Η παντοδυναμία που είχαν κάποτε οι δημοσιογράφοι (τον παλιό καλό καιρό) γίνεται φτώχεια, ανεργία, δάκρυ, απελπισία........
Οι μισθοί συρρικνώνονται συνεχώς, ενώ οι υποχρεώσεις, όπως σε όλους τους εργαζόμενους άλλωστε, παραμένουν ίδιες ή και ακόμη περισσότερο αυξημένες: δάνεια, δόσεις, ενοίκια, φροντιστήρια των παιδιών, είδη καθημερινής χρήσης, τσιγάρα (τα τελευταία τα αναφέρω γιατί είναι το καθημερινό "φαγητό" της συντριπτικής πλειοψηφίας των ανθρώπων των ΜΜΕ και ιδιαίτερα των δημοσιογράφων)!
Οι μισθοί συρρικνώνονται συνεχώς, ενώ οι υποχρεώσεις, όπως σε όλους τους εργαζόμενους άλλωστε, παραμένουν ίδιες ή και ακόμη περισσότερο αυξημένες: δάνεια, δόσεις, ενοίκια, φροντιστήρια των παιδιών, είδη καθημερινής χρήσης, τσιγάρα (τα τελευταία τα αναφέρω γιατί είναι το καθημερινό "φαγητό" της συντριπτικής πλειοψηφίας των ανθρώπων των ΜΜΕ και ιδιαίτερα των δημοσιογράφων)!
Και δεν είναι μόνο οι μειώσεις των αποδοχών. Το χειρότερο είναι οι απολύσεις. Με τις τελευταίες να κρέμονται σαν λαιμητόμοι πάνω από τα κεφάλια των δημοσιογράφων, ποιοι θα αντισταθούν στις μειώσεις των μισθών;
Η απειλή των απολύσεων είναι και το μεγαλύτερο όπλο των εργοδοτών ή των εκπροσώπων τους, για να πάνε στις ειδικές επιχειρησιακές συμβάσεις.
Έρχεται κατακλυσμός, στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα. Δυστυχώς, ούτε οι ειδικές επιχειρησιακές συμβάσεις θα σώσουν την κατάσταση. Απλά, με αυτές, θα δοθεί μια μικρή παράταση στους εκδότες, μπας και γίνει το θαύμα.
Σε ποιο θαύμα ελπίζουν, εδώ στη Θεσσαλονίκη; Μα, να κλείσει η μία ή η άλλη εφημερίδα και το αναγνωστικό μερίδιο της να το πάρουν αυτοί που θα μείνουν. Μόνο που ο ένας περιμένει, αυτό, να συμβεί στον άλλον και έτσι θα καταρρεύσουν όλοι μαζί, ίσως και ταυτόχρονα!
Στην περίπτωση της ραδιοτηλεόρασης είναι κάπως (ελάχιστα) πιο φωτεινά τα πράγματα, βέβαια, αφού τα ηλεκτρονικά Μέσα είναι τζάμπα για το κοινό, σε αντίθεση με τις εφημερίδες που πρέπει να καταβάλει τον οβολόν του ο αναγνώστης για να την ξεφυλλίσει. Ναι, αλλά και εδώ, η διαφήμιση, που είναι ο βασικός πόρος των ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών, έχει πέσει απελπιστικά.
Ούτε οι Ενώσεις είναι ικανές να αντισταθούν, σε αυτόν τον κατακλυσμό. Δείτε τι κάνουν στις περιπτώσεις απολύσεων μέχρι τώρα: Μια 24ωρη απεργία και.........τέλος! Όσοι καταφέρνουν να είναι σε δουλειά, θεωρούν πως έκαναν το χρέος τους με την 24ωρη και στη συνέχεια κάνουν γαργάρα τις απολύσεις των συναδέλφων τους..................
Bomber
Bomber
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΑΝΑΡΤΩΝΤΑΙ ME ΜΙΚΡΗ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΛΕΓΧΟΥ