Το πιο αργό επιστημονικό πείραμα ξεκίνησε το 1927 και ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί

Το 1927, ο Αυστραλός φυσικός Thomas Parnell δημιούργησε ένα πείραμα για να αποδείξει ότι τα απλά και καθημερινά υλικά μπορούν να παρουσιάσουν κάποιες εκπληκτικές ιδιότητες.

Ο επιστήμονας χρησιμοποίησε μια ουσία που μοιάζει με πίσσα. Το συγκεκριμένο υλικό φαίνεται στερεό (σχεδόν εύθραυστο) και μπορεί ακόμη και να σπάσει σαν γυαλί αν χτυπηθεί με σφυρί. Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πρόκειται για ένα υγρό.

Ουσιαστικά, «πίσσα» είναι η ονομασία που χρησιμοποιούν οι επιστήμονες για τα ιδιαίτερα ιξώδη υγρά, όπως η άσφαλτος, που φαίνονται στερεά αλλά συμπεριφέρονται σαν υγρά. Σημειώνεται ότι η πίσσα είναι 100 δισεκατομμύρια φορές πιο ιξώδης από το νερό και δύο εκατομμύρια φορές πιο ιξώδης από το μέλι.

Λοιπόν, σε αυτό που είναι γνωστό ως το πείραμα «Pitch Drop Experiment», ο Parnell θέρμανε την πίσσα, την έριξε σε ένα γυάλινο χωνί και την άφησε να κρυώσει και να κατακαθίσει για τρία χρόνια. Στη συνέχεια έκοψε τον πυθμένα του χωνιού, επιτρέποντας στην πίσσα να αρχίσει να στάζει πολύ, πολύ αργά.

Έτσι, το πείραμα ξεκίνησε τεχνικά το 1930.

Από τότε, η πίσσα στάζει σιγά-σιγά από το χωνί. Η πρώτη σταγόνα χρειάστηκε οκτώ χρόνια για να πέσει!

Ακολουθεί ένα σύντομο χρονοδιάγραμμα των σταγόνων:

1938: Σταγόνα: 1η σταγόνα

1946: 2η πτώση

1954: 3η πτώση

1962: πτώση

1970: 5η πτώση

1979: 6η πτώση

1988: 7η πτώση

2000: 8η πτώση

2014: 9η πτώση

Από την αρχή της, έχουν σημειωθεί συνολικά εννέα πτώσεις, με την τελευταία να χρονολογείται τον Απρίλιο του 2014.

Το πείραμα, το οποίο το Guinness World Records καταγράφει ως το μακροβιότερο εργαστηριακό πείραμα στον κόσμο, φτάνει τώρα σχεδόν τα 100 χρόνια.