Οι εκλογές, ο Τσίπρας και η Εκκλησία

Δεν θα επιχειρήσουμε να σχολιάσουμε τα αποτελέσματα των εκλογών από πολιτική άποψη. Κάτι τέτοιο άλλωστε δεν ταιριάζει στο ήθος του ΒΗΜΑΤΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ.

του Γιώργου Θεοχάρη


Αυτό όμως που θα θέλαμε να επισημάνουμε είναι ότι οι εκλογές της περασμένης Κυριακής έδωσαν ένα μεγάλο και ηχηρό μήνυμα.

Ο λαός μας, παρά την μεγάλη επίθεση που δέχεται στην πίστη του και στην ελληνοχριστιανική ταυτότητά του, παραμένει στην μεγάλη του πλειοψηφία χριστιανικός και αγαπά βαθιά την πατρίδα του.

Το αναμφισβήτητο αυτό γεγονός απέδειξαν τα πολύ χαμηλά ποσοστά που πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ σε όλη τη Βόρεια Ελλάδα, λόγω της ανιστόρητης Συμφωνίας των Πρεσπών, που ξεπούλησε την μακεδονική ταυτότητα σε φθηνή τιμή.

Παράλληλα όμως ο κόσμος της Εκκλησίας με την ψήφο του διαμαρτυρήθηκε για όλα τα αντιχριστιανικά μέτρα που πήρε η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ σε όλο αυτό το διάστημα της τετραετούς θητείας της.

Οι ελπίδες πολλών από όσους είχαν ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ στις βουλευτικές εκλογές από αντίδραση στον παλαιό δικομματισμό και τον έφεραν από το 3% να γίνει Κυβέρνηση, ήταν ότι, ειδικά στα θέματα της πίστης και της πατρίδας, θα συμπεριφερόταν ως Κυβέρνηση όλων των Ελλήνων και όχι ως κόμμα του 3%.

Δυστυχώς ο ΣΥΡΙΖΑ διάψευσε τραγικά τις προσδοκίες τους, εφαρμόζοντας στα ευαίσθητα αυτά για την συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας θέματα την δική του αθεϊστική αριστερή ατζέντα: «απαγόρευση εισόδου» στους κληρικούς στα σχολεία, υιοθεσία ομόφυλων ζευγαριών, νομοσχέδιο για την αλλαγή φύλου στα δεκαπέντε, κατάργηση των ποινών για την βλασφημία και άλλων διατάξεων θρησκευτικού ενδιαφέροντος, ποινικές διώξεις εναντίον αρχιερέων, προσπάθεια για την κατάργηση της μισθοδοσίας των κληρικών, αναγνώριση μακεδονικής γλώσσας και εθνικότητας σε αυτούς που δεν την δικαιούνται και πολλά άλλα ακόμη που δεν είναι του παρόντος να απαριθμήσουμε.

Μέσα σε αυτόν τον κυκεώνα των αντιχριστιανικών μέτρων ήταν φυσικό φωτεινές εξαιρέσεις, που πάντοτε υπάρχουν, να χαθούν.

Ο λαός μας για μία ακόμη φορά απέδειξε ότι δεν ανέχεται τις επιθέσεις στην ελληνοχριστιανική του ταυτότητα και ότι αυτή η ταυτότητα είναι βαθιά ριζωμένη μέσα του και καμία Κυβέρνηση δεν μπορεί να την ξεριζώσει γιατί έχει γίνει ένα με το είναι του, είναι η ίδια η ύπαρξή του.