελεσματικότητα τη κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Περιορίζομαι μόνο να υπενθυμίσω ότι η προκήρυξη του διεθνούς διαγωνισμού για την έκταση των 6.200 στρεμμάτων, η ανακήρυξη του αναδόχου και η υπογραφή της σύμβασης πώλησης, ολοκληρώθηκαν από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας το 2014. Έκτοτε, η κυβερνητική αναβλητικότητα, η εμπλοκή του έργου στις γραφειοκρατικές αδειοδοτικές διαδικασίες, έχουν καθηλώσει την πορεία του. Το έργο αυτό όμως, μπορεί να προσφέρει άμεσα δεκάδες χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας. Να προσθέσει 1% του ΑΕΠ της χώρας. Υποέργα του να προσελκύσουν κεφάλαια, από πολλούς διαφορετικούς επενδυτικούς πόρους. Και βέβαια θα αλλάξει την όψη της Αθήνας, και θα αποτελέσει από μόνο του την καλύτερη διαφήμιση για τη νέα Ελλάδα που όλοι οραματιζόμαστε. Αποτελεί προσωπική μου δέσμευση ότι η πρώτη από ένα πλήθος δράσεων της κυβέρνησής μας, εφόσον μας εμπιστευτεί ο ελληνικός λαός, θα αφορά την τάχιστη δρομολόγηση του έργου αυτού, ώστε το Ελληνικό να δώσει πνοή στην πρωτεύουσα και να σηματοδοτήσει διεθνώς την αλλαγή σελίδας της χώρας.
Κυρίες και κύριοι,
Κλείνω με την εξής παρατήρηση. Πριν από τέσσερα χρόνια, πριν από τις εκλογές του 2015, ο κ. Τσίπρας τότε αρχηγός της αντιπολίτευσης, στην ίδια θέση που βρίσκομαι εγώ σήμερα, σας καλούσε να μην επενδύσετε στην Ελλάδα και σας απειλούσε ότι «θα χάσετε τα λεφτά σας». Το τι έγινε μετά είναι γνωστό. Εγώ σήμερα, μετά από 2,5 χρόνια που έχω την τιμή να είμαι πρόεδρος της Ν.Δ., σας κοιτάω στα μάτια και σας προσκαλώ να επενδύσετε στην Ελλάδα. Να αξιοποιήσετε τις μεγάλες ευκαιρίες που παρουσιάζει ο τόπος μας. Θα κερδίσετε κι εσείς, ωφελημένη θα είναι και η πατρίδα μας. Ελάτε λοιπόν να επενδύσετε στην Ελλάδα. Και να γνωρίζετε ότι τα προβλήματα τα οποία σας περιέγραψα είναι πραγματικά, αλλά είναι ταυτόχρονα και αντιμετωπίσιμα. Και ότι μια μεγάλη πολιτική αλλαγή, η οποία πιστεύω ότι δρομολογείται, μπορεί να αποκαταστήσει αυτήν την άυλη αξία, η οποία είναι τόσο σημαντική, τελικά για τη διαμόρφωση του επενδυτικού κλίματος. Αυτή δεν είναι άλλη από την εμπιστοσύνη. Εμπιστοσύνη των εγχώριων και διεθνών κεφαλαίων ότι η χώρα θα αποκτήσει επιτέλους μια σοβαρή αξιόπιστη, αποτελεσματική κυβέρνηση, που θα μιλάει με μία γλώσσα, και η οποία θα θέτει την προσέλκυση επενδύσεων και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, στην πρώτη προτεραιότητα της πολιτικής της ατζέντας. Σας θέλουμε μαζί μας σε αυτή την προσπάθεια, γιατί μαζί μπορούμε.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΑΝΑΡΤΩΝΤΑΙ ME ΜΙΚΡΗ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΛΕΓΧΟΥ