Γιατί είναι κολλητικό το χασμουρητό; Τι κρύβεται πίσω από αυτό το παράδοξο φαινόμενο

Ότι το χασμουρητό είναι κολλητικό πιθανώς το γνωρίζετε από την εμπειρία σας αλλά έχει αποδειχτεί και σε αρκετές επιστημονικές μελέτες.
Ήταν ωστόσο άγνωστο μέχρι σήμερα ποιοι μηχανισμοί βρίσκονται πίσω από αυτό το παράδοξο φαινόμενο.

Μια νέα έρευνα που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Current Biology έρχεται να λύσει μια για πάντα το μυστήριο, καθώς παρουσιάζει ποια περιοχή του εγκεφάλου «ευθύνεται» για το κολλητικό χασμουρητό.

Όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Νότιγχαμ, το χασμουρητό ελέγχεται από μια περιοχή του εγκεφάλου που ονομάζεται πρωτογενής κινητικός φλοιός (primary motor cortex), ο οποίος, όπως υποδηλώνει και το όνομά του, είναι υπεύθυνος για την κινητική λειτουργία. Επίσης, η συγκεκριμένη περιοχή εμπλέκεται σε διαταραχές όπως το σύνδρομο Τουρέτ, η επιληψία και ο αυτισμός. Έτσι, η «αποκρυπτογράφηση» του κολλητικού χασμουρητού όχι μόνο λύνει ένα μυστήριο δεκαετιών αλλά παράλληλα θα συμβάλει στη βαθύτερη κατανόηση τέτοιων πολύπλοκων διαταραχών.

Το κολλητικό χασμουρητό εντάσσεται σε μια κατηγορία συμπεριφορών που χαρακτηρίζονται ηχοφαινόμενα (ηχώ + φαινόμενο), δηλαδή αυτόματες μιμήσεις του λόγου ή των πράξεων κάποιου άλλου, αναφέρει το BBC.

Προκειμένου να εξετάσουν τα ηχοφαινόμενα, οι ερευνητές από το βρετανικό πανεπιστήμιο παρακολούθησαν 36 εθελοντές καθώς έβλεπαν κάποιον να χασμουριέται. Πριν την έναρξη του πειράματος, οι ερευνητές είπαν σε ορισμένους από τους εθελοντές ότι μπορούσαν να χασμουρηθούν ελεύθερα αν ήθελαν, ενώ ζήτησαν από άλλους να καταπνίξουν την επιθυμία τους να χασμουρηθούν.

Η επιθυμία για χασμουρητό φάνηκε να εξαρτάται από την ευαισθησία του πρωτογενούς κινητικού φλοιού. Χρησιμοποιώντας τη μέθοδο της εξωτερικής διακρανιακής μαγνητικής διέγερσης (TMS), οι ερευνητές κατάφεραν να αυξήσουν την ευαισθησία του φλοιού και κατ’ επέκταση να ενισχύσουν την επιθυμία για χασμουρητό. Αντίστοιχα, οι ερευνητές ελπίζουν ότι θα καταφέρουν και να περιορίσουν την ευαισθησία του φλοιού εάν χρησιμοποιήσουν τα κατάλληλα μέσα.

Όπως εξηγεί η Τζορτζίνα Τζάκσον, καθηγήτρια Γνωστικής Νευροψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Νότιγχαμ, τα νέα ευρήματα είναι δυνατό να βρουν ευρύτερη εφαρμογή: «Στο σύνδρομο Τουρέτ, εάν καταφέρουμε να μειώσουμε την ευαισθησία του φλοιού πιθανώς θα περιοριστούν τα τικ και προς αυτήν την κατεύθυνση δουλεύουμε».

«Εάν καταφέρουμε να κατανοήσουμε πώς οι μεταβολές στην ευαισθησία του φλοιού επηρεάζουν τις νευρολογικές διαταραχές πιθανώς θα μπορέσουμε να τις θεραπεύσουμε» προσθέτει με τη σειρά του ο Στίβεν Τζάκσον, επίσης καθηγητής Γνωστικής Νευροψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Νότιγχαμ.