Ο ΧΟΡΧΕ ΜΠΑΡΙΟΣ ΓΙΑ ΠΑΜΠΛΟ ΓΚΑΡΣΙΑ

γράφει ο Δημήτρης Μπούζας

στο metrosport.gr 

Στάθηκα τυχερός χθες το μεσημέρι. Στην καθημερινή συνηθισμένη ραδιοφωνική αναζήτηση και αξιολόγηση των θεμάτων της αθλητικής επικαιρότητας… «έπεσα» σε μία συζήτηση «λαχείο» θα την χαρακτήριζα, γιατί αφενός μου ‘δωσε την ευκαιρία να απομακρυνθώ από την γενικευμένη αθλιότητα, διαφθορά και δυσοσμία που μας περιβάλλουν και απειλούν να μας εξουθενώσουν στην κυριολεξία και αφετέρου επιβεβαίωσε με τον πλέον ακαταμάχητο τρόπο, τις απόψεις μου, ολοκληρωμένες πλέον, για έναν σπουδαίο αθλητή του οποίου την προσωπικότητα, μερικοί βιαστικοί, ανόητοι αλλά και ιδιοτελείς… έσπευσαν να την αμφισβητήσουν, προκειμένου να ικανοποιήσουν συμπλεγματικές, συλλογικές (και όχι μόνον) αντιπαλότητες. Η συζήτηση… «εντοπίστηκε» στην εκπομπή του Στέλιου Γρηγοριάδη, του Κυριάκου Κύρτσου και του Χάρη Γανωτίδη, με τον δεύτερο…, ανήσυχο, ευρηματικό αλλά και ιδιαίτερα «επιλεκτικό» στους καλεσμένους του, να αφήνει τον Χόρχε Μπάριος σ’ έναν ελεύθερο διάλογο και σε μία κατάθεση ψυχής να σκιαγραφεί με αφοπλιστική απλότητα, αλλά και αδιαμφισβήτητη ειλικρίνεια, του Πάμπλο Γκαρσία! Ο πρώην παίκτης του Ολυμπιακού και προπονητής σήμερα στην Ουρουγουάη, δεν θέλησε, ούτε προσπάθησε να «πλέξει εγκώμια» και να συνθέσει υμνολογίες για τον μεγάλο ποδοσφαιριστή της εθνικής της πατρίδας του, ούτε και για το πέρασμά του, από κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης όπως η Ρεάλ. Έμεινε στα απλά, ανθρώπινα και ιδιαίτερης συναισθηματικής αξίας γεγονότα τα οποία σημάδεψαν την καριέρα του.
Από που ξεκίνησε δηλαδή και που βρέθηκε. Τόνισε περισσότερο τις «σχέσεις» και το «δέσιμο» του Πάμπλο με τους ανθρώπους, που συνάντησε στους «σταθμούς» της ποδοσφαιρικής του διαδρομής. Είναι πολύ σημαντικό το στερεότυπο και αδιαπραγμάτευτο κατά την άποψή του το «μήνυμα» αξιών και αρχών που εκφράζει, αλλά και υποστηρίζει με μεγάλο πάθος ο «ιδιόρρυθμος», κρυστάλλινος και ασυμβίβαστος χαρακτήρας του Πάμπλο. Ζήτησα και μου έδωσαν από το ραδιόφωνο, λίγα από τα πολλά, αλλά και τόσο ενδιαφέροντα που κατέθεσε ο Χόρχε Μπάριος για τον συμπατριώτη του Γκαρσία. Διαβάστε τα με προσοχή. Ίσως συμφωνήσετε τόσο με τον πρώην ερυθρόλευκο παίκτη ότι δηλαδή ο Πάμπλο, θέλει και πρέπει να κλείσει την ποδοσφαιρική του καριέρα στον ΠΑΟΚ, όσο και μαζί μου, που υποστηρίζω ότι ο Γκαρσία θα πρέπει να ρίξει «άγκυρα» στην Τούμπα και μετά την ολοκλήρωση της ολόλαμπρης ποδοσφαιρικής του διαδρομής. Υπάρχει ρόλος και μάλιστα πολύ σημαντικός για να συνεχιστεί αυτή η ιδανική σχέση και η κοινή πορεία ενός μεγάλου παίκτη κι ενός τεράστιου φίλαθλου λαού που έχει σφυρηλατηθεί στο καμίνι της αμοιβαίας εμπιστοσύνης και αγάπης για τον ίδιο ιερό σκοπό: Το μεγαλείο του ΠΑΟΚ. Σας παραθέτω απόσπασμα από την χθεσινή ενδιαφέρουσα και ευχάριστη ραδιοφωνική έκπληξη:
«Όταν ήταν μικρός, περίμενε να φύγει κάποιος ποδοσφαιριστής από την ομάδα, για να του δώσει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια. Είχε ένα ζευγάρι μόνο και περίμενε μήπως πάρει κάποιος μεταγραφή για να του δώσει ένα ακόμη. Η ομάδα του έδινε έναν μισθό ίσα – ίσα, για να μπορεί να παίρνει το λεωφορείο και να έρχεται στην προπόνηση. Στην Ουρουγουάη των 2.800.000 κατοίκων, υπάρχουν λίγοι άνθρωποι που έχουν αρκετά χρήματα και αρκετοί που δεν έχουν. Η οικογένεια του Πάμπλο Γκαρσία ήταν από αυτές που δεν είχαν χρήματα. Ίσως γι’ αυτό είναι ταπεινός και σήμερα. Του στοίχισε πολύ ο χαμός της μητέρας του. Ήταν πολύ δεμένος με αυτήν, όπως και με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς του.
Είμαι πολύ χαρούμενος για την πορεία που έχει ο Πάμπλο Γκαρσία αλλά και για την παρουσία του στον ΠΑΟΚ και το ελληνικό πρωτάθλημα. Είναι ένα παιδί που δεν μιλάει πολύ εκτός γηπέδου, αλλά μέσα στο γήπεδο. Είναι ένας αρχηγός. Τον ήξερα από μικρό σε ηλικία και περίμενα να κάνει αυτή την μεγάλη καριέρα μιας και έχει περάσει και από μεγάλους ευρωπαϊκούς συλλόγους. Δεν περίμενα πάντως να έρθει στην Ελλάδα. Του είχα πει κάποτε όμως, ότι αν έρθει κάποια στιγμή στην Ελλάδα ότι δεν θα φύγει ποτέ γιατί ο κόσμος στην Ελλάδα, είναι σαν αυτός της Ουρουγουάης. Ο Πάμπλο είναι πολύ ευχαριστημένος που βρίσκεται στον ΠΑΟΚ. Πέρασε αρκετές δυσκολίες στην ζωή του και στην καριέρα του, αλλά έχει καταφέρει να κάνει μία μεγάλη καριέρα μιας και ήταν αρχηγός και στην Εθνική της χώρας του. Το καλοκαίρι ήταν κρίμα που δεν ήταν στην αποστολή της Ουρουγουάης στο Μουντιάλ μιας και η εθνική ήθελε νέα παιδιά. Πρέπει όμως να γίνει ένα φιλικό παιχνίδι στην εθνική προς τιμήν του Πάμπλο Γκαρσία για να τον ευχαριστήσουν γι’ αυτά που πρόσφερε. Πάντως θα ήθελα να τελειώσει την καριέρα του ο Πάμπλο με εμένα προπονητή.
Η πρώτη ομάδα, στην οποία ήμασταν και συμπαίκτες ήταν η Μοντεβιδέο Γουόντερερς, η οποία φοράει ασπρόμαυρη φανέλα. Οι οπαδοί της έχουν ακόμη σαν είδωλο τον Πάμπλο Γκαρσία. Σέβονται πάντα τους παίκτες που έδιναν τον καλύτερο εαυτό τους και την ψυχή τους για την ομάδα. Θα τους σύγκρινα με τους οπαδούς του ΠΑΟΚ. Ήμουν σίγουρος ότι οι οπαδοί του ΠΑΟΚ θα τον λατρέψουν. Εγώ ξέρω πολύ καλά τι σημαίνει Τούμπα. Όταν ήμουν ποδοσφαιριστής, υπήρχαν στιγμές που δεν θέλαμε καν να έρθουμε να παίξουμε σε αυτό το γήπεδο. Πολύ σκληρή έδρα. Ήμουν σίγουρος ότι ο Πάμπλο θα «δεθεί» πολύ με τον κόσμο του ΠΑΟΚ και επειδή ξέρω ότι είναι ευτυχισμένος εκεί, μπορεί και να κλείσει εκεί την καριέρα του. Αυτό που γνωρίζω πολύ καλά ότι τον ενοχλεί είναι η αδικία. Μου έχει πει πολλές φορές ότι νιώθω πως με κλέβουν οι διαιτητές. Δεν το ανέχεται αυτό. Το βλέπει ότι στην Ελλάδα συμβαίνει και δεν μπορεί να το ανεχτεί».
Λίγες, απλές, αληθινές κουβέντες, που δεν χρειάζονται να συμπληρωθούν με ιδιαίτερους σχολιασμούς.

http://www.metrosport.gr/o-chorche-barios-skiagrafi-ton-pamplo-gkarsia-perez