Αρκετές φορές βλέπουμε ανθρώπους, άντρες και γυναίκες, με τα δάχτυλα στο στόμα να τρώνε τα νύχια τους. Πολλοί ίσως πιστεύουν ότι πρόκειται για µια κακιά συνήθεια, όµως η πραγµατικότητα διαφέρει.
Η ονυχοφαγία είναι ένα σύµπτωµα µιας αγχώδους συναισθητικής διαταραχής και εµφανίζεται συνήθως στην παιδική ηλικία. Αυτό που οι γονείς θα χαρακτήριζαν κακιά συνήθεια του παιδιού υποδηλώνει µια διαρκή εσωτερική υπερένταση και αποτελεί έναν ασυνείδητο τρόπο εκτόνωσής της.
Σύμφωνα με τους ειδικούς συχνά εκδηλώνεται και µε υπερκινητικότητα, διάσπαση προσοχής, συχνουρία, νυχτερινούς εφιάλτες, φόβο χωρίς λόγο, προβλήµατα λόγου κ.ά., που µπορεί να συνδυάζονται µεταξύ τους ή όχι. Οι βαθύτερες αιτίες της µπορεί να εντοπίζονται σε µια ψυχαναγκαστική µητέρα, σε ένα τραυµατικό γεγονός, στην υποτίµηση του παιδιού στο σπίτι ή στο σχολείο και σε οτιδήποτε άλλο προκαλεί άγχος. Συµβαίνει γιατί τα παιδιά (µέχρι 11 ετών) δεν µπορούν να εκφράσουν την ανησυχία τους µε λόγια, εκτονώνοντας το συναίσθηµά τους µε αυτό τον τρόπο.
Η ονυχοφαγία ενδεχοµένως κάποια στιγµή να διακοπεί, πολύ συχνά όµως εξελίσσεται και γίνεται πια χαρακτηριστικό ενός αγχώδους ενήλικα, το οποίο εύκολα µπορεί να φτάσει εκτός ορίων από υποτιµητικές ή επικριτικές αντιδράσεις άλλων, δυσκολίες και γενικότερα στρεσογόνες καταστάσεις. Τα άτοµα αυτά, επειδή δεν έχουν µάθει να εκφράζουν τα συναισθήµατά τους, καταφεύγουν σε αυτό τον τρόπο εκτόνωσης και ως ενήλικες.
Σύμφωνα με τους ειδικούς συχνά εκδηλώνεται και µε υπερκινητικότητα, διάσπαση προσοχής, συχνουρία, νυχτερινούς εφιάλτες, φόβο χωρίς λόγο, προβλήµατα λόγου κ.ά., που µπορεί να συνδυάζονται µεταξύ τους ή όχι. Οι βαθύτερες αιτίες της µπορεί να εντοπίζονται σε µια ψυχαναγκαστική µητέρα, σε ένα τραυµατικό γεγονός, στην υποτίµηση του παιδιού στο σπίτι ή στο σχολείο και σε οτιδήποτε άλλο προκαλεί άγχος. Συµβαίνει γιατί τα παιδιά (µέχρι 11 ετών) δεν µπορούν να εκφράσουν την ανησυχία τους µε λόγια, εκτονώνοντας το συναίσθηµά τους µε αυτό τον τρόπο.
Η ονυχοφαγία ενδεχοµένως κάποια στιγµή να διακοπεί, πολύ συχνά όµως εξελίσσεται και γίνεται πια χαρακτηριστικό ενός αγχώδους ενήλικα, το οποίο εύκολα µπορεί να φτάσει εκτός ορίων από υποτιµητικές ή επικριτικές αντιδράσεις άλλων, δυσκολίες και γενικότερα στρεσογόνες καταστάσεις. Τα άτοµα αυτά, επειδή δεν έχουν µάθει να εκφράζουν τα συναισθήµατά τους, καταφεύγουν σε αυτό τον τρόπο εκτόνωσης και ως ενήλικες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΑΝΑΡΤΩΝΤΑΙ ME ΜΙΚΡΗ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΛΕΓΧΟΥ