ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ, ΕΝΑΣ ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΚΑΙ ΕΜΑΣ ΕΛΛΗΝΑΣ... (ε, καλά...)

Γίνεται μια παγκόσμια έρευνα για τις συνήθειες και τον τρόπο σκέψης των διαφόρων λαών.

Σε ένα δωμάτιο βάζει η ερευνητική ομάδα μια ξανθιά γκόμενα και ένα τραπέζι, στο οποίο βρίσκονται ένα μισοτελειωμένο πλεκτό κι ένα σάντουιτς. 

Θα πρέπει ο κάθε εξεταζόμενος να τελειώσει το πλεκτό, να φάει το σάντουιτς και να… πηδήξει τη γκομενίτσα, με όποια σειρά πιστεύει ότι είναι η σωστή.

Μπαίνει ο Αμερικανός. Τρώει πρώτα το σάντουιτς, μετά πηδάει τη γκομενίτσα, και τέλος τελειώνει το πλεκτό. Εξηγεί στην ερευνητική ομάδα ότι έτσι συνηθίζεται στην Αμερική: Το πρωί ξεκινάς με ένα καλό πρωινό, μετά πηδάς τη γκόμενά σου και μετά δουλειά.

Μπαίνει ο Γερμανός... Τελειώνει πρώτα το πλεκτό, μετά τρώει το σάντουιτς, και στο τέλος πηδάει τη γκομενίτσα. Εξηγεί στην ερευνητική ομάδα ότι έτσι συνηθίζεται στη Γερμανία: Πρώτα η δουλειά, μετά φαγητό για να δυναμώσεις, και τελευταία η διασκέδαση.

Μπαίνει κι ο Έλληνας. Βάζει τη γκομενίτσα να πλέκει, και ταυτόχρονα την πηδάει τρώγοντας συνάμα το σάντουιτς. Αφού έχει εντυπωσιάσει τους πάντες με τη σύλληψη, εξηγεί ότι έτσι συνηθίζεται στην Ελλάδα: Για να τρως καλά, πρέπει να γ@μ@ς τον εργαζόμενο!