ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΥΜΑΘ ΣΤΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ «Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΩΝ ΚΥΠΡΙΩΝ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ-ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ’21 ΣΤΟΝ Β’ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ» (31-01-2014)

Κύριε Υπουργέ Άμυνας της Κύπρου, εκλεκτέ φίλε Φώτη Φωτίου,

Υψηλοί προσκεκλημένοι,

Αδέλφια μας Κύπριοι,

Αισθάνομαι ιδιαίτερη  συγκίνηση και είναι μεγάλη μου τιμή να βρίσκομαι απόψε στην Πύλη Αμμοχώστου για να ενώσουμε τα χέρια και να εγκαινιάσουμε από κοινού την έκθεση που συνδιοργανώνουν:

-το Υπουργείο Μακεδονίας και Θράκης

-με το Υπουργείο Άμυνας της Κυπριακής Δημοκρατίας,

με τίτλο: «Η προσφορά των Κυπρίων στους αγώνες του Έθνους, από την επανάσταση του ’21 στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο».

Τέτοιες εκδηλώσεις, τέτοιες εκθέσεις τεκμηρίωσης της ιστορίας, τολμώ να πω ότι ξαναβάζουν φωτιά στη θράκα του Γένους μας και δυναμώνουν τη φλόγα που καίει σε κάθε σώμα όπου χτυπά καρδιά ελληνική.

Η έκθεση που θα εγκαινιάσουμε σε λίγα λεπτά εξιστορεί:

-τον ηρωισμό,

-τα κατορθώματα

-και τις μάχες

που έδωσαν οι Κύπριοι αδελφοί μας στους αγώνες του Έθνους στον Ελλαδικό χώρο.

Αποτείει φόρο τιμής σε εκείνους που αφιέρωσαν τη ζωή τους στο να φυλούν Θερμοπύλες.

Σφυρηλατεί τους ακατάλυτους δεσμούς Ελλάδας και Κύπρου, θεμελιώνει την ελληνική ομοψυχία, φωτίζει άγνωστες πτυχές της ιστορίας μας και υπενθυμίζει την κοινή μας διαδρομή ακόμη και στους πιο κακοτράχαλους ιστορικούς δρόμους.

Παράλληλα όμως θυμίζει και διδάσκει ότι η ελευθερία κερδίζεται και διατηρείται με:

-θυσίες,

-αγώνες

-και συνεχή προσπάθεια.

Όπως τότε, με απαράμιλλη ανδρεία και ηρωισμό αγωνιστήκαμε δίπλα-δίπλα, έτσι και τώρα, βρισκόμαστε σε πλήρη συμπόρευση, δίνοντας μαζί τη μάχη της δικαιοσύνης ενάντια στο συρματόπλεγμα της ντροπής και υπερασπιζόμενοι το δικαίωμα κάθε λαού να ζει ελεύθερος σε μια ελεύθερη χώρα.

Κυρίες και κύριοι,

όπως αναφέρω και στο χαιρετισμό μου στο έντυπο που συνοδεύει την έκθεση, προσωπικά έχω την αίσθηση ότι λίγοι στη Μεγαλόνησο γνωρίζουν την προσφορά των Κυπρίων στους αγώνες του Έθνους.

Επίσης σας μεταφέρω τη βεβαιότητα ότι πολλοί λίγοι Ελλαδίτες γνωρίζουν την προσφορά των Κυπρίων αδελφών μας στα πεδία των μαχών, ένοπλων και μη.

Ίσως αυτός είναι και ο κυριότερος λόγος που συναποφασίσαμε με το Υπουργείο Άμυνας της Κύπρου να δημιουργήσουμε αυτό το «ζωντανό» μάθημα ιστορίας.

Στις προθήκες και στα πανό που φιλοξενούνται στην Πύλη Αμμοχώστου εκτίθενται τεκμήρια της έμπρακτης συμμετοχής Κυπρίων ηρώων στους εθνικούς αγώνες του ελλαδικού χώρου, δικαιώνοντας τους ιστορικούς που υποστηρίζουν ότι η πατρότητα του σημερινού ελληνικού κράτους οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στους απανταχού Έλληνες.

Συμμετέχοντας ψυχή τε και σώματι στους απελευθερωτικούς αγώνες του Έθνους σε όλα τα επίπεδα, οι Κύπριοι πολεμιστές ουδέποτε λογάριασαν το τίμημα, αφήνοντας τα ιερά σώματά τους λίπασμα ελευθερίας στα χώματα της Μακεδονίας, της Πίνδου, της Μέσης Ανατολής.

Με πίστη στο Θεό και με ρωμαλέο φρόνημα κατέπληξαν τον κόσμο, αφοσιωμένοι στα ιδανικά της ελευθερίας και της δικαιοσύνης, μαρτυρώντας ότι η μεγαλοσύνη του Ελληνισμού δεν χωρά μέσα στα στενά όρια της λογικής.

Χωρίς να ρωτούν ποιο είναι το καθήκον, το εκτελούσαν.

Αντιμετωπίσαμε υπεράριθμούς στρατούς και νικήσαμε.

Δεν εγκαταλείψαμε τον αγώνα και επιλέξαμε να πέσουμε μαχόμενοι, δείχνοντας σε όλον τον κόσμο πως πολεμούν οι ήρωες.

Μάθαμε να αγρυπνούμε, να αντιστεκόμαστε.

Φωνάξαμε «μολών λαβέ».

Συνεχίσαμε να αγωνιζόμαστε όπως κάνουμε και σήμερα, γιατί αυτό ορίζει το καθήκον μας απέναντι:

-στην ιστορία

-και στον πολιτισμό μας.

Από την προπαρασκευή της επανάστασης του 1821, η φλόγα της ελευθερίας άναψε ταυτόχρονα και στις καρδιές των Κυπρίων.

Περισσότεροι από 2.000 Κύπριοι έγραψαν μαζί με τους Ελλαδίτες το έπος των Βαλκανικών Πολέμων.

Το ίδιο έγινε και το 1940, όταν 4.000 Κύπριοι βροντοφώναξαν και εκείνοι «ΟΧΙ» στον Ιταλό εισβολέα και στις δυνάμεις του Άξονα.

Μάλιστα οι ιστορικοί της εποχής έχουν γράψει ότι την 28η Οκτωβρίου 1940 οι ελληνικές σημαίες, που ήταν απαγορευμένες από το 1931, υψώθηκαν ξανά σε κάθε σημείο της Μεγαλονήσου.

Τούτη η βαριά κληρονομιά εκτίθεται από σήμερα και μέχρι τις 7 Φεβρουαρίου 2014, υπαγορεύοντάς μας να στείλουμε  σε κάθε γωνιά της οικουμένης το μήνυμα ότι ο Ελληνισμός ενωμένος δεν γονατίζει, αλλά συνεχίζει να μάχεται μέχρι τη δικαίωση:

-όσες θυσίες και αν χρειαστούν,

-όσοι αγώνες και αν απαιτηθούν.

Αυτή η αυτοθυσία οδηγεί τα βήματά μας ακόμη και σήμερα που δοκιμαζόμαστε από τις επιπτώσεις της οικονομικής ύφεσης.

Όπως όμως δεν λυγίσαμε τότε, έτσι αντιστεκόμαστε και σήμερα.

Και να είστε σίγουροι ότι:

-με αισιοδοξία,

-συστράτευση δυνάμεων

-και συμπόρευση του συνόλου του Ελληνισμού,

θα καταφέρουμε να ανοίξουμε καινούργιους δρόμους:

-προοπτικής

-και ελπίδας.

Κλείνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω από τα βάθη της καρδιάς μου όλους όσους εργάστηκαν σκληρά για αυτήν την έκθεση.

Πρώτα από όλα τον Υπουργό Άμυνας της Κύπρου, τον φίλο Φώτη Φωτίου, με τον οποίο μοιράστηκα το όραμα αυτής της έκθεσης.

Για την υλοποίησή της όμως οφείλω να ευχαριστήσω ιδιαίτερα:

-το επιτελείο του Υπουργείου Άμυνας της Κύπρου,

-το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Φρουράς,

-το ελληνικό Υπουργείο Εθνικής Άμυνας,

-το ΓΕΕΘΑ,

-το Ίδρυμα Αρχιεπισκόπου Μακαρίου του Γ’,

-την Τράπεζα Κύπρου

-και όλες τις Κυπριακές οικογένειες που μας παραχώρησαν προσωπικά και οικογενειακά τους κειμήλια ιδιαίτερης ιστορικής και συναισθηματικής αξίας.

Επίσης ευχαριστώ τους κυρίους Βασίλειο και Νικόλαο Νικόλτσιο, τους επιμελητές της έκθεσης, καθώς και τον αναπληρωτή καθηγητή Πανεπιστημίου Κύπρου, κ. Πέτρο Παπαπολυβίου, οι οποίοι με το μεράκι και το πάθος τους πρόσθεσαν ιδιαίτερα σημαντικά κομμάτια στην ψηφίδα της κοινής ιστορίας Ελλάδας και Κύπρου.

Φυσικά ένα μεγάλο ευχαριστώ και σε όλους εσάς που μας τιμήσατε με την παρουσία σας.

Κυρίες και κύριοι,

απόψε, στην πύλη Αμμοχώστου, χτυπά η καρδιά του Ελληνισμού.

Αυτοί είμαστε οι Έλληνες, αυτός είναι ο Ελληνισμός.

Ενιαίος και αδιαίρετος πορεύεται προς τη δόξα, βασιζόμενος πάντα στις άφθαρτες διαχρονικές αξίες:

-της ελευθερίας

-της δημοκρατίας

-και της δικαιοσύνης,

Ας ακούσουμε το παράγγελμα των ηρώων που χάθηκαν στους αγώνες του Έθνους.

Οι Ελλαδίτες είμαστε υπερήφανοι για την Κύπρο.

Το ίδιο  θέλουμε να αισθάνεστε και εσείς για εμάς.

Θα ολοκληρώσω το χαιρετισμό μου με μια ευχή.

Ας είναι σύντομα ο καιρός που η Κύπρος θα πάψει να είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα υπό κατοχή.

Σας ευχαριστώ πολύ.