Νερό, πλαστικό και πετρέλαιο: Η σκοτεινή πλευρά της κατανάλωσης εμφιαλωμένου νερού

Κάθε μέρα, περίπου 60 εκατομμύρια άδεια δοχεία εμφιαλωμένου νερού απορρίπτονται, συμβάλλοντας σημαντικά στο αυξανόμενο πρόβλημα αποβλήτων του πλανήτη.

Η εξάρτηση από το εμφιαλωμένο νερό, ένα βασικό στοιχείο της σύγχρονου τρόπου ζωής, αντιμετωπίζει όλο και μεγαλύτερο έλεγχο καθώς έρχονται στο φως ανησυχητικές αποκαλύψεις σχετικά με τη διαδικασία παραγωγής του. Η παγκόσμια κοινότητα, που παραδοσιακά βασίζεται σε αυτή την προσιτή πηγή ενυδάτωσης, στρέφεται σταδιακά προς πιο βιώσιμες πρακτικές, προτιμώντας το νερό της βρύσης από το αντίστοιχο εμφιαλωμένο. Αυτή η αλλαγή στη συμπεριφορά των καταναλωτών υποκινείται από τις αυξανόμενες ανησυχίες σχετικά με την περιβαλλοντική βιωσιμότητα και τις επιπτώσεις στην υγεία που σχετίζονται με το εμφιαλωμένο νερό.

Κάθε μέρα, περίπου 60 εκατομμύρια άδεια δοχεία εμφιαλωμένου νερού απορρίπτονται, συμβάλλοντας σημαντικά στο αυξανόμενο πρόβλημα αποβλήτων του πλανήτη. Ωστόσο, ο περιβαλλοντικός αντίκτυπος δεν είναι η μόνη ανησυχία. Μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό PNAS αποκάλυψε ανησυχητικές λεπτομέρειες σχετικά με το περιεχόμενο του εμφιαλωμένου νερού. Ερευνητές από τα πανεπιστήμια Κολούμπια και Ράτγκερς ανακάλυψαν ότι ένα μέσο λίτρο εμφιαλωμένου νερού περιέχει σχεδόν ένα τέταρτο του εκατομμυρίου νανοπλαστικά θραύσματα. Η αποκάλυψη αυτή έγινε μετά την ανάλυση πέντε δειγμάτων από τρεις δημοφιλείς μάρκες εμφιαλωμένου νερού, όπου τα επίπεδα νανοπλαστικών κυμαίνονταν από 110.000 έως 400.000 ανά λίτρο.

Η πηγή αυτών των νανοπλαστικών πιστεύεται ότι είναι τα ίδια τα μπουκάλια, εγείροντας ερωτήματα σχετικά με την ασφάλεια της κατανάλωσης τέτοιου νερού. Ενώ οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην υγεία από την κατάποση νανοπλαστικών παραμένουν αβέβαιες, το εύρημα αυτό προστίθεται στον αυξανόμενο κατάλογο των ανησυχιών σχετικά με το εμφιαλωμένο νερό.

Η παραγωγή εμφιαλωμένου νερού έχει επίσης επικριθεί για την αναποτελεσματικότητα και τη σπατάλη της. Ο Chris Hogan, εκπρόσωπος της Διεθνούς Ένωσης Εμφιαλωμένου Νερού, τόνισε ότι η παραγωγή εμφιαλωμένου νερού είναι σχετικά αποδοτική όσον αφορά τη χρήση νερού σε σύγκριση με άλλα συσκευασμένα ποτά. Παρ' όλα αυτά, η διαδικασία απαιτεί σημαντική ποσότητα νερού, ενδεχομένως έξι έως επτά φορές μεγαλύτερη από την ποσότητα που περιέχεται στο ίδιο το μπουκάλι.

Περαιτέρω πληροφορίες που παρέχονται από το κανάλι του YouTube «Mashed», που αναφέρεται σε έκθεση του Business Insider, υποδεικνύουν ότι η παραγωγή ενός μόνο μπουκαλιού νερού μπορεί να καταναλώσει έως και τρεις φορές περισσότερο νερό από αυτό που τελικά περιέχει. Επιπλέον, η διαδικασία παραγωγής δεν είναι μόνο υδροβόρα αλλά και πετρελαιοφόρα. Υπολογίζεται ότι περίπου 17 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου χρησιμοποιούνται ετησίως για την παραγωγή μπουκαλιών νερού, ποσότητα που ισοδυναμεί με την ενέργεια που απαιτείται για την κίνηση ενός εκατομμυρίου αυτοκινήτων για ένα χρόνο.

Επιπλέον, η υπόθεση ότι το εμφιαλωμένο νερό προσφέρει ανώτερη ποιότητα από το νερό της βρύσης αμφισβητείται όλο και περισσότερο. Σύμφωνα με το Food and Water Watch, ένα σημαντικό ποσοστό του εμφιαλωμένου νερού προέρχεται από τις ίδιες δημόσιες πηγές με το νερό της βρύσης. Το 2009, το 52% του εμφιαλωμένου νερού προερχόταν από δημόσια συστήματα ύδρευσης, ποσοστό που αυξήθηκε στο 64% μέχρι το 2018. Σε αντίθεση με το νερό της βρύσης, το οποίο υπόκειται σε αυστηρά πρότυπα και διαδικασίες ασφαλείας, το εμφιαλωμένο νερό δεν πληροί απαραίτητα τα ίδια κριτήρια, γεγονός που το καθιστά όχι λιγότερο σπάταλο και ενδεχομένως όχι περισσότερο ασφαλές από το νερό της βρύσης.

Αυτές οι αποκαλύψεις έχουν αφήσει πολλούς ανθρώπους προβληματισμένους και αναθεωρούν τις καταναλωτικές τους συνήθειες. Καθώς αυξάνεται η ευαισθητοποίηση σχετικά με τις «φρικτές» πραγματικότητες της παραγωγής εμφιαλωμένου νερού, συμπεριλαμβανομένου του περιβαλλοντικού αποτυπώματος και των αμφισβητούμενων οφελών για την υγεία, αναδύεται μια συλλογική στροφή προς πιο βιώσιμες και ασφαλείς πρακτικές κατανάλωσης νερού, όπως η κατανάλωση απευθείας από τη βρύση.