(ΜΕΡΟΣ Α’)
Τα θέματα «επικαιρότητας» που αφορούν το μνημόνιο, τα μέτρα, τις «ανακεφαλαιοποιήσεις» κτλ επιβεβαιώνουν οτι:
-δεν υπάρχει ένας μονόδρομος, εξόδου από την κρίση!
-για την «σωτηρία της χώρας» δεν είναι ίδιες οι επιδιώξεις των δυνάμεων που συνθέτουν την κοινωνία. Οι πολιτικοί συσχετισμοί δύναμης επιχειρούν πάντα να διαμορφώνουν τα προγράμματα, δηλαδή τα μνημόνια για να επιμερίζουν τους κινδύνους και τις ευκαιρίες ανάλογα.
Ανταγωνίζονται στην Ελλάδα και την Ευρώπη,διαφορετικές πολιτικές «εξόδου από την κρίση» που τις εκφράζουν διαφορετικοί συσχετισμοί δύναμης.Επιδιώκουν διαφορετικά μοντέλα οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης. Για αυτό δεν είναι ίδιες οι πολιτικές και κοινωνικές συμμαχίες «εντός του Ευρωπαϊκού τόξου». Έχει πάντα, ιδιαίτερη σημασία το με ποιους αθροίζει κανείς τη δύναμη εξουσίας που παρέχει η κοινωνία, προκειμένου να διαμορφώνονται οι «συσχετισμοί» για τις «συμβιβαστικές» αποφάσεις στους θεσμούς εξουσίας.
Τα κόμματα δεν είναι ουδέτερα. Έχουν «ταυτότητα» ιδεολογική, έχουν κοινωνική αναφοράκαι με αυτές επιχειρούν να δώσουν περιεχόμενα στις πολιτικές και προγραμματικές τους θέσεις. Ιδιαίτερα τα κεντροαριστερά , που οφείλουν πρωτίστως να είναι κόμματα « της κοινωνίας» σε αντιπαράθεση με τα συντηρητικά – «της αχαλίνωτης αγοράς», έχουν υποχρέωση να καθιστούν σαφές, με αυτονομία, ποιο είναι το σχέδιο τους και με ποιες συμμαχίες το επιδιώκουν.
Το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ έχει ενδιαφέρον όχι μονό σε όσους από εμάς είχαν πιο στενή σχέση , αλλά και για κάθε πολίτη, αφού στις δημοκρατίες τα κόμματα, είναι φορείς έκφρασης, συμμετοχής και διαμόρφωσης οικονομικών και κοινωνικών επιδιώξεων μέσω των θεσμών εξουσίας
Θυμίζω ότι ο πυρήνας της ίδρυσης του ΠΑΣΟΚ στηρίχτηκε στη σύζευξη των αρχών της Γαλλικής Επανάστασης για δημοκρατία, ελευθερία, ισότητα, αλληλεγγύη με αυτές του επιστημονικού σοσιαλισμού δηλαδή της κοινωνικής απελευθέρωσης και δικαιοσύνης. Ο πυρήνας λοιπόν είναι ο άνθρωπος που πρέπει να γίνεται κυρίαρχος του μέλλοντος του.
Για αυτό το λόγο τότε, προσδιορίστηκε ότι το ΠΑΣΟΚ δραστηριοποιείται στον χώρο του δημοκρατικού σοσιαλισμού, απορρίπτοντας την σοσιαλδημοκρατική ταυτότητα ως πολιτική εκδοχή που ωραιοποιεί το σύστημα που παράγει ανισότητες.
Η πρόσφατη κρίση στις κορυφές του “ΠΑΣΟΚ” δείχνει ότι σήμερα κυριαρχείται από μια αντιπαράθεση «ανταγωνισμού για καλύτερη διαχείριση» της ίδιας πολιτικής που πολύμορφα η βάση του χώρου αξιολογεί αρνητικά.
Με το συνέδριο το «ΠΑΣΟΚ» καλείται να αυτοπροσδιορίσει το λόγο ύπαρξης του.
Μεταλλάχθηκε οριστικά σε μια διαχειριστική συμπληρωματική δύναμη του συστήματος, ή με γενναία αυτογνωσία θα επιμείνει ότι είναι δύναμη εναλλακτικής στρατηγικής , στο χώρο του δημοκρατικού σοσιαλισμού;
Η κοινωνική αντιστοίχηση του ΠΑΣΟΚ χάθηκε στην βολική φράση «Να σωθεί η χώρα» παρ’ ότι οι πολιτικές εξόδου της κυβέρνησης παράγουν βίαιες αναδιανομές & ανισότητες υπέρ των λίγων η όχι;
Οι απαντήσεις προϋποθέτουν ταυτότητα και στρατηγική που βλέπει πέρα από την κρίση.
Ότι το ΠΑΣΟΚ μπορεί να ξαναγίνει δύναμη εναλλακτικής ευθύνης στο χώρο της κεντροαριστεράς δεν σημαίνει τυχοδιωκτική επιλογή της ακυβερνησίας
Η γλώσσα της αλήθειας, με αυτοκριτική, προϋποθέτει μεν την αναγνώριση των δραματικών κυβερνητικών συμβιβασμών, αλλά και τον επανακαθορισμό των προτεραιοτήτων στο νέο περιβάλλον, με βάση τη μήτρα των αρχών και αξιών του.
Αυτές οι επιλογές μπορούν να το οδηγήσουν:
-αφ’ ενός στο να συμβάλλει ενεργά ώστε να ανοίξει ο δρόμος της εναλλακτικής στρατηγικής για ανάπτυξη και δικαιοσύνη. Με νέες κοινωνικές και πολιτικές συμμαχίες και διακριτά μέτωπα οικονομικής και πολιτικής αντιπαράθεσης, που διεκδικούν την αποτίναξη της λεόντειας οικονομικής εξάρτησης που επιβάλλει η επέλαση των χρηματαγορών και του κερδοσκοπικού κεφαλαίου στην χώρα.
-αφ’ εταίρου στον επανακαθορισμό των σχέσεων με τη κυβέρνηση, στη βάση των αρχών της προγραμματικής συμφωνίας με κριτική υποστήριξη, διακριτές γραμμές πολιτικής, χωρίς συμμετοχή στην διακυβέρνηση.Προφανώς λοιπόν, ένα ΠΑΣΟΚ χωρίς εισαγωγικάπροϋποθέτει μαζί με την αυτογνωσία, σύγχρονες επεξεργασίες, με αλλαγές στις συνθέσεις... (ΜΕΡΟΣ Β’)
Τα θέματα «επικαιρότητας» που αφορούν το μνημόνιο, τα μέτρα, τις «ανακεφαλαιοποιήσεις» κτλ επιβεβαιώνουν οτι:
-δεν υπάρχει ένας μονόδρομος, εξόδου από την κρίση!
-για την «σωτηρία της χώρας» δεν είναι ίδιες οι επιδιώξεις των δυνάμεων που συνθέτουν την κοινωνία. Οι πολιτικοί συσχετισμοί δύναμης επιχειρούν πάντα να διαμορφώνουν τα προγράμματα, δηλαδή τα μνημόνια για να επιμερίζουν τους κινδύνους και τις ευκαιρίες ανάλογα.
Ανταγωνίζονται στην Ελλάδα και την Ευρώπη,διαφορετικές πολιτικές «εξόδου από την κρίση» που τις εκφράζουν διαφορετικοί συσχετισμοί δύναμης.Επιδιώκουν διαφορετικά μοντέλα οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης. Για αυτό δεν είναι ίδιες οι πολιτικές και κοινωνικές συμμαχίες «εντός του Ευρωπαϊκού τόξου». Έχει πάντα, ιδιαίτερη σημασία το με ποιους αθροίζει κανείς τη δύναμη εξουσίας που παρέχει η κοινωνία, προκειμένου να διαμορφώνονται οι «συσχετισμοί» για τις «συμβιβαστικές» αποφάσεις στους θεσμούς εξουσίας.
Τα κόμματα δεν είναι ουδέτερα. Έχουν «ταυτότητα» ιδεολογική, έχουν κοινωνική αναφοράκαι με αυτές επιχειρούν να δώσουν περιεχόμενα στις πολιτικές και προγραμματικές τους θέσεις. Ιδιαίτερα τα κεντροαριστερά , που οφείλουν πρωτίστως να είναι κόμματα « της κοινωνίας» σε αντιπαράθεση με τα συντηρητικά – «της αχαλίνωτης αγοράς», έχουν υποχρέωση να καθιστούν σαφές, με αυτονομία, ποιο είναι το σχέδιο τους και με ποιες συμμαχίες το επιδιώκουν.
Το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ έχει ενδιαφέρον όχι μονό σε όσους από εμάς είχαν πιο στενή σχέση , αλλά και για κάθε πολίτη, αφού στις δημοκρατίες τα κόμματα, είναι φορείς έκφρασης, συμμετοχής και διαμόρφωσης οικονομικών και κοινωνικών επιδιώξεων μέσω των θεσμών εξουσίας
Θυμίζω ότι ο πυρήνας της ίδρυσης του ΠΑΣΟΚ στηρίχτηκε στη σύζευξη των αρχών της Γαλλικής Επανάστασης για δημοκρατία, ελευθερία, ισότητα, αλληλεγγύη με αυτές του επιστημονικού σοσιαλισμού δηλαδή της κοινωνικής απελευθέρωσης και δικαιοσύνης. Ο πυρήνας λοιπόν είναι ο άνθρωπος που πρέπει να γίνεται κυρίαρχος του μέλλοντος του.
Για αυτό το λόγο τότε, προσδιορίστηκε ότι το ΠΑΣΟΚ δραστηριοποιείται στον χώρο του δημοκρατικού σοσιαλισμού, απορρίπτοντας την σοσιαλδημοκρατική ταυτότητα ως πολιτική εκδοχή που ωραιοποιεί το σύστημα που παράγει ανισότητες.
Η πρόσφατη κρίση στις κορυφές του “ΠΑΣΟΚ” δείχνει ότι σήμερα κυριαρχείται από μια αντιπαράθεση «ανταγωνισμού για καλύτερη διαχείριση» της ίδιας πολιτικής που πολύμορφα η βάση του χώρου αξιολογεί αρνητικά.
Με το συνέδριο το «ΠΑΣΟΚ» καλείται να αυτοπροσδιορίσει το λόγο ύπαρξης του.
Μεταλλάχθηκε οριστικά σε μια διαχειριστική συμπληρωματική δύναμη του συστήματος, ή με γενναία αυτογνωσία θα επιμείνει ότι είναι δύναμη εναλλακτικής στρατηγικής , στο χώρο του δημοκρατικού σοσιαλισμού;
Η κοινωνική αντιστοίχηση του ΠΑΣΟΚ χάθηκε στην βολική φράση «Να σωθεί η χώρα» παρ’ ότι οι πολιτικές εξόδου της κυβέρνησης παράγουν βίαιες αναδιανομές & ανισότητες υπέρ των λίγων η όχι;
Οι απαντήσεις προϋποθέτουν ταυτότητα και στρατηγική που βλέπει πέρα από την κρίση.
Ότι το ΠΑΣΟΚ μπορεί να ξαναγίνει δύναμη εναλλακτικής ευθύνης στο χώρο της κεντροαριστεράς δεν σημαίνει τυχοδιωκτική επιλογή της ακυβερνησίας
Η γλώσσα της αλήθειας, με αυτοκριτική, προϋποθέτει μεν την αναγνώριση των δραματικών κυβερνητικών συμβιβασμών, αλλά και τον επανακαθορισμό των προτεραιοτήτων στο νέο περιβάλλον, με βάση τη μήτρα των αρχών και αξιών του.
Αυτές οι επιλογές μπορούν να το οδηγήσουν:
-αφ’ ενός στο να συμβάλλει ενεργά ώστε να ανοίξει ο δρόμος της εναλλακτικής στρατηγικής για ανάπτυξη και δικαιοσύνη. Με νέες κοινωνικές και πολιτικές συμμαχίες και διακριτά μέτωπα οικονομικής και πολιτικής αντιπαράθεσης, που διεκδικούν την αποτίναξη της λεόντειας οικονομικής εξάρτησης που επιβάλλει η επέλαση των χρηματαγορών και του κερδοσκοπικού κεφαλαίου στην χώρα.
-αφ’ εταίρου στον επανακαθορισμό των σχέσεων με τη κυβέρνηση, στη βάση των αρχών της προγραμματικής συμφωνίας με κριτική υποστήριξη, διακριτές γραμμές πολιτικής, χωρίς συμμετοχή στην διακυβέρνηση.Προφανώς λοιπόν, ένα ΠΑΣΟΚ χωρίς εισαγωγικάπροϋποθέτει μαζί με την αυτογνωσία, σύγχρονες επεξεργασίες, με αλλαγές στις συνθέσεις... (ΜΕΡΟΣ Β’)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΑΝΑΡΤΩΝΤΑΙ ME ΜΙΚΡΗ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΛΕΓΧΟΥ