Θανάσης Βισκαδουράκης: Ο πατέρας μου με πήγε στο ορφανοτροφείο όταν ήμουν πέντε ετών

Ο Θανάσης Βισκαδουράκης παραχώρησε μια εφ' όλης της ύλης συνέντευξη στην εκπομπή «Πάμε Δανάη», όπου αναφέρθηκε στην προσωπική του ζωή, τα επαγγελματικά του και τη σχέση που είχε με τον πατέρα του.

Αρχικά, ανέφερε: «Μπορεί να με ρίξει ψυχολογικά αν στο δρόμο παραμερίσω για να περάσει κάποιος και δεν μου πει ένα ευχαριστώ. Το πρωί πάντα λέω δυο φορές καλημέρα σε όποιον συναντώ. Πιστεύω ότι οι σύγχρονοι άνθρωποι έχουμε χάσει την απλή καθημερινότητα. Δεν κουβαλάω ποτέ μαζί μου το κινητό. Η γυναίκα μου χειρίζεται τα δικά μου social media και μου λέει ότι χάνω χρήματα. Χεσ****. Η απολαβή μου είναι η καθημερινή επαφή με τον γιο μου και βόλτες με φίλους».

Για τα παιδικά του χρόνια και την εμπειρία του από το σχολείο σχολίασε: «Από την πρώτη γυμνάσιου μέχρι την τρίτη λυκείου ήμουν μετεξεταστέος σε κάθε τάξη, έχω κάνει ρεκόρ. Κάθε Σεπτέμβριο οι καθηγητές μου έλεγαν "καλώς τον Θανασάκη" κι επειδή ήξεραν πως ζούσα με περνούσαν στις επόμενες τάξεις. Έχω φάει πολύ ξύλο στο σχολείο επειδή έγραφα με το αριστερό, τώρα είμαι αμφιδέξιος».

Επίσης, για τον πατέρα του αποκάλυψε: «Χάρηκα που ο πατέρας μου μου ζήτησε συγγνώμη, αντιλήφθηκα ότι τελικά ήμουν καλό παιδί. Ο πατέρας μου με πήγε στο ορφανοτροφείο όταν ήμουν πέντε ετών και με είδε ξανά αντράκι στα δεκαοκτώ. Ίσως ξύπνησα στον πάτερα μου πράγματα που δεν του άρεσαν και έπρεπε αν μη τι άλλο να ανοίξει την αγκαλιά του και να με δεχτεί. Ντάξει δεν με δέχτηκε και το κατάλαβα γρήγορα. Δεν ξέρω αν απέτυχε ως μπαμπάς. Τώρα είμαι υπερήφανος για αυτόν, γιατί ίδρυσε με τον μακαριστό Νικόδημο Θηβών και Λιβαδειάς το πρώτο Σωματείο Κωφών Ελλάδος. Πριν πεθάνει ο πατέρας μου ζήτησα από τους γιατρούς να τον χαϊδέψω, ήθελα να τον πιάσω ελευθέρα χωρίς να με καταλαβαίνει, τον ζούληξα, οι γιατροί γελάγανε γιατί έλεγα διάφορα αστεία και μου έλεγαν "Πώς το τραγικό το κάνεις κωμικό;". Τους είπα έτσι ήταν η ζωή μου, κωμικοτραγική».

Σχετικά με την πατρότητα, ο ηθοποιός σημείωσε: «Ως μπαμπάς καλούμαι να μην κάνω τα λάθη του δικού μου πάτερα. Έχω πολλές χυλόπιτες στην πλάτη μου. Με τη γυναίκα μου γνωριστήκαμε σε ένα μαγαζί που τραγουδούσε ο Δήμος Αναστασιάδης. Με είχε επηρεάσει ο Θάνος Ασκητής που μου είπε ότι πρέπει να παντρευτώ. Μετά τη συζήτηση μας περπάτησα δυο ώρες, από τη Μεσογείων ως το σπίτι μου στον Περισσό».

Και συνέχισε: «Παραιτήθηκα από το θέατρο και άρχισα να ψάχνω τον εαυτό μου, τότε γνώρισα και τη γυναίκα μου. Με φλέρταραν φίλες της γυναίκας μου και εκείνη δεν μου έδινε σημασία, δεν με είχε αναγνωρίσει. Πέρασε ένας χρόνος και μετά ταιριάξαμε. Ο γάμος μας και η βάφτιση του γιου μας έγινε πρωί, δεν μπορώ το ξενύχτι και το χορό μέχρι πρωί».

Για τον χώρο της υποκριτικής, ο Θανάσης Βισκαδουράκης είπε: «Απογοητεύτηκα από τη δουλειά γιατί είναι αθέμιτα ανταγωνιστική. Έχω φτάσει στην πηγή να κάνω σήριαλ και 18 Αυγούστου μου είπαν ότι δεν θα είμαι. Έχω πάρει ρόλο στο θέατρο και μου τον πήραν για να τον δώσουν σε άλλον ηθοποιό. Έχω πλακωθεί για να υποστηρίξω συνάδελφους που τους μίλησε άσχημα ο σκηνοθέτης. Έχω αποχωρήσει από δουλείες γιατί δεν μπορούσα να πληρώσω το ενοίκιο. Έκλαψα πολλές φορές γιατί το θέατρο δεν μπορούσε να μου πληρώσει το ενοίκιο ή τη δραματική σχολή».

Ενώ, συμπλήρωσε σε άλλο σημείο: «Αναγκάστηκα να κάνω δουλειές του ποδαριού, οικοδομή, ανιματέρ στην τηλεόραση και θα τα ξαναέκανα με πολλή χαρά. Θα ήθελα στα 55 μου να είχα πάρει ένα σπίτι άλλα δεν μπόρεσα. Ο κόσμος δεν γνωρίζει ότι οι ηθοποιοί έχουμε μικρούς μισθούς».

Τέλος, ο Θανάσης Βισκαδουράκης δήλωσε: «Πιστεύω ότι είμαι καλός μπαμπάς. Δεν είμαι "πατέρας", είμαι "μπαμπάς", με τον γιο μου κοιμόμαστε μαζί, ξυπνάμε μαζί. Κάθε μέρα φεύγοντας φιλάω τον γιο μου και του λέω να αγαπάει τη μαμά. Λέω στο Θεό πως αν είχα κάνει λεφτά θα είχα κάνει και περισσότερα παιδιά. Ο ψυχαναγκασμός μου είναι να αλλάζω τα ρούχα στην απλώστρα, να καθαρίζω τα παντζούρια και τα μπάνια, ως και τις γωνίες, με χαλαρώνει. Προσευχόμουν να με κάνει ο Θεός ψηλό, ένιωθα ότι είμαι κοντός, έλεγα ότι αν ήμουν ψηλός ίσως έπαιζα καλύτερους ρόλους».