Γερμανία: Αρχαιολόγοι ανακάλυψαν το μεγαλύτερο μαζικό τάφο στην Ευρώπη

Η ανακάλυψη έγινε κατά τη διάρκεια αρχαιολογικής έρευνας ενόψει της κατασκευής νέων οικιστικών κτιρίων στο κέντρο της πόλης, ρίχνοντας φως σε ένα σκοτεινό κεφάλαιο της ιστορίας της Νυρεμβέργης.

Σε μια πρωτοποριακή αρχαιολογική ανακάλυψη, οι ειδικοί στη Νυρεμβέργη έφεραν στο φως τον πιθανώς μεγαλύτερο μαζικό τάφο που έχει βρεθεί ποτέ στην Ευρώπη. Το σημαντικό αυτό εύρημα αποκάλυψε περίπου 1.000 σκελετούς, που πιστεύεται ότι είναι θύματα της πανώλης, ενώ υπάρχουν προσδοκίες ότι ο χώρος μπορεί να περιέχει τα λείψανα περισσότερων από 1.500 ατόμων.

Η Melanie Langbein, που εκπροσωπεί το Τμήμα Διατήρησης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Νυρεμβέργης, μετέφερε το μέγεθος του ευρήματος στο CNN, αναφέροντας ότι εντοπίστηκαν οκτώ λάκκοι πανούκλας, ο καθένας από τους οποίους φιλοξενούσε αρκετές εκατοντάδες πτώματα. Σε αντίθεση με τους κανονικούς ενταφιασμούς στο νεκροταφείο, τα λείψανα αυτά θάφτηκαν μαζικά χωρίς να τηρούνται οι χριστιανικές πρακτικές ταφής, γεγονός που υποδηλώνει την επείγουσα ανάγκη να αντιμετωπιστεί ένας μεγάλος όγκος θανάτων σε σύντομο χρονικό διάστημα. Η πρακτική αυτή ευθυγραμμίζεται με τον καταστροφικό αντίκτυπο της πανώλης, η οποία επανειλημμένα κατέστρεφε τη Νυρεμβέργη περίπου κάθε δεκαετία, αρχής γενομένης από τον 14ο αιώνα.

Το έργο της χρονολόγησης αυτών των λειψάνων αποτελούσε πρόκληση λόγω του επαναλαμβανόμενου χαρακτήρα των επιδημιών. Ωστόσο, μέσω της ραδιοχρονολόγησης και της ανάλυσης θραυσμάτων κεραμικής και νομισμάτων που βρέθηκαν στον χώρο, ένας από τους ομαδικούς τάφους χρονολογήθηκε στην περίοδο μεταξύ των τελών του 1400 και των αρχών του 1600. Περαιτέρω ιστορικά στοιχεία, συμπεριλαμβανομένου ενός σημειώματος από το 1634 που περιγράφει μια επιδημία πανώλης που είχε ως αποτέλεσμα πάνω από 15.000 θανάτους το 1632-1633, υποδηλώνουν ότι η παλαιότερη ομάδα λειψάνων χρονολογείται πιθανότατα σε αυτή την ιδιαίτερα θανατηφόρα επιδημία.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Julian Decker, εκτιμούν τώρα ότι ο χώρος μπορεί να περιλαμβάνει περισσότερα από 1.500 πτώματα, που ενδεχομένως να ξεπερνούν τα 2.000. Αυτός ο συγκλονιστικός αριθμός θα μπορούσε να καθιερώσει τον ομαδικό τάφο της Νυρεμβέργης ως τον μεγαλύτερο του είδους του στην Ευρώπη. Ο Langbein υπογράμμισε την επιδεινωτική επίδραση του Τριακονταετούς Πολέμου στην επιδημία του 1632-1633, σημειώνοντας ότι οι συνθήκες πολιορκίας της Νυρεμβέργης υπό τα διάφορα ευρωπαϊκά στρατεύματα επιδείνωσαν σημαντικά τον αντίκτυπο της πανώλης στον πληθυσμό της πόλης.

Η ανακάλυψη αυτή όχι μόνο προσφέρει μια οδυνηρή ματιά στις δυσκολίες του παρελθόντος που αντιμετώπισαν οι κάτοικοι της Νυρεμβέργης, αλλά και μια μοναδική ευκαιρία να μελετηθούν τα δημογραφικά χαρακτηριστικά του πληθυσμού της εποχής. Σύμφωνα με τον Decker, οι τάφοι προσφέρουν ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα της κοινωνίας, επιτρέποντας στους ερευνητές να χρησιμοποιήσουν στατιστικά εργαλεία παρόμοια με εκείνα μιας σύγχρονης απογραφής για να αναλύσουν τη δημογραφική σύνθεση της πόλης, συμπεριλαμβανομένης της κατανομής παιδιών και ενηλίκων, και τη γενική υγεία του πληθυσμού.