Γράφει ο Κώστας Βασιλόπουλος στο σημερινό φύλλο, μετά από 2,5 μήνες διακοπής της έκδοσης των Σπορ του Βορρά:
Λένε, πως ό,τι δε σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό. Εχουν δίκιο. Στη ζωή ό,τι δεν σε σκοτώσει σε δυναμώνει. Αυτό ακριβώς συμβαίνει με τα ΣΠΟΡ του Βορρά. Μετά από 35 χρόνια κυκλοφορίας η ιστορικότερη αθλητική εφημερίδα της Βόρειας Ελλάδας βρέθηκε στη χειρότερη θέση της ιστορίας της.Στην ίδια ακριβώς θέση βρέθηκαν και οι εργαζόμενοι της εφημερίδας που επί 35 χρόνια καταγράφει την αθλητική ιστορία του τόπου. Δημοσιογράφοι, τεχνικοί, διοικητικοί επί 80 ημέρες άφησαν άδεια τα γραφεία τους όχι γιατί το ήθελαν, αλλά γιατί προφανώς έτσι έπρεπε να γίνει.
Τι σημαίνει έτσι έπρεπε να γίνει; Δυστυχώς είναι πολύ δύσκολο να το εξηγήσω. Χρειάζονται χιλιάδες λέξεις για να εξηγήσω πώς έφθασε μια εφημερίδα με την κυκλοφορία και την οργάνωση των ΣΠΟΡ να μείνει μακριά από τα περίπτερα και τα σημεία πώλησης για σχεδόν 2.5 μήνες.
Η αλήθεια είναι ότι όλοι εδώ στα ΣΠΟΡ του Βορρά ζήσαμε έναν εφιάλτη όλο αυτό το διάστημα. Πέρασαν τα Χριστούγεννα, η Πρωτοχρονιά και το μυαλό μας δεν ήταν στις γιορτές, αλλά στο πώς και πότε θα κυκλοφορήσει η εφημερίδα. Δεν μπορούσαμε και δεν μας αφήνατε φίλοι, γνωστοί απλοί καθημερινοί αναγνώστες να ησυχάσουμε. Και πολύ καλά κάνατε γιατί με τη συμπεριφορά σας μας οπλίσατε όλους με δύναμη να παλέψουμε για να κρατήσουμε ζωντανό και όρθιο έναν θρύλο που τυχαίνει να είναι και η δουλειά μας.
Για όλους εμάς που εργαζόμαστε σ’ αυτή την εφημερίδα τα ΣΠΟΡ είναι ένας ζωντανός θρύλος. Είναι το σπίτι μας, η οικογένειά μας και κανένας άνθρωπος στον κόσμο δεν θέλει να αποχωριστεί το σπίτι του και την οικογένειά του.
Η επιμονή και κυρίως η υπομονή που απλόχερα μας έδωσε ο Θεός μάς βοήθησαν να κρατήσουμε καθαρό το μυαλό μας σε σκοτεινές μέρες. Χθες το απόγευμα ξαναβρεθήκαμε στα γραφεία μας. Σε γνώριμο περιβάλλον. Τα χαμόγελα ικανοποίησης αντικατέστησαν το θολό βλέμμα που είχαμε όλοι μας στις συναντήσεις που κάναμε τους 2.5 προηγούμενους μήνες για να μοιραστούμε την αγωνία μας και να προσπαθήσουμε να βρούμε λύση.
Αν οι εξελίξεις αφορούσαν μόνο στη δική μας βούληση θα ήμασταν πολύ νωρίτερα στα χέρια σας. Σας είπα όμως ότι είναι περίπλοκο και δύσκολο να εξηγήσω πώς φθάσαμε στο σημείο να βιώσουμε έναν εφιάλτη για τον οποίο δεν ήμασταν υπεύθυνοι.
Γράφω όσα γράφω χωρίς καμία διάθεση να παραπονεθώ για όσα συνέβησαν και όσα βιώσαμε. Άλλωστε ούτε σε μένα προσωπικά ούτε και σε κανέναν εργαζόμενο στα ΣΠΟΡ ταιριάζουν τα παράπονα. Αυτό που μάθαμε τόσα χρόνια να κάνουμε είναι να μαχόμαστε για τη δουλειά μας και όχι να παραπονιόμαστε.
Από σήμερα είμαστε και πάλι μαζί σας, μαζί με όλους τους αναγνώστες των ΣΠΟΡ, αποφασισμένοι να προσπαθήσουμε με όλες μας τις δυνάμεις -όσο τουλάχιστον εξαρτάται από εμάς- να μείνουμε μακριά από νέες περιπέτειες.
Ενα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους εσάς που κάνατε υπομονή αυτές τις 80 μέρες και μεταφέρατε καθημερινά με κάθε τρόπο την αγωνία σας για την επανέκδοση της εφημερίδας.
Υ. Γ. 1 Η νίκη-πρόκριση του ΠΑΟΚ επί της ΑΕΚ για το θεσμό του κυπέλλου Ελλάδας ήταν το καλύτερο φάρμακο για τις πληγές που άνοιξαν στο σώμα του Δικεφάλου το τελευταίο χρονικό διάστημα. Τα εύσημα ανήκουν στον Μπόλονι και στους παίκτες που διαχειρίστηκαν με υποδειγματικό τρόπο ένα τόσο κρίσιμο παιχνίδι και δεν άφησαν κανένα περιθώριο αντίδρασης στους αντιπάλους τους.
Ο ΠΑΟΚ μετέτρεψε το παιχνίδι σε τυπική διαδικασία. Χωρίς να φθάσει σε υψηλά επίπεδα απόδοσης «σκότωσε» την αντίπαλό του με χαρακτηριστική άνεση και έχει κάθε δικαίωμα να οραματίζεται ότι μπορεί να φθάσει μέχρι τον τελικό της διοργάνωσης.
Υ. Γ. 2 Κωμική η ΠΑΕ ΑΕΚ, κωμική και η ανακοίνωση που εξέδωσε μετά το τέλος του αγώνα με τον ΠΑΟΚ. Κύριε Αδαμίδη στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί!
Υ. Γ. 3 Στο διάστημα της απουσίας μας από την «ενεργό δράση» συνέβησαν διάφορα που αφορούν την ΠΑΕ ΠΑΟΚ. Εχουμε μπροστά μας όλο το χρόνο να τα σχολιάσουμε και να πάρουμε θέση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΑΝΑΡΤΩΝΤΑΙ ME ΜΙΚΡΗ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΛΕΓΧΟΥ