Μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Γιάννη Κόντη φιλοξενεί η εφημερίδα "Δημοκρατία".
Ο Εκτελεστικός Διευθυντής της ΠΑΕ Άρης απαντά σε πολλές ερωτήσεις.
Αναλυτικά η συνέντευξη:
Ο Εκτελεστικός Διευθυντής της ΠΑΕ Άρης απαντά σε πολλές ερωτήσεις.
Αναλυτικά η συνέντευξη:
-Την ώρα που το σκηνικό του ελληνικού ποδοσφαίρου δεν- μπορεί να πει κανείς ότι- αντιστοιχεί σε αυτό που φανταζόμασταν, ο Άρης αποπνέει μία διαφορετική φιλοσοφία. Μιλώντας με το αφεντικό του Άρη, σε όλα τα επίπεδα, ποια είναι η ταυτότητα που δίνει συνολικά στην ομάδα;
«Ο Άρης δεν έχει αφεντικό, όπως το εννοείτε. Αφεντικό είναι ο κόσμος του. Η διοίκηση εκλέγεται και εγώ είμαι έμμισθος. Οι περισσότεροι της διοίκησης προέρχονται από την οικογένεια του Άρη, είναι οπαδοί του, χωρίς αυτό να αποκλείει οποιονδήποτε θα ήθελε να ζητήσει το μάνατζμεντ για να διοικήσει και λειτουργεί η ομάδα σύμφωνα με τις επιταγές του κόσμου. Αυτοδύναμη, ανεξάρτητη, με καθαρά αποτελέσματα στους αγωνιστικούς χώρους και συγκρατημένη οικονομική πολιτική».
-Το μοντέλο της λαϊκής συμμετοχής το ξέρετε καλύτερα από όλους. Ακούστηκαν σκέψεις για την ΑΕΚ και τον Παναθηναϊκό. Ποιες είναι οι προϋποθέσεις για να λειτουργεί σωστά;
«Η λαϊκή συμμετοχή στον Άρη είναι διαφορετική. Το παράδειγμα της Μπαρτσελόνα, ενώ μας ταιριάζει ως ιδέα, απέχει αρκετά από το δικό μας, καθώς εκεί ο όποιος πρόεδρος θέλει να συμμετάσχει, πρέπει να προσκομίσει εγγυητική επιστολή, ισόποση του 80% του προϋπολογισμένου μπάτζετ. Στην Ελλάδα αυτό είναι πολύ δύσκολο. Η Λέσχη του Άρη λειτουργεί με τρόπο που προστατεύει την είσοδο νέων Ζαχουδάνηδων, αλλά δεν μπορεί από μόνο της –λόγω του αριθμού των μελών της-να κάνει την ομάδα πρωταγωνίστρια».
- Ποιο πρέπει να είναι το όριο της επιρροής του κόσμου;
«Μέχρι τις εκλογές, με την ψήφο του. Ο κόσμος δεν έχει ενεργό ρόλο στις αποφάσεις. Εάν είχε συμμετοχή, ο Κούπερ δεν θα έφευγε. Γιατί με το προφίλ που είχε φτιάξει έως τότε ο προπονητής, θα ήταν δύσκολη η οποιαδήποτε απόφαση της διοίκησης να αποδεχτεί μία παραίτηση ή να τον αντικαταστήσει με κάποιον που δεν ήταν ισάξιος, τουλάχιστον στο όνομα. Εάν έκανες ένα γκάλοπ στην αρχή ίσως να μη συμφωνούσε ο κόσμος για τον Μιχαλήτσο και στη συνέχεια ούτε για τον Τσιώλη. Η διοίκηση έπρεπε να αποφασίσει όμως μετρώντας τα υπέρ και τα κατά».
-Εκ των υστέρων συμφώνησαν;
«Εκ των υστέρων συμφωνούν. Είναι σημαντικό όμως ότι δεν εμπλέκονται στις αποφάσεις».
-Γιατί έφυγε ο Κούπερ ;
«Πιστεύω ότι ήθελε μία καλή πορεία στην Ευρώπη εξ αρχής και άφησε στην άκρη το πρωτάθλημα, γιατί γνώριζε ότι δεν γίνεται η ίδια ομάδα να κάνει πενήντα παιχνίδια που έχουμε κάνει και έκανε συνεχώς αλλαγές στην ενδεκάδα που μας στοίχησαν. Βλέποντας τα αποτελέσματα μας, όταν ολοκληρώθηκαν οι Ευρωπαϊκές υποχρεώσεις, ο ίδιος θεώρησε ότι η ομάδα δεν μπορούσε πια, δεν είχε την ψυχολογία και χρειαζόταν ένα γερό ταρακούνημα που ο ίδιος δεν μπορούσε να της το δώσει. Σηκώθηκε λοιπόν και έφυγε!».
- Το όνομά του Κούπερ συζητήθηκε πολύ, όποτε οι δύο «αιώνιοι» βρίσκονταν σε αναζήτηση προπονητή. Το σημερινό προφίλ του θα ταίριαζε στον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό;
«Έχει παίξει σε δύο τελικούς Τσάμπιονς Λιγκ με τη Βαλένθια, έχει δουλέψει και στην Ίντερ. Σίγουρα, το προφίλ το έχει. Το θέμα είναι εάν οι οπαδοί των ομάδων στην Ελλάδα έχουν την υπομονή να βλέπουν ένα προπονητή που δεν έχει τα πρώτα χρόνια επιτυχίες. Γιατί η φιλοσοφία του Κούπερ, όπως την κατάλαβα εγώ, είναι να φτιάξει μία ομάδα χωρίς προσωπικότητες, αλλά με παίκτες εργάτες, οι οποίοι θα παίζουν ένα συγκεκριμένο σύστημα που δεν θα αλλάζει ποτέ. Το 4-4-2 συγκεκριμένα και πιστεύει ότι μόνο το σύστημα μπορεί να νικήσει τον αντίπαλο. Αυτό πολλές φορές στην Ελλάδα δεν βγαίνει γιατί είχαν μάθει οι αντίπαλοί μας τον τρόπο που παίζαμε και νομίζω ότι είναι δύσκολο να το αποδεχθούν ομάδες που είναι υποχρεωμένες να κάνουν πρωταθλητισμό. Εάν υπάρχει η υπομονή, το προφίλ το έχει».
- Με τον Τσιώλη είχατε μία κατ αρχήν συμφωνία μέχρι να τελειώσει η σεζόν και θα την ανανεώσετε το καλοκαίρι;
«Όταν έφυγε από τον Ολυμπιακό Βόλου μιλήσαμε. Γνωριζόμαστε περισσότερο από δεκαπέντε χρόνια. Εκτιμώ τον άνθρωπο Τσιώλη, τον χαρακτήρα του, αλλά και τις ποδοσφαιρικές του γνώσεις. Είναι από τους ανθρώπους που αγαπούν αυτό που κάνουν, μαθαίνουν συνεχώς και γίνονται καλύτεροι. Είναι από τους πιο αδικημένους στην Ελλάδα, γιατί δεν είχε δημόσιες σχέσεις. Θεωρήσαμε ότι πρέπει να του δώσουμε ευκαιρία και είχαμε συμφωνήσει. Ήθελε όμως να σεβαστεί το λόγο που είχε δώσει ότι δεν θα δουλέψει φέτος ξανά και ότι θα αρχίσουμε το καλοκαίρι. Η ανάγκη μας οδήγησε όμως να έρθει στον Άρη από τώρα».
- Συνεχίζετε λοιπόν με Τσιώλη…
«Εκατό τοις εκατό. Πιστεύω πως όποια κι αν είναι η διοίκηση θα προκύψει από τις εκλογές, είτε η υπάρχουσα, είτε κάποια άλλη, θα σεβαστεί τη συμφωνία που έχει γίνει. Όλοι στον Άρη είναι ικανοποιημένοι. Καταρχήν έχει το απόλυτο. Στο ποδόσφαιρο σε υποστηρίζουν ή σε τελειώνουν τα αποτελέσματα. Ο Τσιώλης ήρθε σε μια πολύ άσχημη στιγμή και κατάφερε το 5/5.Η συμβολή του είναι τεράστια».
- Τι πρόλαβε να αλλάξει;
«Είναι πιο κοντά στην ελληνική πραγματικότητα. Προσαρμοσμένος στα δικά μας δεδομένα και γνωρίζει τι και μέχρι ποιο σημείο πρέπει να ζητήσει από τους παίκτες. Έχει καθημερινή επαφή μαζί τους, που είναι σημαντική προϋπόθεση για την ψυχολογία τους τους βοηθάει να δώσουν στο γήπεδο το απόλυτο και τους δίνει να καταλάβουν τι θέλει ο ίδιος. Έχουν προσανατολισμό, αρχή, μέση και τέλος και πιστεύει ότι το καλό ποδόσφαιρο μπορεί να συνδυαστεί με την αγωνιστική πειθαρχία και να φέρει το σκοράρισμα. Γι αυτό η μισή ομάδα στα περισσότερα παιχνίδια, βρίσκεται στην αντίπαλη περιοχή. Κάτι που δεν συνέβαινε στο παρελθόν».
- Ο παραγωγικός σέντερ φορ απουσιάζει από την ομάδα. Ο Κόκε, μεγάλη η χάρη του, πόσα έβαζε το χρόνο; Ο Αμπρέου της εθνικής Ουρουγουάης μεν, αργός δε...
«Εξαρτάται τι θέλεις από το ποδόσφαιρο. Ο Αμπρέου έπαιξε έξι παιχνίδια και έβαλε επτά γκολ και έφυγε για λόγους που δεν ήταν αγωνιστικοί. Πήγε μάλιστα στη Βραζιλία και πέτυχε είκοσι ,εικοσιπέντε γκολ σε ένα χρόνο, με την ομάδα του βέβαια εκεί να παίζει αποκλειστικά γι αυτόν. Ο Άρης δεν έπαιζε, ούτε παίζει για ένα παίκτη. Για τον Κόκε παράδειγμα. Ο οποίος έπαιρνε το ρόλο και του δεκαριού. Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο κανένας δεν πιστεύει ότι ένας παίκτης πρέπει να βάζει όλα τα γκολ. Γιατί διευκολύνει την αντίπαλη άμυνα να σταματήσει μόνο αυτόν για να εξουδετερώσει την ομάδα του. Το ιδανικό είναι να βάζουν όλοι, όπως συμβαίνει στη Βραζιλία. Ο Ροζέριο Σένα έχει βάλει εκατό γκολ! Εμείς έχουμε φέτος τον Νέτο πρώτο σκόρερ. Η Μπαρτσελόνα δεν παίζει με φορ, αλλά με τις πάσες και τις εναλλαγές των θέσεων που απαιτεί το σύγχρονο ποδόσφαιρο».
- Κάνουμε τώρα κάτι που στην Ελλάδα αποτελεί εξαίρεση. Μιλάμε για ποδόσφαιρο! Άλλα πράγματα συζητούν οι ποδοσφαιρόφιλοι καθημερινά. Οι περισσότεροι λένε ότι το πράγμα βρωμάει. Τι πρέπει να γίνει, μήπως και ξημερώσει μία καλύτερη ημέρα;
«Πιστεύω ότι θα μείνουμε στα πρέπει. Όλα αυτά που συζητάμε στη λίγκα, είτε δημόσια είναι είτε για το θεαθήναι. Κανείς στο τέλος της ημέρας, κοιτάζοντας τον εαυτό του στον καθρέφτη, δεν θα πει ότι δεν θέλει εύνοια της διαιτησίας. Η μόνη ελπίδα για μένα, μελλοντικά είναι η παρέμβαση της ΟΥΕΦΑ, δίκην νομισματικού ταμείου, να έρθει εδώ και να ελέγχει είτε διαιτησίες, είτε τον τρόπο λειτουργίας και να επιβάλλει αυστηρές ποινές ακόμα και σε συμπεριφορές παραγόντων».
- Πώς γίνεται αυτό;
«Γίνεται, πώς δεν γίνεται; Από τη στιγμή που συμμετέχεις σε διοργανώσεις την ευθύνη των οποίων έχει η ΟΥΕΦΑ και έχεις αποδεχθεί και το θέμα της αδειοδότησης, μπορεί να μπει ως στάνταρ για έχουν οι ομάδες δικαίωμα συμμετοχής. Όταν οι οπαδοί τους έχουν παραβατικές συμπεριφορές, είτε οι παράγοντες και είναι συνεχιζόμενες, θα πρέπει να παρεμβαίνει η Ευρωπαϊκή ομοσπονδία, για να αλλάξουν κάπως τα πράγματα. Από εδώ δεν περιμένω τίποτα, γιατί και η Πολιτεία παρακολουθεί απαθής. Το μόνο που ξέρει είναι να κατά καιρούς να βγαίνει και να κατηγορεί συλλύβδην τους πάντες, χωρίς να έχει πάρει κάποιο μέτρο που να έχει αποδειχθεί ικανό να σταματήσει τον κατήφορο που σήμερα βιώνουμε».
- Εσείς λοιπόν που έχετε διαλέξει άλλο δρόμο, βάζετε όρια στους στόχους σας;
«Παίρνουμε δύναμη από τον κόσμο μας. Το παράδειγμα των πλέι-οφ είναι χαρακτηριστικό. Μείναμε εκτός. Σε άλλες εποχές θα είχαμε φωνές. Τώρα δηλώνουν περήφανοι που δεν συμμετέχουμε σε κανένα άλλο παιχνίδι και βασιζόμαστε αποκλειστικά στις δικές μας δυνάμεις για να κερδίσουμε ένα παιχνίδι».
«Η λύση για τη διαιτησία είναι να προωθήσουν τις γυναίκες»
- Ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα του ελληνικού ποδοσφαίρου;
«Η διαιτησία. Ενώ έχουμε καλούς διαιτητές, πάντα έχουν το φόβο του μεγαλύτερου. Διαιτησίες που θα μπορούσαν να είναι καλές, γίνονται κακές ! Εάν είχαμε πάει στην Κρήτη με τον Εργοτέλη με άλλο διαιτητή, που δεν θα μας ακύρωνε το κανονικό γκολ που μας ακύρωσε ο Τσινιάρης, θα μπαίναμε στα πλέι-οφ. Οι διαιτησίες δεν είναι αυτές που πρέπει. Στο Βόλο, έδωσε δύο πέναλτι εις βάρος του Παναθηναϊκού και του απέβαλε δύο παίκτες. Άλλοι θα πουν ότι αυτό δείχνει πρόοδο. Εγώ είδα ότι ο διαιτητής υπερέβαλλε υπέρ της μίας ομάδας».
- Θα αποτελούσε βήμα για την αξιοπιστία του ποδοσφαίρου, η έλευση ξένων διαιτητών;
«Δύσκολα. Είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι θα μπορούσε να εφαρμοστεί, αλλά σε βάθος χρόνου. Στην ΟΥΕΦΑ δεν αρέσει αυτή η σκέψη, ενώ δεν συμφέρει και οικονομικά».
- Σας αντιμετωπίζουν πάντως καλύτερα...
«Αλήθεια είναι! Σε τριάντα αγωνιστικές πήραμε ένα πέναλτι και στην Ευρώπη, σε δώδεκα αγώνες, τρία! Στην Ελλάδα οι παίκτες μας δεν μπαίνουν στην περιοχή; Πέρυσι δεν πήραμε ούτε ένα στην Ελλάδα».
- Διαιτητές δεν έχουμε, λεφτά δεν υπάρχουν για τους ξένους, άρα;
«Να προωθηθούν οι γυναίκες! Όσο κι αν ακούγεται περίεργο, επηρεάζονται λιγότερο από οποιονδήποτε θέλει κάτι τέτοιο. Παρακολουθώ παιχνίδια, όπως της κυρίας Μήτση και είμαι πεπεισμένος ότι μπορεί να σφυρίξει μέχρι και ντέρμπι της Superleague».
«Είχα πρόταση από την Μπλάκμπερν και μία ελληνική ομάδα»
- Ο Γιάννης Κόντης συνεχίζει. Γιατί αντέχει;
«Γιατί αγαπάει αυτό που κάνει και έχει δεθεί με τον Άρη. Είχα προτάσεις, όχι μόνο από την Ελλάδα, αλλά και από το εξωτερικό. Και μάλιστα καλές».
- Ποια ήταν η καλή ομάδα ;
«Η Μπλάκμπερν, με πενταετές συμβόλαιο».
- Εσείς όμως εκεί. Στη Θεσσαλονίκη…
«Ναι, γιατί ο περισσότερος κόσμος αποδέχεται τον Κόντη, αν και υπάρχουν κάποιοι που δεν τον θέλουν. Ποσοστιαία είναι βέβαια αναπόφευκτο. Η μεγαλύτερη πρόκληση για μένα είναι η αγάπη του κόσμου και των οργανωμένων, που κράτησαν τον Άρη στα δύσκολα. Αυτοί στηρίζουν την ομάδα. Η μεγαλύτερη ανταμοιβή είναι εικόνες όπως αυτή του Μάντσεστερ, όπου επτά χιλιάδες Αρειανοί δέχθηκαν το χειροκρότημα των Άγγλων. Στιγμές σαν κι αυτές, όπως το φιλικό με την Μπόκα στη Θεσσαλονίκη, δεν εξαγοράζονται με όλα τα χρήματα του κόσμου. Εάν φύγω θα τις πάρω μαζί μου. Γιατί ήμουν εκεί και συμμετείχα».
- Από τον Παναθηναϊκό είχατε πρόταση;
«Δεν θέλω να πω συγκεκριμένα. Ναι, υπήρξε και από ελληνική ομάδα πρόταση, αλλά εγώ είμαι στον Άρη και δεν συζητάω τίποτα άλλο».
- Τι περιμένετε να φέρει το εκλογικό αποτέλεσμα, το Μάϊο;
«Ο κόσμος εκτιμά το έργο αυτής της διοίκησης, που συνδέθηκε και με την παρουσία στο Europa League, αλλά και τα εκατομμύρια που μπήκαν στο ταμείο και έφεραν την οικονομική ισορροπία στην ομάδα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΑΝΑΡΤΩΝΤΑΙ ME ΜΙΚΡΗ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΛΕΓΧΟΥ