Ζούσε τον κάθε αγώνα με όλη τη δύναμη της ψυχής του. Η καρδιά του χτυπούσε δυνατά σε κάθε φάση. Και κάποια στιγμή δεν άντεξε. Ήταν το 17ο λεπτό του αγώνα ΠΑΟΚ – Ολυμπιακού στη Τούμπα. Ματς για την 32η αγωνιστική του πρωταθλήματος. Κάποια στιγμή ο Γκιούλα Λόραντ κάτι ψέλλισε στους συνεργάτες του. Κανείς δεν κατάλαβε τι είπε.
Αμέσως μετά σωριάστηκε στο έδαφος. Η καρδιά είχε νικήσει τον προπονητή.
Οκτώ λεπτά αργότερα το ασθενοφόρο μετέφερε τον Ούγγρο τεχνικό του ΠΑΟΚ στο ΑΧΕΠΑ. Διαπιστώθηκε απλά το μοιραίο.
Στη Τούμπα το ματς συνεχιζόταν. Οι παίκτες κοιτούσαν προς τον πάγκο, δεν έβλεπαν τον προπονητή τους και καταλάβαιναν ότι κάτι συμβαίνει. Στο ημίχρονο οι υπεύθυνοι της ομάδας τους έκρυψαν την αλήθεια. Τους είπαν απλά ότι ο Λόραντ ένοιωσε αδιαθεσία και πήγε στο νοσοκομείο.
Εκεί όμως στο γήπεδο παιζόταν και μια άλλη παράλληλη τραγωδία. Η γυναίκα του Γκιούλα Λόραντ, Ιβ και η μικρή τους κόρη Μολκί, άκουσαν στο ραδιόφωνο ότι ο άνθρωπός τους κατέρρευσε κι έτρεξαν στη Τούμπα για να μάθουν τι συνέβαινε. Ο διερμηνέας του Γκιούλα τις οδήγησε στο νοσοκομείο και τους ενημέρωσε για το τι είχε συμβεί.
Ο Λόραντ μπορεί να ήταν παθιασμένος για το ποδόσφαιρο, αλλά το τελευταίο καιρό δεχόταν σκληρή κριτική από μερίδα οπαδών και δημοσιογράφων. Ο άνθρωπος που είχε οδηγήσει τον ΠΑΟΚ στον τίτλο του 1976 είχε ξαναπάει στον Δικέφαλο το 1980 για να επαναλάβει το θαύμα. Δεν τα κατάφερε…
Ζωή σαν παραμύθι
¨Η είδηση του θανάτου του Λόραντ στον τύπο
Ήταν τυχερός και άτυχος. Έζησε τη ζωή του στα όρια. Κάποιες φορές και πέρα από αυτά. Όπως το 1949 όταν αποφάσισε να το σκάσει στη Δύση μη αντέχοντας την ανέχεια του κομμουνιστικού καθεστώτος. Ήθελε να ακολουθήσει το παράδειγμα του φίλου του Λάζλο Κουμπάλα που κατέφυγε στη Δύση. Μόνο που η δική του προσπάθεια απέτυχε. Ήταν Ιανουάριος του 1949 όταν τον έπιασε η Ουγγρική αστυνομία και τον έστειλε σε στρατόπεδο συγκεντρώσεως.
Χρειάστηκε η μεσολάβηση του προπονητή της εθνικής Ουγγαρίας Γκούσταβ Ζέμπετς ο οποίος εγγυήθηκε προσωπικά στον Γιάνος Κάνταρ, υπουργό Εσωτερικών τότε και πρωθυπουργό αργότερα, ότι ο Λόραντ δεν επρόκειτο να το σκάσει στο πρώτο ταξίδι στο εξωτερικό.
Με την εθνική Ουγγαρίας κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς του 1952 και έπαιξε στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1954.
Όταν ολοκλήρωσε την ποδοσφαιρική του καριέρα, εργάστηκε για λίγο ως προπονητής κι έφυγε για την Γερμανία, όπου πίστευε ότι θα μπορούσε να λύσει και το οικονομικό του πρόβλημα. Δεν είναι τυχαίο ότι έξω από την Ουγγαρία εργάστηκε μόνο στη Γερμανία και την Ελλάδα, στον ΠΑΟΚ.
Δύο εμφράγματα
Στα χρόνια της ποδοσφαιρικής του ακμής
Πριν το μοιραίο έμφραγμα στις 31 Μαΐου 1981 στη Τούμπα η ιατροδικαστική έκθεση έδειξε ότι ο Λόραντ είχε υποστεί άλλα δύο εμφράγματα. Το πρώτο έξι μήνες νωρίτερα και το δεύτερο μία εβδομάδα πριν το μοιραίο!
* Όσο για το ματς που έγινε αιτία να χάσει τη ζωή του ο Λόραντ, αυτό με τον Ολυμπιακό ήταν όντως αμφίρροπο. Στο 30ο λεπτό ο Κωστίκος έχασε πέναλτι (το έπιασε ο Σαργκάνης), αλλά στο 67ο λεπτό ο Βασιλάκος έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα, διατηρώντας μια παράδοση δέκα χρόνων με νικηφόρα παιχνίδια του ΠΑΟΚ κόντρα στον Ολυμπιακό
* Ο Κάζιμιρ Γκόρσκι ήταν προπονητής του Ολυμπιακού. Προερχόταν κι αυτός από ανατολική χώρα (Πολωνία) κι ήξερε τους περιορισμούς, αλλά και τα προβλήματα του Λόραντ. Ήξερε και τον ίδιο κι οι δηλώσεις του ήταν βαθιά ανθρώπινες: «Τον είχα συναντήσει και ως παίκτη και ως προπονητή, είναι τραγικό αυτό που έγινε…»
Δύο άλλοι θάνατοι
Η είδηση της αυτοκτονίας του οπαδού του ΠΑΟΚ στην εφημερίδα "Μακεδονία"
Στη Τούμπα το ματς συνεχιζόταν. Οι παίκτες κοιτούσαν προς τον πάγκο, δεν έβλεπαν τον προπονητή τους και καταλάβαιναν ότι κάτι συμβαίνει. Στο ημίχρονο οι υπεύθυνοι της ομάδας τους έκρυψαν την αλήθεια. Τους είπαν απλά ότι ο Λόραντ ένοιωσε αδιαθεσία και πήγε στο νοσοκομείο.
Εκεί όμως στο γήπεδο παιζόταν και μια άλλη παράλληλη τραγωδία. Η γυναίκα του Γκιούλα Λόραντ, Ιβ και η μικρή τους κόρη Μολκί, άκουσαν στο ραδιόφωνο ότι ο άνθρωπός τους κατέρρευσε κι έτρεξαν στη Τούμπα για να μάθουν τι συνέβαινε. Ο διερμηνέας του Γκιούλα τις οδήγησε στο νοσοκομείο και τους ενημέρωσε για το τι είχε συμβεί.
Ο Λόραντ μπορεί να ήταν παθιασμένος για το ποδόσφαιρο, αλλά το τελευταίο καιρό δεχόταν σκληρή κριτική από μερίδα οπαδών και δημοσιογράφων. Ο άνθρωπος που είχε οδηγήσει τον ΠΑΟΚ στον τίτλο του 1976 είχε ξαναπάει στον Δικέφαλο το 1980 για να επαναλάβει το θαύμα. Δεν τα κατάφερε…
Ζωή σαν παραμύθι
¨Η είδηση του θανάτου του Λόραντ στον τύπο
Ήταν τυχερός και άτυχος. Έζησε τη ζωή του στα όρια. Κάποιες φορές και πέρα από αυτά. Όπως το 1949 όταν αποφάσισε να το σκάσει στη Δύση μη αντέχοντας την ανέχεια του κομμουνιστικού καθεστώτος. Ήθελε να ακολουθήσει το παράδειγμα του φίλου του Λάζλο Κουμπάλα που κατέφυγε στη Δύση. Μόνο που η δική του προσπάθεια απέτυχε. Ήταν Ιανουάριος του 1949 όταν τον έπιασε η Ουγγρική αστυνομία και τον έστειλε σε στρατόπεδο συγκεντρώσεως.
Χρειάστηκε η μεσολάβηση του προπονητή της εθνικής Ουγγαρίας Γκούσταβ Ζέμπετς ο οποίος εγγυήθηκε προσωπικά στον Γιάνος Κάνταρ, υπουργό Εσωτερικών τότε και πρωθυπουργό αργότερα, ότι ο Λόραντ δεν επρόκειτο να το σκάσει στο πρώτο ταξίδι στο εξωτερικό.
Με την εθνική Ουγγαρίας κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς του 1952 και έπαιξε στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1954.
Όταν ολοκλήρωσε την ποδοσφαιρική του καριέρα, εργάστηκε για λίγο ως προπονητής κι έφυγε για την Γερμανία, όπου πίστευε ότι θα μπορούσε να λύσει και το οικονομικό του πρόβλημα. Δεν είναι τυχαίο ότι έξω από την Ουγγαρία εργάστηκε μόνο στη Γερμανία και την Ελλάδα, στον ΠΑΟΚ.
Δύο εμφράγματα
Στα χρόνια της ποδοσφαιρικής του ακμής
Πριν το μοιραίο έμφραγμα στις 31 Μαΐου 1981 στη Τούμπα η ιατροδικαστική έκθεση έδειξε ότι ο Λόραντ είχε υποστεί άλλα δύο εμφράγματα. Το πρώτο έξι μήνες νωρίτερα και το δεύτερο μία εβδομάδα πριν το μοιραίο!
* Όσο για το ματς που έγινε αιτία να χάσει τη ζωή του ο Λόραντ, αυτό με τον Ολυμπιακό ήταν όντως αμφίρροπο. Στο 30ο λεπτό ο Κωστίκος έχασε πέναλτι (το έπιασε ο Σαργκάνης), αλλά στο 67ο λεπτό ο Βασιλάκος έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα, διατηρώντας μια παράδοση δέκα χρόνων με νικηφόρα παιχνίδια του ΠΑΟΚ κόντρα στον Ολυμπιακό
* Ο Κάζιμιρ Γκόρσκι ήταν προπονητής του Ολυμπιακού. Προερχόταν κι αυτός από ανατολική χώρα (Πολωνία) κι ήξερε τους περιορισμούς, αλλά και τα προβλήματα του Λόραντ. Ήξερε και τον ίδιο κι οι δηλώσεις του ήταν βαθιά ανθρώπινες: «Τον είχα συναντήσει και ως παίκτη και ως προπονητή, είναι τραγικό αυτό που έγινε…»
Δύο άλλοι θάνατοι
Η είδηση της αυτοκτονίας του οπαδού του ΠΑΟΚ στην εφημερίδα "Μακεδονία"
Ο Χρηστάκης
Το βράδυ της Κυριακής άφηνε την τελευταία του πνοή και ο Χρηστάκης, ο λαϊκός τραγουδιστής που βρισκόταν στο πατρικό του στη Καβάλα προσπαθώντας να συνέλθει από το εγκεφαλικό. Ο Χρηστάκης (Χρήστος Σύρπος) ήταν φίλος του Λόραντ.. Τον είχε γνωρίσει στη Θεσσαλονίκη στη πρώτη του θητεία και τον είχε επισκεφτεί στη Φρανκφούρτη όταν ήταν προπονητής στην Αιντραχτ την οποία είχε πάρει τελευταία και την είχε οδηγήσει ψηλά στην «μπουντεσλίγκα». Ο Χρηστάκης βρισκόταν στην ανάρρωση από το εγκεφαλικό που του είχε αφήσει αναπηρία στην αριστερή πλευρά. Ο Λόραντ τον φιλοξένησε στο σπίτι του και του προσέφερε κάθε βοήθεια. Όταν ο τραγουδιστής άκουσε για τον χαμό του φίλου του έπαθε το τρίτο εγκεφαλικό που ήταν και το μοιραίο!
Ο οπαδός
*
*
Ένας οπαδοός του ΠΑΟΚ, ο 26χρονος Μιχάλης Μπορέτος, έπεσε στον φωταγωγό της πολυκατοικίας που διέμενε στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Ο Μπορέτος αντιμετώπιζε ψυχολογικά προβλήματα και ήταν φίλος με αρκετούς παίκτες του ΠΑΟΚ, όπως ο Γιώργος Κούδας, ο Αγγελος Αναστασιάδης κ.ά
Πλήρες όνομα: Gyula Lóránt
Γεννήθηκε: 6 Φεβρουαρίου 1923 στο Κιόσενκ (μια περιοχή κοντά στα σύνορα με την Αυστρία)
Πέθανε: 31 Μαΐου 1981 στη Θεσσαλονίκη
Εθνικότητα: Ούγγρος
Θέση: Στόπερ
Ύψος: 1μ81
Βάρος: 78 κιλά
Ομάδες
1942-43: Ζομπατέλι
1943-44: Ναγκιβάραντι AC
1944: Ναμζέντι Βάσας
1945-46: Ναγκιβάραντι SK
1946-47: UTA Αραντ (Ρουμανία)
1947-50: Βάσας Βουδαπέστης
1951-56: Χόνβεντ
1956: Σπάρτακους Βουδαπέστης
1956-57: Βάσι Βάσας
Τίτλοι
Πρωτάθλημα Ουγγαρίας 1: 1944
Πρωτάθλημα Ρουμανίας 1: 1947
Συμμετοχές στην εθνική Ουγγαρίας: 37 (περίοδος 1949-55)
Συμμετοχή σε Μουντιάλ
1954 (2η): 5 αγώνες
Συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες
1952 (1η): 5 αγώνες
Καριέρα προπονητή
1962-63: Χόνβεντ
1963: Ντεμπρετσένι
1964: Ρεντ
1965-67: Καϊζερσλάουτερν
1967-68: Ντούισμπουργκ
1969-71: Καϊζερσλάουτερν
1971-72: Κολωνία
1972-74: Κίκερς Όφενμπαχ
1974: Φράινμπουργκ
1974-76: ΠΑΟΚ
1976: Αϊντραχτ Φρανκφούρτης
1977-79: Μπόχουμ
1979: Σάλκε
1980-81: ΠΑΟΚ
Τίτλοι
Πρωτάθλημα Ελλάδος 1: 1976.
Γεννήθηκε: 6 Φεβρουαρίου 1923 στο Κιόσενκ (μια περιοχή κοντά στα σύνορα με την Αυστρία)
Πέθανε: 31 Μαΐου 1981 στη Θεσσαλονίκη
Εθνικότητα: Ούγγρος
Θέση: Στόπερ
Ύψος: 1μ81
Βάρος: 78 κιλά
Ομάδες
1942-43: Ζομπατέλι
1943-44: Ναγκιβάραντι AC
1944: Ναμζέντι Βάσας
1945-46: Ναγκιβάραντι SK
1946-47: UTA Αραντ (Ρουμανία)
1947-50: Βάσας Βουδαπέστης
1951-56: Χόνβεντ
1956: Σπάρτακους Βουδαπέστης
1956-57: Βάσι Βάσας
Τίτλοι
Πρωτάθλημα Ουγγαρίας 1: 1944
Πρωτάθλημα Ρουμανίας 1: 1947
Συμμετοχές στην εθνική Ουγγαρίας: 37 (περίοδος 1949-55)
Συμμετοχή σε Μουντιάλ
1954 (2η): 5 αγώνες
Συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες
1952 (1η): 5 αγώνες
Καριέρα προπονητή
1962-63: Χόνβεντ
1963: Ντεμπρετσένι
1964: Ρεντ
1965-67: Καϊζερσλάουτερν
1967-68: Ντούισμπουργκ
1969-71: Καϊζερσλάουτερν
1971-72: Κολωνία
1972-74: Κίκερς Όφενμπαχ
1974: Φράινμπουργκ
1974-76: ΠΑΟΚ
1976: Αϊντραχτ Φρανκφούρτης
1977-79: Μπόχουμ
1979: Σάλκε
1980-81: ΠΑΟΚ
Τίτλοι
Πρωτάθλημα Ελλάδος 1: 1976.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΑΝΑΡΤΩΝΤΑΙ ME ΜΙΚΡΗ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΛΕΓΧΟΥ