Η μάχη του Γρανικού Ποταμού

Ήταν 22 Μαΐου του 334 π.Χ. όταν έγινε η πρώτη σπουδαία νίκη του Μεγάλου Αλεξάνδρου κατά της Περσικής Αυτοκρατορίας, στην μάχη του Γρανικού Ποταμού. Μία τεράστια νίκη, η οποία εδραίωσε την φήμη του σπουδαίου στρατηλάτη. 

Οι Πέρσες σατράπες Μιθριδάτης και Σπιθριδάτης βρίσκονταν από τη μία πλευρά του ποταμού. 

Κατείχαν μεγάλο αριθμό στρατού: 12000 πεζούς, 15000 ιππείς και 5000 Έλληνες μισθοφόρους. 

Ο Αλέξανδρος παρέταξε 30000 πεζούς και 5000 ιππείς. 

Η θέση των Περσών ήταν πλεονεκτική γιατί η όχθη του ποταμού ήταν απότομη. 

Ο Μακεδόνας στρατηλάτης περνάει τον ποταμό στις 22 Μαϊου και επιτίθεται με την δεξιά πτέρυγα, στην οποία ήταν αρχηγός ο ίδιος, εφαρμόζοντας τη Λοξή Φάλαγγα.

Ο Αλέξανδρος μάχεται και αυτός ηρωικά. Σε μία στιγμή ο Πέρσης σατράπης Σπιθριδάτης υψώνει το ξίφος προς τον Έλληνα στρατηλάτη, αλλά ο Κλείτος του κόβει το χέρι και σώζει τον Αλέξανδρο. 

Οι Πέρσες είχαν υποπέσει σε ένα μεγάλο τακτικό σφάλμα, το οποίο είχε καθοριστική σημασία για την έκβαση της μάχης. Είχαν τοποθετήσει τους ιππείς μπροστά από τους πεζούς. 

Αυτό αποδείχθηκε ολέθριο σφάλμα. 

Οι Μακεδόνες όταν έκαναν την επίθεση τους στους Πέρσες ιππείς, οι τελευταίοι παρέσυραν και τους πεζούς, οι οποίοι βάλλονταν από τους σαρισοφόρους. 

Όσοι έμειναν ζωντανοί τράπηκαν σε φυγή, αφήνοντας μόνους στο πεδίο μάχης τους Έλληνες μισθοφόρους. 2000 πιάστηκαν αιχμάλωτοι και στάλθηκαν για καταναγκαστικά έργα, σιδηροδέσμιοι στη Μακεδονία. Ήταν η τιμωρία τους επειδή Έλληνες πολέμησαν Έλληνες.



Την επόμενη μέρα της νίκης, ο Αλέξανδρος διέταξε να ταφούν οι Πέρσες πεσόντες και οι Έλληνες μισθοφόροι. 

Η νίκη του Μεγάλου Αλεξάνδρου καταρράκωσε το ηθικό των Περσών και άρχισε να δημιουργείται μεγάλη φήμη περί του ανίκητου Αλεξάνδρου. 

Οι ελληνικές πόλεις απελευθερώθηκαν η μία μετά την άλλη και αυτό χρησίμευσε ως προγεφύρωμα για την συνέχιση της μεγάλης εκστρατείας έως τα βάθη της Μικράς Ασίας.