Μήπως η λύση για τον ιδρώτα σας που μυρίζει ό,τι κι αν κάνετε είναι να κόψετε τις... τομάτες; Ενας χημικός και γιατρός, ο οποίος είχε προσωπικούς λόγους για να ασχοληθεί με το ζήτημα, απαντά θετικά σε αυτό το ερώτημα.
Γονίδια και βακτήρια
Σε μελέτη του που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο «Medical Hypotheses» ο δρ Τσαρλς Στιούαρτ εξηγεί πώς η οσμή του σώματος προσδιορίζεται ως έναν βαθμό από τα γονίδια τα οποία ελέγχουν τον βαθμό της εφίδρωσης από τους αδένες της μασχάλης και την ποσότητα του ιδρώτα, αλλά και από την παρουσία βακτηρίων όπως το Corynebacterium που ζουν επάνω στο ανθρώπινο δέρμα.
Οπως εξήγησε ο δρ Στιούαρτ στη βρετανική εφημερίδα «Daily Mail», «γνωρίζαμε επί μακρόν ότι τέτοια βακτήρια μετατρέπουν τον ιδρώτα της μασχάλης σε οσμές διασπώντας πρωτεΐνες του». Ορισμένα άτομα είναι τυχερά που τα γονίδιά τους δεν επιτρέπουν στους αδένες της μασχάλης να κάνουν τη... βρώμικη δουλειά και να παράγουν μεγάλες ποσότητες ιδρώτα. «Αυτό συμβαίνει συχνά στην Απω Ανατολή, ιδίως στην Κορέα. Ωστόσο οι περισσότεροι Δυτικοί ιδρώνουν πολύ στις μασχάλες και μυρίζουν» σημειώνει ο ερευνητής. Προσθέτει όμως με έμφαση ότι δεν είναι μόνο θέμα γονιδίων και κακής υγιεινής ο δύσοσμος ιδρώτας. Υποστηρίζει ότι μεταξύ των «ενόχων» είναι και οι τομάτες.
Ο καύσωνας του 2007 και οι τομάτες
Ο δρ Στιούαρτ συνεργάζεται εδώ και περισσότερο από δύο δεκαετίες με φαρμακευτικές εταιρείες αναπτύσσοντας θεραπείες για προβλήματα του δέρματος - από το έκζεμα ως τον καρκίνο. Η ανακάλυψή του σχετικά με τις τομάτες ήλθε στο φως μετά τον καύσωνα που έπληξε την Ευρώπη το 2007 - τότε οι συνάδελφοί του άνοιγαν διάπλατα τα παράθυρα όταν εκείνος βρισκόταν στον χώρο.
Ο ίδιος ένιωθε ντροπή καθώς γνώριζε πως το ζήτημα ήταν η άσχημη οσμή του σώματός του, ωστόσο δεν μπορούσε να αλλάξει τα πράγματα, παρά τις... γενναιόδωρες ποσότητες σαπουνιού και αποσμητικών που χρησιμοποιούσε. Τότε παρατήρησε ότι το κοτσάνι της τομάτας μύριζε σαν τον ανθρώπινο ιδρώτα. Ψάχνοντας ανακάλυψε ότι στο κοτσάνι υπάρχει ένα αιθέριο έλαιο που περιέχει τερπένια, ουσίες που χαρίζουν σε ορισμένα φρούτα και λαχανικά το χαρακτηριστικό άρωμα και τη γεύση τους. Ο δρ Στιούαρτ αποφάσισε να σταματήσει να καταναλώνει τομάτες και το πρόβλημά του εξαφανίστηκε. Το 2013 όμως προσέθεσε τομάτες και άλλες τροφές πλούσιες σε τερπένια στη διατροφή του.
Το… κόκκινο πείραμα
Σε ένα από τα πειράματά του έφαγε τέσσερις μεγάλες τομάτες και είδε ότι η κακοσμία στην περιοχή της μασχάλης επανεμφανίστηκε, παρότι ο ίδιος δεν άλλαξε τίποτα στη ρουτίνα της υγιεινής του. Η άσχημη οσμή διήρκεσε επί επτά ημέρες. «Είναι απίστευτο ότι η οσμή αυτή μπορεί να διαρκέσει για τόσο μεγάλο διάστημα έπειτα από μόλις ένα γεύμα» σημείωσε ο δρ Στιούαρτ και προσέθεσε: «Αυτό σε κάθε περίπτωση δείχνει ότι όσοι τρώνε τομάτες ή προϊόντα με τομάτες έχουν πάντα κίνδυνο να μυρίζουν όταν ιδρώνουν».
Οπως λέει, δεν γνωρίζει πόσες τομάτες χρειάζεται να καταναλώσει κάποιος για να εμφανιστεί αυτή η επίδραση, ωστόσο εκτιμά ότι 50 ως 100 γραμμάρια πρέπει να είναι αρκετά. Σχεδιάζει τώρα να διερευνήσει αν το μαγείρεμα της τομάτας έχει διαφορά σε ό,τι αφορά την κακοσμία του ιδρώτα.
Η «δύσοσμη» χημική διαδικασία
Ο ερευνητής πιστεύει ότι ο λόγος για τον οποίον οι τροφές που περιέχουν τερπένια παίζουν ρόλο στην οσμή του σώματος συνδέεται με τον τρόπο με τον οποίον οι ουσίες αυτές διασπώνται από ένζυμα παράγοντας χημικές ουσίες που δρουν στο λυκοπένιο (το αντιοξειδωτικό που χαρίζει στην τομάτα το κόκκινο χρώμα της). Η διαδικασία αυτή με τη σειρά της παράγει και άλλα χημικά τα οποία συμβάλλουν στο πώς μυρίζει το ανθρώπινο σώμα.
Σημειώνεται ότι προηγούμενη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο «Experimental Dermatology» το 2012 έδειξε ότι ορισμένα χημικά που σχετίζονται με την οσμή του σώματος οφείλουν την ύπαρξή τους σε κατανάλωση συγκεκριμένων τροφών, όπως τα ιχθυέλαια.
Χωρίς να έχει καταλήξει σε οριστικά συμπεράσματα, πάντως, ο δρ Στιούαρτ συστήνει σε όσους παλεύουν με τον... ιδρώτα τους να αποχαιρετήσουν τις τομάτες, τηρώντας βέβαια συγχρόνως όλους τους κανόνες υγιεινής για ένα... εύοσμο σώμα.
Γονίδια και βακτήρια
Σε μελέτη του που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο «Medical Hypotheses» ο δρ Τσαρλς Στιούαρτ εξηγεί πώς η οσμή του σώματος προσδιορίζεται ως έναν βαθμό από τα γονίδια τα οποία ελέγχουν τον βαθμό της εφίδρωσης από τους αδένες της μασχάλης και την ποσότητα του ιδρώτα, αλλά και από την παρουσία βακτηρίων όπως το Corynebacterium που ζουν επάνω στο ανθρώπινο δέρμα.
Οπως εξήγησε ο δρ Στιούαρτ στη βρετανική εφημερίδα «Daily Mail», «γνωρίζαμε επί μακρόν ότι τέτοια βακτήρια μετατρέπουν τον ιδρώτα της μασχάλης σε οσμές διασπώντας πρωτεΐνες του». Ορισμένα άτομα είναι τυχερά που τα γονίδιά τους δεν επιτρέπουν στους αδένες της μασχάλης να κάνουν τη... βρώμικη δουλειά και να παράγουν μεγάλες ποσότητες ιδρώτα. «Αυτό συμβαίνει συχνά στην Απω Ανατολή, ιδίως στην Κορέα. Ωστόσο οι περισσότεροι Δυτικοί ιδρώνουν πολύ στις μασχάλες και μυρίζουν» σημειώνει ο ερευνητής. Προσθέτει όμως με έμφαση ότι δεν είναι μόνο θέμα γονιδίων και κακής υγιεινής ο δύσοσμος ιδρώτας. Υποστηρίζει ότι μεταξύ των «ενόχων» είναι και οι τομάτες.
Ο καύσωνας του 2007 και οι τομάτες
Ο δρ Στιούαρτ συνεργάζεται εδώ και περισσότερο από δύο δεκαετίες με φαρμακευτικές εταιρείες αναπτύσσοντας θεραπείες για προβλήματα του δέρματος - από το έκζεμα ως τον καρκίνο. Η ανακάλυψή του σχετικά με τις τομάτες ήλθε στο φως μετά τον καύσωνα που έπληξε την Ευρώπη το 2007 - τότε οι συνάδελφοί του άνοιγαν διάπλατα τα παράθυρα όταν εκείνος βρισκόταν στον χώρο.
Ο ίδιος ένιωθε ντροπή καθώς γνώριζε πως το ζήτημα ήταν η άσχημη οσμή του σώματός του, ωστόσο δεν μπορούσε να αλλάξει τα πράγματα, παρά τις... γενναιόδωρες ποσότητες σαπουνιού και αποσμητικών που χρησιμοποιούσε. Τότε παρατήρησε ότι το κοτσάνι της τομάτας μύριζε σαν τον ανθρώπινο ιδρώτα. Ψάχνοντας ανακάλυψε ότι στο κοτσάνι υπάρχει ένα αιθέριο έλαιο που περιέχει τερπένια, ουσίες που χαρίζουν σε ορισμένα φρούτα και λαχανικά το χαρακτηριστικό άρωμα και τη γεύση τους. Ο δρ Στιούαρτ αποφάσισε να σταματήσει να καταναλώνει τομάτες και το πρόβλημά του εξαφανίστηκε. Το 2013 όμως προσέθεσε τομάτες και άλλες τροφές πλούσιες σε τερπένια στη διατροφή του.
Το… κόκκινο πείραμα
Σε ένα από τα πειράματά του έφαγε τέσσερις μεγάλες τομάτες και είδε ότι η κακοσμία στην περιοχή της μασχάλης επανεμφανίστηκε, παρότι ο ίδιος δεν άλλαξε τίποτα στη ρουτίνα της υγιεινής του. Η άσχημη οσμή διήρκεσε επί επτά ημέρες. «Είναι απίστευτο ότι η οσμή αυτή μπορεί να διαρκέσει για τόσο μεγάλο διάστημα έπειτα από μόλις ένα γεύμα» σημείωσε ο δρ Στιούαρτ και προσέθεσε: «Αυτό σε κάθε περίπτωση δείχνει ότι όσοι τρώνε τομάτες ή προϊόντα με τομάτες έχουν πάντα κίνδυνο να μυρίζουν όταν ιδρώνουν».
Οπως λέει, δεν γνωρίζει πόσες τομάτες χρειάζεται να καταναλώσει κάποιος για να εμφανιστεί αυτή η επίδραση, ωστόσο εκτιμά ότι 50 ως 100 γραμμάρια πρέπει να είναι αρκετά. Σχεδιάζει τώρα να διερευνήσει αν το μαγείρεμα της τομάτας έχει διαφορά σε ό,τι αφορά την κακοσμία του ιδρώτα.
Η «δύσοσμη» χημική διαδικασία
Ο ερευνητής πιστεύει ότι ο λόγος για τον οποίον οι τροφές που περιέχουν τερπένια παίζουν ρόλο στην οσμή του σώματος συνδέεται με τον τρόπο με τον οποίον οι ουσίες αυτές διασπώνται από ένζυμα παράγοντας χημικές ουσίες που δρουν στο λυκοπένιο (το αντιοξειδωτικό που χαρίζει στην τομάτα το κόκκινο χρώμα της). Η διαδικασία αυτή με τη σειρά της παράγει και άλλα χημικά τα οποία συμβάλλουν στο πώς μυρίζει το ανθρώπινο σώμα.
Σημειώνεται ότι προηγούμενη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο «Experimental Dermatology» το 2012 έδειξε ότι ορισμένα χημικά που σχετίζονται με την οσμή του σώματος οφείλουν την ύπαρξή τους σε κατανάλωση συγκεκριμένων τροφών, όπως τα ιχθυέλαια.
Χωρίς να έχει καταλήξει σε οριστικά συμπεράσματα, πάντως, ο δρ Στιούαρτ συστήνει σε όσους παλεύουν με τον... ιδρώτα τους να αποχαιρετήσουν τις τομάτες, τηρώντας βέβαια συγχρόνως όλους τους κανόνες υγιεινής για ένα... εύοσμο σώμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΑΝΑΡΤΩΝΤΑΙ ME ΜΙΚΡΗ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΛΕΓΧΟΥ