Το Μέιν είναι γεμάτο ψαροκάικα που βγάζουν φρέσκους αστακούς, αλλά μια βάρκα ξεχωρίζει από τις άλλες γιατί έχει ως επιβάτη μια γυναίκα 101 ετών. Η Virginia Oliver άρχισε να ασχολείται με το ψάρεμα όταν ήταν οκτώ ετών, λίγο πριν από το Μεγάλο Κραχ, και παραμένει ενεργή μέχρι σήμερα, τις τελευταίες δεκαετίες με τη βοήθεια του γιου της, του 78χρονου πλέον Max.
«Μεγάλωσα έτσι. Για μένα δεν είναι σκληρή δουλειά. Μπορεί να είναι για άλλους, αλλά όχι για εμένα» λέει σε νέο άρθρο που της αφιέρωσε η εφημερίδα «Boston Globe». Οι δημοσιογράφοι την ακολουθούν στη διάρκεια μιας τυπικής εργάσιμης μέρας, η οποία αρχίζει γύρω στις 7 το πρωί, μέσα στην ομίχλη, που σιγά σιγά αραιώνει. Η μόνη διαφορά από τις υπόλοιπες είναι ότι η Oliver έχει φορέσει μέικαπ και σκουλαρίκια για τη φωτογράφιση.
Και υπεραιωνόβια και γυναίκα
Η μόνη περίοδος της ζωής της που απείχε από το ψάρεμα ήταν όταν έγινε μητέρα, οπότε αφιερώθηκε στην ανατροφή των τεσσάρων παιδιών της. Όταν τα παιδιά της μεγάλωσαν, επέστρεψε στη θάλασσα, πρώτα με τον σύζυγό της, ο οποίος πέθανε πριν από 15 χρόνια, και μετά με τον γιο της.
«Όταν πρωτοξεκίνησα, ήμουν η μοναδική γυναίκα στο επάγγελμα», θυμάται. «Βγαίναμε στη θάλασσα με τον άντρα μου ό,τι καιρό κι αν είχε. Σήμερα όμως δεν υπάρχουν πολλοί αστακοί. Τους περισσότερους τούς έχουν ψαρέψει, όπως έχει γίνει με όλα τα ψάρια».
Ο ρόλος της πλέον είναι να μετράει το μέγεθός τους, όταν βγαίνουν από τη θάλασσα, και να ξαναρίχνει στον ωκεανό όσους είναι υπερβολικά μικροί. Σε ένα τέτοιο στιγμιότυπο την έχει απαθανατίσει και ο φωτογράφος. «Παλιά τους κουβαλούσαμε με τα χέρια», προσθέτει. «Νομίζω ότι καμία δουλειά δεν είναι όπως ήταν κάποτε».
Δείτε τη Virginia Oliver επί το έργον:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΑΝΑΡΤΩΝΤΑΙ ME ΜΙΚΡΗ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΛΕΓΧΟΥ