Άρθρο στη voria.gr του Χρήστου Μάτη για τους σταθμούς μεταφόρτωσης απορριμάτων στη Θεσσαλονίκη. Πώς τα 10 χρόνια της καθυστέρηση στους σταθμούς μεταφόρτωσης κόστισαν 50 εκατ.ευρώ!
Του Χρήστου Μάτη*
Κάποια στιγμή, κάπου στο 2001 αποφασίστηκε να δημιουργηθούν στη Θεσσαλονίκη, σταθμοί μεταφόρτωσης. Οι σταθμοί μεταφόρτωσης είναι χώροι όπου τα απορριμματοφόρα αδειάζουν τα σκουπίδια σε τράκτορες για να γίνεται μαζική μεταφορά με πολύ λιγότερα δρομολόγια στον χώρο απόθεσης των σκουπιδιών. Ακόμη και στην ιδανική διαχείριση των σκουπιδιών, εκεί που το 30% θα γινόταν ανακύκλωση και το 30% κομποστοποίηση, πάλι θα περίσσευε ένα 40% το οποίο θα πήγαινε στον χώρο εναπόθεσης. Και προφανώς θα θέλαμε να πάει με όσο γίνεται λιγότερα δρομολόγια. Άρα σε κάθε περίπτωση, οι σταθμοί μεταφόρτωσης θα ήταν απαραίτητοι και πρέπει να γίνουν με απόλυτα κριτήρια σεβασμού στο περιβάλλον.
Από τότε που αποφασίστηκαν οι ΣΜΑ, πέρασαν 10 χρόνια, αλλά σταθμοί δεν έγιναν με αποτέλεσμα κάθε μέρα τουλάχιστον 250 απορριμματοφόρα να πηγαίνουν ένα –ένα και να αδειάζουν στη Μαυρορράχη.
Αν είχαν γίνει οι σταθμοί μεταφόρτωσης, 250 απορριμματοφόρα την ημέρα, δεν θα έκαναν την απόσταση μέχρι το ΧΥΤΑ της Μαυροράχης, δηλαδή τουλάχιστον 60 χιλιόμετρα το καθένα για να εναποθέτουν σκουπίδια. Δηλαδή θα κάναμε οικονομία στα καύσιμα για 15.000 χιλιόμετρα την ημέρα με την αντίστοιχη μείωση στη ρύπανση της ατμόσφαιρας.
Άρα αυτό σε επίπεδο δεκαετίας είναι περίπου 55 εκ. χιλιόμετρα, δηλαδή περίπου 1.400 φορές η περίμετρος της γης, που είναι 40.000 χιλιόμετρα
Το απορριμματοφόρο καίει, όπως όλα τα φορτηγά, ένα λίτρο στα 2.5 χιλιόμετρα, με 1,5 ευρώ ανα λίτρο, άρα η μεταφορά σε δέκα χρόνια έκαψε (κι έκανε διοξείδιο του άνθρακα), 22 εκ. λίτρα πετρελαίου, δηλαδή 33 εκατ.ευρώ.
Ενα απορριμματοφόρο (κανονικό, όχι του ελληνικού δημοσίου) αντέχει, πριν οδηγηθεί σε απόσυρση, 1 εκ. χιλιόμετρα, άρα στα δέκα χρόνια καταστρέψαμε 55 απορριμματοφόρα. Με μέσο όρο τιμής αγοράς στα 150.000 ευρώ, στα δέκα χρόνια, «χαλάσαμε» 8,5 εκατ.ευρώ
Κάποιος πρέπει να απολογηθεί δημοσίως γιατί όλα σε αυτά τα δέκα χρόνια, δεν προωθήθηκαν οι σταθμοί μεταφόρτωσης, η μη κατασκευή των οποίων, μας έχει κοστίσει τουλάχιστον 41,5 εκατ.ευρώ.
Αν συνυπολογίσουμε τις εργατοώρες και το κόστος συντήρησης των οχημάτων, το κόστος αυτό ανεβαίνει τουλάχιστον στα 50 εκατ.ευρώ.
Χωρίς να υπολογίζεται η βλάβη στο περιβάλλον που είναι ανεκτίμητη, σε δέκα χρόνια «καταναλώσαμε» περίπου 7 σταθμούς μεταφόρτωσης χωρίς να τους φτιάξουμε!
Λεφτά για τα σκουπίδια υπάρχουν!
*Ο Χρήστος Μάτης είναι δημοσιογράφος, δημοτικός σύμβουλος Θεσσαλονίκης, επικεφαλής της παράταξης «ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ- Οικολογία στην Πράξη»
Του Χρήστου Μάτη*
Κάποια στιγμή, κάπου στο 2001 αποφασίστηκε να δημιουργηθούν στη Θεσσαλονίκη, σταθμοί μεταφόρτωσης. Οι σταθμοί μεταφόρτωσης είναι χώροι όπου τα απορριμματοφόρα αδειάζουν τα σκουπίδια σε τράκτορες για να γίνεται μαζική μεταφορά με πολύ λιγότερα δρομολόγια στον χώρο απόθεσης των σκουπιδιών. Ακόμη και στην ιδανική διαχείριση των σκουπιδιών, εκεί που το 30% θα γινόταν ανακύκλωση και το 30% κομποστοποίηση, πάλι θα περίσσευε ένα 40% το οποίο θα πήγαινε στον χώρο εναπόθεσης. Και προφανώς θα θέλαμε να πάει με όσο γίνεται λιγότερα δρομολόγια. Άρα σε κάθε περίπτωση, οι σταθμοί μεταφόρτωσης θα ήταν απαραίτητοι και πρέπει να γίνουν με απόλυτα κριτήρια σεβασμού στο περιβάλλον.
Από τότε που αποφασίστηκαν οι ΣΜΑ, πέρασαν 10 χρόνια, αλλά σταθμοί δεν έγιναν με αποτέλεσμα κάθε μέρα τουλάχιστον 250 απορριμματοφόρα να πηγαίνουν ένα –ένα και να αδειάζουν στη Μαυρορράχη.
Αν είχαν γίνει οι σταθμοί μεταφόρτωσης, 250 απορριμματοφόρα την ημέρα, δεν θα έκαναν την απόσταση μέχρι το ΧΥΤΑ της Μαυροράχης, δηλαδή τουλάχιστον 60 χιλιόμετρα το καθένα για να εναποθέτουν σκουπίδια. Δηλαδή θα κάναμε οικονομία στα καύσιμα για 15.000 χιλιόμετρα την ημέρα με την αντίστοιχη μείωση στη ρύπανση της ατμόσφαιρας.
Άρα αυτό σε επίπεδο δεκαετίας είναι περίπου 55 εκ. χιλιόμετρα, δηλαδή περίπου 1.400 φορές η περίμετρος της γης, που είναι 40.000 χιλιόμετρα
Το απορριμματοφόρο καίει, όπως όλα τα φορτηγά, ένα λίτρο στα 2.5 χιλιόμετρα, με 1,5 ευρώ ανα λίτρο, άρα η μεταφορά σε δέκα χρόνια έκαψε (κι έκανε διοξείδιο του άνθρακα), 22 εκ. λίτρα πετρελαίου, δηλαδή 33 εκατ.ευρώ.
Ενα απορριμματοφόρο (κανονικό, όχι του ελληνικού δημοσίου) αντέχει, πριν οδηγηθεί σε απόσυρση, 1 εκ. χιλιόμετρα, άρα στα δέκα χρόνια καταστρέψαμε 55 απορριμματοφόρα. Με μέσο όρο τιμής αγοράς στα 150.000 ευρώ, στα δέκα χρόνια, «χαλάσαμε» 8,5 εκατ.ευρώ
Κάποιος πρέπει να απολογηθεί δημοσίως γιατί όλα σε αυτά τα δέκα χρόνια, δεν προωθήθηκαν οι σταθμοί μεταφόρτωσης, η μη κατασκευή των οποίων, μας έχει κοστίσει τουλάχιστον 41,5 εκατ.ευρώ.
Αν συνυπολογίσουμε τις εργατοώρες και το κόστος συντήρησης των οχημάτων, το κόστος αυτό ανεβαίνει τουλάχιστον στα 50 εκατ.ευρώ.
Χωρίς να υπολογίζεται η βλάβη στο περιβάλλον που είναι ανεκτίμητη, σε δέκα χρόνια «καταναλώσαμε» περίπου 7 σταθμούς μεταφόρτωσης χωρίς να τους φτιάξουμε!
Λεφτά για τα σκουπίδια υπάρχουν!
*Ο Χρήστος Μάτης είναι δημοσιογράφος, δημοτικός σύμβουλος Θεσσαλονίκης, επικεφαλής της παράταξης «ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ- Οικολογία στην Πράξη»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΑΝΑΡΤΩΝΤΑΙ ME ΜΙΚΡΗ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΛΕΓΧΟΥ