Νύφες ετών 12 και ο φαύλος κύκλος της βίας και της φτώχειας

Δεν είναι σπάνιο φαινόμενο σε χώρες κυρίως της υποσαχάριας Αφρικής κορίτσια να παντρεύονται σε πολύ μικρή ηλικία και να εγκλωβίζονται έτσι σε μία ζωή την οποία δεν μπορούν ή είναι πολύ δύσκολο να αλλάξουν στη συνέχεια.

Τα κορίτσια αυτά παραμένουν σε γάμους που ήρθαν πολύ άκαιρα και πρώιμα λόγω φτώχειας, σεξουαλικής και ενδοοικογενειακής βίας και κοινωνικού στίγματος.

Η οργάνωση Camfed αγωνίζεται τα κορίτσια να μένουν στο σχολείο, πιστεύοντας πως η εκπαίδευση είναι η καλύτερη προστασία ενάντια των παιδικών γάμων.

Η οργάνωση δραστηριοποιείται στο Μαλάουι, τη Ζάμπια, την Τανζανία, τη Ζιμπάμπουε και τη Γκάνα και προσπαθεί να δείξει πως οι παιδικοί γάμοι είναι αποτέλεσμα της φτώχειας αλλά ταυτόχρονα τη συνεχίζουν.



«Τα περισσότερα κορίτσια- νύφες έχουν χάσει τον έναν ή και τους δύο γονείς και αγωνίζονται καθημερινά για να εξασφαλίσουν τροφή» εξηγεί η εκτελεστική διευθύντρια της οργάνωσης Angeline Murimirwa στο BBC.

Στην Αφρική, υπάρχουν 125 εκατομμύρια παιδιά – νύφες. Το 39% εξ αυτών ζει στην υποσαχάρια Αφρική και παντρεύεται πριν τα 18.

Στις φτωχές κοινότητες, είναι σύνηθες όποια χρήματα υπάρχουν να επενδύονται για να πάνε τα αγόρια στο σχολείο, καθώς εκείνα θεωρείται πιθανότερο να βρουν δουλειά και δεν αντιμετωπίζουν τους ίδιους κινδύνους διανύοντας τις μεγάλες αποστάσεις μέχρι το σχολείο.



Πολλά από τα κορίτσια ελπίζουν ο γάμος να τους δώσει την ευκαιρία να πάνε στο σχολείο, συνήθως όμως έρχεται γρήγορα μια εγκυμοσύνη ή μένουν στο σπίτι φροντίζοντας το νοικοκυριό.

Στο BBC μίλησε και η Gloria, που ήταν δώδεκα χρονών όταν πέθανε ο πατέρας της, αφήνοντας τη μητέρα της να φροντίσει δέκα παιδιά.

«Έκλαιγα γιατί ήμουν πολύ μικρή για να παντρευτώ» θυμάται. «Δεν ήθελα, δεν καταλάβαινα καν τι είναι γάμος. Ήμουν τρομοκρατημένη».

Μετά τον γάμος της σταμάτησε να πηγαίνει στο σχολείο για να κάνει τις δουλειές του σπιτιού. Έξι μήνες μετά έμεινε έγκυος και αναγκάστηκε να παντρευτεί τον αδελφό του συζύγου της, όταν εκείνος πέθανε ξαφνικά. Θύμα καθημερινής ενδοοικογενειακής βίας, απέβαλε.

Λίγα χρόνια αργότερα έμεινα και πάλι έγκυος. Ο δεύτερος σύζυγός της πέθανε λίγο πριν εκείνη γεννήσει. «Δεν ήξερα πώς να γεννήσω, γεννούσα στο σπίτι, με άκουσαν οι γείτονες και ήρθαν να βοηθήσουν» αφηγείται. Έτσι, βρέθηκε εγκλωβισμένη στον κύκλο της φτώχειας, καθώς είχε αφήσει το σχολείο και δεν είχε κανένα προσόν.

Για καλή της τύχη βοήθησε η Camfed και πλέον στα 17 της ετοιμάζεται να επιστρέψει στο σχολείο.

«Όταν αποφοιτήσω θέλω να σπουδάσω γιατρός» λέει. «Θα είμαι η πρώτη γιατρός στην κοινότητά μου».