Κυριακή 30 Ιουνίου 2013

ΤΖΕΪΣΟΝ ΣΤΕΪΘΑΜ, Ο ΣΚΛΗΡΟΣ

Ο Τζέισον Στέιθαμ περπατά σε ένα σοκάκι. Τρώει το ξύλο της χρονιάς του από τον πιο κοντό γκάνγκστερ του κόσμου, οικειοποιείται την ταυτότητα του εραστή ενός ομοφυλόφιλου ηθοποιού, ερωτεύεται μια καλόγρια, απειλεί έναν τύπο με όπλο ένα ξύλινο κουταλάκι, προσπαθεί να αποπλανήσει την υποψήφια φιλενάδα του ενώ είναι αραχτός κάτω από έναν πίνακα μεγάλων διαστάσεων με έναν φαλλό. 
Και όλα αυτά σε δύο ώρες. Και είναι και χαρούμενος.

Στην ταινία «Hummingbird» (προβάλλεται από χθες) ο Στέιθαμ ενσαρκώνει τον Τζόι Τζόουνς, έναν άστεγο βετεράνο του πολέμου, ο οποίος δεν μπορεί να ξεπεράσει τις τραυματικές εμπειρίες του παρελθόντος.

Ο τίτλος «Hummingbird» αναφέρεται στα μη επανδρωμένα σκάφη επιτήρησης που χρησιμοποιούνται από τις Ενοπλες Δυνάμεις. Πρόκειται για ένα κινηματογραφικό σχόλιο του Στίβεν Νάιτ πάνω στην έννοια της παρατήρησης και της δικαιοσύνης, όσον αφορά τον λονδρέζικο υπόκοσμο και τον χαρακτήρα του ήρωα.

Περιπέτεια μεν, με ψαχνό δε. Διότι ο Τζόουνς που κυκλοφορεί στον λονδρέζικο υπόκοσμο μετατρέπεται σταδιακά σε έναν άγγελο-εκδικητή που τιμωρεί τους πάντες στο πέρασμά του.

Και εδώ ακριβώς είναι ο λόγος για τη χαρά του βρετανού - από το Τσέστερφιλντ - ηθοποιού που έως τώρα μετρά εμφανίσεις σε ταινίες δράσης και περιπέτειας. Ο χαρακτήρας που κάνει είναι πολυεπίπεδος. «Δεν είχα ποτέ μέχρι τώρα την ευκαιρία να παίξω κάποιον με ευαισθησίες, που είναι ευάλωτος, έχει τραύματα και αναζητεί τη συγχώρεση», εξηγεί ο Στέιθαμ. «Πάντα έκανα έναν τύπο ανέκφραστο, χωρίς ίχνος συναισθήματος και μονοδιάστατο. Εναν που δεν θα προσποιούνταν τον ομοφυλόφιλο σε κάθε περίπτωση».

Ο Τζόουνς του Στέιθαμ - έχει για μέντορά του τον Σιλβέστερ Σταλόνε, αν και το ίδιο έχει πει στο παρελθόν για τον Γκάι Ρίτσι που τον ανακάλυψε και τον ανέδειξε - είναι κάτι ανάμεσα σε Ράμπο και Ρομπέν των Δασών. «Δεν διασκεδάζω με αυτά που κάνω στην ταινία, αλλά είναι ωραίο να ωθείσαι ερμηνευτικά σε άγνωστες περιοχές. Είναι κάτι που προέκυψε σε αυτό το φιλμ», σημειώνει και συνεχίζει λέγοντας ότι «τίποτε σε αυτή τη ζωή δεν διαρκεί για πάντα, επομένως δεν θα έχω τη φυσική κατάσταση στην οποία βρίσκομαι τώρα. Θα ήταν, λοιπόν, υπέροχο αν δεν χρειαζόταν να τρέχω σε μελλοντικές δουλειές όπως στην ταινία ή να μου δίνουν ρόλους στους οποίους να μη χρειάζεται να πηδάω από παράθυρα».

Οι υποκριτικές του ικανότητες από την άλλη συχνά δέχονται πυρά, αλλά και εκείνος αυτοσαρκάζεται. «Μα δεν λέω ότι είμαι ηθοποιός, αν και σε κάθε φύλλο με το πρόγραμμα της ημέρας έτσι με έχουν καταχωρισμένο, επομένως κάποιος μου κάνει πλάκα».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΑΝΑΡΤΩΝΤΑΙ ME ΜΙΚΡΗ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΛΕΓΧΟΥ