Δύο δισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο για ένα κανό; Και για τα «σπλάχνα από τα σπλάχνα σας;». Δεν νομίζετε ότι είναι πολλά, κ. Παπανδρέου και κ. Βενιζέλε και κύριοι και κυρίες της κυβέρνησης και της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ;
Πέρασε άπραγο ένα ολόκληρο καλοκαίρι. Υπήρχε υστέρηση και το ξέρατε, αλλά επαναπαυθήκατε στις δάφνες (λέμε τώρα) τις 21ης Ιουλίου και στα χειροκροτήματα της 22ας Ιουλίου, προχωρήσατε σε διμερή συμφωνία εγγυήσεων με την Φινλανδία και μετά φύγατε για διακοπές, με τον κ. Παπανδρέου να κάνει κανό, αφήνοντας τους υπόλοιπους Έλληνες να βράζουν στο ζουμί τους.
Αυτή είναι η πικρή (για τον ελληνικό λαό και τις επιλογές του) αλήθεια. Τώρα, θα πληρώσουμε το πιο ακριβό κανό του κόσμου. Μέσα από τον λογαριασμό της ΔΕΗ, την οποία είχαν και στην πρώτη γραμμή των αποκρατικοποιήσεων – λες και υπάρχει ιδιώτης που θα δεχόταν κάτι τέτοιο.
Και όλα αυτά γιατί; Όχι, δεν πρόκειται μόνο για το κανό. Πρόκειται για την προσπάθεια που καταβάλλει εδώ και δύο χρόνια η κυβέρνηση να μην πειράξει την εκλεκτή της πελατεία στις ΔΕΚΟ.
Σαν χέλι ξέφυγε ο πρωθυπουργός όταν στην συνέντευξη Τύπου στη Θεσσαλονίκη του έγινε η σχετική ερώτηση.
Αποτελεί πολιτική επιλογή του ΠΑΣΟΚ να μην ενοχλήσει τους ανθρώπους του. Δήθεν αναδιαρθρώνει και εξυγιαίνει και εκπονεί μελέτες και περνάει νόμους, αλλά ο σπάταλος ευρύτερος δημόσιος τομέας παραμένει ακλόνητος στη θέση του.
Ο κ. Ρέππας, ως πρώην υπουργός Μεταφορών, μας λέει και μας ξαναλέει πως οι εργαζόμενοι στον ΟΣΕ έκαναν υποχωρήσεις. Τι είδους υποχωρήσεις; Τι είδους υποχωρήσεις μπορεί να γίνουν σε έναν οργανισμό με 11 δις ευρώ χρέη;
Στις 3 Σεπτεμβρίου, μιλώντας στο Μέγκα, ο κ. Ρέππας είπε: «Θέλω να πω, δεν φοβόμαστε τις συγκρούσεις. Οι συγκρούσεις γίνονται όμως με σωστό τρόπο, την κατάλληλη στιγμή. Και πρέπει να σας πω, ότι οι εργαζόμενοι στον ΟΣΕ, για να μην αδικούμε και τους εργαζόμενους, δέχτηκαν και υπέγραψαν συλλογική σύμβαση εργασίας για το 2011 με την οποία χάνουν μισθούς σε συνολικό ποσό 120 εκατομμυρίων ευρώ.
Δηλαδή στους εργαζόμενους στο σιδηρόδρομο το μισθολογικό κόστος το 2011 είναι μειωμένο κατά 10 εκατομμύρια ευρώ, το υπέγραψαν οι εργαζόμενοι. Αυτό είναι πολύ σημαντικό και θέλω να δείξω την ευθύνη που έχουν και οι εργαζόμενοι, όταν αισθάνονται ότι είμαστε σε κρίση και αντιλαμβάνονται ότι πρέπει κι εκείνοι να κάνουν έναν συμβιβασμό».
Τι λέτε, κύριοι; Αν δεν μπορείτε να κάνετε κάτι για να σταματήσει να είναι ζημιογόνος ο ΟΣΕ, κλείστε τον! Τι ακριβώς κόψατε, κύριε Ρέππα; Το… επίδομα πλυσίματος χεριών; Ή μήπως το επίδομα έγκαιρης προσέλευσης στην υπηρεσία;
Στο μεταξύ, στις 4 Σεπτεμβρίου, ο διάδοχός του – άλλος που τα έχει κάνει ρόιδο – Γιάννης Ραγκούσης, μιλώντας στο «Βήμα της Κυριακής», είπε και το άλλο, το αμίμητο σχετικά με την εξυγίανση των ΔΕΚΟ, όπως ο ΟΣΕ και ο ΟΑΣΑ: Ότι έχουν διοικήσεις και αυτές «θα κριθούν με βάση τα αποτελέσματα στους στόχους που έχουν τεθεί».
Τι λέτε, κύριοι; Θα περιμένουμε εμείς πότε θα κριθούν οι διορισμένοι σε διάφορους οργανισμούς κομματικοί σας φίλοι και στο μεταξύ θα πληρώνουμε χαράτσια;
Μόνο και μόνο για να μην ενοχλήσετε τους εκλεκτούς σας; Γι’ αυτό κάθε τόσο το υπουργείο των Οικονομικών εκδίδει ανακοινώσεις «μεγάλων επιτυχιών» στις ΔΕΚΟ;
Η προπαγάνδα των αριθμών
Τον περασμένο Μάρτιο μας πληροφόρησαν ότι τον προηγούμενο Ιανουάριο, οι ζημιές 15 δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών εμφανίστηκαν μειωμένες κατά 25%, με μείωση 32% στα έξοδα και 14% στον συνολικό αριθμό των εργαζομένων.
Και τι μας ενδιαφέρει η προπαγάνδα των αριθμών; Αν δεν μπορούν να λειτουργούν χωρίς καμιά ζημιά, κλείστε τις, πουλήστε τις, παραδεχθείτε ότι είστε ανίκανοι να βάλετε τα τρένα να λειτουργούν χωρίς ζημιές. Θα κλειστούμε στα σπίτια μας, δεν θα κυκλοφορούμε, αλλά τουλάχιστον δεν θα πληρώνουμε τζερεμέδες.
Αλλά, τι λέω; Δεν μιλούσαν οι άνθρωποι για τον ΟΣΕ. Στις 22 Μαρτίου το υπουργείο των Οικονομικών έκανε μεν αυτές τις ανακοινώσεις, αλλά συγχρόνως μας ενημέρωσε πως η ανάλυση ΔΕΝ περιλάμβανε τον ΟΣΕ και την ΤΡΑΙΝΟΣΕ, επειδή… «η διαδικασία οριστικοποίησης των λογαριασμών για τον Ιανουάριο 2011 δεν είχε ολοκληρωθεί από τις εταιρείες και συνεπώς τα τελικά οικονομικά στοιχεία δεν ήσαν διαθέσιμα στην παρούσα φάση».
Τι λέτε, μωρέ; Δεν είχαν οριστικοποιήσει τους λογαριασμούς τους και επομένως δεν ξέρουμε τι πληρώνουμε;
Η προπαγάνδα των αριθμών συνεχίστηκε και τον Ιούλιο. Στις 14 μάθαμε πως τα οικονομικά αποτελέσματα μετά επιχορηγήσεων 17 Δημοσίων Επιχειρήσεων και Οργανισμών τον πρώτο πεντάμηνο του 2011 ήσαν βελτιωμένα κατά 51% σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2010!
Τα στοιχεία αφορούσαν τις επιχειρήσεις ΑΜΕΛ, ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ, ΕΑΒ, ΕΘΕΛ, ΕΛΓΑ, ΕΡΓΟΣΕ, ΕΡΤ, ΕΤΑ, ΗΛΠΑΠ, ΗΣΑΠ, ΜΟΔ, ΟΑΣΑ, ΟΔΙΕ, ΟΣΕ-ΕΔΙΣΥ, ΟΣΚ, ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ΤΡΑΜ.
Και προσέξτε προπαγάνδα (των αριθμών): Μας είπαν πως οι ζημιές προ επιχορηγήσεων (άκου τι πήγαν και βρήκαν για να παρουσιάσουν έργο) ήσαν μειωμένες κατά 44%, δηλαδή κατά 411,2 εκ ευρώ και τα έξοδά τους ήσαν μειωμένα κατά 501,7 εκ ευρώ.
Δεν μας είπαν, όμως, ποιο είναι το ύψος των ζημιών παρά τις μειώσεις! Νούμερο ζημιών δεν έχουμε την τιμή να γνωρίζουμε – κι’ ας είμαστε εμείς αυτοί που τις πληρώνουν. Το ποσοστό της μείωσης μας λένε.
Και γιατί μας τα είπαν όλα αυτά στις 14 Ιουλίου; Μήπως για να γιορτάσουμε όλοι μαζί την… Γαλλική Επανάσταση;
Όχι, βέβαια. Είχαν τον (προπαγανδιστικό) σκοπό τους. Μόλις την προηγουμένη είχε γίνει γνωστή η ανακοίνωση της Κομισιόν, με την οποία μας ενημέρωνε ότι «διεξάγονται διεξοδικές έρευνες, προκειμένου να εξακριβωθεί κατά πόσον τα έξι μέτρα αναδιάρθρωσης που αποφάσισε η κυβέρνηση το περασμένο Φεβρουάριο υπέρ της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, είναι συμβατά με τη νομοθεσία περί κρατικών ενισχύσεων της ΕΕ».
Υπογραμμιζόταν μάλιστα ότι «μέχρι στιγμής η Ελλάδα δεν έχει αποδείξει ότι τα συγκεκριμένα μέτρα δεν εμπεριέχουν στοιχεία κρατικής ενίσχυσης ή ότι μπορεί να θεωρηθούν συμβατά με την ευρωπαϊκή νομοθεσία περί κρατικών ενισχύσεων».
Στην ανακοίνωσή της η Κομισιόν υπενθύμιζε ότι τον Φεβρουάριο του 2011, η Ελλάδα κοινοποίησε έξι μέτρα υπέρ της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, καθώς και ότι εδώ και χρόνια η επιχείρηση αντιμετωπίζει οικονομικές δυσχέρειες, με συνέπεια να αναγκαστεί το Δημόσιο να καλύπτει τις ζημίες της.
Κάτι που επίσης υπενθύμιζαν είναι ότι η αποκατάσταση της βιωσιμότητας της εταιρίας μέσω ενός σχεδίου αναδιάρθρωσης και η ιδιωτικοποίησή της μέχρι τα τέλη του 2011 εντάσσονται στα μέτρα, ύψους 1,2 δις ευρώ, τα οποία συμφωνήθηκαν μεταξύ της Ελλάδας και της τρόικας στο πλαίσιο του προγράμματος χρηματοδοτικής συνδρομής.
Τι έγινε επ’ αυτών; Θα πληρώσουμε και πρόστιμο από πάνω για νόθευση του ανταγωνισμού; Επιτέλους, έλεος! Δεν τα κατάφεραν με τον ΟΣΕ και τις παραφυάδες του και τώρα μετακυλύουν το αντίστοιχο χαράτσι στον κόσμο;
Τι απέγινε το «έργο της αναδιάρθρωσης του ομίλου εταιριών του ΟΣΕ και της ΤΡΑΙΝΟΣΕ», που τον περασμένο Μάιο μας έλεγαν πως βρίσκεται σε εξέλιξη με χρηματοοικονομικό σύμβουλο για το Δημόσιο την PWC;
Μα τον Μάιο ακριβώς δεν έλεγε η τρόικα πως καθυστερεί το ενιαίο μισθολόγιο και οι αλλαγές στις ελλειμματικές ΔΕΚΟ, κυρίως στον ΟΣΕ και στον ΟΑΣΑ; Δεν μας έλεγαν ότι η καθυστέρηση της εφαρμογής του ενιαίου μισθολογίου θα δημιουργήσει πρόσθετες ανάγκες χρηματοδότησης ύψους περίπου 200 εκ. ευρώ και η καθυστέρηση της αξιοποίησης των περιουσιακών στοιχείων της ΤΡΑΙΝΟΣΕ αυξάνει τις ανάγκες χρηματοδότησης, είτε από επιχορήγηση, είτε από δανεισμό κατά 400-450 εκ. ευρώ;
Γιατί φθάσαμε στον Σεπτέμβριο για να γίνουν οι ανακοινώσεις (6 Σεπτεμβρίου) για το ενιαίο μισθολόγιο, αλλά τίποτε για τις ΔΕΚΟ (για τις οποίες κάτι ψέλλισαν χθες); Και, βέβαια, αφού σηκώθηκε και έφυγε η τρόικα;
Τα στοιχεία της ντροπής
Μέγα ψέμα ότι δεν ενδιαφέρει τον πρωθυπουργό το πολιτικό κόστος. Μόνο αυτό προσπαθεί να αποφύγει επί δύο χρόνια και γι’ αυτό ρίχνει τον λαό όλο και πιο βαθιά στο πηγάδι.
Τα ήξερε όλα από την πρώτη στιγμή. Στα τρία μέτρα που πρότεινε ο διοικητής της ΤτΕ στις 10 Νοεμβρίου του 2010 συγκαταλεγόταν και η επιτάχυνση του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων, αρχίζοντας από την αναδιάρθρωση και εξυγίανση του ομίλου ΟΣΕ και της ΤΡΑΙΝΟΣΕ!
Είχε προηγηθεί, στις 13 Οκτωβρίου 2010, η δημοσιοποίηση καταλόγου με τις ένδεκα πιο ζημιογόνες ΔΕΚΟ του 2009. Πρώτος και καλύτερος ο ΟΣΕ, δεύτερος ο ΕΔΙΣΥ, τρίτη η ΤΡΑΙΝΟΣΕ, τέταρτοι οι ΗΣΑΠ, στο νούμερο πέντε ο ΗΛΠΑΠ, στο έξι η ΕΘΕΛ.
Μας είπαν επίσης ότι το 78% των εσόδων τους πηγαίνουν σε μισθούς, εργοδοτικές εισφορές και λοιπές παροχές προς εργαζομένους, των οποίων ο μέσος ετήσιος μισθός ήταν 40.772 ευρώ, δηλαδή διπλάσιος του εθνικού μισθού.
Ξέρετε καμιά επιχείρηση να επιβιώνει κάτω από αυτές τις συνθήκες; Όχι, εκτός κι’ αν επιχορηγείται σταθερά από το κράτος ή λαμβάνει δάνεια με εγγύηση του δημοσίου, που όταν καταπίπτουν τα πληρώνουν όλοι οι υπόλοιποι. Αυτό γινόταν και αυτό συνεχίζει να γίνεται.
Τα στοιχεία ήσαν συγκλονιστικά: Ο καθαρός δανεισμός (σύνολο μακροπρόθεσμων και βραχυπρόθεσμων δανειακών υποχρεώσεων μείον ταμειακά διαθέσιμα) των έντεκα ΔΕΚΟ ανερχόταν σε 11.980.408.058 ευρώ, δηλαδή 8 φορές μεγαλύτερος από τα ετήσια έσοδα τους.
Το σύνολο των τόκων ανερχόταν στα 574.168.096 ευρώ για το έτος 2009, ή το 38% των εσόδων.
Το σύνολο των δανείων που χορηγήθηκαν με την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου στις έντεκα ΔΕΚΟ το έτος 2009 ανήλθε σε 1.315.000.000 ευρώ και αφορούσαν στον Όμιλο ΟΑΣΑ, στον Όμιλο ΟΣΕ, στην ΕΑΒ και στην ΕΑΣ.
Οι καταπτώσεις εγγυήσεων για το έτος 2009 ανήλθαν σε 632.093.150 ευρώ και αφορούσαν στον Όμιλο ΟΣΕ, στον Όμιλο ΟΑΣΑ, στην ΕΑΒ και στον ΟΔΙΕ.
Οι συνολικές επιχορηγήσεις (Τακτικού Προϋπολογισμού, Ε.Ε. και λοιπές) για τις έντεκα ΔΕΚΟ ανήλθαν σε 125.728.132 ευρώ για το 2009, εκ των οποίων τα 122.938.128 ευρώ αφορούσαν σε Επιχορήγηση Τακτικού Προϋπολογισμού.
Και αντί να φωνάζουν όλοι μαζί «κλείστε τα, θα πηγαίνουμε με τα πόδια», σ’ εκείνο το (άτυπο πάλι) υπουργικό συμβούλιο του Ιουνίου 2010, όταν ο Παπακωνσταντίνου παρουσίασε το πρόγραμμα των αποκρατικοποιήσεων, έγινε ο κακός χαμός, επειδή ήθελε να τις αναθέσει στην ΚΕΔ!
Μ’ αυτά και μ’ αυτά φθάσαμε στον Δεκέμβριο του 2010, όταν αποφασίστηκαν και ψηφίστηκαν οι αποκρατικοποιήσεις και έκτοτε ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΟΥΤΕ ΜΙΑ!
Και όταν άρχισαν οι μετατάξεις, οι «πελάτες» άρχισαν το σαφάρι της καλής μετάταξης, χρησιμοποιώντας τα μεγάλα μέσα – υπουργούς και βουλευτές.
Πολύ σωστά. Οι εκλογές, πέρσι τέτοιον καιρό, στην Πανελλήνια Ομοσπονδία Σιδηροδρομικών ανέδειξαν αυτοδύναμη την ΠΑΣΚ!
Καταλάβατε; Πώς να τους πειράξει το ΠΑΣΟΚ, πώς να τα βάλει με αυτόν τον στρατό;
Έτσι, στις 26 Νοεμβρίου 2010, στη συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ – τότε που ο Παπανδρέου… δεσμεύτηκε για σύσταση τριμερούς επιτροπής, αποτελούμενης από εκπροσώπους της κυβέρνησης, του κόμματος και της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ, η οποία θα… ετοιμάζει τα νομοσχέδια σε συνεργασία με τους υπουργούς – ακούστηκε και το περίφημο (από τον κ. Παπακωνσταντίνου, μάθαμε) πως οι ΔΕΚΟ και οι συνδικαλιστές τους είναι… «σπλάχνα από τα σπλάχνα» του ΠΑΣΟΚ!
Γι’ αυτό θα πληρώσουμε το νέο χαράτσι! Για τα σπλάχνα τους!
Πέρασε άπραγο ένα ολόκληρο καλοκαίρι. Υπήρχε υστέρηση και το ξέρατε, αλλά επαναπαυθήκατε στις δάφνες (λέμε τώρα) τις 21ης Ιουλίου και στα χειροκροτήματα της 22ας Ιουλίου, προχωρήσατε σε διμερή συμφωνία εγγυήσεων με την Φινλανδία και μετά φύγατε για διακοπές, με τον κ. Παπανδρέου να κάνει κανό, αφήνοντας τους υπόλοιπους Έλληνες να βράζουν στο ζουμί τους.
Αυτή είναι η πικρή (για τον ελληνικό λαό και τις επιλογές του) αλήθεια. Τώρα, θα πληρώσουμε το πιο ακριβό κανό του κόσμου. Μέσα από τον λογαριασμό της ΔΕΗ, την οποία είχαν και στην πρώτη γραμμή των αποκρατικοποιήσεων – λες και υπάρχει ιδιώτης που θα δεχόταν κάτι τέτοιο.
Και όλα αυτά γιατί; Όχι, δεν πρόκειται μόνο για το κανό. Πρόκειται για την προσπάθεια που καταβάλλει εδώ και δύο χρόνια η κυβέρνηση να μην πειράξει την εκλεκτή της πελατεία στις ΔΕΚΟ.
Σαν χέλι ξέφυγε ο πρωθυπουργός όταν στην συνέντευξη Τύπου στη Θεσσαλονίκη του έγινε η σχετική ερώτηση.
Αποτελεί πολιτική επιλογή του ΠΑΣΟΚ να μην ενοχλήσει τους ανθρώπους του. Δήθεν αναδιαρθρώνει και εξυγιαίνει και εκπονεί μελέτες και περνάει νόμους, αλλά ο σπάταλος ευρύτερος δημόσιος τομέας παραμένει ακλόνητος στη θέση του.
Ο κ. Ρέππας, ως πρώην υπουργός Μεταφορών, μας λέει και μας ξαναλέει πως οι εργαζόμενοι στον ΟΣΕ έκαναν υποχωρήσεις. Τι είδους υποχωρήσεις; Τι είδους υποχωρήσεις μπορεί να γίνουν σε έναν οργανισμό με 11 δις ευρώ χρέη;
Στις 3 Σεπτεμβρίου, μιλώντας στο Μέγκα, ο κ. Ρέππας είπε: «Θέλω να πω, δεν φοβόμαστε τις συγκρούσεις. Οι συγκρούσεις γίνονται όμως με σωστό τρόπο, την κατάλληλη στιγμή. Και πρέπει να σας πω, ότι οι εργαζόμενοι στον ΟΣΕ, για να μην αδικούμε και τους εργαζόμενους, δέχτηκαν και υπέγραψαν συλλογική σύμβαση εργασίας για το 2011 με την οποία χάνουν μισθούς σε συνολικό ποσό 120 εκατομμυρίων ευρώ.
Δηλαδή στους εργαζόμενους στο σιδηρόδρομο το μισθολογικό κόστος το 2011 είναι μειωμένο κατά 10 εκατομμύρια ευρώ, το υπέγραψαν οι εργαζόμενοι. Αυτό είναι πολύ σημαντικό και θέλω να δείξω την ευθύνη που έχουν και οι εργαζόμενοι, όταν αισθάνονται ότι είμαστε σε κρίση και αντιλαμβάνονται ότι πρέπει κι εκείνοι να κάνουν έναν συμβιβασμό».
Τι λέτε, κύριοι; Αν δεν μπορείτε να κάνετε κάτι για να σταματήσει να είναι ζημιογόνος ο ΟΣΕ, κλείστε τον! Τι ακριβώς κόψατε, κύριε Ρέππα; Το… επίδομα πλυσίματος χεριών; Ή μήπως το επίδομα έγκαιρης προσέλευσης στην υπηρεσία;
Στο μεταξύ, στις 4 Σεπτεμβρίου, ο διάδοχός του – άλλος που τα έχει κάνει ρόιδο – Γιάννης Ραγκούσης, μιλώντας στο «Βήμα της Κυριακής», είπε και το άλλο, το αμίμητο σχετικά με την εξυγίανση των ΔΕΚΟ, όπως ο ΟΣΕ και ο ΟΑΣΑ: Ότι έχουν διοικήσεις και αυτές «θα κριθούν με βάση τα αποτελέσματα στους στόχους που έχουν τεθεί».
Τι λέτε, κύριοι; Θα περιμένουμε εμείς πότε θα κριθούν οι διορισμένοι σε διάφορους οργανισμούς κομματικοί σας φίλοι και στο μεταξύ θα πληρώνουμε χαράτσια;
Μόνο και μόνο για να μην ενοχλήσετε τους εκλεκτούς σας; Γι’ αυτό κάθε τόσο το υπουργείο των Οικονομικών εκδίδει ανακοινώσεις «μεγάλων επιτυχιών» στις ΔΕΚΟ;
Η προπαγάνδα των αριθμών
Τον περασμένο Μάρτιο μας πληροφόρησαν ότι τον προηγούμενο Ιανουάριο, οι ζημιές 15 δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών εμφανίστηκαν μειωμένες κατά 25%, με μείωση 32% στα έξοδα και 14% στον συνολικό αριθμό των εργαζομένων.
Και τι μας ενδιαφέρει η προπαγάνδα των αριθμών; Αν δεν μπορούν να λειτουργούν χωρίς καμιά ζημιά, κλείστε τις, πουλήστε τις, παραδεχθείτε ότι είστε ανίκανοι να βάλετε τα τρένα να λειτουργούν χωρίς ζημιές. Θα κλειστούμε στα σπίτια μας, δεν θα κυκλοφορούμε, αλλά τουλάχιστον δεν θα πληρώνουμε τζερεμέδες.
Αλλά, τι λέω; Δεν μιλούσαν οι άνθρωποι για τον ΟΣΕ. Στις 22 Μαρτίου το υπουργείο των Οικονομικών έκανε μεν αυτές τις ανακοινώσεις, αλλά συγχρόνως μας ενημέρωσε πως η ανάλυση ΔΕΝ περιλάμβανε τον ΟΣΕ και την ΤΡΑΙΝΟΣΕ, επειδή… «η διαδικασία οριστικοποίησης των λογαριασμών για τον Ιανουάριο 2011 δεν είχε ολοκληρωθεί από τις εταιρείες και συνεπώς τα τελικά οικονομικά στοιχεία δεν ήσαν διαθέσιμα στην παρούσα φάση».
Τι λέτε, μωρέ; Δεν είχαν οριστικοποιήσει τους λογαριασμούς τους και επομένως δεν ξέρουμε τι πληρώνουμε;
Η προπαγάνδα των αριθμών συνεχίστηκε και τον Ιούλιο. Στις 14 μάθαμε πως τα οικονομικά αποτελέσματα μετά επιχορηγήσεων 17 Δημοσίων Επιχειρήσεων και Οργανισμών τον πρώτο πεντάμηνο του 2011 ήσαν βελτιωμένα κατά 51% σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2010!
Τα στοιχεία αφορούσαν τις επιχειρήσεις ΑΜΕΛ, ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ, ΕΑΒ, ΕΘΕΛ, ΕΛΓΑ, ΕΡΓΟΣΕ, ΕΡΤ, ΕΤΑ, ΗΛΠΑΠ, ΗΣΑΠ, ΜΟΔ, ΟΑΣΑ, ΟΔΙΕ, ΟΣΕ-ΕΔΙΣΥ, ΟΣΚ, ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ΤΡΑΜ.
Και προσέξτε προπαγάνδα (των αριθμών): Μας είπαν πως οι ζημιές προ επιχορηγήσεων (άκου τι πήγαν και βρήκαν για να παρουσιάσουν έργο) ήσαν μειωμένες κατά 44%, δηλαδή κατά 411,2 εκ ευρώ και τα έξοδά τους ήσαν μειωμένα κατά 501,7 εκ ευρώ.
Δεν μας είπαν, όμως, ποιο είναι το ύψος των ζημιών παρά τις μειώσεις! Νούμερο ζημιών δεν έχουμε την τιμή να γνωρίζουμε – κι’ ας είμαστε εμείς αυτοί που τις πληρώνουν. Το ποσοστό της μείωσης μας λένε.
Και γιατί μας τα είπαν όλα αυτά στις 14 Ιουλίου; Μήπως για να γιορτάσουμε όλοι μαζί την… Γαλλική Επανάσταση;
Όχι, βέβαια. Είχαν τον (προπαγανδιστικό) σκοπό τους. Μόλις την προηγουμένη είχε γίνει γνωστή η ανακοίνωση της Κομισιόν, με την οποία μας ενημέρωνε ότι «διεξάγονται διεξοδικές έρευνες, προκειμένου να εξακριβωθεί κατά πόσον τα έξι μέτρα αναδιάρθρωσης που αποφάσισε η κυβέρνηση το περασμένο Φεβρουάριο υπέρ της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, είναι συμβατά με τη νομοθεσία περί κρατικών ενισχύσεων της ΕΕ».
Υπογραμμιζόταν μάλιστα ότι «μέχρι στιγμής η Ελλάδα δεν έχει αποδείξει ότι τα συγκεκριμένα μέτρα δεν εμπεριέχουν στοιχεία κρατικής ενίσχυσης ή ότι μπορεί να θεωρηθούν συμβατά με την ευρωπαϊκή νομοθεσία περί κρατικών ενισχύσεων».
Στην ανακοίνωσή της η Κομισιόν υπενθύμιζε ότι τον Φεβρουάριο του 2011, η Ελλάδα κοινοποίησε έξι μέτρα υπέρ της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, καθώς και ότι εδώ και χρόνια η επιχείρηση αντιμετωπίζει οικονομικές δυσχέρειες, με συνέπεια να αναγκαστεί το Δημόσιο να καλύπτει τις ζημίες της.
Κάτι που επίσης υπενθύμιζαν είναι ότι η αποκατάσταση της βιωσιμότητας της εταιρίας μέσω ενός σχεδίου αναδιάρθρωσης και η ιδιωτικοποίησή της μέχρι τα τέλη του 2011 εντάσσονται στα μέτρα, ύψους 1,2 δις ευρώ, τα οποία συμφωνήθηκαν μεταξύ της Ελλάδας και της τρόικας στο πλαίσιο του προγράμματος χρηματοδοτικής συνδρομής.
Τι έγινε επ’ αυτών; Θα πληρώσουμε και πρόστιμο από πάνω για νόθευση του ανταγωνισμού; Επιτέλους, έλεος! Δεν τα κατάφεραν με τον ΟΣΕ και τις παραφυάδες του και τώρα μετακυλύουν το αντίστοιχο χαράτσι στον κόσμο;
Τι απέγινε το «έργο της αναδιάρθρωσης του ομίλου εταιριών του ΟΣΕ και της ΤΡΑΙΝΟΣΕ», που τον περασμένο Μάιο μας έλεγαν πως βρίσκεται σε εξέλιξη με χρηματοοικονομικό σύμβουλο για το Δημόσιο την PWC;
Μα τον Μάιο ακριβώς δεν έλεγε η τρόικα πως καθυστερεί το ενιαίο μισθολόγιο και οι αλλαγές στις ελλειμματικές ΔΕΚΟ, κυρίως στον ΟΣΕ και στον ΟΑΣΑ; Δεν μας έλεγαν ότι η καθυστέρηση της εφαρμογής του ενιαίου μισθολογίου θα δημιουργήσει πρόσθετες ανάγκες χρηματοδότησης ύψους περίπου 200 εκ. ευρώ και η καθυστέρηση της αξιοποίησης των περιουσιακών στοιχείων της ΤΡΑΙΝΟΣΕ αυξάνει τις ανάγκες χρηματοδότησης, είτε από επιχορήγηση, είτε από δανεισμό κατά 400-450 εκ. ευρώ;
Γιατί φθάσαμε στον Σεπτέμβριο για να γίνουν οι ανακοινώσεις (6 Σεπτεμβρίου) για το ενιαίο μισθολόγιο, αλλά τίποτε για τις ΔΕΚΟ (για τις οποίες κάτι ψέλλισαν χθες); Και, βέβαια, αφού σηκώθηκε και έφυγε η τρόικα;
Τα στοιχεία της ντροπής
Μέγα ψέμα ότι δεν ενδιαφέρει τον πρωθυπουργό το πολιτικό κόστος. Μόνο αυτό προσπαθεί να αποφύγει επί δύο χρόνια και γι’ αυτό ρίχνει τον λαό όλο και πιο βαθιά στο πηγάδι.
Τα ήξερε όλα από την πρώτη στιγμή. Στα τρία μέτρα που πρότεινε ο διοικητής της ΤτΕ στις 10 Νοεμβρίου του 2010 συγκαταλεγόταν και η επιτάχυνση του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων, αρχίζοντας από την αναδιάρθρωση και εξυγίανση του ομίλου ΟΣΕ και της ΤΡΑΙΝΟΣΕ!
Είχε προηγηθεί, στις 13 Οκτωβρίου 2010, η δημοσιοποίηση καταλόγου με τις ένδεκα πιο ζημιογόνες ΔΕΚΟ του 2009. Πρώτος και καλύτερος ο ΟΣΕ, δεύτερος ο ΕΔΙΣΥ, τρίτη η ΤΡΑΙΝΟΣΕ, τέταρτοι οι ΗΣΑΠ, στο νούμερο πέντε ο ΗΛΠΑΠ, στο έξι η ΕΘΕΛ.
Μας είπαν επίσης ότι το 78% των εσόδων τους πηγαίνουν σε μισθούς, εργοδοτικές εισφορές και λοιπές παροχές προς εργαζομένους, των οποίων ο μέσος ετήσιος μισθός ήταν 40.772 ευρώ, δηλαδή διπλάσιος του εθνικού μισθού.
Ξέρετε καμιά επιχείρηση να επιβιώνει κάτω από αυτές τις συνθήκες; Όχι, εκτός κι’ αν επιχορηγείται σταθερά από το κράτος ή λαμβάνει δάνεια με εγγύηση του δημοσίου, που όταν καταπίπτουν τα πληρώνουν όλοι οι υπόλοιποι. Αυτό γινόταν και αυτό συνεχίζει να γίνεται.
Τα στοιχεία ήσαν συγκλονιστικά: Ο καθαρός δανεισμός (σύνολο μακροπρόθεσμων και βραχυπρόθεσμων δανειακών υποχρεώσεων μείον ταμειακά διαθέσιμα) των έντεκα ΔΕΚΟ ανερχόταν σε 11.980.408.058 ευρώ, δηλαδή 8 φορές μεγαλύτερος από τα ετήσια έσοδα τους.
Το σύνολο των τόκων ανερχόταν στα 574.168.096 ευρώ για το έτος 2009, ή το 38% των εσόδων.
Το σύνολο των δανείων που χορηγήθηκαν με την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου στις έντεκα ΔΕΚΟ το έτος 2009 ανήλθε σε 1.315.000.000 ευρώ και αφορούσαν στον Όμιλο ΟΑΣΑ, στον Όμιλο ΟΣΕ, στην ΕΑΒ και στην ΕΑΣ.
Οι καταπτώσεις εγγυήσεων για το έτος 2009 ανήλθαν σε 632.093.150 ευρώ και αφορούσαν στον Όμιλο ΟΣΕ, στον Όμιλο ΟΑΣΑ, στην ΕΑΒ και στον ΟΔΙΕ.
Οι συνολικές επιχορηγήσεις (Τακτικού Προϋπολογισμού, Ε.Ε. και λοιπές) για τις έντεκα ΔΕΚΟ ανήλθαν σε 125.728.132 ευρώ για το 2009, εκ των οποίων τα 122.938.128 ευρώ αφορούσαν σε Επιχορήγηση Τακτικού Προϋπολογισμού.
Και αντί να φωνάζουν όλοι μαζί «κλείστε τα, θα πηγαίνουμε με τα πόδια», σ’ εκείνο το (άτυπο πάλι) υπουργικό συμβούλιο του Ιουνίου 2010, όταν ο Παπακωνσταντίνου παρουσίασε το πρόγραμμα των αποκρατικοποιήσεων, έγινε ο κακός χαμός, επειδή ήθελε να τις αναθέσει στην ΚΕΔ!
Μ’ αυτά και μ’ αυτά φθάσαμε στον Δεκέμβριο του 2010, όταν αποφασίστηκαν και ψηφίστηκαν οι αποκρατικοποιήσεις και έκτοτε ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΟΥΤΕ ΜΙΑ!
Και όταν άρχισαν οι μετατάξεις, οι «πελάτες» άρχισαν το σαφάρι της καλής μετάταξης, χρησιμοποιώντας τα μεγάλα μέσα – υπουργούς και βουλευτές.
Πολύ σωστά. Οι εκλογές, πέρσι τέτοιον καιρό, στην Πανελλήνια Ομοσπονδία Σιδηροδρομικών ανέδειξαν αυτοδύναμη την ΠΑΣΚ!
Καταλάβατε; Πώς να τους πειράξει το ΠΑΣΟΚ, πώς να τα βάλει με αυτόν τον στρατό;
Έτσι, στις 26 Νοεμβρίου 2010, στη συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ – τότε που ο Παπανδρέου… δεσμεύτηκε για σύσταση τριμερούς επιτροπής, αποτελούμενης από εκπροσώπους της κυβέρνησης, του κόμματος και της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ, η οποία θα… ετοιμάζει τα νομοσχέδια σε συνεργασία με τους υπουργούς – ακούστηκε και το περίφημο (από τον κ. Παπακωνσταντίνου, μάθαμε) πως οι ΔΕΚΟ και οι συνδικαλιστές τους είναι… «σπλάχνα από τα σπλάχνα» του ΠΑΣΟΚ!
Γι’ αυτό θα πληρώσουμε το νέο χαράτσι! Για τα σπλάχνα τους!
Της Σοφίας Βούλτεψη στο www.elzoni.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΑΝΑΡΤΩΝΤΑΙ ME ΜΙΚΡΗ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΛΕΓΧΟΥ