Ειδική Συνεδρίαση της Ολομέλειας της Βουλής αφιερωμένη στην ημέρα μνήμης και τιμής για την εξέγερση του Πολυτεχνείου

«Η Δημοκρατία, την οποία ζούμε, είναι αποτέλεσμα αγώνων και θυσιών, είναι προς κατάκτηση κάθε στιγμή και στο πολιτικό και στο κοινωνικό επίπεδο, δεν είναι κάτι δεδομένο και αμετακίνητο». Αυτό τόνισε ο Πρόεδρος της Βουλής κ. Νικόλαος Βούτσης κατά τη διάρκεια της Ειδικής Συνεδρίασης της Ολομέλειας της Βουλής αφιερωμένη στην ημέρα μνήμης και τιμής για την εξέγερση του Πολυτεχνείου.

Ο κ. Βούτσης ανοίγοντας την Ειδική Συνεδρίαση σημείωσε: «Είναι πολύ σημαντικό, να ξέρουν όλες οι γενιές - και το γνωρίζουν από τότε, μετά τη Μεταπολίτευση- ότι η Δημοκρατία σε όλες της τις εκφάνσεις, και ως πολιτική και ως κοινωνική Δημοκρατία και ως κοινοβουλευτική Δημοκρατία, την οποία ζούμε, είναι αποτέλεσμα αγώνων, είναι αποτέλεσμα θυσιών, είναι προς κατάκτηση κάθε στιγμή και στο πολιτικό και στο κοινωνικό επίπεδο. Δεν είναι κάτι δεδομένο. Δεν είναι κάτι αμετακίνητο. Με αυτήν την έννοια, έχει μεγάλη σημασία το ότι έχει οριστεί αυτή η μέρα ως ημέρα της Δημοκρατίας με συζητήσεις στα σχολεία, στις επόμενες γενιές που ήρθαν, για να γνωρίζουν γεγονότα και, κυρίως, να γνωρίζουν βιωματικά τι σημαίνει «ελεύθεροι άνθρωποι». Διότι το πάθος για την ελευθερία στην εξέγερση του Νοέμβρη, που δεν αφορούσε μόνο το Πολυτεχνείο της Αθήνας, αλλά ήταν ταυτόχρονα και στη Θεσσαλονίκη και στην Πάτρα και όπου υπήρχαν πανεπιστήμια, συναντήθηκε με το πνεύμα και την πράξη της αντίστασης, της εξέγερσης, της πράξης δηλαδή, της θυσίας για αρκετούς και με το ρίσκο ζωής που πήραν οι υπόλοιποι.

Ήταν η κορύφωση του αντιστασιακού αγώνα, στον οποίο υπήρξαν όμως πρωτεργάτες, βλέπω μπροστά μου τον κ. Παναγούλη, υπήρξαν οργανώσεις. Αμέσως μετά την κήρυξη της δικτατορίας υπήρξαν οργανώσεις αντιδικτατορικές. Έγιναν δίκες. Χιλιάδες άνθρωποι οδηγήθηκαν, έτσι ώστε να αφοπλιστούν στην αντίσταση που θα έκαναν, στα ξερονήσια. Υπήρξε μια δραματική επταετία.

Υπήρξαν και πρόσωπα, παράγοντες αντιστασιακοί, προσωπικότητες μεγάλες που σφράγισαν κι έδωσαν έμπνευση και στους νεότερους τότε, σε εμάς τους φοιτητές, στη διαδικασία, δηλαδή από το ’72 και ύστερα, για να γίνουν και οι καταλήψεις της Νομικής και οι προσφυγές των φοιτητικών συλλόγων, που ήταν ένα πρόκριμα για τη μαζικοποίηση του φοιτητικού κινήματος, και, βεβαίως, και η ύπαρξη των επαρχιακών φοιτητικών συλλόγων και άλλες μορφές, οι οποίες διαμόρφωσαν μια ευρύτατη μαζικοποίηση στην αντιδικτατορική, νεολαιίστικη τότε αντίσταση. Το Πολυτεχνείο ήταν ένα ορόσημο, διότι ακριβώς έγινε σημείο αναφοράς και της παλλαϊκής αντίστασης. Και αυτό είναι και διεθνώς γνωστό.

Ξέρουμε όλοι μας πολύ καλά ότι δεν ήταν η εξέγερση του Νοέμβρη που έριξε τη χούντα. Χρειάστηκε, δυστυχώς, – αυτό το «χρειάστηκε» έχει πολύ πόνο μέσα του και οδύνη και ευθύνες- να υπάρξει η τραγωδία της Κύπρου μήνες μετά και η προδοσία, έτσι ώστε κάτω από το βάρος αυτής της προδοσίας να αποχωρήσει η χούντα και να ξεκινήσει η μεταπολιτευτική περίοδος.»

Κατά την Ειδική Συνεδρίαση μίλησαν ο Υπουργός Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων κ. Κώστας Γαβρόγλου, η Πρόεδρος της Δημοκρατικής  Συμπαράταξης κυρία Φώφη Γεννηματά, ο κ. Αριστείδης  Μπαλτάς (ΣΥΡΙΖΑ), ο κ. Θεόδωρος Φορτσάκης (ΝΔ), ο κ. Ανδρέας Λοβέρδος (Δημοκρατική Συμπαράταξη ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ), ο κ. Νικόλαος Καραθανασόπουλος (ΚΚΕ), ο κ. Αθανάσιος Παπαχριστόπουλος (ΑΝΕΛ), o κ. Ιωάννης Σαρίδης (Ένωση Κεντρώων), ο κ. Γεώργιος Μαυρωτάς (Το Ποτάμι), ο κ. Γεώργιος-Δημήτριος Καρράς (ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ).

Από τα θεωρεία της Βουλής, την ειδική συνεδρίαση παρακολούθησε η αδελφή του πρώτου νεκρού των γεγονότων του Πολυτεχνείου, του 17χρονου τότε μαθητή Διομήδη Κομνηνού, που έπεσε νεκρός τη νύχτα της 16ης Νοεμβρίου 1974, η κυρία Χάρις-Μαρία Θεοχαροπούλου.

Στο τέλος της συνεδρίασης τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των αγωνιστών του Πολυτεχνείου