Ο ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΤΡΑΪΟΣ ΣΤΑ "ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΝΕΑ"

Στο δυναμικό της εφημερίδας "Αθλητικά Νέα" εντάχθηκε ο γνωστός σε όλους δημοσιογράφος, φίλος του Άρη, Περικλής Τράιος. Να τι γράφει στην πρώτη του "επαφή" με τους φιλάθλους της ομάδας της Θεσσαλονίκης, μέσα από την εφημερίδα και τον ιστότοπό της (στο τέλος και οι ευχές του ThessBomb):

ΑΡΗΣ ΕΙΣΑΙ...

Του ΠΕΡΙΚΛΗ ΤΡΑΪΟΥ

Πόσα χρόνια θα πρέπει να γυρίσω πίσω τη μνήμη μου για να σκεφτώ από πότε ονειρευόμουν ως Αρειανός να δω στα περίπτερα μια εφημερίδα που θα «παίζει» Άρη!

Όταν είχαμε μιλήσει πριν λίγο καιρό με τον Λάμπρο Σκόρδα και συζητήσαμε το ενδεχόμενο της συνεργασίας μου με τον όμιλο των «Αθλητικών Νέων», είναι γεγονός απ την αρχή μου ‘βγαινε ένα πολύ όμορφο και απόλυτα θετικό συναίσθημα. Δεν είναι λόγια να ‘χαμε να λέγαμε. Κι έχει πολύ μεγάλη σημασία αυτό που σας γράφω. Το ξέρετε καλά ότι ούτε τα ψέματα μ’ αρέσουν, ούτε και τα «σάλια». Εξάλλου δεν έχω να κερδίσω κάτι λέγοντας ψέματα και «πουλώντας παπά», με υπερβολές και ανούσιες «σάλτσες»... Και πιστεύω απόλυτα στον άγραφο νόμο της Φύσης, ότι ο ψεύτης και ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται... Ναι λοιπόν. Απ’ την αρχή το συναίσθημα ήταν πολύ καλό.

Πιστεύω ότι κάπως έτσι θα πρέπει να νιώθει ένας ποδοσφαιριστής που είναι οπαδός του Συλλόγου και η μοίρα, η τύχη, η συγκυρία ή ό,τι άλλο τον φέρνει και υπογράφει δελτίο στον Άρη! Γιατί προσωπικά, αισθάνομαι ότι ήρθα στον Άρη! Αισθάνομαι ότι πλέον υπηρετώντας ένα Μέσο όπως τα «Αθλητικά Νέα», φοράω τη φανέλα του Άρη! Και πώς αλλιώς να νιώσεις σε ένα Μέσο όπου η κύρια βάση της θεματολογίας του είναι ο ΑΡΗΣ; Μια εφημερίδα σοβαρή και μετρημένη, που έχει ταυτότητα, έχει προσανατολισμό, έχει πολιτική, έχει χαρακτήρα, αλλά είναι ξεκάθαρο και δεν το κρύβει ότι κατά βάση «παίζει» Άρη.

Τι όνειρο κι αυτό; Πόσα χρόνια θα πρέπει να γυρίσω πίσω τη μνήμη μου για να σκεφτώ από πότε ονειρευόμουν ως Αρειανός να δω στα περίπτερα μια εφημερίδα που θα «παίζει» Άρη! Μια εφημερίδα που θα ασχολείται με την αγαπημένη μου ομάδα! Ένα ΚΙΤΡΙΝΟ πρωτοσέλιδο! Από μικρό παιδί ζούσα και ανέπνεα για την ευλογημένη ώρα και στιγμή που θα στεκόμουν μπροστά σε ένα περίπτερο και θα χάζευα τα πρωτοσέλιδα των απλωμένων στα σχοινιά αθλητικών εφημερίδων και μια από αυτές θα είναι εφημερίδα που θα «παίζει» Άρη! Και δεν αναφέρομαι φυσικά σε καθαρά Αρειανά και κατακίτρινα οπαδικά έντυπα. Αναφέρομαι σε δομημένη αθλητική εφημερίδα, με ύλη που θα καλύπτει την ευρύτερη επικαιρότητα, αλλά η βάση της θα είναι ο Άρης. Είχαν εφημερίδες οι Ολυμπιακοί, είχαν οι Παναθηναικοί, είχαν οι Αεκτσήδες, είχαν ακόμη και οι Παοκτσήδες. Δε γίνονταν να μην έχει ο ΑΡΗΣ!

Πώς και πώς την περίμενα αυτή τη στιγμή. Κι όχι μόνο εγώ. Όλη η γενιά μου, οι σαραντάρηδες Αρειανοί και πιο κάτω, που δυστυχώς δεν είχαμε προλάβει κάποιο καθαρό Αρειανό έντυπο. Κι αναφέρομαι σ’ αυτές τις γενιές Αρειανών, καθώς οι παλαιότεροι και μεγαλύτεροι είχαν ζήσει τις «χρυσές» στιγμές των «Αθλητικών Νέων» του αείμνηστου Νίκου Καμπάνη. Μια εφημερίδας-θρύλος, όπου από τα μέσα της δεκαετίας του ‘50 μέχρι το 1977, όταν και είχε φύγει από τη ζωή ο Νίκος Καμπάνης, αποτελούσαν σημείο αναφοράς για τον κόσμο του Άρη, στη Θεσσαλονίκη και σε όλη τη Βόρεια Ελλάδα (μια εφημερίδα που είχε πολεμηθεί λυσσαλέα επί χρόνια από εχθρούς του Συλλόγου και σε κάποια στιγμή θα τα πούμε όλα αυτά και θα τα αναπτύξουμε...).

Όταν τον Σεπτέμβριο του 2009 είχε κυκλοφορήσει ξανά αυτή η εφημερίδα, έπειτα από 32 χρόνια, και εγώ, όπως και όλοι οι Αρειανοί, (αν όχι όλοι, η συντριπτική πλειοψηφία) αισθανθήκαμε περήφανοι. Κι αυτό το συναίσθημα, με κάθε ευκαιρία, το μετέφερα στα παιδιά που έκαναν το ρεπορτάζ και τους έβλεπα σε εκδηλώσεις της ομάδας. Από την πρώτη στιγμή που κυκλοφόρησε έκανα αυτό που έκανε ο κάθε Αρειανός που έψαχνε απεγνωσμένα και ήθελε όσο τίποτα, να δει το όνειρό του να γίνεται πραγματικότητα και να αποκτήσει (ξανά) ο Σύλλογος τη δική του εφημερίδα. Με το δικό μου τρόπο τη στήριξα, οικονομικά και ηθικά. Έκανα το αυτονόητο δηλαδή. Γιατί δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ περίμενα καρτερικά για πολλά χρόνια αυτή τη στιγμή που ο Άρης θα έχει το δικό του έντυπο.

Πλέον είμαι κι εγώ κομμάτι αυτής της εφημερίδας. Η στήριξή μου πλέον δε θα είναι το ένα ευρώ και τριάντα λεπτά που έδινα αν όχι κάθε μέρα, τουλάχιστον τέσσερις και πέντε φορές την εβδομάδα. Πλέον η στήριξή μου θα είναι πιο ουσιαστική κι ακόμη πιο δυναμική, καθώς εδώ και λίγες ημέρες έχω συνταχθεί κι εγώ πνευματικά και ψυχικά στην προσπάθεια που γίνεται και στην καθημερινή μάχη για το δυνάμωμα της εφημερίδας και του ραδιοφώνου. Τα «Αθλητικά Νέα» είναι η εφημερίδα που προασπίζεται τα συμφέροντα του ιστορικού και λαοφιλούς Συλλόγου και αναδεικνύει στη διάσταση που πρέπει το μεγαλείο του.

Όσον αφορά τον τίτλο της σελίδας και της εκπομπής «ΑΡΗΣ ΕΙΣΑΙ...», δε νομίζω να χρειάζεται και πολύ σκέψη και ανάλυση. Γνωρίζουν και οι πέτρες ότι αυτή η ατάκα έχει βγει πρώτα από το δικό μου στόμα πριν από πολλά-πολλά χρόνια... Σε μια έκρηξη Αρειανοσύνης, είχε βγει αυθόρμητα μέσα απ’ την ψυχή μου κι έχει γραφτεί επίσης από το δικό μου χέρι (βέβαια η χρήση της από οπαδούς και δημοσιογράφους άλλων ομάδων με χαροποιεί ιδιαίτερα και φυσικά με κάνει για πολλοστή φορά να αισθάνομαι απόλυτα περήφανος που αυτός ο Σύλλογος αντιγράφεται παντού και με κάθε τρόπο).

Όσο για το τρίπτυχο, δεν είναι για μένα απλές λέξεις μέσα απ το πλούσιο ελληνικό λεξιλόγιο. Αυτό το τρίπτυχο αποτελεί για μένα φιλοσοφία ζωής γενικά, αλλά αυτή είναι και η νοοτροπία μου εδώ και 12-13 χρόνια που κάνω ραδιοφωνικές εκπομπές και αρθρογραφώ! Όσοι με ξέρουν καταλαβαίνουν πολύ καλά τι εννοώ. ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΑ! ΑΝΕΝΤΑΧΤΑ! ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ! Όπως λέμε ΑΡΗΣ! Αυτά είναι τα «πιστεύω» μου. Αυτή είναι οι απαράβατοι κανόνες στη ζωή μου και θεμελιώδη στοιχεία του χαρακτήρα μου γενικά και ειδικότερα στο κομμάτι που έχει να κάνει με την πένα μου, το πληκτρολόγιό μου και το μικρόφωνό μου.

ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΑ-ΑΝΕΝΤΑΧΤΑ-ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ!

ThessBomb: Εμείς να του ευχηθούμε καλή επιτυχία και η αθλητική σεζόν που ήδη άρχισε να του δώσει την ευκαιρία για πολλά θριαμβευτικά σχόλια που θα αφορούν την μεγάλη του αγάπη, τον Άρη της Ελλάδας, τον Άρη της Μακεδονίας, τον Άρη της Θεσσαλονίκης. 

Ο Περικλής Τράιος μπορεί να είναι παθιασμένος Αρειανός (δεν είναι ο μόνος, βέβαια), όμως στα σχόλιά του για την ομάδα έχει εντελώς καθαρό και ψύχραιμο μυαλό, κάτι που δημιουργεί συνεχώς τις προϋποθέσεις για ορθή προσέγγιση των θεμάτων (επιτυχιών και προβλημάτων) που αφορούν τον Άρη.

Καλή επιτυχία και πάλι, Περικλή.

Yellowbomb