Τα «αντί- δεξιά» φαντάσματα του κ. Τσίπρα…

του Θανάση Κ.

Ο Τσίπρας σε υστερία!
Όταν τίποτε δεν του πάει καλά, ανακαλύπτει «εχθρούς».
Ποιους εχθρούς;
Τη «Δεξιά»!

Κι όταν τον αποδοκιμάζουν παντού όπου πάει, δεν του περνάει από το μυαλουδάκι, ότι μπορεί να τον αποδοκιμάζουν γιατί τα έχει κάνει μπάχαλο…
Εκείνος έχει έτοιμη τη «δικαιολογία»:
Όσοι τον αποδοκιμάζουν είναι… «φασιστοειδή»!
Όπως συνέβη προ ημερών στην Λέσβο: Όπου διαδήλωσαν εναντίον του όλοι οι κάτοικοι. Μεταξύ των οποίων κι αρκετοί που είχαν ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές…

Πως τον είπε ο Μίκης Θοδωράκης, πριν μερικούς μήνες;
Εθνομηδενιστή!
Και μάλιστα το χειρότερο είδος: «Αριστερόστροφο εθνομηδενιστή»!

Έτσι και χθες στη Βουλή, κατά την ψήφισε του νομοσχεδίου για την αναδοχή παιδιών, ο Τσίπρας κατηγόρησε τη ΝΔ (που καταψήφισε την αναδοχή από ζευγάρια ομοφυλόφιλων), ότι είναι «συντηρητική» και διολισθαίνει σε «ακροδεξιές θέσεις»…

* Πρώτα-πρώτα ο ίδιος ο κ. Τσίπρας έχει στο κόμμα του 11 βουλευτές που εκφράστηκαν επώνυμα κατά της αναδοχής τέκνων από ομοφυλόφιλα ζευγάρια;
«Ακροδεξιοί» είναι κι αυτοί;
Από τους 11 ΣΥΡΙΖΑιους που διαφώνησαν δημόσια, οι 2 τελικά το καταψήφισαν, ενώ άλλοι 4 αρνήθηκαν να παραστούν…
Οι υπόλοιποι πέντε πείστηκαν τελικά να ψηφίσουν μετά από επίμονο πολυήμερο pressing.
«Ακροδεξιοί» ήταν όλοι αυτοί;

Και το ΚΚΕ αρνήθηκε να ψηφίσει στη Βουλή. Και ειρωνεύθηκε χοντρά την τάχα μου «προοδευτικότητα» του Νομοσχεδίου…
«Ακροδεξιοί», λοιπόν, και στο ΚΚΕ;

Και ανάμεσα στους βουλευτές του «Κινήματος Αλλαγής», 6 δεν παρέστησαν καθόλου να ψηφίσουν, γιατί διαφωνούσαν!
«Ακροδεξιοί» κι αυτοί;

Και όλοι οι βουλευτές των ΑΝΕΛ (πλην 2), του «συνεταίρου» του στην Κυβέρνηση, επίσης διαφώνησαν και δεν παρέστησαν.
Αυτοί προφανώς και είναι ακροδεξιοί! Αλλά αυτοί δεν τον πειράζουν!
Οι Νεοδημοκράτες προφανώς πειράζουν στον Τσίπρα. Και μόνον αυτοί…

* Δεύτερον, τις απόψεις του Φιντέλ Κάστρο και του Τσε Γκεβάρα για τους ομοφυλόφιλους τις ξέρει ο κ. Τσίπρας;
Ε λοιπόν, ο Τσε ήθελε να κλείσει τους ομοφυλόφιλους σε… «στρατόπεδα αναμόρφωσης»! Προσπαθούσε μάλιστα να αντλήσει εμπειρίες από αντίστοιχες πολιτικές (κατά των ομοφυλοφίλων) από χώρες του «υπαρκτού σοσιαλισμού». (Εκ των οποίων, άλλες ήταν «ανεκτικές» κι άλλες ελάχιστα «ανεκτικές»…)
«Ακροδεξιοί» και οι Κουβανέζοι Επαναστάτες;

* Και ποιος του είπε του κ. Τσίπρα, πως είναι κακό να είναι κανείς «συντηρητικός»;
Οι «συντηρητικοί» είναι αυτοί που δίνουν προτεραιότητα στη διατήρηση της συνοχής και στη διατήρηση της ισορροπίας: Μέσα στην κοινωνία και στο διεθνή περίγυρο…
Ενώ «προοδευτικοί» είναι όσοι δίνουν πάντα προτεραιότητα στην «ανατροπή» των ισορροπιών!
Στην Ιστορία είναι πάμπολλες οι περιπτώσεις που οι «συντηρητικοί» είχαν δίκιο τελικά.Πολλές φορές, ασφαλώς, ισχύει και το αντίστροφο.
Αλλά ποτέ κανείς σοβαρός άνθρωπος δεν υποστήριξε, πως οι «συντηρητικοί» έχουν πάντα άδικο, ενώ οι «προοδευτικοί» πάντα δίκιο…

Ο Νικίας ήταν ο «συντηρητικός» της Αρχαίας Αθηναϊκής Δημοκρατίας.
Αλλά είχε δίκιο απέναντι στους αντιπάλους του: τον Κλέωνα που αποδείχθηκε ελεεινός δημοκόπος και στον Αλκιβιάδη που αποδείχθηκε ανεπανάληπτος καιροσκόπος (με πολύ «προοδευτικό» μανδύα για την εποχή του…)
Ο Σωκράτης ήταν «συντηρητικός» στην Κλασσική Αθήνα.
Ενώ οι «σοφιστές» ήταν οι «προοδευτικοί» της εποχής…
Σήμερα ξέρουμε ποιος έθεσε τις βάσεις της Φιλοσοφίας και ποιοι ασκήθηκαν στην παραδοξολογία…
Ο Τσόρτσιλ ήταν συντηρητικός ηγέτης της Βρετανίας το 1938. Και είχε απέναντι του τον Τσάμπερλαιν, ο οποίος ήταν ο «νεωτεριστής» της εποχής…
Στο όνομα του «νεωτερισμού» υπογράφηκε από τον Τσάμπερλαιν η επαίσχυντη Συμφωνία του Μονάχου. Που έδωσε στον Χίλτερ το πράσινο φως να «καταπιεί» την Κεντρική Ευρώπη και να εξαπολύσει τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ένα χρόνο αργότερα, από πολύ ισχυρότερες θέσεις.
Όταν ο Τσόρτσιλ διαμαρτυρήθηκε στο Βρετανικό Κοινοβούλιο, ο Τσάμπερλαιν και οι υπόλοιποι «νεωτεριστές» της εποχής, κατακεραύνωσαν τον Τσόρτσιλ ως «πολύ συντηρητικό», εντελώς «αναχρονιστικό» και «εκτός εποχής»…
Τελικά, όμως, αποδείχθηκε πως ο Τσόρτσιλ είχε δίκιο!
Κι αυτόν κάλεσαν να αναλάβει όταν τα έκαναν μαντάρα…

* Ποιος του είπε ακόμα, του Τσίπρα, πως είναι κακό να είναι κανείς «δεξιός»;
Πολλές φορές αποδείχθηκε πως η δεξιά είχε δίκιο, ενώ η αριστερά είχε τραγικά άδικο.
Για παράδειγμα, στα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου: Οι δεξιοί επέμεναν πως ο Κομμουνισμός ήταν ένα τυραννικό καθεστώς που αργά ή γρήγορα θα κατέρρεε. Ενώ οι αριστεροί υμνούσαν τα Κομμουνιστικά καθεστώτα, ακόμα και τις στρατιωτικές επεμβάσεις που έκαναν ακόμα και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης που διατηρούσαν!
Τελικά ο Κομμουνισμός κατέρρευσε με πάταγο! Κι όσες χώρες τον γνώρισαν τον αποκήρυξαν! Ποιος είχε δίκιο λοιπόν;
Ασφαλώς πολλές φορές συνέβη και το αντίθετο…
Αλλά εδώ είναι το θέμα: ότι το να είναι κανείς «αριστερός» ή «δεξιός» δεν σημαίνει πως έχει εκ των προτέρων δίκιο ή άδικο.
Και πάντως, όποιος πάει να αποδώσει «ηθική απαξία» στους πολιτικούς αντιπάλους του μόνο και μόνο για τις ιδέες τους είναι τύραννος! Που καμία σχέση δεν έχει με τη δημοκρατία.

* Ποιος του είπε του Τσίπρα, πως η «συμπάθεια» προς τους «ομοφυλόφιλους» είναι «αριστερό- προοδευτικό» χαρακτηριστικό;
Ναι, είναι αλήθεια, πως η Εκκλησία (κι όχι μόνο η Χριστιανική) θεωρεί την ομοφυλοφιλία «αμαρτία».
Αλλά και τα Κομμουνιστικά καθεστώτα, θεωρούσαν την ομοφυλοφιλία «παρακμιακή παρέκκλιση». Σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα, έκαναν στους ομοφυλόφιλους και… «θεραπεία»!
Κι από την άλλη πλευρά, για να έλθουμε στο σήμερα, υπάρχουν ομοφυλόφιλοι ηγέτες σε ακροδεξιά κόμματα, όπως στην Ολλανδία!
Και ομοφυλόφιλοι Πρωθυπουργοί από Χριστιανοδημοκρατικά κόμματα, όπως στο Βέλγιο, στο Λουξεμβούργο, στην Ιρλανδία.
Και για να το πάω λίγο παρά πίσω, ο Γιόργκ Χάϊντερ, ο διαβόητος ακροδεξιός ηγέτης της Αυστρίας, αποκαλύφθηκε μετά το θάνατό του (2008) πως ήταν αμφίφυλος (bisexual) από τον διάδοχό του στο ακροδεξιό κόμμα της Αυστρίας (και εραστή του) τον Στέφαν Πέτζνερ!
Ενώ ο άλλος ακροδεξιός ηγέτης της Ολλανδίας, ο Πίμ Φόρτσουιν, ο οποίος δολοφονήθηκε το 2002, ήταν επίσης ομοφυλόφιλος. Με απόψεις εξαιρετικά εχθρικές προς το Ισλάμ, τη λαθρομετανάστευση και την παγκοσμιοποίηση…
Για κάποιους λόγους που δεν μπορεί βέβαια να καταλάβει ο Τσίπρας, η Αριστερά ποτέ δεν συμπαθούσε ιδιαίτερα την ομοφυλοφιλία. Και οι ομοφυλόφιλοι, όταν έκαναν πολιτική σταδιοδρομία κοιτούσαν περισσότερο στα δεξιά παρά στα αριστερά (αν και υπάρχουν κι εξαιρέσεις, βέβαια).

* Τέλος, ποιος είπε στον Τσίπρα πως όσοι διαφωνούν με την τεκνοθεσία παιδιών από ομοφυλόφιλα ζευγάρια, είναι αντίθετοι με τα «δικαιώματα» των ομοφυλοφίλων;
Δικαίωμα των ομοφυλοφίλων είναι το δικαίωμα να ζουν τη ζωή τους όπως θέλουν. Κι αυτό κανείς δεν τους το αμφισβητεί.
Παρεμπιπτόντως η «ομοφυλοφιλία» ήταν παράνομη στη Βρετανία μέχρι το 1980. Και η πρώτη που πέρασε νόμο που την καθιστούσε νόμιμη ήταν η Συντηρητική Πρωθυπουργός Μάργκαρετ Θάτσερ! Καθόλου «προοδευτική» έτσι; Απολύτως νεοφιλελεύθερη – δηλαδή αληθινό «ανάθεμα» για τους αριστερούς - τότε και σήμερα!
Αλλά η τεκνοθεσία και η υιοθεσία παιδιών δεν αφορά τα «δικαιώματα» των αναδόχων (ομοφυλόφιλων ή ετερόφυλων)! Αφορά τα δικαιώματα των παιδιών! Και μόνο των παιδιών! Για το τι συνιστά «υγιές περιβάλλον» για την ανατροφή τους.
Και στο θέμα αυτό δεν υπάρχει μία άποψη στην Ευρώπη και στον κόσμο. Υπάρχουν τουλάχιστον τρείς διαφορετικές απόψεις:
Υπάρχουν αυτοί που λένε ναι ανεπιφύλακτα, υπάρχουν αυτοί που λένε όχι απολύτως, ενώ υπάρχουν κι αυτοί που λένε πως πρέπει να αντιμετωπιστεί το θέμα με αυστηρές προϋποθέσεις για όλους, αυστηρότερες για τα ζευγάρια που ζουν εκτός «πυρηνικού γάμου» (με σύμφωνα συμβίωσης) κι ακόμα αυστηρότερες για τα ζευγάρια των ομοφυλοφίλων που ζουν με σύμφωνα συμβίωσης.
Για να ξέρουν και οι Προνοιακές υπηρεσίες (κοινωνικοί λειτουργοί) που να δίνουν τα παιδιά και υπό ποίες προϋποθέσεις κάθε φορά, και τι να παρακολουθούν στη συνέχεια, για να μην βρεθούν να λογοδοτούν οι ίδιοι μετά. Αν κάτι πάει στραβά…
Μόνο που τέτοια συζήτηση δεν έγινε ποτέ στην Ελλάδα...

Ο κ. Τσίπρας φαίνεται να διακατέχεται από το σύνδρομο της «αριστερής ταυτότητάς» του που φθίνει…
Υποσχέθηκε στους πάντες τα πάντα. Και βρέθηκε να κόβει από τους πάντες τα πάντα.
Υποσχέθηκε να κάνει «υπερήφανη διαπραγμάτευση» με τους δανειστές…
Και βρέθηκε να τους υπογράφει τα πάντα! Ακόμα κι εκείνα που οι ίδιοι δανειστές ομολογούν πως ήταν «αχρείαστα»…
Υποσχέθηκε «να πατάξει τη διαφθορά». Και αντιμετωπίζει σήμερα βαριές υποψίες για διαφθορά – πολύ χειρότερες απ’ ό,τι οι προηγούμενοι…

Προσπαθεί λοιπόν, να το παίξει «προοδευτικός» με  τέτοια «συμβολικά» αιτήματα: Για «σύμφωνα συμβίωσης» ομοφυλοφίλων (αφορά μερικές εκατοντάδες ζευγάρια μέχρι στιγμής), για την «διεμφιλική ταυτότητα» (αφορά λιγότερο από δέκα άτομα πανελλαδικά) και για την τεκνοθεσία από ομοφυλόφιλα ζευγάρια (αφορά 20-30 περιπτώσεις maximum).
Οι σοβαροί ομοφυλόφιλοι καταλαβαίνουν τον εμπαιγμό.
Και το χοντρό «καπέλωμα»…
Καταλαβαίνουν και κάτι ακόμα: Πως αν ταυτιστούν με την πιο αποτυχημένη κυβέρνηση που πέρασε ποτέ, αυτό θα τους βλάψει τελικά.

Η υπόλοιπη κοινωνία, έτσι κι αλλιώς «ανεκτική» σε τέτοια ζητήματα, απλώς καγχάζει.
Τώρα το έμαθαν όλοι το «παραμύθι»: Όποιος διαφωνεί με τον Τσίπρα σε ο,τιδήποτε είναι «φασιστοειδές», «ακροδεξιός», άντε στην καλύτερη… «συντηρητικούρα»!
Όπως παλιά, πριν το 1967 (και επί χούντας βέβαια), όποιος διαφωνούσε με το μετεμφυλιακό καθεστώς ήταν… «κομμουνιστοσυμμοριτης», «προδότης» της πατρίδας η «συνοδοιπόρος» των εχθρών της!
Κι αυτό έσπρωξε ολόκληρη την κοινωνία στα αριστερά για κάμποσες δεκαετίες μετά το 1974…
Τώρα ζούμε το ίδιο από την ανάποδη!

Τότε επί δυόμιση δεκαετίες στιγματίζονταν ηθικά οι αντίπαλοι της «μετεμφυλιακής δεξιάς». Μέχρι που η κοινωνία αντέδρασε…
Τώρα, επί τέσσερις δεκαετίες περίπου, στιγματίζονται ηθικά οι αντίπαλοι της «προοδευτικής παράταξης». Πλησιάζει η στιγμή που η κοινωνία θα αντιδράσει. Ήδη άρχισε να αντιδρά…

Ο ηθικός στιγματισμός κάθε πολιτικής διαφωνίας, είναι ένδειξη πολιτικής κατάρρευσης καθεστώτος!
Το έζησαν όλες οι κομμουνιστικές κοινωνίες στην Ευρώπη μετά το 1989…
Τώρα ήλθε η ώρα να το ζήσει και η τελευταία κοινωνία του… «υπαρκτού Σοσιαλισμού» στην Ευρώπη: η Ελλάδα!
Όσο απαξιώνει τους αντιπάλους της η «κυβερνώσα αριστερά» σήμερα, τόσο θα απαξιωθεί η ίδια αμέσως μετά…
Πλησιάζει η στιγμή που ο κόσμος θα φωνάζει στους δρόμους:
--Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει… Αριστερά!

ΥΓ Κάποιοι κάναμε ό,τι μπορούσαμε στο παρελθόν και θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να ισορροπήσουν τα πράγματα. Για να βρουν νέο περιεχόμενοι οι πολιτικοί διαχωρισμοί και να μη λειτουργούν διχαστικά στην κοινωνία.
Αλλά όποιος σπέρνει διχασμό, θα θερίσει διχασμό.
Όποιος σπέρνει μίσος, θα εισπράξει μίσος.
Κι όποιος προσπαθεί να περιθωριοποιήσει τους άλλους, τελικά θα περιθωριοποιηθεί ο ίδιος.
Έτσι γίνεται πάντα!